19
3. Biyolojik Mücadelenin Gerekliliği
3.1. Ġnsan Sağlığı ve Çevresel Kaygılar
Yapay kimyasal pestisitlerin kullanılmasına karĢı toplumda ilk umumi çığlık, 1962
yılında yayımlanan
Sessiz Bahar adlı kitabın yazarı Rachel Carson tarafından
seslendirilmiĢtir. Kitapta, ABD‟de çok yaygın DDT (Dichloro Diphenyl
Trichloroethane) uygulamalarının çevresel etkileri sıralanmakta ve çok büyük
miktarlardaki potansiyel tehlikeli kimyasalların, çevre ve insan sağlığı üzerindeki
etkileri anlaĢılmadan, çevreye saçılmalarının mantığı sorgulanmaktadır. Ayrıca, DDT
ve diğer pestisitlerin kanserojen oldukları ve tarımda kullanımlarının yaban hayatı
ve özellikle kuĢlar için tehdit oluĢturduğu açıklanmaktadır. Kitabın yayınlanması
çevre hareketi açısından çığır açıcı bir olgu olmuĢ ve sonunda DDT‟nin, 1972 yılında
ABD‟de tarımsal kullanımına yasaklama getiren büyük bir halk sesleniĢi olmuĢtur.
DDT ilk olarak 1874 yılında Adolf von Baeyer‟in öncülüğünde Othmar Zeidler
tarafından sentezlenmiĢtir. W. Bausch tarafından 1929 yılında bir bilimsel
incelemede daha fazla nitelendirilmiĢ ve devamında 1930 yılında yayınlara konu
edilmiĢtir. Çoklu klorlu alifatik ye da yağ-aromatik alkollerle triklormetan gurubunun
böcek öldürücü özellikleri Wolfgang von Leuthold‟un 1934 yılındaki patentinde ele
alınmıĢtır. Bununla birlikte, DDT‟nin bir temas zehiri olarak yüksek etkililikteki böcek
öldürücü özellikleri Ġsviçreli bilim adamı Paul Hermann Müller tarafından 1939
yılında keĢfedilmiĢ ve buluĢ ve gayretleri kendinse 1948 Nobel Fizyoloji ve Tıp
Ödülünü kazandırmıĢtır. DDT Ġkinci Dünya savaĢının ikinci yarısında siviller ve
askerler tarafından sıtma ve tifüsün kontrolü için kullanılmıĢtır. SavaĢtan sonra,
tarımsal bir insektisit olarak da kullanılmıĢ ve üretim ve kullanımı çok artmıĢtır.
DDT 1950 ile 1980 arasında, dünyada her yıl 40.000 tondan daha fazla olmak üzere
tarımda çok yaygın olarak kullanılmıĢtır. Ayrıca, 1940‟lara kadar küresel olarak 1,8
milyon ton dolayında bir üretimin gerçekleĢtiği tahmin edilmektedir. ABD‟de on beĢ
dolayında Ģirket tarafından gerçekleĢtirilen üretim, yıllık 82.000 tonla 1962 yılında
zirveye ulaĢmıĢtır. ABD‟de, yasaklandığı 1972 yılından önce 600.000 tondan daha
büyük miktarda uygulanmıĢtır. Bu kullanım 1959 yılında yıllık yaklaĢık 36.000 tonla
en yüksek miktar olmuĢtur. DDT 2009 yılında sıtma ve iç organlar layĢmanyazı
kontrolünde 3.314 ton üretilmiĢtir. Hala DDT üreten ve
en fazla tüketen yegane
ülke Hindistan‟dır. Çin, üretimini 2007 yılında durdurmuĢtur.
Yapay kimyasal pestisitlerin geliĢtirilmesinden sonra, pestisit kullanımı denetim
dıĢına çıkmıĢ ve pestisit kullanımı ile ilgili yasal düznlemeler yetersiz kalmıĢtır.