Åkcp{ig-fcghycß

 
128 
128-BEYTÜL-MAL OĞRUSUNUN ƏLİ Nİ N KƏSİ LMƏSİ  
İ ki nə fə r oğ runu Əli (ə leyhissalam)-ın hüzuruna gə tirdilə r ki, onların arasında hökm yürütsün. Hə r iki oğ ru beytül-maldan bir ş ey 
oğ urlamış dılar. Tə sadüfə n bunların hə r ikisi qul idilə r. Bu fə rqlə  ki, biri beytül-malın qulu, o birisi isə  camaatın qulu idi.  
İ mam (ə leyhissalam) Beytül-mal qulu barə də  buyurdu: “Bu özü Allahın malıdır və  ona hə dd yoxdur. Çünki, Allah malının bir hissə sini 
öz malından yemiş dir.” 
Camaatın qulu barə də  isə  belə  buyurdu: “Gə rə k ona ş iddə tli hə dd icra olunsun və  ə li kə silsin.” 
 
 
129-ƏLİ  (ƏLEYHİ SSALAM)-IN QARDAŞ  VƏ DOSTLARININ ÜSTÜNLÜKLƏRİ  
Bir gün Əli (ə leyhissalam) özünün dost və  qardaş ları barə də  (misal ünvanıyla) danış ırdı və  istə yirdi arxadaş lara desin ki, mə nim 
dostum və  qardaş ım o kə sdir ki, mə nimlə  mə ktə b bağ lılığ ı olmuş  olsun. Belə  bir adam ilə  gə rə k müə yyə n üstünlüklə rə  
malik olsun. Arxadaş lar qulaq vermiş dilə r ki, görsünlə r o üstün cə hə tlə r nə dir? Görə sə n o üstün cə hə tlə r onlarda vardır ki, Əli 
(ə leyhissalam)-ın dost və  qardaş ı hesab olunsunlar ya yox?! 
Hə r  halda  bu  zamanda  da  Əli  (ə leyhissalam)-a  ə laqə mə nd  olanlar  gə rə k  diqqə tlə   bu  haqda  fikirlə ş sinlə r  ki,  Əli 
(ə leyhissalam)-ın dostu və  qardaş ıdırlar ya yox? O Hə zrə t özünün hə qiqi dost və  qardaş ı üçün Onu üstün cə hə t saydı: 
Mə nim keçmiş də  bir qardaş ım var idi. Dini qardaş  ki, bu üstün cə hə tlə rə  malik idi: 
1-Dünya onu nə zə rində  hə qir və  kiçik idi 
2-Yeyib-içmə yə  ürə k bağ lamamış dı və  öz qarnının ə siri deyildi. 
3-Sakit idi və  çə rə nçilik etmə zdi 
4-Əgə r söz danış ardısa, onun sözü haqq və  faydalı idi. Belə  ki, pə rə stiş  edə nlə rin yanğ ısını söndürürdü. 
5-Zahirdə  zə if bir insan və  müstə zə f (tə vazökar) idi. 
6-Cihad və  döyüş  zamanı meydanda tə k idi və  ş ir kimi coş urdu və  sə hra ilanı kimi hə rə kə t edirdi 
7-Mə hkə mə yə  daxil olmazdan ə vvə l də lil göstə rmə zdi. 
8-Heç kə si iş  barə də  (imkan daxilində  üzr qə bul etmə k) üzrünü eş itmə zdə n qabaq mə zə mmə t etmirdi. 
9-Heç bir də rddə n sağ alana qə də r gilayə  etmirdi. 
10-Dediyinə  ə mə l edirdi və  o ş eyə  ki, ə mə l etmirdi demirdi. 
11-Hə r vaxt baş qa bir ş ə xslə  danış dıqda elə  ki, ondan haqq söz eş idirdi sükut edirdi (və  haqqa tə slim olurdu). 

---

 
129 
12-Eş itmə yə  daha çox hə ris idi, nə inki danış mağ a və  baş qalarının nə zə rini vaizlə rin danış ığ ına diqqə t yetirmə yə  cə lb 
edirdi. 
13-Hə rgah onun qarş ısına iki iş  çıxasaydı, fikirlə ş irdi ki, onlardan hansı biri nə fsani hə və slə rə  daha yaxındır. Hə miş ə  də  
hə va və  hə və sdə n uzaq, ə ql və  hidayə tə  daha yaxın olanı seçə rdi. 
Sonra buyurdu: 
“Gə rə k siz bu cür gözə l ə xlaqda olasınız! Bu üstünlüklə rin olmasında bir-birinizdə n irə li  gedin və  ə gə r onların hamısını icra 
etmə yə  qüdrə tiniz yoxsa bilin ki, onların az miqdarını yerinə  yetirmə k çoxunu tə rk etmə kdə n daha yaxş ıdır.” 
Mövlə vi demiş kə n: “Əgə r də nizin suyunu çə kmə k olmazsa, gə rə k susuzluğ a qə də r dadmaq.” 
Bə zilə ri deyirlə r: “İ mamın bu qardaş dan mə qsə di ya Peyğ ə mbə r, sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə m ya Əbuzə r, ya 
da Miqdad olubdur. Amma ə llamə  Xoyi “Nə hcül-Bə lağ ə ”yə  öz ş ə rhində  bu deyimi misal ünvanıyla bə yə nibdir. 
 
 
130-ƏLİ  (ƏLEYHİ SSALAM)-IN MÜHARİ BƏ MEYDANINDA (TƏMKİ Nİ ) 
Əbu Hə yyan Teymi atasından nə ql edir ki, dedi: 
“Siffeyn müharibə sndə  cə bhə də  Əli (ə leyhissalam)-la yoldaş  idim. O Hə zrə t polkları hazırlayır və  cə bhə nin ön xə ttinə  
göndə rirdi. Döyüş  meydanında Müaviyə ni bir atın belində  gördüm ki, az qalır yerə  yıxılsın. Əli (ə leyhissalam)-ı da gördüm ki, onun bir 
neçə  addımlığ ında ata minib Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə min ş ə mş irini ə linə  alıb rə cə z oxuyur. Bu 
halda Əli (ə leyhissalam)-ın ordusunun ə sgə rlə rində n biri irə li gə ldi və  Əli (ə leyhissalam)-ma dedi: “Ya Əmirə l-möminin! Özünü 
gözlə  və  zə nnimcə  bu mə l”un (Müaviyə yə  iş arə ) hiylə  edib sə ni qafilgir etmə k istə yir.” 
İ mam buyurdu: “Yox canım! Əcə l və  qə ti tale insanı qorumaq üçün kifayə tdir.” 
Hə r bir insan xüsusi mə lə klə r vasitə silə  qorunub saxlanılır. O vaxt ki, insanın ə cə li çatdı o mə lə klə r onu buraxırlar. Bu mə tlə b 
Nə hcül-Bə lağ ə də  62-ci xütbə də  gə lib: O vaxt ki, Hə zrə ti ölümlə  hə də lə dilə r, buyurdu: 
“Allah mə nim üçün möhkə m sipə r qə rar verib. Bu da hə mə n ə cə ldir ki, mə ni hadisə lə rdə n hifz edir və  o vaxt ki, ömrümün 
sonu çatdı o sipə r mə ndə n uzaqlaş ır və  mə ni hadisə lə rə  tə slim edir. O, gün də  nə  nizə  yana gedə r nə  də  yara sağ alar.” 201 
nömrə li Qisar kə lmə lə rində  belə  gə lib: 
Hə r bir insanla iki mə lə k yoldaş dır ki, onu qoruyur, lakin müqə ddə ratı yetiş dikdə  onu buraxırlar. Əcə l möhkə m sipə rdir. 
 
 

---

 
130 
131-HAQQI TAPDALAMAĞIN CƏZASI 
Ənə s ibni Malik mə ş hur müsə lmanlardan biri və  ə nsarın Xə zrə c tayfasından idi. O zaman ki, Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi 
və  alihi və  sə llə m Mə dinə yə  hicrə t etdi. Ənə sin anası onun ə lini ki, 10 yaş ında idi tutdu və  Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi 
və  alihi və  sə llə min hüzuruna gə lib və  ə rz etdi: “Hə r kə s sizə  bir töhfə  gə tirdi, lakin mə nim dünya malından bir ş eyim yoxdur.” 
Bu övladımı mögə vliyə  qə bul  et. Hə zrə t qə bul etdi və  Ənə s on il Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə min 
xidmə tində  durdu. 93  hicri ilində  isə  və fat  etdi və  Bə srə də  evinin yanında də fn edildi. Ənə s o adamlardandır ki, hicrə tin ilk 
illə rinin  cə ryanlarından  Peyğ ə mbə r  sə llə llahu  ə leyhi  və   alihi  və   sə llə min  rehlə tinə   qə də r  baş   verə n  hadisə lə rə  
yaxından  nazir  və   ş ahid  idi.  Peyğ ə mbə r  sə llə llahu  ə leyhi  və   alihi  və   sə llə mdə n  çoxlu  hadisə lə r  və   rə vayə tlə r 
eş itmiş di. O vaxt ki, Tə lhə   və  Zübeyr öz orduları  ilə  Bə srə yə  gə ldilə r və  arada camaatı Əli (ə leyhissalam)-a qarş ı qiyam 
etmə yə  də və t etdilə r. Və  bununla da Cə mə l müharibə sini vücuda gə tirdilə r. İ mam Əli (ə leyhissalam) Ənə s ibni Malikə  
buyurdu: 
“Tə lhə   və   Zübeyrin  yanına  get  və   Peyğ ə mbə rdə n  onlar  haqqında  n  ə eş itmisə nsə   onlar  üçün  danış .  (bə lkə   düz  yola 
qayıdaları və  müharibə ni qızış dırmaqdan ə l götürə lə r). 
İ bni Meysə min fikrincə  onlar Peyğ ə mbə rdə n eş itmiş dilə r və  Əli (ə leyhissalam) Ənə sə  buyurdu ki, onların yanına get və  
yadlarına sal. Bu idi ki, bir gün Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə m Tə lhə  və  Zübeyrə  buyurdu:  
“Tezliklə  siz, Əli (ə leyhissalam)-la müharibə  edə rsiniz, bir halda ki, siz ona zülm və  sitə m edirsiniz (siz zalim və  batil cə hə tində  
qə rar tutmusunuz). 
Ənə s ibni Malik Əli (ə leyhissalam)-ın fə rmanından boyun qaçırdı (dünyası tə hlükə yə  düş mə mə k üçün haqqı tapdaladı) və  Əli 
(ə leyhissalam)-a ə rz etdi: Mə n onu yaddan çıxarmış am. 
İ mam Əli (ə leyhissalam) ona buyurdu: 
“Əgə r yalan desə n, Allah baş ını Ağ  alış ığ a (bə rə s xə stə liyi) mübtə la etsin ki, heç ə mmamə n onu örtə  bilmə sin.” Ş ə rif 
Rə zi  deyir:  Bə rə s  xə stə liyində n  mə qsə d  (pis  iylə nmiş )-dir  ki,  bir  müddə tdə n  sonra  bə rə s  xə stə liyinin  ağ   lə kə lə ri 
Ənə s ibni Malikin üzündə  aş kar oldu və  mə ndə n sonra heç kə s onu niqabsız görmürdü. 
Mə ş hur sünnü alimi ibni Əbil Hə did deyir: “Əli (ə leyhissalam) Rə hbə də  (geniş  və  mə ş hur yer) Kufə də  camaatı and verib 
buyurdu: “Sizi Allaha and verirə m, mə gə r sizdə n bir kiş i Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə mdə n eş itmə yibdir 
ki, o Hə zrə t “Hə ccə tül-vida”-dan qayıdandan sonra mə nim barə mdə  nə  buyurdu: 
“Hə r kə s ki, mə n onun mövla və  rə hbə riyə m, Əli (ə leyhissalam)-da onun rə hbə ridir. İ lahi Əli (ə leyhissalam)-ı sevə nlə ir 
sə n də  sev və  düş mə n san o kə si ki, onu düş mn sanır.” 

---