26
lardan ham shuni talab qilar edi. Deylik, birov laylaklar
yoniga borib ularni qo'rqitsa, qattiq ranjir edilar. Axir,
ular o'ta sezgir va nafis mavjudotlarda. Kechki qorong'i
osmonda oppoq laylaklarning parvozi hayratomuz
manzara edi, albatta.
Islom Abdug'aniyevich uchun oppog qushlar tinch
lik, ezgulik, baxtu saodat va osoyishtalik timsoli edi. Na-
faqat o'zi, balki butun mamlakat uchun laylaklar o'ziga
xos ramzga aylangani bejiz emas. Bu keyingi yillarda
bunyod etilgan me'moriy obidalarda ham aks etgan.
Toshkent markazidagi "Ezgulik" arkasi hamda Anju-
manlar saroyi ustidagi parvoz etayotgan kumushrang
qushlar timsolini ko'rib, bunga amin bo'lish mumkin.
Qattiqqo'l, ammo adolatli inson edilar. O'zlariga
ham, atrofdagilarga ham talabchan edilar.
U kishining
hayot tarzini, ta'bir joiz bo'lsa, zohidona deb sifatlash
mumkin. Taom tanovul qilishda qanoatli, bo'shashib
ketishga also yo'l qo'ymas edilar. Yoshliklaridan sport-
ga oshno yashaganlar. Hamisha yaxshi sport forma-
sida bo'lishga intilganlar. Hayotining so'nggi kunla-
riga qadar mashq zaliga borishni kanda qilmaganlar.
Qolaversa, suzish va tennis bilan shug'ullanganlar.
U kishi
hamisha tin olmasdan ishiar, safar va dam
olish uchun vaqt sarflashni lozim topmas edi. Nega-
ki, muammolarning oxiri yo'q edi. Ammo favqulodda
imkon tug'ilib qolgan kezlarda yilda bir necha mar-
ta toqqa, Toshkent yaqinidagi Qaynarsoy maska-
niga ikki-uch kunga chiqar edik. U yerda Islom Ab
dug'aniyevich bir zumga
nafas rostlab olishi mumkin
edi. U kishi mahalliy manzaralarni yaxshi ko'rar, yur-
timiz tabiati go'zalligini benazir deb hisoblar edi.
Shifokorlarga murojaatqilishnixush ko'rmasedilarva
u kishinibirortibbiy ko'rikka borish uchun ko'ndirishoson
bo'lmas edi. Butun fikru xayollari ish bilan band bo'lardi.
27
-
Birinchi Prezidentimiz qanday ota, qanday bobo
bo'lgan lari haqida ham so'zlab bersangiz.
-
Islom Abdug'aniyevich qorni, alalxusus, birinchi
qorni juda yaxshi ko'rardi. Qorda farzandlar, keyinroq
nabiralar bilan sayr qilish
uchun hamisha vaqt topish-
ga intilardilar. Islom
Abdug'aniyevich bolalarni suzish,
ao'rqmay suv tubiga sho'ng'ish, velosiped
minishga
хтзагэ
Kenja zzimiz
Lola kichkinaligida uni chanada uchi-
Itflr a cforbobo yasash uchun ko'chaga olib chiqar edi-
■r
25raxt
barglarini to'plardik, o'sha gerbariylar
hozirgacha saqlanadi. Yakshanba kunlari esa bog'-hovli-
da velosipedda uchardik.
Keyinroq Islom Abdug'aniyevich bog'-hovli
hududi-
da
o'shanday tuganmas
zavq
ila nabiralar
bilan sayr qildi,
u)arga hamsuz’/sh, velosiped m inish
his etishni o'rgatdi. Bolalar skeytbord va rolikda ucha-
yotganini tomosha qilishni yaxshi ko'rardilar. Ularning
abjirligidan hayratga tushardilar, bu boradagina oddiy
kuzatuvchi edilar.
29
slom Abdug'aniyevich Prezident bo'lganlaridan ke
yin ishga yanada ko'proq diqqat-e’tibor
qaratdilar va
oila uchun yanada kamroq vaqt qolgan edi. Biz deyar-
6 biror yerga bormasdik. Asosan biznikiga keiishardi.
Uch-to'rt oila bilan do'stona aloqalarimiz bo'lib, ular
bilan gohida bayramlarda ko'rishardik.
Taqdir menga butun umr Islom Abdug'aniyevichga
xizmat qilishni nasib etdi. Men turmush o'rtog'im ish-
lashi uchun, xususan, Prezident bo'lganlaridan keyin
imkon qadar kerakli shart-sharoit yaratishga intildim.
Negaki, Islom Abdug'aniyevich uchun ish juda ham
muhim ekanini yaxshi bilar edim.
U kishi kuchli iroda va xarakter sohibi bo'lib, ko'p va
xo'b ishiar edilar. Biz oila qurgan kezlarimizda allaqa-
chon kamolga yetgan yigit edilar. Men o'shandayoq u
kishining shaxsiyati ko'lamini anglagan, o'ta
murakkab,
lekin sharafli biryo'lni bosib o'tajagini his etgan edim.
Men hamisha Islom Abdug'aniyevichga hamnafas
bo'ldim. Mendan butun umr izlanish, o'sish, matonatli
bo'lish va tushunishga odatlanish, takomillashish yo'li-
dan yurmoq talab etildi. Negaki, umr yo'ldoshim mu-
dom o'qib-izlanib yuksak cho'qqilar sari talpinardi. Mu-
habbat bizni bir tanu birjonga aylantirdi,
butun hayot
yo'limizni yoritdi...
L. Mahmudova va Yu. Sirsova suhbatlashdi