74
II FƏSİL
MƏKTƏB MEŞƏÇİLİYİNİN YARADILMASI
Sahədə toxumlar bitkiarası 712 sm, cərgəarası 3040 sm
olmaqla, 5 sm dərinliyə səpilir. Fındıq toxumları gec cücərir. Palıdda
olduğu kimi ilk öncə əsas kök inkişaf edir, sonra yerüstü hissə
əmələ gəlir. Toxmacarlar birinci il yaxşı inkişaf etdiyinə görə daimi
yerinə köçürülə bilər. Köçürülmə zamanı bitkilərin kök sistemi
zədələnməkdən qorunmalıdır.
İynəyarpaqlı bitkilərin artırılması
Azərbaycanda iynəyarpaqlı bitki lər dən Eldar şamı, qarmaqvarı
şam, giləmeyvəli qaracöhrə, ardıc daha çox təsadüf olunur. Lakin
bu bitkilər orta hesabla meşələrin 0,6 %ni təşkil edir və kiçik
sahələri ilə seçilir.
Şam ağacı daha işıqsevən bitkidir. Şam ağacları açıq sahələrdə,
xüsusən də meşə yanğınları, təbii fəlakətlərdən zərər çəkmiş
ərazilərdə asanlıqla inkişaf edir. Lakin sıx meşəlikdə digər ağacların
çətiri altında şam ağacının cavan pöhrə ləri kölgəyə, həmçinin
rəqabətə davam gətirməyərək məhv olur və yaxud da zəif inkişaf
edib, eybəcər forma alır.
Giləmeyvəli qaracöhrə isə gölgəyə davamlı olub, əsasən digər
meşə bitkilərinin çətiri altında məskən salır. Göstərilən fərqli
əlamətlərə baxmayaraq meşəçilik sahəsində bütün iynəyarpaqlılar
eyni şəraitdə becərilir.
İynəyarpaqlıların toxumları erkən
yazda sahəyə səpilir. Toxumlar səpindən
əvvəl soyuq suda isladılır və 23 gün
soyuducunun aşağı gözündə və ya
soyuq yerdə saxlanılır. Bundan sonra su
süzü lür və toxumlar bir qədər qurudulur
ki, birbirinə yapışmasın. İynəyarpaqlı
ağaclardan şam, küknar, sərv, ardıc
toxum ları diametrindən asılı olaraq
11,5 sm dərinlikdə və ya torpağın sət
hinə səpilir. Torpağın səthinə səpilmiş
toxumların üzəri polietilenlə örtüldükdə
daha tez cücərir. Bu zaman torpağın
rütubətli olmasına xüsusi nəzarət etməli,
torpağın səthi quruduqca suvarılmalı
və həddindən artıq rütubətdən qorun
malıdır. 45 mmdən dərinə basdırılan
toxumların cücərmə qabiliyyəti zəif olur.
Şəkil 25. Bitkilərin tingliyə
köçürülməsi
75
MƏKTƏB MEŞƏÇİLİYİNİN YARADILMASI
II FƏSİL
Toxumların səpilməsi üçün sahədə xüsusi ləklər (1x2 m²)
hazırlanır. Ləklərdə cərgəarası 1012 sm olmaqla 0,5 sm dərinlikdə
şırımlar açılır. 1 m uzunluqda şırıma 100150 ədəd şam, sərv və
ya ardıc toxumu səpilir. Toxumarası məsafə təxminən 35 mm
olmalıdır. Toxumlar səpildikdən sonra şırımların üzəri azca torpaq
qatı ilə örtülür və toxumlar 25 mm dərinlikdə qalır. Əgər ləkin
üzəri polietilenlə örtülübsə, cücərtilər əmələ gəldikdən sonra
dərhal açılmalıdır ki, bitkilərin inkişafına mane olmasın. Bu qayda
üzrə səpilmiş toxumlardan ilk dövrdə kifayət qədər inkişaf etmiş
həyat qabiliyyətli cücərtilər əmələ gəlir. Ləklərə səpilən toxumların
sayı daha çox olduqda, cücərtilərin sayı da artır. Lakin nisbətən
xırda cücərtilər əmələ gəlir.
Yay mövsümündə cücərtilər alaqlardan təmizlənir və suya
tələbatı nəzərə alınaraq, quru hava şəraitində suvarılır. Payızda sahə
alaqlardan azad olmalıdır. Əgər cücərtilərin hündürlüyü birinci il 10
15 smə çatıbsa, növbəti ilin yazında daimi sahəyə köçürülə bilər.
Yaz əkini daha məqsədəuyğun hesab edilir. Tumurcuqlar inkişafa
başladıqdan sonra bitkilərin köçürülməsi məsləhət götürülmür. Bu
halda bitkilərin bir hissəsi məhv olur və ya inkişafdan qalır. Əgər
cücərtilərin hündürlüyü 1012 smdən azdırsa, əlavə olaraq bir il
də təcrübə ləkində saxlanılır. Bəzi hallarda toxmacarlar payızda
şaxtalar düşməmiş tingliyə köçürülə bilər. Bu zaman cücərtilər qışa
qədər yaxşı inkişaf etmiş kök sisteminə malik olmalıdır.
Köçürülmə gün ərzində və qısa müddətdə aparılmalıdır ki,
bitkilərin kökləri qurumasın. İsti havada günəşim və küləyin təsiri
altında cücərtilərin kökləri bir neçə dəqiqiə ərzində məhv ola bilər.
Kök sistemi az zədələndikdə sonrakı illərdə bitki daha yaxşı inkişaf
edir. Bütün hallarda toxmacarlar tinglikdə 2 il ərzində becərildikdə
daha davamlı və normal inkişaf edir.
Məktəb meşəçiliyində meşə təsərrüfatlarından əldə olunmuş
tinglərdən də istifadə etmək olar. Belə ikiillik tinglər xüsusi qayda üzrə
bitkiarası 515 sm, cərgəarası 1525 sm olmaqla əkilir. Əkin dərinliyi
1520 sm olur. Əkinlər müntəzəm olaraq alaqlardan təmizlənir və
quru hava şəraitində suvarılır. Nisbətən hündür boylu bitkilərdən
artıq növbəti ildə meşəsalma işlərində istifadə etmək mümkündür.
Nadir çiçəkli bitkilərin artırılması üsulları
Məktəbyanı sahədə nadir və nəsli kəsilməkdə olan çoxillik
çiçəkli bitkilərin becərilməsi bitki ehtiyatlarının bərpa edil məsi üçün
əhəmiyyətlidir. Meşə ərazi lərində müxtəlif növ lü rənga rəng çiçək
76
II FƏSİL
MƏKTƏB MEŞƏÇİLİYİNİN YARADILMASI
li bitki lərə təsa düf olu nur. Azər bay can flora sına daxil olan çiçək li
bitki lərdən 345 növü bər pa tumur cuqları torpaq da yerləşən soğan
aqlı, kökümsovlu və kökyumrulu geofit bitkilərdir. Bu bitkilər yeraltı
orqanlarında toplanan qida maddələri ehtiyatı hesabına erkən
yazda sürətlə inkişaf edib yayin quraqlıq dövrünə qədər vegetasiya
müddətini başa çatdırırlar. Bu bitkilərə əsasən aşağı və orta dağlıq
qurşağın daşlıçınqıllı, quru otlu yamaclarında, meşə talalarında,
əkin sahələrinin kənarında 110 mdən 2300 mdək hündürlükdə
təsadüf edilir. Ölkə ərazisində geofit bitkilərdən dağlaləsinin 9,
süsənin isə 25 növünə rast gəlinir. Dağlaləsinin 6 növü və süsənin
9 növü Azərbaycanın “ Qırmızı Kitab”ına daxil edilmişdir.
Süsən cinsinə aid endemik növlərdən Hirkan süsəninə Talış
meşələrində, müsəlman, qılıncyarpaq, itikənarlı, qurdqulağı,
prilipko, torlu, qrossheym süsəni növlərinə Naxçıvan MR, Şamaxı,
Qusar, Dəvəçi, Xaçmaz, Qobustan, Tovuz və digər rayonların
ərazisində təsadüf edilir. Dağlaləsi cinsinə daxil olan nadir biberşteyn,
eyxler, yuliya və şmidt dağlaləsi növləri Naxçıvan MRnın, Şamaxı,
Tovuz, Dəvəçi, Cəlilabad, Qobustan və digər rayonların dağlıq
zonasında yayılmışdır. Kiçik Qafqazın dağətəyi yamaclarında, meşə
talalarında paradoksal və qafqaz süsəni bitir. Mükəmməl quruluşa,
gözəl çiçəklərə malik olan, mühitə az tələbkar olan bu bitkilərin
sayı antropogen təsirin altında sürətlə azalmaqdadır. Meşələrin
qırılması, əkin sahələrinin genişləndirilməsi, əhali tərəfindən kütləvi
toplanması nəticəsində bu növlərin təbii ehtiyatları tükənməkdədir.
Dağlaləsi və süsən növlərinin
qorunub saxlanması üçün mütə
xəs sislərin nəzarəti altında mək
təb yanı sahələrdə toxum, soğa
naq və kökümsovlar vasi tə silə
artırılması təbiətdə sayı nın bərpa
edilməsi üçün əhəmiy yətlidir.
Gənc meşəçilər “Qırmızı Kitab”a
daxil olan bu növlərin toxumlarını
ehtiyatla, yalnız bitkilərin sayca
çox olduğu ərazilərdə, qutucuq
meyvəsi yetişdikdən sonra may və iyun aylarında toplayırlar.
Toxumlar yığıldıqdan sonra tam yetişməsi üçün 23 ay vaxt lazımdır.
Toxumlar əvvəlcə 2325°C, sonra 59°C temperaturda saxlanılır.
Bitkilərin əkilməsi üçün torpaq sahəsi payızda 3040 sm
dərinlikdə şumlanır, peyin, qum və yarpaq çürüntüsü əlavə edilir.
Sahə 2x1m² ölçüdə ləklərə bölünür. Ləklərdə cərgəarası 10 sm
Şəkil 26. Eyxler dağlaləsi
Dostları ilə paylaş: |