86
Şərq və Qərb: ilahi vəhdətdən keçən özünüdərk
Təalanın imanının daĢıyıcısıdır. Həllac yazır: «Cəmin nazili çətin və
sevinclidir, fərqin itməsi azadlıq və həlakdır, hər ikisinin arasında iki
düĢüncə tərəddüd edir, ya əzəlilik örtüsünə bağlı olur, ya da yoxluq
dənizlərində həlak olur» [143, 50]. Bu, Mütləq Azadılığı yaĢayıb sonra
cəmiyyətə dönən Ġnsanın düĢüncələridir.
Nəsimi isə bildirir:
«Nitqi-Allah mənəm ki, zatiləyəm,
Vəhdəhu ləĢərik
1
sifatiləyəm» [21, 430].
Nəsiminin insanı əbədi Allahın kəlamıdır, ilahi sifətlərin
daĢıyıcısıdır və Ģair: «Faniyi-mütləq olmuĢam, həqqiləyəm, həqq
olmuĢam, [21, 360] – deməklə özünün Allahın yer üzündə xəlifəsi
olduğunu təsdiqləyir.
Beləliklə, deyilənləri aĢağıdakı Ģəkildə yekunlaĢdırmaq olar:
1.
Ġnsanın ruhu yaradılıĢından azaddır və o, daim öz mənbəyinə
can atır. Bu baxımdan, azadlığı ruhun mahiyyəti və səciyyəvi xüsusiyyəti
adlandırmaq olar.
2.
Azadlıq və irrasional idrak sıx əlaqəli məfhumlardır. Bunu
nəzərə alaraq, azadlığa gedən yolu da zahirdən batinə istiqamətli proses
kimi xarakterizə etmək olar.
3.
Mütləq Azadlıq Mütləq Həqiqətin dərkidir.
4.
Panteist görüĢlərdə mütləq azadlıq insanın mütləqləĢməsi,
bəĢərilikdən çıxmasıdır.
5.
Monoteist istiqamətli görüĢlərdə azadlıq sonu görünməyən bir
hədd daxilində mümkündür. Allahın sonsuz mülkünə daxil olan insanın
nə təfəkkürü, nə Ģüuru, nə Ģüurüstü bu sonsuzluğu əhatə edə bilməz,
lakin bu sonsuzluğun özünə qarıĢmaqla azad ola bilər. Bu, damlanın
okeana qovuĢmasıdır, damla heç vaxt okeanın həddini bilməsə də, heç
vaxt okeanı bütünlükdə görə bilməsə də, o, azaddır, okeanın mülkündə
heç nəyə bağlı olmadan öz əsli ilə harmoniyadadır.
6.
Nəhayət, son olaraq bildirək ki, irrasional anlamda azadlıq
vahid bir aləm, kamil bir mənəvi haldır ki, regionundan asılı olmayaraq
hər kəs istinad etdiyi qaynaqlar, keçə bildiyi mənəvi yolçuluq nəticəsində
ona qovuĢa bilir. DüĢüncələrdəki fərq də məhz azadlığa gedən yola qədər
və onu ifadə edən fikirlərdədir, onun özündə deyil. Azadlığa can atmanın
ilk səbəbi eyni olmasa da, son nəticə enidir: azadlıq – Mütləqlə
vəhdətdir, insanın Ġnsan kimi bu həyatda özünü təsdiqləməsidir.
Allah haqqında: O təkdir, Ģəriki yoxdur
III F Ə S I L
ORT A ƏSR
QƏRB VƏ ŞƏRQ FƏLSƏFƏ
TƏFƏKKÜRÜNÜN INKIŞAF
QANUNAUYĞUNLUQLARI
KONTEKSTINDƏ
IRRASIONAL TƏFƏKKÜR
88
Şərq və Qərb: ilahi vəhdətdən keçən özünüdərk
Orta əsrlərin fəlsəfi təfəkkür kontekstində irrasional idrak
89
Əgər Vahid olanın dərkini… onun ən gözəl
saflığı və ucalığında nəzərdən keçirtmək istəyirlirsə
məhəmmədilərə müraciət etmək lazımdır.
Hegel
Qərb və ġərq təfəkkürlərinin istinad mənbələri, inkiĢaf
qanunauyğunluqları, oxĢar və spesifik xüsusiyyətləri fəlsəfə tarixinin
aktual mövzularından biri, bəlkə də birincisidir. Bu qanunauyğunluqda
irrasional təfəkkürün də öz rolu və inkiĢaf xətti mövcuddur, istər baĢqa
fikir formaları ilə sintezdə, istərsə də müstəqil Ģəkildə. Bu baxımdan,
irrasional təfəkkürün inkiĢaf tarixinin öyrənilməsi ümumiyyətlə fəlsəfə
tarixinin nisbətən az öyrənilmiĢ səhifələrinə iĢıq salmaq deməkdir.
Orta əsrlər hər iki regionun fəlsəfi təfəkküründə əhəmiyyətli
dövrdür. Belə ki, qədim ənənənin davam etdiyi digər bölgələrdən (məs.
Cin və Hindistandan) fərqli olaraq həm Qərbdə, həm də Yaxın ġərqdə
yaranmıĢ yeni səmavi dinlər – xristianlıq və islam – insanların
düĢüncəsinə, əxlaqına, həyat tərzinə, ümumiyyətlə dünyagörüĢünə güclü
təsir göstərmiĢ, fəlsəfi təfəkküründə yeni istiqamətlərin qərarlaĢmasına
imkan yaratmıĢdır. Maraqlıdır ki, bir çox fəlsəfi sistemlər, nəzəriyyələr
məhz Orta əsrlərdə təĢəkkül tapmıĢ, bəziləri isə rüĢeym halında da olsa
filosofların baxıĢlarında özünü göstərmiĢ və sonralar digərləri tərəfindən
inkiĢaf etdirilərək sistemləĢdirilmiĢdir.
Xristian və islam dinlərinin yaranma tarixi arasında zaman fərqi
təqribən 7 əsr olsa da həm Qərbdə, həm də ġərqdə fəlsəfi təfəkkürün
formalaĢması və inkiĢafı arasında müəyyən paralellər aparmaq, hər iki
bölgədə oxĢar inkiĢaf qanunauyğunluqları müĢahidə etmək mümkündür.
Onu da əlavə edək ki, müqayisəli təhlil vasitəsilə həmçinin irrasional
təfəkkürün bölgələrə məxsus xüsusiyyətlərini araĢdırmıĢ və bununla da
Ģərqli və qərbli təfəkkürlərinin mahiyyətini açıqlamıĢ olarıq.
Dinlərin yaranması və fəlsəfi təfəkkürə təsiri nəticəsində təĢəkkül
tapmıĢ və formalaĢmıĢ dünyagörüĢlərinin, fəlsəfi cərəyanların inkiĢaf
proseslərini nəzərdən keçirərkən onlarda, bəzi spesifik cəhətlər istisna
olmaqla, təqribən eyni mərhələləri müĢahidə etmək mümkündür:
1.
Xristian və islam dininin təĢəkkülü və onun dünya fəlsəfi
fikirləri ilə qarĢılaĢması dövrü: dinin özünümüdafiəsi və dini doqmaların
fəlsəfi terminlərlə təhlili.
Dostları ilə paylaş: |