124
Gəlin indi, qoçaxlarım,
Koroğluya peyam deyin.
Ağrımaz heş ayaxlarum,
Ağzımda xoş kəlam deyin.
Koroğluya deyin gəlsin,
Yaxçı-yamanımı bilsin,
Gedirəm qədrimi bilsin,
And içirəm Quran deyin.
– Qalmam daa. Əgər yüz belə Koroğlu gələ, qeyri-mümkündi.
Məni imtahan eliir?! Deyər:
Gəldim bura Türkəmənnən,
Arzum çıxmazdı belə cannan,
Xəracım gəlir Yəmənnən,
Bac almağa canım deyin.
Çoxlardan mən də bac allam,
Bac almasam mən qocallam,
Koroğludan da bac allam,
Ərzi-halım tamam deyin.
Mənə deyəllər: Eyvaz xan,
Qorxumdan titrər Türkəman,
Həmi İran, həmi Turan,
Sözlərimdən bəyan deyin.
Vah evin tikildi. Yalvar-yaxar, dəlilərin içində İsaballı çoxdanə
idi, dedi:
– Bax, sən hələ buracan gəlmişəy Eyvaz xan. Əgər, istiirən sən
burdan qəyidəy. Koroğlunun ki, qüdrətini görmüşəy, şokətini
görmüşəy, dürüstü sənə fayiq ola bilməz. Orda səni yola salıplar
gəlmişəy. Qəyidəy dala, deyəllər: «İndi bu nə dəstə gül suya verdi,
Koroğlu bunu heş saxlamadı. Ya xəyanət elədi, ya oğurlux elədi.
Bir işi vurdu suya, Koroğlu bunu saxlamadı. Pəs gəl sən osanma
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com
125
bu sözdərə. Koroğlu səni imtaan eliirdi çox zövq eləginən, şad
olginən. Gəl mənim sözümü xar eləmə.
İsaballı dedi:
– Əgər, sən gedəy, özümü öldürrəm. Mənim canım sənə qur-
bandı, Eyvaz xan.
Amma Eyvaz baxdı İsaballının rənginə, gözdərinin yaşına, dedi:
– Xuda birdi, birliginə and olsun, siz Osmanız, biz sünnüyük. Am-
ma o Əli, şiələr ağasına and olsun, biz ona əbəs and içməz. And içək
qəzəb elər. Ona and olsun, əgər Koroğlu səni yollamasa qeydacag-
dım?! Özü gələ, ayağnan gələ başnan qayıda.
Amma, Eyvaz düşüb yola, İsaballı qanşardan gəlib Koroğluya
xəbər verdi:
– Qoş Koroğlu, Eyvaz gəlir, əlan indi yetişəcək, amma əcəl ca-
mın içib gəlir.
[Dedi:]
– Bə necə?
Dedi:
– Bilmirəm! Narahat oldu sənnən. Biz getdik imtahana. Ham-
mızın yıxdı, qollarını bağladı. Maşalla, bir-bira saldı.
Amma Koroğlu çox xoşnüt oldu. Nigar bəzənib əli döşündə durup,
sağisi yanındadı, solundadı. Eyvaz bir böyük köynək geyip bəd
Koroğlu dəlilərə deyə: «Durun, Eyvazı peşvaz eliyək». Deyər:
Sanda durun dəlilərim,
Eyvaz bizə qonax gəlip.
Bir-birinnən xoş dəlilərim,
İnciməyif əyax gəlip.
Yusifdən bir camal alup,
Boynuna (ana) heykəl salup,
Anasunnan dala qalup,
Bir Yusifi-Kənan gəlip.
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com
126
Eyvazımın boyu bəstə,
İnciməyif ola xəstə,
Dodaq qəymax, dildi püstə,
Göydən yerə Quran gəlip.
And ola Kəlamullaya,
Salmam bunu təcəllaya,
Tapşırram mən Allaya,
Öz adına bəyan gəlip.
Coşkun olur, gəlir Tona,
Tonalarda çimər sona.
Nigardı Eyvaza ana,
Nigara nə oğul gəlip.
Koroğlunun yaşı budu,
Gəzmək üçün işi budu,
Dəlilərin başı budu,
Dəlilərə sərdar gəlip.
Sözləri ki, Koroğlu tamam eliyənnən sora, bəli, burda Eyvazı gə-
tirip Nigar xanım bir dənə uzun köynək tikmişdi, ağa, saldı bunu üç
dəfə köynəginin altından çıxartdı çölə, gətdi yaxasınnan saldı. Bəd əz
üç dəfədən sora döşlərin salıf Eyvazın ağzına, Eyvaz mik vurancak
gördü süd gəlib ağzına. Məzməzə elədi Eyvaz, qəyitdi dala. Baxdılar
gördülər Xudanın qüdrətinən Nigarın döşdəri sütə gəlip. Bu da oldu,
Nigara Eyvaz oğli. Nigar da, daha ağlamırdı. Burda, həlbətdə dəliləri
xoş olub. Bəd əz xoş olannan sora, Koroğlu həlbətdə...
Bu da Koroğlunun Eyvaz dastanıydı ki, getdi Eyvazı gətdi, nə
cəlalinan, nə qüdrətnən Çəmlibelə çıxatdı. Yığdı dəliləri başına, dedi:
– Mənim sözüm Eyvaz sözü. Eyvaz sözü Bolu Sərdar sözü
38
...
38
Lent bitdiyindən səsdə qırıqlıq yaranır. Son ifadədən də aydın görünür ki,
Bolu Sərdar Koroğlu dəlilər: arasında nüfuz sahibiymiş.
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com
127
BU, KOROĞLUNUN DƏMİRÇİOĞLU
SƏFƏRİYDİ Kİ ƏRZ ELƏDİM
Koroğlu bilmirdi Dəmirçioğlu nə məkandadı, haradadı. Ağa,
Koroğlu bir gün dedi:
– Dəlilərim, cəlallaşak mən çıxım bu çöllərə, bir ahəngər tapım,
at nallayan tapım, gətirim atdarı nallıyak. Atdar əyaxdan düşüpdi,
yol kəsmiiri. Heyvan da insan kimindi, insanın əgər, başmağı olma-
sun (o zaman çarığumuş), çarığı olmasun əyağunda qədəmini ata
bilməz. Amma heyvan da bu şikildi, nal olmasun gedə bilməz. Dü-
şüm mən bu çöllərə, bəlkə bir dəmirçi tapum, gələ atdarı nallıya.
Koroğluya üz oldu ki, İsaballı:
– Qoş Koroğlu, bir zaman atam mənim deyəridi: «Belə yerlər-
də, belə çöllərdə şəəri Hələpçədə bir nalbənt var. Yaxşı nəlbəntdi.
Hələpçə şəəri də hayandadı? Həlbətdə, bir Hələp var Suriyadadı.
Bir Hələp var İranda-Zəncan yanındadı. Bir Hələpçə
39
Türkiyədədi.
Hələpçədə bir nalbənt var, bu nalbəndi gərək gərəm
40
.
Gecəni gündüzə salıp, gündüzü gecəyə. Qıratınan yolhayol kə-
sip ta gəlip, ağa, Hələpçəyə. Gedirdi bazarnan, xiyavannan. Ba-
xırdı, o tay dükan, bu tay dükan. Gördü bir sənətkar gözə gəlmir.
Birisi bəzzazdı, birisi bəqqaldı, birisi dülgərdi, birisi sovdagərdi.
Dolandı gəldi bir qəri arvadın qapısında dayandı Koroğlu at
üstündə gördü bu qəri cəhrə bulur. Dedi:
– Ay qəri ana.
Dedi:
– Nədi, oğul.
Dedi:
39
Görünür aşıq Hələbçənin indiki inzibati bölgüyə görə İraqın Süleyma-
niyyə şəhəri yaxınlığında olduğunu bilmir.
40
Aşıq burada şərh verərək deyir: Çünki mən də ad elədim gərək deyəm. Bir
vaxt iradı tutumuyaiz ki, bu Hələpçə haradadı? Amma, Koroğlu İrana gəlmiyip. Hər
kəs aşıx yalan deyə xuda onun boynunu vursun. İrana Koroğlu əyax basmıyıp.
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com
Dostları ilə paylaş: |