M stan nəz rl nəzrl ocağinin üÇ
Yüklə 0,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- KÖNLÜM K M NEÇ Ə YERD ƏN
- HAYIF Z ƏNN M Ə
- F K RD ƏN A ĞARIB BA ŞI DA ĞLARIN
Baxtı qara, qara baxtım, Aparırsan, hara baxtım?! Hara getdim, hara baxdım – Başdan-başa qara gördüm! Min bir dər var, min bir qada! Sızıldayıb salma yada! Ay Günyazım, bu dünyada Bir ölümü çara gördüm! 16 iyun 1979 KÖNLÜM K M NEÇƏ YERDƏN Yenə dünya mehvərindən Ayrı düşüb, aralamb... Könlüm kimi neçə yerdən Para-para paralanıb... Ürəyimin yarasından, Məni tapdın harasından?! Gözləriyin qarasından Qara bəxtim qaralanıb... Gözəlsənmiş sən çoxundan!.. Bu dünyanın var yoxundan... Kipriklərin hər oxundan Bağrım başı yaralanıb. Ay Günyazım, naçar olan, Qismətindən qaçar olan, Məhəbbətə duçar olan- Məhəbbətlə çaralanıb. 2 oktyabr l981 SƏNDƏN KÖNÜL UMAN KÜSÜB Gülüm, titrət sarı simi, Tarı dindir, kaman susub! Xeyli vaxtdı Günyaz kimi Heç danışmır, yaman susub! Könül vermə könülsüzə, Könül ala, könül üzə! Özün söylə o gül üzə- Səndən könül uman susub! Məni atdın-məni unut, Nə səcdə qıl, nə ucuz tut! Göy kişnəyər, ağlar bulud, Elə bilmə duman susub! Günah çatmaz günahıma, Kimsə dözməz bu ahıma! Bu günümdən sabahıma Yox gümanım, güman susub! Bəxtim dönük, könlüm süstdü! Dərgahından könlüm küsdü! Bir dəryadır köksüm üstü Dalğa coşub, ümman susub! 26 noyabr 1981 NEYLƏS N Göz görə-görə, dara çəkib Kiprik dağlayır-qaş neyləsin. Göz gülə-gülə, nalə çəkib Özü ağlayır-yaş neyləsin. Mən o ceyrana kəmənd atdım, Geri çəkildi addım-addım. Gördüm boylanır maddım-maddım, Ürək daşdırsa-daş neyləsin. Günyaz, günahın başdan olub: Demə ki, ürək daşdan olub. Uğursuzluğun yaşdan olub Sən qocalırsan-yaş neynəsin? 10 sentyabr 1982 GÜNYAZA Kimdən küsüb, nədən küsüb Odsuz-közsüz yanan Günyaz? Qocaldıqca eşqə düşüb Gəncliyini anan Günyaz! Tez boşalıb, tez də dolub, Tez açılıb, tez də solub. El dərdinə şərik olub Öz dərdini danan Günyaz. Zəmanənin gərdişini, Ruzigarın hər işini, Bu dünyaya gəlişini Təzə-təzə qanan Günyaz! 11 iyun 1984 HAYIF ZƏNN MƏ Açardın qapımı haylı-haraylı, Gah qoşma deyərdin, gah da gəraylı!... Nə yaxşı ölmədim, tanıdım səni, Lap zatı qırığın birisənmiş ki! Qoy deyim, hamıya tanıdım səni- Sıpanın özündən irisənmiş ki! Sənin tək heyvanın böylədi dölü: y verib ilənər içiynən çölü! Dirini görəndə ölüdən ölü- Ölünü görəndə dirisənmiş ki! Zatını tanıdım: tulasan tula, Günyazdan uzaqda get quyruq bula. stərsən anqır sən, istərsən ula- Mənim bir yerimin kirisənmiş ki! 7 may 1984 NAMƏRDL K SÜDÜNDƏ, QANINDA VARMIŞ M.S.-yə Sənə “fil” deyərlər-heyif o addan! Filin bir qulağı səndən yaxşıdı! Çox ucuz gedərsən qatırdan, atdan Həmədan ulağı səndən yaxşıdı! Maşallah, öküzsən boyda-buxunda, Öküzlük mod olub indi çoxunda Ağzını şirinlət özgə po... Köpəyin yalağı səndən yaxşıdı! Nacinslik adında, sanında varmış, Yaltaqlıq yekəpər canında varmış, Namərdlik südündə, qanında varmış, Arvad darbalağı səndən yaxşıdı! Lotusan, qədəşsən, sən öl, cəyilsən! Bir pillə qalxarsan bir də əyilsən! Ayısan-düzələn zibil deyilsən, Pambığın alağı səndən yaxşıdı! Günyazın çörəyi gəlsin gözündən, Kimə neyləyibsən? - soruş özündən! Anlayan anlayar bircə sözündən tin dal ayağı səndən yaxşıdı! 15 mart 1982 B R ŞERƏ CAVAB Yağ, balın içində bəslənən oğlan, Neyləyim, hörrəyə-yala qalmışam! Hay-haray çatmamış səslənən oğlan, Köç geri dönəndə dala qalmışam! Nə “dağdan ayrılmış dağ pələngiyəm”, Nə Fərhad, Koroğlu, Ərəb-Zəngiyəm! Nə yüyən, nə yəhər, nə “üzəngiyəm”- Nə “uçub zirvədən yala, qalmışam”! Görürəm “uşaqsan”, “körpəsən” hələ, Yenicə qələmi alıbsan ələ, Sənət dünyasına salma vəlvələ- Alınmaz qalayam, qala qalmışam! Mən yenə “qağayam”, yenə Günyazam- Özgə nəyim olub, özgə nə yazam! Aşıq Aydın bilir-qafiyəbazam- ynəsi qırılmış vala qalmışam! 15 avqust 1977 B R NADANA .T-a Boynuyoğun, dişi seyrək, gözü göy, Bu timsalda az tapılar tay sənə. Dar ayaqda başı tərpət, gözü döy- Qanacaqdan düşməyibdir pay sənə. Hamı bilir: iş gələndə karın yox, Namusun yox, vicdanın yox, arın yox. Ölülərin ehsanından qarın tox- Ə cəb gəlir yasxanalar toy sənə? Müftə halva, müftə plov-təp getsin, ç ayranı, yediklərin çəp getsin. Naçalnikin orasını öp getsin- Kəmfürsətdir deməsinlər qoy sənə. Günyaz görüb: qulaqların şeşədir Aravurmaq səndə köhnə peşədir. Heyvərəsən, vallah yerin meşədir- Qamışlıqlar yaman verər boy sənə. 7 may 1981 F K RDƏN AĞARIB BAŞI DAĞLARIN Dağlar oğlu, şair ürəkli alim dostum Malik Mirzəyevin ağ saçları həmin dağları xatırlatdığı üçün qoşma ona – Yüklə 0,78 Mb. Dostları ilə paylaş:
|