www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları”
171
Dua tək cəmənə, bağa çökdünüz,
Yamaca çökdünüz, dağa çökdünüz,
Yox ikən yurd üçün bir ah çəkdiniz,
Və sizlər heç zaman unutmadınız,
Vətən hansı adda daha əzizdir...
***
Sabutay, deyəsən, bekarçılıqdan
Kölgən də qayıdıb özünə dəyir.
Mənim əlim çatmır sözün əlinə,
Sənin də ürəyin Ģeir istəyir.
Mənim bu payıza gücüm çatmadı,
Baxıram boĢ seçki qutularına.
Kimlərsə qatlayıb ümidlərini
Atırlar boĢ seçki qutularına.
Hələ hazır deyil maaĢ cədvəli,
AlıĢ-veriĢimiz seçkiyə qalıb.
Üst-üstə yığılan zamanın tozu,
Nisyə qayğıların üstünü alıb.
Havalı, havasız maĢınlar gəlir,
Kimisi daĢ yiğir, kimisi atır.
Kimisi vergiylə, kimi sevgiylə,
Kimisi seçkiylə baĢını qatır.
Allaha and içmir Məlik dayı da,
Bağlayır, qapını üzümə açmır.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları”
172
Fiğan bir Ģal atıb baĢı altına,
Yanından keçəndə gözünü açmır.
Cəfərin gündəlik qulaq burması
Asılıb dəhlizin asılqanından.
Alıb kürəyinə süpürgəsini,
Keçır Zəhra xala Ģəstlə yanımdan.
Bizim ömrümüzün sığalı vardı,
Hərdən qımıldanır izi, Sabutay.
Alıb əlimizdən oğurladılar,
Yaman qocaltdılar bizi, Sabutay!
Alıb əlimizdən bülleten kimi,
Atdılar boĢ seçki qutularına.
Seçki qutuları meydan oxuyur,
Yanıxan boĢ sevgi qutularına.
Ġndi də, deyəsən bekarçılıqdan,
Kölgən də dolanıb özünə dəyir.
Mənim əlim çatmır sözün əlinə,
Sənin də ürəyin Ģeir istəyir.
P O E M A
(CÜZB)
OYUN
Əcəb oyuna düşdük
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları”
173
Dedilər, yandırar səni,
Baxmadım,közlə oynadım.
Nə Allahdan, nə bəndədən
Qorxmadım, sözlə oynadım.
Uçdum durna havasında,
Oxudum eĢq yuvasında,
Ölüb haqqın davasına,
Dirilib sazla oynadım.
Ox atdılar, yaralandım,
Dağ-dağ olub siralandım.
Döz dedilər, paralandım,
YaĢ olub gözlə oynadım.
***
Oyun oynayırıq biz oyun ilə,
Oyun havasına uyur qəlbimiz.
Oyuna giririk oyunumuzla,
Oyun təməlini qoyur qəlbimiz.
Oyun oynayırıq əl havasına,
Ağız havasına, dil havasına.
Gözümüz, qaĢımız, ayaqlarımız,
Ruhumuz oynayır qol havasına.
Oyun oynayırıq dərd havasına,
Namərd havasına, mərd havasına.
Saz ilə, söz ilə oynayırıq biz,
Göz ilə, köz ilə oynayırıq biz.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları”
174
Oyun oynayırıq öz səsimizlə,
Oyuna giririk öz-özümüzlə.
Olumu, ölümü ölüm sayırıq,
Əməli, əcəli oyun sayırıq.
Fələyi, küləyi, taleyi, baxtı,
Oyuna qoyuruq zamanı, vaxtı.
Oyuna qoyuruq öz ömrümüzü,
Udub-uduzuruq öz-özümüzü.
***
Bax, oyunun gözləri
Oyum-oyum oynayır.
Qanı coĢur damarda,
Qayım-qayım qaynayır.
Oyunun sevincindən
Sümükləri gül açır.
Çırtlayır arzuları,
Diləkləri dil açır.
Halay vurur, qıy vurur,
Qolları yallı gedir.
Oyunun ayaqları
Gör, necə yelli gedir.
Dövrə vurur, hay vurur,
Halay vurur, qıy vurur.
Əlləri, çiyinləri,
Haraları birləĢir,
Ürəkləri birləĢir.
Ayaqları güc alır
Bir-birinin dizindən,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları”
175
Ürəkləri güc alır
Bir-birinin gözündən.
Güc alır arzuları,
Güc alır diləkləri.
Bir-birinə sıxlaĢır,
KipləĢir biləkləri.
Güc alır bir-birindən
Oyun Ģidirğı gedir,
Oyun qızır,elə bil
Ov üstə qırğı gedir.
Oyun doğur oyundan,
Oyun udur, uduzur,
Gah boĢalır, gah yanır,
Oyun yenidən qızır.
Oyunun uduzduğu
Göz yaĢı, dərd, zəhərdir.
Oyun öz oyununda
Qalibiyyət, zəfərdir.
AÇIQ OYUN
Ətrafında saysız-hesabsız oyun halqaları, oyun
dairələri elə sıxlaşmışdı ki, özünün oyun çevrələrinin
hansı qatında olduğunu artıq müəyyənləşdirə də
bilmirdi.
Bütün ömrünü oyuna həsr eləmişdi.Oyun
qaydalarının tarixini öyrənir, oyun nəzəriyyələri
haqqında tədqıqatlar aparır, oyun
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları”
176
qanunauyğunluqları barəsində kitablar yazır, kəşflər
edir, saysız-hesabsız məqalələr çap etdirirdi.Oyunun
sosialogiyası, oyunun psixologiyası, oyunun
fiziologiyası, oyunun filantropiyası haqqında
tədqiqatlardan sonra, yeni bir eşqə düşərək, “Oyun
divanı”nı yazırdı. Onun təbirincə, bu, oyunun
özünüdərki və etirafı olmalı idi.
Bütün bu əzab-əziyyətlərə, başgicəlləndirici
yaradıcılıq axtarışlarına baxmayaraq, hamının
indiyə qədər bildiklərindən bir o qədər də uzağa
getməmişdi.Onu da anlamışdı ki, bu insan adlanan
məxluq çox inadkar, tərs, zəif və ağılsız bir
varlıqdır.Niyə adam yalnız bildikləri şeylər haqqında
daha çox düşünür, bilmədiyi və tanımadığı
məfhumları yaxınına, ağlına buraxmaq istəmir? Belə
suallar onun yuxusuz gecelerini yorur, ona rahatlıq
vermir və gələcəkdə “Oyunun müəmması və qorxusu
haqqında” yeni kitab yazmağı planlaşdırırdı.
Onun oyun sisteminin ən böyük kəşfi bundan
ibarət idi ki, oyun qaydalarından asılı olmayaraq,son
nəticədə udanlar uduzanları, uduzanlar da udanları
məhv etmək arzusunda bulunmalı idilər.
Onun oyun sistemi yalnız başqaları üçün
idi.Özünü isə oyundankənar hiss edirdi.Lakin bu o
demək deyil idi ki, o özünü başqasından daha yüngül,
daha rahat, daha asudə hiss edir, əksinə, o, şüurlu
olaraq özünü ömürlük tamaşaçı peşəsinə məhkum
eləmişdi.Öz havasına oynayanlar, özgə havasına
canı-dildən oynayanlar və oynaya bilməyənlər, hətta
Dostları ilə paylaş: |