22
“İyirMi iL MəcBuri KöçKünMü oLAr?”
hazırda insanların içməli su təchizatının yaxşılaşdırılması üzrə bir neçə layihə həyata
keçirilir. Məsələn, BqXc Füzuli, Ağdam və tərtər rayonlarının yeddi kəndində içməli su
təchizatı məqsədilə quyular qazdırmışdır.
43
Bəzi kənd yerlərində torpaq sahəsi olan məcburi köçkün icmalarının dolanışığının yerli
kasıb əhali ilə müqayisədə daha yaxşı olduğu hiss olunurdu. Məsələn, Ağdam və tərtər
rayonlarının sərhəddindəki dördyol qəsəbəsində məcburi köçkünlər çiy palçıqdan hörülmüş
uçuq evlərdə yaşayırlar, lakin qonşu kəndlərdə onlar böyük ölçüdə torpaq sahələri zəbt
etmişlər və baş ofisi Böyük Britaniyada yerləşən “oxfam” xeyriyyə təşkilatının sayəsində
onların su, o cümlədən içməli su təchizatı yaxşılaşdırılmışdır. qəribədir ki, onlardan çox da
uzaq olmayan tərtərin İsmayılbəyli kəndinin sakinləri hələ sovet dövründə burada su və təbii
qaz təchizatının məhdud olduğundan şikayətlənirlər və indi isə artezian və su quyularına
tətbiq olunan məhdudiyyətlərdən əziyyət çəkdiklərini bildirirdilər. Bir nəfər kənd sakini deyir:
“Bizim kəndimizin 1,200 hektar torpaq sahəsi var. Bunun 400 hektarını kənar ad-
amlar və qonşu kəndlərdən olanlar alıblar. Başqa sözlə desək, kənd camaatının
üçdə birindən çoxu artıq öz torpaq sahəsini satıb.”
“Gənclərin üçdə-ikisi Bakıda tikintidə fəhləlik edir. Ancaq əgər su olsaydı onlar
burda qalıb torpaqda işləyərdilər.”
44
İsmayılbəyli kəndində yol kənarındakı məcburi köçkün qəsəbəsində bəziləri onların torpaq
sahələrinin məcburi köçkünlər tərəfindən zəbt edildiyini desələr də, digərləri öz torpaqlarını
məcburi köçkünlərə icarəyə verdiklərini bildirdilər. Məcburi köçkünlər İsmayılbəyli kəndində
torpaq sahəsindən istifadəyə görə hər il yerli sakinlərə hər hektara görə 50 Azn ödədiklərini
deyirdilər.
qonşu əskipara kəndinin sakinləri də eynilə su qıtlığının onların yaşayış səviyyəsinin
aşağı olmasına səbəb olduğundan şikayət edirdilər. onların dediklərinə görə, kəndin 1,200
hektar torpaq sahəsi var, lakin su olmadığından bunun təxminən 50 hektarını becərə bilirlər.
Bir nəfər kənd sakini qeyd edir:
“Bizim ailəmizin altı hektar torpaq sahəsi var, ancaq 10 ildir ki, bundan istifadə
etmirik. Biz tək deyilik, kəndin 80 faizi eyni vəziyyətdədir”
45
digəri isə əlavə edir:
“Mənim yeddi hektar torpağım var, ancaq ondan istifadə edə bilmirəm. İki
hektarında pambıq, iki hektarında isə buğda əkmişdim, ancaq su olmadığından
əkdiyim pambıq məhv oldu.”
46
43
BqXc əməkdaşları ilə müsahibə, Bərdə, sentyabr, 2011.
44
Kəndlilərlə fokus qrup müsahibələri, tərtər rayonu, İsmayılbəyli kəndi, sentyabr 2011.
45
Fokus qrup müsahibəsi, tərtər rayonu, əskipara kəndi, sentyabr, 2011.
46
Fokus qrup müsahibəsi, tərtər rayonu, əskipara kəndi, sentyabr, 2011.
23
AzərBAycAndA MəcBuri KöçKünLər və yerLi əhALinin
23
İsmayılbəylidə olduğu kimi, burada da kəndlilər iqtisadi vəziyyətlərinin ağır olması
səbəbindən öz torpaq sahələrinin müəyyən hissəsini və ya hamısını yerli dövlət rəsmilərinə
qohum və ya yaxınlığı olan imkanlı iş adamlarına və ya torpaq sahiblərinə satmağa məcbur
olduqlarını dilə gətirdilər.
ümumilikdə, İsmayılbəyli və əskipara kəndlərinin vəziyyətini İsmayılbəylinin yol kənarındakı
məcburi köçkün qəsəbəsi ilə müqayisə edərkən bəlli olur ki, mənzil şəraiti istisna olmaqla
məcburi köçkünlərin və yerli əhalinin dolanışıq vəziyyəti arasındakı fərq cüzidir. Kommunal
xidmətlərdən istifadəyə görə imtiyazların və su təchizatının daha yaxşı olmasını nəzərə
alsaq, məcburi köçkünlərin dolanışıq imkanlarının yerli kənd sakinlərindən daha yaxşı
olduğu hiss olunurdu.
sağlamlıq və təhsil
ümumilikdə təhsil və səhiyyə Azərbaycanda hər bir kəsi narahat edən sahələrdir. hər
iki sektora kifayət qədər maliyyə vəsaiti ayrılmır, zəif idarə olunur və keyfiyyətli xidmət
göstərilmir. Müəllimlər və həkimlər əmək haqlarının aşağı olması səbəbindən qeyri-rəsmi
ödənişlərə ümid edirlər və müvafiq təhsil və qayğı göstərmək üçün hər hansı stimulları
yoxdur.
səhiyyə və təhsil xidmətlərinin təmin olunmasında məcburi köçkün və qeyri-məcburi köçkün
əhali arasında hər hansı əhəmiyyəti fərq yoxdur. dünya Bankı tərəfindən hazırlanmış he-
sabatda təqdim edilmiş məlumatlara əsasən, “qeyri-məcburi köçkünlərdən fərqli olaraq
məcburi köçkünlər məktəbə, rayon mərkəzinə və səhiyyə mərkəzlərinə getmək üçün orta
hesabla eyni və ya daha az vaxt sərf edirlər və daha az pul xərcləyirlər.”
47
eyni hesa-
batda verilən məlumata əsasən sorğuda iştirak etmiş məcburi köçkün iştirakçılar yerli əhali
ilə müqayisədə göstərilən xidmətlərin keyfiyyətinin qənaətbəxş olduğunu qeyd etmişlər.
Fokus qrup müzakirələri zamanı məcburi köçkün qruplarından fərqli olaraq daha çox yerli
əhali tibb və təhsil müəssisələrində göstərilən xidmətlərin keyfiyyətindən narazı olduqlarını
ifadə etmişlər.
yerli əhaliyə xidmət edən qurumlar kimi, əksəriyyətini məcburi köçkünlər təşkil edən böyük
icmalar öz doğma torpaqlarında mövcud olmuş poliklinika və məktəblərin təşkilati struktu-
runu qoruyub saxlayıblar.
48
Bu cür poliklinika və məktəblər çox vaxt yerli poliklinika və ya
məktəblərdə onlar üçün ayrılmış bölmələrdə fəaliyyət göstərirlər. digər hallarda isə, onlar
bu məqsədlə onlar üçün tikilmiş ayrıca binalarda yerləşirlər. yeni salınmış məcburi köçkün
qəsəbələrində hökumət onları digər sosial müəssisələr kimi yeni binalarla təmin etmişdir.
47
dünya Bankının №AAA64-Az saylı hesabatı, Azərbaycan: Mülkiyyətin qurulması və İqtisadi Müstəqilliyin
dəstəklənməsi: Məcburi
Köçkünlərin həyat Şəraiti, oktyabr 2011, səh. 43.
48
Məsələn, sumqayıtda işğal edilmiş qubadlı rayonundan olan məcburi köçkün uşaqları üçün 32 məktəb
fəaliyyət göstərir. onlardan 11-in ayrıca binası vardır və yerdə qalanlar isə yerli məktəblərlə eyni yerdə və
onların binasında fəaliyyət göstərir. Mühacirətdə olan qubadlı rayon icra hakimiyyəti rəsmisi ilə müsahibə,
sumqayıt, oktyabr 2011.