Ligjërata master 2012-2013 syllabusi 2012-2013

Gross Domestic Product (GDP): The U.S. Commerce Department estimated that the U.S. economy, as measured by GDP, rose 0.9% in the first quarter. In the second quarter, GDP advanced an estimated 2.8%. For the third quarter, GDP declined an estimated 0.3%. My own econometric models suggest that GDP actually contracted at a 1.5% pace in the third quarter and will decline another 2.75% in the fourth quarter. For the year, that would mean the U.S. economy actually fell 0.55%. The U.S. economy last posted a full year’s negative GDP in 1991, when it declined 0.2%. Verdict: Recession.  

• 
  Industrial Production: This measure of output by the nation’s factories and mines dropped 2.8% in September, and a very steep 6.0% in the third quarter. Verdict: Recession.
  

• 
  Employment: The U.S. Bureau of Labor Statistics announced Friday that October’s unemployment rate was 6.5%, a jump of 0.4%, which was double what most economists expected, and also its highest level in 14 years. The economy has now lost a total of 1.2 million jobs since the beginning of the year, with nearly half of those losses occurring in the last three months alone, pointing to an acceleration in the pace of erosion in labor markets. Karydakis, the Stern School professor, wrote in Fortune: "By way of comparison, during the 2001 recession and in the sluggish growth that followed in 2002-03, the unemployment rate reached a peak of only 6.3%, in June 2003.
  

We’ve already exceeded that mark and, given that we are still in the early phase of the current recession, the unemployment rate should be expected to push toward the 7.5% range - and possibly higher - during the next three months to six months." Verdict: Recession. 

1. 
   Income: Personal income increased $24.5 billion, or 0.2%, and disposable personal income (DPI) increased $25.7 billion, or 0.2%, in September. Personal consumption expenditures (PCE) decreased $33.6 billion, or 0.3%. Excluding the rebate payments made to U.S. taxpayers under the Economic Stimulus Act of 2008, DPI increased $30.3 billion, or 0.3%, in September, and increased $44.0 billion, or 0.4%, in August. Verdict: Too close to call.
   

• 
  Retail Sales: October retail sales are coming in well below already-diminished expectations, and some reports have been downright depressing - including The Neiman Marcus Group Inc. -26.8%; The Gap Inc. -16%; The Nordstrom Group -15.7%; J.C. Penny Co. Inc. -13%; Kohl’s Corp. -9%;  Ltd. Brands Inc. -9%; Target Corp. Inc. -4.8%; and Wal-Mart Stores Inc. +2.4%. In a report last week, Moody’s Investors Service projected that the retail sector’s woes will continue into 2009 as consumers cut back on buying apparel, footwear and accessories "in order to save money for essentials." The credit rating firm said in a separate report that holiday spending "will prove even weaker than expected," amid October’s financial-market swoon. Verdict: Recession.
  

If U.S. exports are taken out of the GDP calculations going back to January, it’s apparent that there has been very little domestic growth in the economy. And when revisions are finalized in the next few months, we’ll be looking back at the recession that we’re all but certain is upon us right now. Until the credit markets are freed up and borrowers are extended credit at reasonable rates, it’s unlikely that credit, the centerpiece of the economy, will be anything other than a major cog in the wheel.

There are some signs of a thaw, but not anytime soon. The U.S. Federal Reserve’s lowering of the Fed Funds target rate to 1.0%, and coordinated rate reductions by the Bank of England and the European Central Bank, as well as other major worldwide central banks, may start to ease the stranglehold gripping the worldwide credit markets.

….

….

[Pavarësisht nga ndonjë njoftim zyrtar nëse kanë rënë apo jo Shtetet e Bashkuara në recesion aktual, kriza aktuale e kreditit garanton një tkurrje të ekonomisë amerikane nga pothuajse çdo masë që ne e dimë. Kjo periudhë e errësirës do të shënohet me një ngadalësim dramatik në aktivitetin ekonomik, si dhe nga rritja e papunësisë, rënie të tjera në çmimet e aksioneve dhe paqëndrueshmërinë e vazhdueshme. Kjo mund të zgjasë diku 12-18 muaj.

Krijimi i një analize për perspektivën e ekonomisë së SHBA-ve për Vitin e Ri është e ngjashme me krijimin e një 'Mandala', një vepër gjeometrike e artit, i cili model, simbolikisht ose metafizikisht, paraqet një mikrokozmos të universit nga perspektiva e njeriut. Në disa tempuj Budistë, mandalat janë bërë me rruaza të vockla me ngjyra, të krijuara tepër me kujdes nga disa murgj, si një formë e të menduarit (persiatjes). Në festimin e natyrës së universit, gjithnjë në ndryshim, 'Mandala' pastaj lëkundet me gëzim nga krijuesit e saj, derisa ajo, edhe një herë, s’është asgjë më shumë se një kaos, i mishëruar në një kuti me rruaza me ngjyra.

Pavarësisht nga pasqyrimi i madh, analiza e një ‘mandala’ - ose e ekonomisë - gjithmonë fillon nga qendra dhe vazhdon tutje. Në ekonominë amerikane, qendra e saj është krediti. Kriza e kredive ka tronditur (lëkundur) ‘Mandala’-n komplekse, që është ekonomia jonë, ndërsa ekonominë e Shteteve të Bashkuara e ka transformuar në kaos. Është komplekse, sepse ky ‘Mandala’ parashikim-ekonomik e derivon formën e tij nga mijëra pjesë të veçanta - në rastin e ekonomisë, nga rezultatet e të dhënave, shumë prej të cilave janë aktualisht të errëta dhe paralajmëruese. Kriza e kredive, që jemi duke e përjetuar, rezulton nga tkurrja - ose më keq, nga ndërprerja - e kreditimit (huadhënies). Në rrethana normale, institucionet dhe tregjet lirshëm ndihmojnë lëvizjen e kapitalit ndërmjet huadhënësve dhe huamarrësve. Por kjo tani nuk po ndodhë.

Për shkak të mungesës së transparencës në bilancet e huamarrësve që mbajnë letra të tilla me vlerë, komplekse dhe jolikuide, siç janë obligacionet kolaterale (collateralized debt obligations), svopet e kredisë të papaguar (credit-default swaps), dhe kreditë me probleme (non-performing loans), dhe për shkak të rritjes së frikës recesioniste që i prekë bizneset dhe familjet, huadhënësit nuk duan ta rrisin ekspozimin e tyre të kredisë. Bankat po mbahen mbi paratë e gatshme dhe mbi letrat me vlerë që ata kontrollojnë, duke përdorur ato si një mbrojtje kundër humbjeve të tyre të mundshme....

Politikëbërësit në FED do të sigurojnë që kjo është bërë në kohën e duhur,… "Megjithatë,"shtoi ai, “që është një çështje për të ardhmen; tani për tani, synimi i politikës duhet të jetë mbështetja e tregjeve financiare dhe ekonomisë.“

The Recipe* for a Recession (Receta për Recesion)

Zyra Kombëtare për Kërkime Ekonomike [The National Bureau of Economic Research - (NBER)] do të përcaktojë përfundimisht nëse Shtetet e Bashkuara janë ose jo teknikisht në recesion. ‘BusinessCycleDatingCommittee’, i përbërë nga shtatë ekonomistë akademikë, vendos kur recesioni fillon dhe kur përfundon dhe konsiderohet si arbitër për gjëra të tilla.

‘BusinessCycleDatingCommittee,’ i drejtuar privatisht nga ky grup për hulumtime ekonomike, pa qëllime fitimi, që tani studion pesë faktorë me qëllim që të përcaktojë nëse Shtetet e Bashkuara ka hyrë në recesion dhe nëse po, kur ka filluar kjo rënie.

Këto pesë faktorë janë:

• 
  Prodhimi i brendshëm bruto (PBB)
  
• 
  Prodhimi industrial
  
• 
  Punësimi
  
• 
  Të ardhurat
  
• 
  Shitjet me pakicë
  

Komiteti përcakton recesionin si "një rënie të konsiderueshme në aktivitetin ekonomik, i përhapur në gjithë ekonominë, që zgjatë më shumë se disa muaj, normalisht i dukshëm në prodhim, punësim, të ardhura reale dhe në tregues të tjerë."

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

http://www.bea.gov/

U.S. Department of Commerce

Bureau of Economic Analysis

… Gross Domestic Product (GDP) & Gross National Product (GNP)

GDP includes only goods and services produced within the geographic boundaries of the U.S., regardless of the producer's nationality. GNP doesn't include goods and services produced by foreign producers, but does include goods and services produced by U.S. firms operating in foreign countries

[GDP përfshinë vetëm mallrat dhe shërbimet e prodhuara brenda kufijve gjeografik të SHBA-ve, pa marrë parasysh kombësinë e prodhuesit. GNP nuk përfshinë mallrat dhe shërbimet të prodhuar nga prodhuesit e huaj, por përfshinë mallrat dhe shërbimet e prodhuara nga firma amerikane që veprojnë në vendet e huaja.]

The difference is that GDP defines its scope according to location, while GNP defines its scope according to ownership.

• 
  GDP is product produced within a country's borders;
  
• 
  GNP is product produced by enterprises owned by a country's citizens.
  

Dallimi është se GDP përcakton fushëveprimin e tij sipas vendit, ndërsa GNP përcakton qëllimin e saj në bazë të pronësisë.

• 
  GDP është produkt i prodhuar brenda kufijve të një vendi;
  
• 
  GNP është produkt i prodhuar nga ndërmarrjet në pronësi të qytetarëve të një vendi.
  

… GDP can be determined in three ways, all of which should in principle give the same result. They are:

• 
  the product (or output) approach,
  
• 
  the income approach, and
  
• 
  the expenditure approach.
  

The most direct of the three is the product approach, which sums the outputs of every class of enterprise to arrive at the total. The expenditure approach works on the principle that all of the product must be bought by somebody, therefore the value of the total product must be equal to people's total expenditures in buying things. The income approach works on the principle that the incomes of the productive factors ("producers,” colloquially*) must be equal to the value of their product, and determines GDP by finding the sum of all producers' incomes.

... BPB mund të përcaktohet në tri mënyra, të cilat, në parim, duhet të japin të njëjtin rezultat. Ato janë:

• 
  qasja e produktit (ose outputit),
  
• 
  qasja e të ardhurave, dhe
  
• 
  qasja e shpenzimeve.
  

Qasja më e drejtpërdrejtë, nga të trija, është qasja e produktit, e cila përmbledh rezultatet e çdo klase të ndërmarrjes për të arritur në total.

Metoda e të ardhurave punon mbi parimin se të ardhurat e faktorëve produktivë ("prodhuesve“- popullorqe*) duhet të jetë e barabartë me vlerën e produktit të tyre, dhe përcakton PBB duke gjetur shumën e të ardhurave të të gjithë prodhuesve.

Qasja e shpenzimeve punon mbi parimin se të gjitha produktet duhet të blihen nga dikush, pra vlera e produktit total duhet të jetë e barabartë me shpenzimet e përgjithshme të njerëzve në blerjen e gjërave.

… Qasja e shpenzimeve (vlera e produktit total duhet të jenë të barabartë me shpenzimet e përgjithshme të njerëzve në blerjen e gjërave) është përdorur për të identifikuar mallrat dhe shërbimet finale të blera nga personat, bizneset, qeveritë dhe të huajt.

Kjo arrihet me mbledhjen e komponentëve të shpenzimeve finale:

1. 
   Shpenzimet e konsumit personal [Personal consumption expenditures]
   
2. 
   Bruto investimet vendore private fikse [Gross private fixed investment],
   
3. 
   Ndryshimi në inventarin privat [Change in private inventories],
   
4. 
   Neto eksporti i mallrave dhe shërbimeve [Net exports of goods and services],
   
5. 
   Shpenzimet qeveritare për konsum dhe investime bruto [Government consumption expenditures and gross investment].
   

1. 
   Shpenzimet e konsumit personal [Personal consumption expenditures] i cili matë vlerën e mallrave dhe shërbimeve të blera nga persona që janë: individët, institucionet jofitimprurëse që kryesisht u shërbejnë familjeve, fondet private të pasiguruara të mirëqenies dhe fondet private të besimit.
   

2. 
   Bruto investimet vendore private fikse [Gross private fixed investment], i cili matë shtesat dhe zëvendësimet e stoqeve të aseteve fikse private, pa zbritje të amortizimit.
   
   1. 
      Investimet fikse jorezidente masin investimet e bizneseve dhe institucioneve jofitimprurëse në strukturat jorezidente dhe në pajisje dhe software.
      
   2. 
      Investimet fikse rezidente masin investimet e bizneseve dhe familjeve në strukturat dhe pajisjet rezidenciale, kryesisht ndërtimet e reja të familjeve të vetme (single-family) ose familjeve më të mëdha (multifamily units).
      
3. 
   Ndryshimi në inventarin privat [Change in private inventories], i cili matë ndryshimin në vëllimin fizik të inventarit, në pronësi nga biznesi privat, i vlerësuar me çmimet mesatare të periudhës.
   
4. 
   Neto eksporti i mallrave dhe shërbimeve [Net exports of goods and services], i cili është llogaritur si eksporte minus importe.
   
   1. 
      Eksportet përbëhen nga mallrat dhe shërbimet që janë të shitur ose transferuar nga banorët (rezidentet) e SHBA tek banorët (rezidentet) e huaj.
      
   2. 
      Importet, të cilat janë zbritur në llogaritjen e GDP-së, përbëhet nga mallrat dhe shërbimet që janë shitur ose transferuar nga banorë të huaj tek banorët e SHBA-së.
      

5. 
   Shpenzimet qeveritare për konsum dhe investime bruto [Government consumption expenditures and gross investment], përbëhen nga dy komponentë:
   

1. 
   Shpenzimet aktuale të konsumit përbëhen nga shpenzimet e qeverisjes së përgjithshme, në mënyrë që të prodhojnë dhe të ofrojnë mallra dhe shërbime për publikun;
   
2. 
   Investimet bruto përbëhen nga shpenzimet e qeverisjes së përgjithshme dhe qeverisjes së ndërmarrjeve (publike) për asetet fikse nga të cilat përfitojnë publiku, ose që asistojnë agjencitë qeveritare në aktivitetet e tyre të prodhimit.*
   

• 
  Pra, GDP-ja është e barabartë me:
  

• 
  shpenzimet per konsum personal,
  
• 
  plus bruto e investimeve private vendase fikse,
  
• 
  plus ndryshimi ne inventarin privat,
  
• 
  plus shpenzimet e konsumit të qeverisë dhe investimet bruto,
  
• 
  plus eksportet,
  
• 
  minus importet.
  

Importet janë të zbritura në këtë llogaritje, sepse ato janë të përfshira tashmë në komponentë të tjera të shpenzimeve përfundimtare.

Për shembull, shpenzimet e konsumit personal përfshijnë shpenzimet për makinat e importuara si dhe për makinat e prodhuara në vend. Kështu, në mënyrë që të matet plotësisht prodhimtaria vendase, importet janë të zbritshme në llogaritjen e GDP-së.

D.m.th. GDP-ja është e barabartë me:

1. 
   Shpenzimet private për konsum (private consumption expenditures);
   
2. 
   Bruto investimet private vendore (gross private domestic investment);
   
3. 
   Blerjet qeveritare të produkteve dhe shërbimeve (government purchases of goods and services);
   
4. 
   Eksportet neto (net exports).
   

Simon Kuznets in his very first report to the US Congress in 1934 said:³...the welfare of a nation can, therefore, scarcely be inferred from a measure of national income... [mirëqenia e një kombi mund, pra, pothuaj të dëshmohet (nxjerrët) nga masa e të ardhurave kombëtare]

In 1962, Kuznets stated⁴: … Distinctions must be kept in mind between quantity and quality of growth, between costs and returns, and between the short and long run. Goals for more growth should specify more growth of what and for what [Dallimet duhet të merren parasysh në mes të sasisë dhe cilësisë së rritjes, midis shpenzimeve dhe kthimit dhe midis një ecjeje (periudhe) të shkurtër dhe të gjatë. Objektivat për më shumë rritje duhet të specifikojnë rritjen më të madhe të diçkaje dhe për çfarë]

Të ardhurat kombëtare (National Income) paraqesin shumën e të gjitha llojeve të pagesave kryesore (factor payments), siç janë:

• 
  Pagat javore dhe mujore (wages and salaries);
  
• 
  Dividendët (dividends);
  
• 
  Profitet e ndërmarrjeve jokorporative (profits of unincorporated enterprises);
  
• 
  Interesi (interest);
  
• 
  Renta (rent).
  

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++___History:_Meetings_yet_to_reach_the_peak_of_achievement'>++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++___G-20_MINISTERIAL_MEETING_in_Gyeongju,_South_Korea,_Oct._23,_2010'>++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

G-20 MINISTERIAL MEETING in Gyeongju, South Korea, Oct. 23, 2010

http://www.telegraph.co.uk/23 10 2010/

The G20 Finance Ministers and Central Bank Governors, met with a sense of urgency to fully address the economic challenges facing us today in preparation for the Seoul Summit (Nov. 11-12, 2010).

The Group of 20 has reached agreement on reform of the International Monetary Fund, managing director Dominique Strauss-Kahn said on Saturday, describing it as a 'very historic' deal.

'It's the biggest reform ever in the governance of the IMF,' Mr Strauss-Kahn told reporters, referring to moves to give developing nations like China a greater say in the fund's management.

'It's a very historic agreement.' Strauss-Kahn was speaking on the sidelines of a G-20 finance ministers' meeting, which is preparing for a summit in Seoul next month.

He said Europe has agreed to give up two seats on the IMF board to accommodate developing nations. Brazil, Russia, India and China would be among the top 10 IMF shareholders.

The G-20 also reached agreement on tighter regulation of banks and big finance firms blamed for triggering the global economic crisis, a senior South Korean delegate said.

'Agreement was reached on financial regulatory reform during the fourth session that just ended,’…

In a final statement after two days of heated negotiation, the G20 said it would “move towards more market-determined exchange rate systems” and that the International Monetary Fund would “deepen” its supervision of exchange rates.

…
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

History: Meetings yet to reach the peak of achievement

By Chris Giles, 02 11 2011, Financial Times

Living up to being “the premier global economic forum” has proved challenging for the Group of 20 ever since its members elevated the group to that role in 2009.

With the eurozone sovereign debt crisis threatening the global economic order, the Group has perhaps its most difficult challenge yet at the Cannes summit. The question is whether it will succeed or squander the chance to demonstrate its global importance.

Before 2008, the G20 was merely an annual gathering of finance ministers established after the Asian financial crisis a decade earlier and few people expected much from the gathering. But after Lehman Brothers collapsed in September 2008, a first leaders’ summit was hastily arranged for that November.

But before the G20 could meet in 2008, the Group of Seven finance ministers took all the difficult decisions – ensuring there would be no more bank failures, a guarantee of liquidity to financial markets, a decision to recapitalise banks and bullet-proof depositor protection – leaving the G20 to focus on additional matters such as a pledge to complete the still-unfinished Doha trade round by the end of 2008 and a half-hearted commitment to fiscal stimulus.

The Cannes summit therefore has more of a challenge than usual in diffusing a current crisis that threatens the global economy…
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

The eurozone isn't Europe. Let the IMF sort this debacle



Summits only expose politicians' impotence. Default will be decided by markets, and won't mean a state has to quit the EU

David Owen

guardian.co.uk, Monday 7 November 2011
A eurozone may survive, but it will not be the present 17 member state eurozone. What will emerge, if it is to survive, will be smaller and more focused around German financial and monetary disciplines. There should no longer be dramatic EU summits with Nicolas Sarkozy, accompanied by a reluctant (ngurruese) Angela Merkel, creating an impression of progress soon to be followed by the grim realisation that little has changed. For instance, the announced 50% haircut in Greek government bonds has not yet been voluntarily accepted. All too little of the actual detail, whether participation ratios or other technicalities, has been agreed. As always, political headlines have shown little understanding of market realities.

Even changes of government now in Greece, soon in Spain and probably in Italy, important though they will be for domestic decision-making, will not be the determining factors. Global market realism will from now on decide whether countries will default.

The EU must, first and foremost, end the pretence (shtrirje) and establish that all 27 members are free to enter or leave the eurozone while staying in the EU.

Then it must introduce a number of practical revisions to introduce Exchange Rate Mechanism II into the criteria for entering the eurozone;

Formalise the Swedish position outside the eurozone;

Create greater cohesion by authorising the president of the European council, as has been requested by the eurozone countries, to chair the informal meeting of the Euro group but also informal meetings of a new non-euro group.

It must also introduce within the Euro group a more disciplined framework for handling fiscal and debt policies, all of which are compatible with existing EU monetary objectives.