Kapital, Cilt: I



Yüklə 2,7 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə297/305
tarix20.09.2018
ölçüsü2,7 Mb.
#69639
1   ...   293   294   295   296   297   298   299   300   ...   305

649

Karl Marks

Kapital I

dikleri gibi soyuyorlardý. Genel vali bile bu özel ticarete katýlýyordu. Ko-

ruduðu  kimseler,  öyle  koþullarla  sözleþmeler  yapýyorlardý  ki,  simyacý-

dan daha kurnazcasýna hiç yoktan altýn elde ediyorlardý. Büyük servetler

bir gün içinde mantar gibi yerden bitiyor, ilkel birikim tek kuruþ yatýr-

maksýzýn sürüp gidiyordu. Warren Hastings’in yargýlanmasý böyle örne-

klerle doludur. Ýþte bir tanesi. Hindistan’ýn afyon bölgelerinden çok uzak

bir  yere  resmi  bir  görevle  gitmek  üzere  olan  Sullivan  adinda  birisine

afyon  üzerine  bir  sözleþme  saðlanmýþtý.  Sullivan,  sözleþmesini,  Binn

adýnda birisine 40.000 sterline sattý; Binn de ayný gün 60.000’e sattý ve

sözleþmeyi  yerine  getiren  en  son  alýcý,  bütün  bunlardan  sonra  büyük

bir kazanç saðladýðýný söyledi. Parlamentoya sunulan listelerden birisi-

ne  göre,  1757-1766  yýllarý  arasýnda  Þirket  ve  memurlarý,  Hintlilerden

hediye olarak 6.000.000 sterlin almýþlardýr. 1769-1770 arasýnda Ýngilizler

bütün  pirinçleri  satýnaldýlar  ve  çok  yüksek  fiyatlarýn  altýnda  satmaya

yanaþmayarak yapay bir kýtlýk yaratmayý baþardýlar.

58

Yerlilere  karþý  en  korkunç  davranýlan  yerler,  doðal  olarak,  Batý



Hint  Adalarý  gibi  yalnýz  ihracata  yönelmiþ  plantasyon  sömürgeleri  ile,

Meksika ve Hindistan gibi yaðma alaný haline 

[sayfa 771]

 getirilen zengin ve

nüfusu kalabalýk ülkelerdi. Ama gerçek anlamýyla sömürge olan ülkel-

erde bile, ilkel birikimin hýristiyanca niteliði kendini ortaya koymaktan

geri kalmýyordu. Protestanlýðýn o asýk yüzlü virtüozlarý, New England’lý

Puritenler, 1703 yýlýnda meclislerinin bir kararý ile, her kýzýlderili baþý ve

tutsak  edilen  her  kýzýlderili  için  40  sterlin  ödül  koydu:  1720’de  kelle

baþýna ödül 100 sterline yükseldi; 1744’te Massachusetts-Bay, belli bir

kabileyi isyancý ilân edince, þu fiyatlar uygulandý: 12 yaþ ve daha yukarý-

sý  erkek  kafasý  için  100  sterlin  (yeni  para),  erkek  tutsak  105  sterlin,

kadýn ve çocuk tutsak 50 sterlin, kadýn ve çocuk kafasý 50 sterlin. Bir-

kaç on yýl sonra sömürge sistemi, bu geçen sürede isyankârca alýþkan-

lýklar edinmiþ dindar hacýbabalarýn oðullarýndan öcünü aldý. Ýngiliz kýþ-

kýrtmasý ve parasýyla, bunlar, kýzýlderili baltalarý altýnda can verdiler. Bri-

tanya  Parlamentosu,  vahþi  av  tazýlarýný  ve  kelle  kesilmesini  “Tanrý  ile

doðanin kendilerine ihsan ettiði kolaylýklar” olarak ilân etti.

Sömürge  sistemi,  ticaret  ile  deniz  ulaþýmýný  bir  limonluk  gibi

besleyip olgunlaþtýrdý. Luther’in “tekelci þirketleri”, sermaye birikimi için

güçlü araçlardý. Sömürgeler, tomurcuklanan manüfaktürler için pazar

üzerindeki  tekel  aracýlýðý  ile  artan  bir  birikim  saðladý.  Avrupa  dýþýnda

düpedüz talan, köleleþtirme ve katillik yoluyla ele geçirilen servet, anayur-

da taþýnarak sermayeye çevrildi. Sömürge sistemini ilk kez tam olarak

geliþtiren Hollanda, daha 1648 yýlýnda ticari kudretinin tepe noktasýnda

bulunuyordu. “Güney-doðu ve kuzey-batý Avrupa arasýndaki ticaret ile

Doðu  Hindistan  ticaretinin  hemen  tamamýný  elinde  bulunduruyordu.

58

 1866 yýlýnda yalnýz Orissa eyaletinde bir milyondan fazla Hintli açlýktan öldü. Buna karþýn,



gerekli yaþam maddelerini, Hint hazinelerini zenginleþtirecek fiyatlarla açlýktan kývranan halka

satmak için giriþimlerde bulunulmuþtu.




650

Karl Marks

Kapital I

Balýkçýlýðý, deniz ticaret filosu, manüfaktürleri, diðer ülkelerden çok daha

ilerdeydi. Cumhuriyetin toplam sermayesi belki de geriye kalan Avrupa

ülkelerinin  toplamýndan  daha  önemliydi.”  Güliche  yalnýz  þunu  ekle-

meyi unutuyor: 1648 yýlýnda Hollanda halký, geriye kalan Avrupa ülke-

lerinin hepsinden daha yoksul, daha aþýrý-çalýþma içinde ve daha zalim

bir baský altýndaydý.

Bugün  sanayi  üstünlüðü  ticari  üstünlük  anlamýný  taþýyor.  Oysa

gerçek manüfaktür döneminde, sanayi üstünlüðü saðlayan, ticari üstün-

lüktür.  Sömürge  sisteminin  o  sýrada  oynadýðý  üstün  rolün  nedeni  iþte

budur. Avrupa’nýn ihtiyar tanrýlarý ile dirsek dirseðe kürsüde vâaz eder-

ken, bir sabah aniden sille-tokat onlarý aþaðý yuvarlayan “acayip tanrý”,

iþte  bu  sistemdi.  Artý-deðer 

[sayfa  772]

  yapýmýný  insanlýðýn  tek  ve  biricik

amacý ilân etmiþti.

Köklerini daha ortaçaðlarda Cenova ve Venedik’te bulduðumuz

kamu kredisi, yani devlet borçlarý sistemi, manüfaktür dönemi sýrasýn-

da, genellikle bütün Avrupa’yý sardý. Deniz ticareti ve ticaret savaþlarý ile

birlikte sömürge sistemi, bunun için itici bir güç hizmetini gördü. Böy-

lece de ilk kez Hollanda’da kök saldý. Kamu borçlarý, yani devletin ya-

bancýlaþmasý  –bu  devlet  ister  mutlakiyet,  ister  meþrutiyet  ya  da

cum-huriyet  olsun–  kapitalist  çaða  damgasýný  vurdu.  Ulusal  zenginlik

denilen  þeyden,  modern  halklarýn  ortak  mülkiyetine  gerçekten  giren

kýsmý, bunlarýn devlet borçlarýydý.

59

  Bunun  zorunlu  sonucu  olarak,  bir



ulus  ne  kadar  borçlu  olursa  o  kadar  zengin  olur  þeklindeki  modern

öðreti ortaya çýktý. Kamu kredisi, sermayenin credo’su*

 

halini aldý. Ve



devlet borçlanmasýnýn doðuþu ile birlikte, devlet borçlarýna olan inanç-

sýzlýk, kutsal ruha karþý iþlenmiþ, baðýþlanmayan günahýn yerini alýr.

Kamusal  borçlanma,  ilkel  birikimin  en  güçlü  kaldýraçlarýndan

birisi  halini  alýr.  Bir  büyücü  deðneðinin  dokunmasý  gibi,  kýsýr  paraya

üreme gücünü kazandýrýr ve onu sermayeye çevirir; ve bunu, sanayide

ve hatta tefecilikte kullanýldýðýnda bile kaçýnýlmaz olan zahmet ve tehli-

kelerle karþý karþýya býrakmaksýzýn yapar. Devlet alacaklýlarý, aslýnda hiç

bir þey vermemiþlerdir, çünkü borç verilen meblaâ, ellerinde týpký nakit

para gibi iþ görmeye devam eder, kolayca devredilebilir devlet tahville-

rine çevrilmiþtir. Böylece yaratýlan ve yýllýk geliriyle geçinen bir aylaklar

sýnýfý  ile,  hükümet  ve  halk  arasýnda  aracýlýk  eden  bankerlerin  aniden

biriken servetlerini –ve gene, her devlet istikrazýnýn büyük bir parçasýn-

ýn  kendilerine  gökyüzünden  inen  bir  sermaye  hizmeti  saðlayan,  vergi

mültezimlerinin,  tacirlerin  ve  özel  manüfaktürcülerin  zenginliklerini–

bir yana býrakalým, devlet borçlanmasý, bir de, anonim þirketlerin, her

türlü menkul hizmetler üzerinde yapýlan iþlemlerin, borsa oyunlarýnýn,

59

 William Cobbett, Ýngiltere’de bütün kamu kuruluþlarýnýn adlarýnýn baþýna “royal” (“krallýk”)



sýfatýnýn  konulduðuna  iþaret  ediyor;  buna  karþýlýk  olmak  üzere,  bir  de  “national”  (“ulusal”)

terimi vardýr.

* Amentü. -ç.



Yüklə 2,7 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   293   294   295   296   297   298   299   300   ...   305




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə