Åkcp{ig-fcghycß

 
30 
 
GƏLƏCƏKDƏN XƏBƏR! 
Bir gün Əli (ə leyhissalam) Kufə  ş ə hə rinə  xitab edib buyurdu: 
Ey Kufə ! Sə ni xoş agə lmə z hadisə lə rin ayaqları altında tapdanan və  nə  kimi bə la yüklə rinin çiynində n asılaraq və hş ə tli 
hadisə lə rlə  qarş ılaş acağ ını görürə m. 
“Mə n yaxş ı bilirə m ki, hə r mə ğ rur zalım sə nə  qarş ı sui-qə sd edə r və  nə ticə də  Allah onu giriftarlığ a düçar edib qatil 
ə
lində  qə tlə  yetirə r.”  
Bu sözlə r Kufə  və  Nə cə f Əş rə f torpağ ının fə zilə tini bə yan etmə klə  yanaş ı hə m də  Kufə nin gə lə cə kdə  yağ ı 
tə rə fində n ağ ır hadisə  və  zülmlə rə  mə ruz qalacağ ını göstə rir, lakin zalımların öz cə zalarına çatması çox çə kmə yə cə kdir Əli 
(ə leyhissalam)-ın buyurduğ u kimi: 
Kufə yə  böyük bə la nazil oldu necə  ki, Ziyad ibni Əbih və  oğ lu Übeydullah ibni Ziyad elə cə  də  Mə s”ə b ibni Zübeyr ilə  Yə zid 
Mühlə b və  s... tə ki adamlar zə hə rli ölüm oxlarına tuş  oldular. Nümunə  olaraq Ziyad ibni Əbihin Kufə yə  hücum etmə sini və  Kufə  
camaatının da mə scidə  yığ ılmasını misal göstə rmə k olar ki, Əli (ə leyhissalam)-ı tə hqir etmə k mə qsə di ora ilə  toplaş mış dılar. 
Bir azdan Hə zrə tin gözə tçisi mə scidə  gə lə rə k onun xə stə liyə  mübtə la olmasını elan edib dedi: 
Bu gün ə mir gə lmə yə cə kdir. 
 
 
 
İ Yİ RMİ  İ Kİ NCİ  HEKAYƏT 
 
SƏFƏRBƏRLİ K FƏRMANI 
Zamanın çarxı hə rə kə tdə  idi. Belə  ki, 36-cı hicri ilinin ş ə vval ayının beş i yetiş dikdə  xə bə r çıxdı ki, tə cavüzkar Müaviyə  
ordu toplamağ a baş lamış  və  Əli (ə leyhissalam)-ın nə zarə ti altında olan ölkə lə rə  hücum etmə yi planlaş dırmış dı. İ mam Əli 
(ə leyhissalam) tə cavüzkarları mə ğ lub etmə kdə n ötrü silahlanmış  ordu hazır etdi. Hə zrə t bu ordunu Nüxə ylə  də  yerlə ş dirdi. 
İ mam Əli (ə leyhissalam) Kufə də n çıxdı, Nüxə ylə  qə rargahına sarı yollanaraq orada sə fə rbə rliyə  dair çıxış  etdi. Çıxış ın 
ə
vvə lində  Allaha hə md və  sə na etdikdə n sonra belə  buyurdu: 

---

 
31 
Agah olun! Mə n öz ordumun qabaqcıllarını döyüş  meydanına göndə rmiş  və  onlara fə rman vermiş ə m ki, Fə rat çayı sahilində  
sonrakı ə mrim onlara çatana kimi düş ə rgə  salsınlar.  
Belə  sə lah bilirə m ki, sudan keçib Də clə  kə narındakı müsə lmanlardan kömə k istə yə m. Tə ki ordu bir az da möhkə mlə nsin. 
Nə ticə də  isə  düş mə n özünün hə r tə rə fdə n mühasirə  olunduğ unu görüb mə ğ lubiyyə tini hiss etsin. 
Əli (ə leyhissalam)-ın tə chiz olunmuş  ordusu Hə zrə tlə  birlikdə  Nüxə ylə də n Siffeynə  tə rə f hə rə kə t edə rə k (Sasani 
ş ahlarının paytaxtı) Mə dainə  yetiş dilə r. Müxtə lif qə sr və  talar xə rabə lə rini müş ahidə  etdiklə ri vaxt qə flə tə n çürümüş  bir 
kə llə  Hə zrə t Əli (ə leyhissalam)-ın gözünə  sataş dı və  adamlarından birinə  buyurdu: 
Onu götür mə nimlə  gə l. Sonra Əli (ə leyhissalam) Mə dain qə srinin mə ş hur eyvanına gə lib orada ə ylə ş di və  bir lə yə n 
istə di. Lə yə nə  bir qə də r su tökdükdə n sonra kə llə ni gə tirə nə  buyurdu: 
Kə llə ni teş tin ortasına qoy. O da Hə zrə tin buyurduğ unu yerinə  yetirə rə k kə llə ni lə yə nin ortasına qoydu. Əli (ə leyhissalam) 
cümcümə yə  xitab edib buyurdu: “Ey kə llə ! Sə ni and verirə m söylə  ki, mə n kimə m və  sə n kimsə n?” 
Kə llə  dilə  gə lib belə  dedi: “Sə n Möminlə r ağ ası, Seyyidi-Övsiya və  tə qvalıların rə hbə risə n. Mə n isə  Allahın kə nizinin 
oğ lu Kə sra Ənuş irə vanam Əli (ə leyhissalam) ona buyurdu: İ ndi halın necə dir? 
Kə llə  bir cavab söylə di ki, xülasə si budur: 
“Mə n ə limin altında olanlara qarş ı mehriban olsamda, ancaq Mə cus dinində  idim. Rə yasə t və  ş ahlığ ın göz qamaş dırıcıları mə ni 
iman və  hə qiqi dində n geri qoydu. Budur behiş tdə n mə hrumam, cə hə nnə mə  giriftar olmuş am. Lakin rə iyyə tlə  xoş rə ftar 
olduğ uma  görə   cə hə nnə m  odundan  amandayam  hə srə ta!  Əgə r  mə n  də   vaxtında  iman  gə tirsə ydim  sə ninlə   olardım,  ey 
Muhə mmə d sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə m xanə danının sə rvə ri və  ey möminlə rin ağ ası. 
Kə llə nin sözlə ri o qə də r can yandırıcı idi ki, oradakıların hamısı ucadan ağ lamağ a baş ladılar. 
Ümidimiz budur ki, bu sə rgüzə ş ti oxumaqla hə lə  ölüm sorağ ımıza gə lmə miş  özümüzü Hə zrə t Əli (ə leyhissalam)-ın hə qiqi 
ardıcıllarından bilə k. Qoy ölə ndə n sonra va hə srə tamız göylə rə  yüksə lmə sin. 
 
İ Yİ RMİ  DÖRDÜNCÜ HEKAYƏT 
 
İ ZZƏTLİ  ÖLÜMÜN Zİ LLƏTLİ  ÖLÜMDƏN ÜSTÜNLÜYÜ 
İ mam Əli (ə leyhissalam) öz ordusu ilə  Müaviyə  qoş ununu mə ğ lub etmə kdə n ötrü Kufə də n çıxdı Müaviyə  ordusu da 58 min 
nə fə rlik döyüş çü ilə  Siffeyn torpağ ına yetiş ə rə k ilk növbə də  Fə rat su yolunu (yeganə  mə hə ll idi su götürmə k üçün) iş ğ al 
edib  tutdu.  Əbul  Ə”və r  Əslə mini  də   qırx  min  nə fə rlə   hə min  su  yolunu  qorumaqdan  ötrü  ora  göndə rdi.  Belə liklə   su  yolu  Əli 

---

 
32 
(ə leyhissalam)-ın ordusunun üzünə  bağ landı. Əmr As Müaviyə nin bu iş ini xoş lamayıb ona dedi: Əli (ə leyhissalam) elə  bir adam deyil 
ki, siz su içib sirab olasınız, lakin o susuz qalsın. 
Əli bura baş qa bir hə də f üçün gə lmiş dir. Lakin Müaviyə  Əmr Asın sözünə  qulaq asmayıb su götürülmə sini qadağ an etdi 
Fə ratın  tutulması  xə bə rini  Əli  (ə leyhissalam)-a  çatdırdıqda  Hə zrə t  Sə sə t  ibni  Suhanini  çağ ıraraq  onu  Müaviyə nin  yanına 
göndə rdi  ki,  ona  desin  biz  söhbə t  və   hüccə ti  tamam  etmə zdə n  qabaq  müharibə yə   baş lamırıq  və   su  yolunun  sə n  tə rə fdə n 
bağ lanması isə  müharibə  elan etmə k üçün ilk tutarlı bir də lildir. 
Sə sə ə  İ mamın sifariş ini Müaviyə yə  çatdırdıqda Müaviyə  öz ə shabı ilə  mə ş və rə t etdi. Və lid ibni Üqbə  ilə  Abdullah 
ibni Sə id dedilə r: “Suyu onların üzünə  mütlə q bağ lamaq lazımdır ki, susuzluqdan ölsünlə r.” Müaviyə  də  bu fikirlə  razılaş dı. Bu zaman 
Əbul Ə”və rə  su yolundan tamamilə  müvazib olmaları sifariş ini göndə rdi. 
Bu vaxt Hə zrə t Əli (ə leyhissalam) öz ordusu üçün aş ağ ıdakı mövzuda bir xütbə  buyurdu: Ey Camaat! 
Müaviyə nin ordusu su yolunu bağ lamaqla sizə  müharibə  elan etmiş dir. İ ndi siz iki yol ayrıcındasınız, ya zillə ti qə bul etmə li ya da 
qılınclarınızı o cinayə tkarların qanı ilə  bulaş dırmalısınız.  
Bu zaman özünün çox də rin və  mə ş hur cümlə sini buyurdu: 
Əgə r mə ğ lub olub onların önündə  diz çöksə niz, alçaq və  zillə tli ölümü qə bul etmisiniz, yox ə gə r bu yolda iftixar və  izzə tlə  
can versə niz, ə bə di hə yata qovuş acaqsınız. Bilin ki, Müaviyə  bir qrup günahkar, yoldan azmış  və  qara qə lblilə ri döyüş  meydanına 
gə tirə rə k hə qiqə ti onlardan gizlə tmiş dir ta bu bə xti dönmüş lə r öz boğ azlarını sizin ölüm saçan zizə lə rinizə  tuş  etsinlə r. 
İ mamın bu cə zzab və  çox mə nalı sözlə rinin müqabilində  ə sgə rlə r özlə rinin bu döyüş ə  hazır olduqlarını bildirdilə r. Daha 
sonra dörd min nə fə r qoş un Malik Əş tə rin baş çılığ ı altında cə bhə yə  sarı göndə rildi. İ mamın özü də  qalan ordu ilə  hə rə kə t 
etdi.  Su  yolunun  kə narında  ş iddə tli  döyüş   baş ladı.  Nə ticə də   Müaviyə   ordusunun  minlə rlə   nə fə ri  ə ldə n  vermə klə   geri 
çə kildi və  Əli (ə leyhissalam)-ın ordusu su yolunu tutdu. 
Bu zaman Əli (ə leyhissalam)-ın ə shabı Hə zrə tə  gə l biz də  suyu Müaviyə  ordusu üzünə  balğ layaq deyə  tə klif etdikdə  İ mam 
Əli (ə leyhissalam) buyrudu: “Yox qoyun sudan istifadə  etmə kdə  azad olsunlar. Biz nadanların iş ini görmə yə cə yik.” 
Sizin  və zifə niz  İ slam  və   Quranı  düş mə nə   anlatmaqdan  ibarə tdir  ki,  onları  düz  yola  hidayə t  və   də və t  edə siniz  .  Əgə r 
qə bul etdilə r ki, heç, ə ks halda Allahın istə yi ilə  qılıncla onlara layiqincə  cavab verə cə yik.” 
Müaviyə  ordusu sudan istifadə  etmə kdə  azad olduqlarını bildikdə  su götürmə k üçün də stə  də stə  Fə rat çayına tə rə f axış dılar! 
Bə li İ mam Əli (ə leyhissalam) hə tta bu cür və ziyyə tdə  belə  mə rdlik və  ülvi mə qamından çıxmırdı və  çıxmadı da. 
 
İ Yİ RMİ  BEŞ İ NCİ  HEKAYƏT 
 

---