unudulur, e lə bil, d o ğ ru y o lla r b ağ lan m ış, b ə d b ə x tlik qapıları a ç ılm ış -
dır. Ə d a lə t m əh v e d ilə rə k zü lm v ə sitə m h a k im iy y ə t başına k e ç m iş ,
elm arad an q ald ırılaraq c ə h a lə t onun y erin i tutm uş, rə z a lə t v ə x ə y a n ə t
artaraq k ə rə m v ə m ü r ü w ə ti sıx ışd ırıb ara d a n çıxarm ışdır. D o stlu q
z ə iflə m iş, d ü şm ə n ç ilik q ü w ə tlə n m iş d ir, y ax şı ad am lar tə h q ir e d ilə r ə k
ə z iy y ə t v ə m ə şə q q ə t için d ə, alçaq ad a m la r h ö rm ə t q azanaraq k e y f v ə
ə y lə n e ə iç ərisin d ə yaşayır. H iy lə v ə riy a k a rlıq ayıq, v ə fa v ə d ü z lü k isə
y atm ışdır. Y alan - azad, doğru - m ə h b u s, h aq q - m əğlub, nahaq - q a -
lib, q o rx u - güclü, inam - zəif, zalım - h a q lı, m əzlu m - haqsız, h ə ris lik
- h akim , q ə n a ə t - m əh k u m , qazı - q əd d ar, za h id - riyakar...
M ən d ü n y an ın b u işlərin i fık irlə şd ik d ə n so n ra başa d ü şd ü m k i, in -
san b ütün m əx lu q atın ə n şə rə flisi v ə b ü tü n varlığ ın ən nəeib id ir. L ak in
o, öz ö m rü n ü n q əd rin i bilm ir, öz n əfsin in n icatı üçün çalışm ır. M ə n bu
v ə z iy y ə ti m ü şah id ə etd ik d ə ço x tə ə c c ü b lə n d im , d iq q ə tlə b ax d ıq d a
gördüm ki, bu x o şb ə x tliy ə m an e olan şey insanların azca rahat y a ş a -
m aq v ə cü zi m al to p lam aq x ə s tə liy in ə tu tu lm asıd ır, bu d a insanın d a d -
m aq, iy lə m ə k , g ö rm ək , eşitm ək v ə hiss e tm ə k duyğularını təm in etm ək
üçündür. L akin bu d u y ğ u ların h eç biri e h tiy acı ö d ə m ə k v ə m ə q sə d ə
çatm aq ü çü n k ifay ət etm əz. B undan başqa, h ə m işə m a l-d ö v lə ti itir-
m ək q o rx u su vardır. B elə bir d ö v lə t in san a n ə sib olsa da, o, h əm bu
d ü nyada h ə m d ə a x irə td ə ziy an d an b aşq a b ir şey v erm əz. Bu hal o
adam ın v ə z iy y ə tin ə b ə n z ə r ki, qızm ış d ə v ə d ə n xilas olm aq üçün q u -
yunun ü stə ə y ilm iş iki b u daqdan y apışıb q u y u y a sallan m ağ a m əcb u r
ola, d iq q ə tlə baxdıqda gö rə ki, ayaqlarını d ö rd ilanın b aşın a q o y m u ş-
dur. Q u yunun d ib in ə n ə z ə r sald ıq d a g ö rə ki, orada bir əjd ah a ağzını
açaraq onun d ü şm əy in i g ö zləy ir, gözünü y u x arı d ik d ik d ə gö rə ki, ağ
v ə qara siçan lar ara v e rm ə d ə n yapışdığı bud aq ların kötüyünü gəm irib
y e rə tö k ü rlər. Bu v ə z iy y ə td ə n xilas olm aq haqqında d üşünərkən
b ird ən gözü n ü n q ab ağ ın d a bir arı yuvası p e y d a ola v ə həm in yuvada
b ir q ə d ə r bal g örünə, barm ağını bu bala b atırıb yalaya v ə balın şirinliyi
o q ə d ə r başını q arışd ıra ki, özü n ü n v ə z iy y ə tin i unuda, yadından çıxa
ki, ayağını dörd ilanın b aşına sö y k əm işd ir v ə bu ilanlar h ə r an başlarını
ç ə k ə b ilər, unuda ki, siçanlar b udaqları g ə m irib tö k m ək d ən əl çək m ir
v ə b u d aq lar qırılan kim i əjd ah an ın ağzına d ü şəcək d ir. Baldan alınan
cüzi lə z z o t o vaxta q ə d ə r bu fo lak əti unutdurar, z ə if c ə h a lə t p ərdəsi o
vaxta q ə d ə r güclü ağıl nurunun üstünü ö rtə r ki, siçanlar budaqları
gəm irib c u rta ra r və bu zavallı ad a m acgöz əjd ah an ın ağ zın a düşər.
M ən dəhşətli v ə qorxulu quyu d e d ik d ə bu dünyanı n əz ə rd ə tu tu -
ram ; budaqları g ə m irən qara v ə ağ siçan g eco -g iin d ü zd ü r, onların h ə r
ikisi insanların öm rünü azaltm aq , onları h əlak etm ək üçün ara v e rm ə -
d ə n bir-birini ə v ə z edir: d ö rd ilan varlığın m ah iy y ətin i təşkil ed ən
d ö rd ünsürdür ki, o n lardan biri öz m üvazinotini itirsə, insan dorhal
m ə h v olub gedər; bal, əziy y o ti çox, faydası az olan, insanları düz y o l-
dan azdırıb, nicat qapılarını onların üzü n ə bağlayan fani dünyadır; o j-
daha - heç kəsin y ax a q u rtara b ilm əy o cəy i ölüm dür. Ə cəl şərbotini
içm ok lazım g əld ik d o , Ə zrail başın üstünü aldıqda ö lü m d ən yaxa q u r-
tan n aq olm az v ə p eşm ançılıq fayda v e n n ə z : no geri q ayıtm aq m üm kiin
olar, n ə tə x irə salm aq. N ə tö v b ə e tm ə y ə v ax t qalar, n ə dua oxum ağa
m acal...
X ülasə, ən nohayot, m ən olduğum kim i qalıb o lim d ən goldikco
yaxşı işlər g ö rm ək qorarına goldim . M on ü m id ed ird im ki, b o lk ə bu
yol ilə clə bir v o ziyyoto düşom ki, o hoqiqəti gö rm o k d o m ono köm ok
edə vo bork g ü n d ə im dadım a çata. B ir m ü d d ət bu ü m id lə yaşadım , n o -
hayət, H indistan səfo ri q arşıy a çıxdı. M on orada da hoddon artıq soy
göstorir, hoqiqoti k o ş f etm ok ü çü n ə lim d ə n go lən i ə sirg o m ir v ə çoxlu
kitab oxuyurduın. M on H indistandan q ay ıd ark ən külli m iqdarda kitab
gotirm işdiın. O nlardan biri do toqdinı ctd iy im iz bu “ K olilo vo D iın n o ”
kitabıdır.
ŞİR V Ə ÖKÜZ F Ə SL İ
...H in d R a c ı1 b rə h m ə n ə dedi: - M ə n ə e lə b ir ə h v a la t danış ki, o r a -
da xain ad am ın y alan ı n ə tic ə s in d ə iki do st arasın d a o la n səd aq ət ə d a -
v ə tə çev rilsin v ə o n la r b ir-b irin d ə n ay rılm alı olsunlar.
B rə h m ə n dedi: - Ə g ə r iki do st arasın a b ir xain g irsə , onların q o -
h u m -q a rd a şla n n ın , d o st-a şn a la rın m a rasın a m ü tləq n ifaq düşər v ə
o n lar b ir-b irin d ə n a y n la rla r, n e c ə ki, şir v ə ö k ü z b ir-b irin d ə n ayrıldı.
Şah soruşdu: - O, n e c ə o lm uşdur?
Rəvayət.
B rə h m ə n dedi:
-
B e lə rə v a y ə t e d irlə r ki, d ö v lətli bir ta c ir v a r im iş, onun övladları
bö y ü y ü b h ə d d i-b u lu ğ a ç a td ıq d a heç b ir s ə n ə tlə m əşğ u l olm aq is tə m ə -
d ilər, ataların ın m alım yeyib, d ağ ıtm ağ a b aşlad ılar.
A tası onları d an lay ıb dedi: - Ey m ə n im ö v lad lan m ! İnsan bu
d ü n y ad a üç şey ü çün çalışır ki, b u üç şey d ə b a şq a d ö rd şeyin n ə tic ə -
sin d ə ə ld ə e d ilə b ilər. Ü ç şey: y ax şı g ü zəran , in san lar arasında yüksək
m övqe tu tm aq , a x irə t ə ld ə e tm ə k üçün savab işlə r görm ək d ir. Bu üç
şeyi ə ld ə etrn ək ü çün istifad ə ed ilə n dörd v a sitə aşağıdakdardır: n a -
m uslu ə m ə k lə d ö v lə t toplam aq, ə ld ə ed ilm iş d ö v ləti saxlaya bilm ək,
sonra israfa yol v e rm ə d ə n onu ö zü n ə, q o h u m -q ard aşlara, dost-aşnalara
x ə rc lə m ə k ... N ə h a y ə t, m üm k ü n olduğu q ə d ə r n ə fsin i ziyanverici
işlərd ən çə k in d irm ə k . B u dörd şə rtd ə n b irc ə sin i y e rin ə yetirm əyən
adam arzu su n a çata b ilm əz, çünki insanın d ö v lə ti olm asa, o özü yeyib
başqasm ı y e d ird ə b ilm əz; ə g ə r d övləti olsa, lakin bu v a r-d ö v lə t haq-
q ın d a qayğı g ö stə rm ə sə , onu q ə n a ə tlə x ə rc lə m ə s ə , b ir az keçm ədən
bu v a r-d ö v lə t q u rtarar v ə ona h e ç n ə qalm az. O d u r ki, deyiblər, x ərc-
lom ok q azan m aq d an çətin d ir.
Mal olə gətirmək asandır, ancaq,
Çotindir o malı oldo saxlamaq.
Ə g ə r insan qazanc g o tirm ə d o n pulu x ə rc lə m ə y ə b aşlasa, nə q əd ər
az x ə rc lə s ə d ə, e n ə d ə te z -g e c pul qurtarar, sü rm ən i a z -a z işlətm əyə
b ax m ay araq o da qurtarır.
Dağdan hey götürüb, deson ki, çoxdur,
Bir do görorson ki, dağ özü yoxdur.
1 R a c - hind dilin d ə şah d em ək d ir. M ütarcim.
O d u r ki, d ey ib lər: “D a m -d a m a göl olar, d a d a -d a d a h e ç ” . Insan
d ö v lə t yığıb saxlasa, onu xeyirli və faydalı işlərə x ə rc lə m ə sə, d ö v lətli
deyil, yoxsul hesab edilm əlid ir. B elə adam ın dövləti m ü x tə lif yollarla
lazım olm ayan y e rlə rə x ə rc lə n ib gedər. Bu, su g ə lə n yolu olub çıxan
y eri olm ayan bir h o v u za b ə n z ə r, suyun artığı faydalı y e rlə rə s ə r f
ed ilm əd iy i üçün d aşıb ətrafı basar, h ə d ə rə gedər.
N əh ay o t, atanın n ə sih ə ti o ğ la n la n n a tə sir etdi v ə onların h ərəsi bir
s ə n ə tlə m əşğul o lm ağ a başladı. Böyük qardaş tacirlik m əq sə d ilə uzaq
bir ö lk ə y ə sə fə ro çıx d ı, y o ld a böyük bir b ataqlığa rast g əld i, onun yük
d aşıyan iki ö küzü v a r idi, b irin in adı Ş ətrəb a, o b irinin adı isə B ən d əb a
idi. Ş ə trə b a burad a p alçığ a b atd ı, tacir v ə on u n k ö m ək çiləri çox ç ə tin -
liklə Ş ətrəb an ı b ataqlıqdan çıxardılar, Iakin onda g e tm ə y ə artıq taqot
qalm am ışdı. T acir ö z k ö m ə k ç ilə rin d ə n birini Ş ə trəb an m yanında q o y -
du v ə tapşırdı ki, bir n e ç ə gün o na qulluq etsin, y axşılaşdıqda dalınca
gətirsin.
B ir-ik i gün k cçd ik d ə n so n ra öküzün y anında qalan adam d a rıx -
m ağa başladı, ö k ü zü o rad a q o y araq taeirin dalınca getdi v ə ona dedi ki,
Ş ə trə b a öldü. Ö küz isə o rad an çıxaraq çox g əzd i, çox dolandı, n əh ay o t,
suyu çox, əlofı bol o la n g ö zəl b ir ç ə m ə n liy ə çatdı v ə orada qaldı.
Clülab Uık otirli suları vardı,
Sularda sonalar moclis qurardı...
B ir az keçm ədi ki, ö küz p iy lə n ib k ö k ə lm ə y ə , fm kirib b ö y ü rm əy ə
vo bütün ətrafa sə s sa lm ağ a başladı.
Y axında iso m e şə n in p ad şah ı şir v ə onunla b irlik d ə canavarlar,
ayılar, çaqqallar vo b a şq a h e y v a n la r yaşayırdı. Ş ir xu d p o sən d və ö z ü n -
dən razı bir padşah idi. O, heç vaxt öküz g ö rm əm iş v ə onun b ö y ü rtü -
sünü cşitm om işdi. O n a göro ö k ü z böyürtüsü eşitdikdo b ə rk qorxdu, la -
kin h eyvanlar vo q u şla r onun qorx d u ğ u n u b ilm əsin d ey ə, yerindon tə r -
pən m əy ib , ova çıx m ağ ı tərk ctdi.
Şirin yanında olan h e y v an lar içərisin d ə iki çaqqal v ar idi, (b u n la r-
dan birinin adı K olilo, o birisin in adı D im nə idi. O nların hor ikisi ayıq
vo gözüaçıq idi. L akin D im no d ah a çox həris, daha çox özündon d əm
vuran idi.
D im no K əliləy o dcdi:
Q ard aşım , sə n şir h aq q m d a n ə fık ird əsən ? O, b ir n e ç ə gündür ki,
y e rin d ən to rp ən m ir, o v a çıx ıb şik ar etm ir.
Dostları ilə paylaş: |