Åkcp{ig-fcghycß

 
39 
üçün atalarından xahiş  etdilə r. İ mam Əli (ə leyhissalam) da onu azad etdi. Hə sə n və  Hüseyn (ə leyhissalam) atalarından soruş dular: 
“Mə rvan sə ninlə  beyə t edə cə k.” İ mam cavabında buyurdu: 
“Mə gə r o, Osman öldürülə ndə n sonra mə nimlə  beyə t etmə dimi? (ancaq beyə tini sındırdı).  
Mə nim onun beyə tinə  ehtiyacım yoxdur. Onu ə li yə hudinin ə li kimidir. (hiylə  və  iki üzlülüyə  adə t edibdir) ə gə r Əli ilə  
beyə t etsə , öz arxası ilə  beyə ti sındırmağ a çalış ar.” 
Sonra İ mam gə lə cə k üç mövzuda xə bə r verib buyurdu ki; “Agah olun Mə rvan: 
1-Gə lə cə kdə  qısa hökumə tlik edə cə k ki, bunun da vaxtı bir itin öz burnunu dili ilə  tə mizlə yə n Müddə tə  qə də rdir. 
2-O, dörd qoçların atasıdır. 
3-Müsə lman xalqı onun özü və  oğ lanlarının ə lində n qan ağ layacaqdır. 
Hadisə lə r Əli (ə leyhissalam)-ın xə bə r verdiyi kimi baş  verdi. O, Əmə vilə rin 4-cü xə lifə si ünvanıyla Müaviyə t ibni Yeziddə n 
sonra xilafə t kürsüsünə  ə ylə ş di. Mə rvanın xilafə t müddə ti dörd ay on gün çə kdi. Onun Əbdül Mə lik Boş r Mə hə mmə d və  
Əbdül Əziz adında 4 oğ lu var idi ki, 1-ci si Mə rvandan sonra xilafə tə  yetiş di. 2-cisi İ raqın hakimi seçildi. 3-cüsü Əlcə zirə nin, və  4-
cüsü isə  Misir hakimi tə yin oldu. Bu beş  nə fə r müsə lmanları öz zülm çə kmə lə ri altında var güclə ri ilə  ə zdilə r. 
 
 
OTUZ İ Kİ NCİ  HEKAYƏT 
 
ULDUZ FALININ RƏDD EDİ LMƏSİ  
Hə zrə t  Əli  (ə leyhissalam)  öz  ordusu  ilə   birlikdə   Xə variclə   vuruş maqdan  ötrü  Nə hrə vana  tə rə f  hə rə kə t  etmə yə  
hazırlaş dığ ı zaman Əfif ibni Qeys Əş ”ə sin qardaş ı (münafiq də stə  baş çısı) Əli (ə leyhissalam)-ın hüzuruna gə lib dedi: Bu vaxt 
hə rə kə t edib qə lə bə yə  çatmamağ ından ötrü qorxuram, çünki mə n bunu sizə  Nücum elminin kömə kliyi ilə  deyirə m. 
İ mam onun cavabında buyurdu: 
Sə n fikirlə ş irsə n ki, o, saat ki, onda hə rə kə t etmə k narahatlığ a sə bə b olacaq, ondan xə bə rdarsan? Edə  bilə rsə nmi onun 
tə hlükə sini hə rə kə t edə nə  kimi xə bə r verə sə n?! 
Hə r kim bu sözdə  sə ni tə sdiq etsə  Quranı tə kzib etmiş , öz istə diyinə  çatmaqda və  bə yə nilmə z iş lə ri də f etmə kdə  
Allahdan kömə k istə mə kdə n ehtiyacsız olubdur. İ stə yirsə n Allahın ə və zinə  sə nə  sitayiş  etsinlə r? Sə n, qabaqcadan belə  söz 
demə klə  onları zə rə r və  ziyandan hifz edə rsə n, ey camaat nücum elminin qabaqcadan fikir söylə mə yində n uzaq olun, çünki bu iş  
sizlə ri kahinliyə  (cin və  xə bis ruhlar vasitə silə  qeybdə n xə bə r vermə klə ) çə kib çıxarar Müncim kahin tə ki, kahin də  sehrbaz 
kimidir. Sehrbaz isə  kafirdir. Kafir isə  odda yanacaq, Allahın adıyla hə rə kə t edin. 

---

 
40 
Belə liklə  də  İ mam onun döş ünə  rə dd ə li çə kib qoymadı ki, camaat bu boş  xə yallarla hə rə kə t və  fə aliyyə tlə rində n 
uzaqlaş sınlar.  Daha  sonra  isə   Hə zrə t  öz  ordusu  ilə   hə rə kə t  edib  tam  qə lə bə yə   nail  oldu  və   öz  ə mə li  ilə   sabit  etdi  ki, 
münə ccimin  qabaqcadan  fikir  söylə mə yi  düz  deyil.  Bu  mə tlə bin  oxş arı  müxtə lif  rə vayə tlə rdə   gə lib.  O,  da  budur  ki,  Əli 
(ə leyhissalam) öz ordusu ilə  Hə ruriyyə  tə rə f hə rə kə t etdiyi zaman ə shabın arasında özünü münə ccim adlanlandıranlardan biri Əli 
(ə leyhissalam)-ın hüzuruna gə lib dedi: 
Ey Möminlə r ağ ası! Bu saatda hə rə kə t etmə , çalış  gün batandan üç saat sonra irə li get, ə gə r indi hə rə kə tə  baş lasan bu 
irə lilə mə yin  sə nə   və   yoldaş larına  ş iddə tli  ziyan  yetirə cə k,  amma  mə n  deyə n  vaxtda  tə rpə nsə n  qalib  gə lib  hə də fə  
yetiş ə cə ksə n. 
İ mam Əli (ə leyhissalam) ona buyurdu: Atımın qarnındakı balanın diş i ya erkə k olmasını bilə  bilə rsə nmi? 
O dedi: Əgə r (nücum elmi üzündə n hesablasam bilə rə m). 
İ mam ona buyurdu: Əgə r bu iş ində  sə ni bir adam tə sdiq etsə , Quranın tə kzib etmiş dir, çünki Allah-tə ala “Loğ man” surə sinin 
34-cü ayə sində  bu barə də  belə  buyurur: 
“Ş übhə siz qiyamə tə  aid olan elm və  agahlıq, yalnız Allaha mə xsusdur. O Allahdır ki, hə m yağ ış  göndə rir və  hə m də  ana 
bə tnində  olanlardan xə bə rdardır.” 
Sonra buyurdu: (Hə tta) Muhə mmə d sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə m belə  bir iddianı ömründə  etmə miş di. 
 
OTUZ ÜÇÜNCÜ HEKAYƏT 
 
YERSİ Z EYB VƏ ONUN RƏDDİ  
Əli  (ə leyhissalam)  öz  İ mamə t  və   rə hbə rlik  sahə sində   bütün  ismə tlə rə   ali  sə viyyə də   malik  idi.  O  Hə zrə tin  kinli 
rə qiblə ri onda heç bir eyib tapa bilmə miş dilə r. 
Çünki ə gə r tapsaydılar o eybi bir neçə  də fə  böyüdüb ş iş irdə rdilə r ki o Hə zrə tin ali ş ə xsiyyə tinə  zə rbə  vursunlar. 
Bir halda ki, Əli (ə leyhissalam) tə vazökar və  xoş  xasiyyə t elə cə  də  çox mehriban idi. O, Hə zrə tdə  özünü bə yə nmə k ya 
tə kə bbür  yox  idi  hə m  də   tağ utlar  kimi  tuluğ a  hava  doldurmurdu  hə tta  ə n  yoxsul  adamlarla  belə   oturub  durur  onlara  bir  dost  kimi 
yanaş ırdı. Napak olan Əmr As kimi düş mə nlə ri (onun anası iffə tsizlik və  napaklıqda mə ş hur idi) Ş am camaatı arasında Hə zrə t Əli 
(ə leyhissalam)-ın zarafatcıl olması ş ayiə sini yayaraq dedi ki, bu sə bə bə  görə  o, xilafə tə  layiq deyildir. 
İ mam Əli (ə leyhissalam) bu ş ayə də n xə bə rdar olduqda ş iddə tlə  onu tə kzib edib buyurdu: 

---

 
41 
Napak  qadının  övladından  (yə ni  Əmr  As)  Ş am  camaatı  arasında  mə nim  zarafə t  və   ə hli-kef  olmağ ımı  ş ayiə   etmə si  çox 
tə ə ccüblüdür! 
“Agah  olun,  And  olsun  Allaha  ki,  ölümü  xatırlamaq  mə ni  zarafatdan  saxlayır,  amma  ə ksinə   axirə ti  unutmaq  isə   onun  (Əmr  Asın) 
vücudunda onun yalançılığ ına bais olubdur.” 
Belə liklə  düş mə nin Əli (ə leyhissalam)-ın ş ə xsiyyə tini sındırmaq üçün düzə ltdiyi körpünü Hə zrə t özü sındırdı ki, bu da Əli 
(ə leyhissalam)-ın kamal yüksə kliyinə  malik olmasına daha bir tutarlı sübutdur. 
 
OTUZ DÖRDÜNCÜ HEKAYƏT 
 
İ MAMIN QƏTİ YYƏTLİ   
OLMASI 
 
Osman  qə tlə   yetirildikdə n  sonra  camaat  Əli  (ə leyhissalam)-ı  xilafə tə   tə yin  etmə k  üçün  o  Hə zrə tə   beyə t  etdilə r,  Əli 
(ə leyhissalam) ilk növbə də  hüccə ti tamam edə rə k öz iş  metodunu onlara bildirib buyurdu: Mə ni öz halıma buraxıb baş qasının sorağ ına 
gedin.  Çünki,  ə gə r  mə n  xilafə tə   gə lsə m,  keçmiş   qayda-qanunlar  büsbütün  də yiş ilə cə kdir.  Burada  ə saslı  (inqilabi)  islahatlara 
ehtiyac vardır... 
Camaatın onun xilafə tə  gə lmə si israrını görə n Hə zrə t Əli (ə leyhissalam) buyurdu: “Bilin ki, ə gə r də və tinizi qə bul etsə m 
sizinlə  öz bildiyim kimi rə ftar edə cə yə m. Heç kə sin sözünə  ya mə zə mmə tinə  qulaq asmayacağ am. 
Haqqı  qə tiyyə tlə   davam  etdirə cə yə m.  Bunları  dedim  ki,  indidə n  bilə siniz,  ə gə r  istə sə niz  bu  ş ə rtlə rə   ə sasə n 
mə nimlə  beyə t edin.” 
Camaat də stə -də stə  axış ıb gə lə rə k o Hə zrə tlə  beyə t edirdilə r. Elə  oradaca bir qrup adamın zahirdə  beyə t etmə lə ri 
mə lum oldu. Ona görə  ki, onların dünya malına olan hə risliyi İ mamın mövqeyi ilə  düz gə lmirdi. 
Tarixdə  gə libdir ki, Hə zrə tlə  ilk beyə t edə n ş ə xs Tə lhə  olmuş dur. Belə  ki, onun ə li ş ikə st olduğ undan elə  hə min 
ə
li ilə  də  beyə t etdi. Bu hadisə nin ş ahidi olan bir bə də vi ə rə b belə  dedi: 
Çolağ ın ə li ilə  baş lanan bir iş  kamala yetmə z. 
 

---