Üçüncü fəsil
Əqiqin müstəhəb olduğunu bildirən dəlillər
Öncə qeyd edək ki, hədis əhli və fəqihlər hamısı, elm əhli-
nin əksəriyyəti (cumhur uləma) əqiqin Allah Rəsulunun
sünnətindən olduğunu söyləmişlər. Onlar buna dəlil olaraq
Buxarinin “Səhih” kitabında Salman ibn Ammar əd-Dabbinin
rəvayət etdiyi hədisi göstərmişlər. Peyğəmbər
buyurmuşdur: “Oğlan uşağı üçün əqiq vardır. Onun üçün qan
axıdaraq, ondan əziyyəti uzaqlaşdırın”.
60
Səmura
Allah Rəsulunun
belə buyurduğunu rəvayət
edir: “Dünyaya gələn hər bir körpə əqiqinin girovudur. Yed-
dinci günündə əqiqi kəsilir, adı qoyulur və saçı qırxılır”. Bu
hədisi bütün “Sünən” sahibləri
61
rəvayət etmişlər. Tirmizi bu
hədisin həsən səhih olduğunu söyləmişdir.
Aişə
g
dedi. Allah Rəsulu
buyurmuşdur: “Oğlan uşağı
üçün iki eyni qoyun, qız uşağı üçün isə bir qoyun (kəsilər)”.
Hədisi İmam Əhməd və Tirmizi rəvayət etmişlər. Tirmizi
hədisin səhih olduğunu demişdir. Digər bir rəvayətdə isə belə
deyilir: “Allah Rəsulu
bizə qız uşağı üçün bir, oğlan uşağı
59
İmam Əhməd “əl-Musnəd”: 9/390, 392. Tirmizi “Qurbanlıqlar” bölümü
“Əqiq üçün bir qoyun kəsilir” babı: 1019. Hədis həsəndir.
60
Buxari: 5471, 5472 “Əqiq” bölməsi “Əqiq kəsərək oğlan uşağından əziy-
yətin uzaqlaşdırılması” babı. Əbu Davud: 2839, Tirmizi, Nəsai, İbn Məcə.
61
Tirmizi, Nəsai, Əbu Davud, İbn Məcə.
47
üçün isə iki qoyun kəsməyimizi əmr etdi”. Bu hədisi İmam
Əhməd “əl-Musnəd”də rəvayət etmişdir.
62
Ummu Karz əl-Kəbiyyə
rəvayət edir: “Allah Rəsulundan
əqiq haqqında soruşdum. O buyurdu: “Oğlan uşağı üçün
iki, qız uşağı üçün isə bir qoyun (kəsilir). Qurbanlığın erkək və
ya dişi olmasının heç bir zərəri yoxdur”.
63
Bu hədisi İmam
Əhməd və Tirmizi rəvayət etmişlər. Tirmizi hədisin səhih
olduğunu qeyd etmişdir.
Əbu Hüreyrə
Peyğəmbərin
belə buyurduğunu rəvayət
edir: “Yəhudilər oğlan uşağı üçün əqiq kəsib, qız uşağı üçün
kəsmirlər. Siz isə oğlan uşaqları üçün iki, qız uşaqları üçün bir
qoyun kəsin!” Bu hədisi Beyhəqi öz hədis kitabında qeyd
etmişdir.
İbn Abbas
Allah Rəsulunun
Həsən və Hüseynin
hər
biri üçün əqiq olaraq qoyun kəsdiyini söyləmişdir. Bunu İbn
Abbasdan
Əbu Davud və Nəsai rəvayət etmişlər. Nəsainin
rəvayətində hər birinə ayrılıqda iki qoyun kəsdiyi bildirilir.
64
Amr ibn Şuaybın atasından, onun da öz atasından rəvayət
etdiyinə görə, Allah Rəsulu
yeni doğulan uşağa yeddinci
günündə adının qoyulmasını və əqiqinin kəsilərək onun əziy-
62
Hədisi həmçinin Tirmizi, İbn Məcə, İbn Hibban da rəvayət etmişlər. Hə-
dis səhihdir.
63
Alimlər qurbanlığın erkək olmasının daha da müstəhəb olduğunu söylə-
mişlər. (Tər.)
64
Əbu Davud “Qurbanlıqlar” bölməsi “Əqiq” babı: 2841, Nəsai: 7/166, “Qız
uşağı üçün neçə əqiq kəsilir” babı. Hədisin isnadı səhihdir. Albani “əl-
İrva”: 1164.
48
yətdən xilas edilməsini əmr etmişdir. Tirmizi rəvayət etdiyi bu
hədisin həsən qarib
65
olduğunu bildirib.
Bureydə əl-Əsləmidən rəvayət olunduğuna görə, o, belə
demişdir: “Cahiliyyə dövründə bizlərdən birinin oğlu dünya-
ya gələrkən onun üçün bir qoyun kəsib, başını onun qanı ilə
boyayardıq. Allah
bizə İslamı göndərdikdən sonra isə biz
onun üçün bir qoyun kəsər, saçını qırxar və onu zəfəranla bo-
yamağa başladıq. Hədisi Əbu Davud rəvayət etmişdir.
66
İbn Münkədirin rəvayət etdiyinə görə Əbu Bəkrənin
oğlu
Abdu`r-Rahmən
dünyaya gəldi. O, Basrada dünyaya gələn
ilk körpə idi. Əbu Bəkrə
onun üçün bir dəvə kəsib onu Bəsrə
camaatına yemək üçün verdi. Bəziləri buna etiraz edəndə Əbu
Bəkrə
belə dedi: “Allah Rəsulu
oğlan uşağı üçün iki, qız
uşağı üçün isə bir qoyun kəsməyi əmr etmişdir”.
Səmura rəvəyət edir ki, Peyğəmbər
əqiq barəsində belə
buyurmuşdur: “Hər bir oğlan uşağı öz əqiqi qarşılığında
girovdur. Yeddinci günündə qurbanı kəsilər, saçı qırxılar, qanı
axıdılır”. Bundan sonra Səmura qanı tökülür sözünün açıqla-
masında belə dedi: “Qurban kəsiləndən sonra yunundan bir
parça götürülərək, şah damardakı qana bulaşdırılıb, uşağın ba-
şının qabaq hissəsinə sürtülür. Sanki başından ip kimi axıb tö-
külür. Sonra da uşağın başı yuyularaq saçı qırxılır”. Əbu
Davud “qanı axıdılar” sözünün hədisin ravilərindən olan
Həmmam ibn Yahyanın sözü səhv eşitməsinin nəticəsində ol-
65
Yəni bu hədisi mənaca dəstəkləyən digər hədislər də vardır. Qarib olması
isə onun bu yolla yalnız bir ravidən rəvayət olunduğunu bildirir. (Tər.)
66
Hədisin isnadı yaxşıdır.
49
duğunu, əslində isə başqa səhih rəvayətlə “Hər bir oğlan uşağı
öz əqiqi qarşılığında girovdur, yeddinci günündə qurbanı
kəsilər, saçı qırxılar və adı qoyular” variantının daha səhih
olduğunu deyir.
67
Bu hədisi Əbu Davudun izah etdiyi tərzdə
Tirmizi, Nisai, İbn Məcə də rəvayət etmişdir. Tirmizi hədisin
həsən səhih olduğunu demişdir.
Yəhya ibn Həmzə deyir ki, Əta əl-Xorasanidən “Əqiqi qar-
şılığında girovdur” sözünün mənasını soruşdum. O dedi:
“Yəni valideyn bunu etməzsə, övladının şəfaətindən məhrum
edilir”.
İshaq İbn Həni deyir ki, Əbu Abdullahdan
68
Peyğəmbərin
“Oğlan uşağı öz əqiqi qarşılığında girovdur” hədisi haqqın-
da soruşdum. O dedi: “Bəli, oğlan uşağı üçün iki, qız üçün isə
bir qoyunun əqiq olaraq kəsilməsi Peyğəmbərin
sünnətidir.
Əqiqi kəsilmədiyi müddətcə isə o, sanki əqiqi ilə birgə həbs
olunmuş kimidir”.
Yaqub ibn Buxtan deyir ki, Əbu Abdullaha əqiq barəsində
sual verildi. O dedi: “Bu məsələdə “Oğlan uşağı öz əqiqi
qarşılığında girovdur” hədisindən onu kəsməyən üçün daha
şiddətli bir təhdid olduğunu bilmirəm”.
Hənbəl rəvayət edir ki, Əbu Abdullah demişdir: “İmkanı
və gücü çatan şəxsin övladına əqiq kəsməməyini və ona dəvət
etməməyini məkruh görürəm. Çünki, Peyğəmbər
buyur-
67
Burada nəzərdə tutulan izah qurbanın qanının uşağın başına sürtülməsi-
nin yanlış olmasıdır. Çünki bu cahiliyyə adətindəndir. Rəvayətdə gələn qa-
nı tökülər sözü əslində adı qoyular sözünün yerini tutmuşdur. Ərəb dilin-
də bu iki sözün tələffüzü oxşar olduğu üçün ravi onu səhv salaraq bu tərz-
də rəvayət etmişdir. (Tər.)
68
Əbu Abdullah İmam Əhmədin ləqəbidir. (Tər.)
50
muşdur: “Oğlan uşağı öz əqiqi qarşılığında girovdur”. Qeyd
olunan hədis bu məsələdə rəvayət olunan təhdid baxımından
ən şiddətli hədisdir. Peyğəmbər
sadəcə bu qurban növünə
əqiq deyilməsini xoşlamırdı. Qurban kəsməyə gəldikdə isə o,
özü bunu etmişdir”.
Əhməd ibn Qasim demişdir: “Əbu Abdullahdan əqiqin
vacib olub-olmaması barəsində soruşdular. O dedi: “Vacib
olduğunu bilmirəm, ancaq bu məsələdə ən şiddətli hökm “İn-
san əqiqi qarşılığında girovdur” hədisidir”. Başqa bir yerdə isə
İmam Əhməd açıqlamasında “uşağın valideynlər üçün etdiyi
şəfaətinin girovu olduğunu” demişdir.
69
Hədisdə qeyd olunan “qanı axıdılar” ifadəsinə gəldikdə isə
bunun üzərində ixtilaf olunmuşdur. Bu ifadəni Hümam Yəh-
yadan, o da Qatədədən rəvayət etmişdir. Qatədə bunu yuxarı-
da qeyd etdiyimiz kimi açıqlamışdır. Elm əhlinin əksəriyyəti
bu məsələdə ona müxalif olmuş və bunun cahiliyyə əhlinin
əməli olduğunu söyləmişdir”. Zühri, Malik, Şafi, Əhməd və İs-
haq ibn Rahaveyh də bu görüşdə olmuşdur. İmam Əhməd de-
mişdir: “Uşağın başının qana boyanmasını məkruh görürəm,
bu bir cahiliyyə əməlidir”.
İmam Əhmədin oğlu Abdullah demişdir: “Mən atamdan
qurbanı kəsib onun qanını oğlan, yaxud da qız uşağının başına
sürtmək haqqında soruşdum. O dedi: “Xeyr, qanı sürtülməz”.
69
Hafiz İbn Həcər əl-Əsqalani “Fəth”də: 9-594 demişdir: “əl-Xattabi insan-
ların bu məsələdə ixtilaf etdiyini, bu haqda deyilən sözlərin ən yaxşısının
isə Əhməd ibn Hənbəlin məzhəbi olduğunu qeyd etmişdir. O, bunun şəfaət
haqqında olduğunu söyləmişdir. Onun bu sözü deməkdə məqsədi o idi ki,
uşağın əqiqi kəsilmədiyi və onun uşaq vaxtında dünyasını dəyişdiyi təq-
dirdə həmin uşaq öz valideynlərinə qiyamət günündə şəfaət edə bilməyə-
cək.
51
Xalləl demişdir: “Abbas ibn Əhməd mənə xəbər verdi ki,
Əbu Abdullaha uşağın başının qana boyanması haqqında sual
verildi. O dedi: “Bu, xoşəgəlməz bir haldır. Heç şübhəsiz, bu,
cahiliyyə əməlidir”. Sonra ondan Həmmanın “qana boyanar”
sözü haqqında soruşuldaqda onun bu sözünün yanlış olduğu-
nu, əslində rəvayətdə keçən sözün “adı qoyular” kimi oldu-
ğunu demişdir. Əhməd ibn Haşim əl-Antaki Əhmədin belə
dediyini xəbər verdi: “Həmmam və Səid əqiq barəsində ixtilaf
etdilər. Onlardan biri qanın axıdıldığını, digəri isə ad qoyuldu-
ğunu deyirdi”. Əhməddən gələn başqa bir rəvayətə görə isə
qanının axıdılması (uşağın başına sürtülməsi) sünnətdir. Xəllal
dedi: “Mənə Usamə ibn İsam xəbər verdi və dedi ki, Hənbəl
Əbu Abdullahı: “Oğlan uşağının başına qan sürtülür” – deyər-
kən eşidib. Həmçinin Əbu Abdullah bunun sünnət olduğunu
söyləyib”. Ancaq ondan görüşlərini rəvayət edən məzhəbinin
alimləri hamılıqla isə bunun məkruh olduğunu bildirmişlər.
Xəllal İsmə ibn İsamın başqa bir dəfə isə ona belə dediyini
rəvayət etmişdir: “Hənbəl bizə rəvayət etdi ki, Əbu Abdullahı:
“Oğlan uşağının başı qırxılır” – deyərkən eşitdim”. Həmçinin o,
Əbu Abdullahın qan sürtməyə məkruh dediyini də rəvayət et-
mişdir. Onun qan sürtməyə caiz deməsinə isə Səmranın rəva-
yətindən başqa bir yerdə rast gəlmək mümkün deyil”.
İsmə ibn İsam Muhəmməd ibnu`l-Hüseyn Fadlın ona belə
dediyini rəvayət etmişdir: “Əbu Abdullaha uşağın saçının qır-
xılması haqqında sual verdim. O: “bəli qırxılır” – deyə cavab
verdi. Daha sonra başına qan sürtülməsi haqqında soruşdum.
O da: “Xeyr, bu cahiliyyə əməllərindəndir” – dedi. Mən də de-
dim ki, bəs Qatədənin Həsəndən rəvayət etdiyi hədis necə? O,
orada uşağın başına qan sürtüldüyünü deyir. İmam Əhməd
cavabında dedi: “Hümama gəlincə o, qan sürtüləcəyini deyir.
52
Səid isə bunun əksinə ad qoyulduğunu deyir. Əsrəmin və İbn
Əbu Urvənin rəvayətlərində də ad qoyulacağı deyilir. Mən
qan sürtmə haqqında olan rəvayətin səhv olduğunu görü-
rəm”.
İbn Məcə “Sünən” kitabında Peyğəmbərin
belə buyur-
duğunu rəvayət etmişdir: “Oğlan uşağına görə əqiq kəsilir,
ancaq (cahiliyyədə olduğu kimi) başına qan sürtülmür”.
70
Aişə
g
demişdir: “Cahiliyyə əhli əqiqin qanını pambığa ba-
tıraraq onu uşağın başına sürtürdülər. Peyğəmbər
bizə qan
sürtməyin əvəzinə uşağa zəfəran ətiri sürtməyi əmr etdi”.
71
İbn Munzir demişdir: “Peyğəmbərin
“ondan əziyyəti
uzaqlaşdırın” dediyi sabit olmuşdur. Qan sürtmək elə özü ən
böyük bir əziyyət verməkdir. Belə olduqda isə nəcis olan qanı
uşağın başına sürtməklə ona əziyyət vermək caiz deyildir”.
Dostları ilə paylaş: |