MahirəNərimanqızı
Yüklə 2,94 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 211 Baxmadım, dünyanın qütbləri kimi hər zaman, məndən qaçan vaxtın uzaqlığına, Ərimək istədim duyğularında. hər Ģeyi ataraq, dalğalara yataraq, iztirabdan, ağrıdan, çarpıĢmadan, əzabdan, Mənə yad olan dünyadan çıxaraq, Vaxtın əlindən qurtularaq, Ġpəyə dönmək istədim, ərimək, yüngülləmək. Dəniz köpüyünə dönmək istədim, Dünyadan azad olmaq, Təzədən doğulmaq, Körpəyə dönmək istədim, Köpüyə dönmək istədim. *** Qulaq as, indi mən sənə Bir tale nağılı söyləyəcəyəm. Bir vaxt eĢitdiyim gözəl bir səsi Yenidən anaraq göynəyəcəyəm. Ötən zamanların uzaqlığında Dəniz kənarında bir qəsr vardı. Yığıb dostlarını baĢına hər gün, www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 212 Cəsur bir cəngavər Ģən yaĢayardı. Məclislər qurardı, ova çıxardı, Tez-tez düzəldərdi məzhəkə, Ģadlıq, YarıĢlar, turnirlər bayramsayağı, Tutardı hər yanı atəĢfəĢanlıq. Bəzən yorularaq əyləncələrdən, Gecələr sahildə oturardı tək. Suların səsinə qulaq asardı, Ulduzlar dənizdən yox olanadək. Heyranlıq sarardı bütün qəlbini, Susub dinləyərdi dəniz səsini, Bütün vücudunda duyardı aydın, Sirli bir dünyanın cazibəsini. Çəkirdi ruhunu qəmli bir nəğmə, Onu çağırırdı xəyali bir səs, Görmək istəyərək ecazkar səsi, Həsrətlə dənizə baxırdı əbəs. Dəniz dünyasının möcüzəsində Bir pəri yaĢardı nur kimi parlaq. Könlünü verərək eĢqin hökmünə, Nəğmələr deyərdi o gözəl varlıq. Dünyanın yabançı baxıĢlarından Onu qoruyurdu uzun saçları. Göylərin üzünü əks eləyərək, www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 213 Ulduz tək yanırdı yosun saçları. O qız vurulmuĢdu gənc Ģahzadəyə, Ġlk dəfə sahildə gördüyü andan. Hər gecə sahilə üzüb gəlirdi, Keçərək taleyin həyəcanından. Gizlənib suların kölgəliyində, Baxırdı sarayın iĢıqlarına. Əlvan çılçıraqlar, oyunlar, rəqslər, Gözəl bir nağıl tək gəlirdi ona. Yosun saçlarının ulduzlarıyla Sevgi çələngini toxuyurdu o. Oynaq ləpələrlə pıçıldaĢaraq, Sehrli nəğmələr oxuyurdu o. O artıq qopmuĢdu öz dünyasından, Gizli bir eĢq ilə uçurdu ruhu. Anbaan özündən uzaqlaĢaraq, Özgə bir dünyanı açırdı ruhu. Dəniz qarısına açıb sirrini, Yalvardı, düĢərək ayaqlarına, DaniĢib qəlbinin əzablarını, Dedi, kömək etsin cadugər ona. Səbrlə dinlədi dəniz qarısı, Ürəkdən acidi onun halına. www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 214 Açıb ulduzların xəritəsini, Baxdı gözəl qızın tale falına. Dedi:”Unut onu, gözəl mələyim, Amandır, bu eĢqin sonu ölümdür”. Pəri titrəyərək: “Qoy olsun, - dedi, Onsuz da yaĢamaq mənə zülümdür!” Qarı çox yalvardı, qiz eĢitmədi, Gördü, qız özünü oda salacaq. “Onda bir Ģərtim var, - söylədi qarı, Ulduzlu saçların mənim olacaq”. Pəri düĢünmədən: “Razıyam!” – dedi, Bu qurban özünə asan göründü. ĠĢıq saçlarını verdiyi anda, Bilmədi bəxtinin ulduzu söndü. “Get, vaxtın azdır, - dedi cadugər, Sən ona özünü tanıtmalısan. GünəĢin Ģəfəqi doğana qədər, Sən yenə dənizə qayıtmalısan.” Bir cüt ayaq verdi cadugər ona, Sahildə geyərək yola düzəldi. Ağrıyan canını diĢinə tutub, Min bir əzab ilə saraya gəldi. Güzgülü divarlar, uca tavanlar, Göylərin tağını əks eləyirdi. www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 215 Al-əlvan geyinmiĢ nazlı gözəllər Sıraya düzülüb rəqs eləyirdi. Qonub musiqinin qanadlarına Pəri qu quĢu tək süzürdü sanki. Zərif ayaqları dəymirdi yerə, Dalğalar üstündə üzürdü sanki. Heç kəs tanımırdı gələn qonağı, Salon heyranlıqla baxırdı ona. O məhəl qoymadan rəqs eləyirdi, Ağrıdan sızlayan ayaqlarına. Qəlbinin ağrısı dilinə gəldi, Elə bil göylərdən endi ulduzlar. Bərq vurdu səsinin sehrində aləm, Dil açıb oxudu qəmli avazla. Könlünü əritdi, ruhunu aldi, Dəniz pərisinin sehrli səsi. Gəldi xəyalına gənc Ģahzadənin Sahildə duyduğu dəniz nəğməsi. Qıza yaxınlaĢdı cəsur cəngavər, SoruĢdu: “De, kimsən, ey gözəl mələk? Əziz qonağımız ol, sarayda qal, Hardan gəlmisən, de, yerini bilək.” www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 216 Gəncin sorğusundan tutuldu pəri, Bir söz söyləmədi, gözləri doldu. Bütün varlığını alan suala Cavabı cüt dəniz incisi oldu. Heyrətlə qoyaraq o Ģahzadəni, Tərk etdi sarayı qorxu içində. Qızın təĢviĢini anlamayaraq, Qaldı üzüntülü qayğı içində. Qız birdən anladı vücudu itir, Qarıdan aldığı vaxt da bitirdi. Görüb dan yerinin qızardığını, Özünü son anda suya yetirdi. Qarı gözləyirdi onu nigaran, Qızı sağ görəndə xeyli sevindi. Ulu yaradana Ģükr eləyərək, Pəriylə dənizin dibinə döndü. *** “Yox, - dedi, günaha batırma məni, Məni bu çağımda yoldan eyləmə.” “Görüb, qayıdaram,” – yalvardı pəri, “Sus, - dedi, - bu haqda bir söz söyləmə!” Göz yaĢı içində çırpındı pəri, “Aman, qarıcığım, getməsəm, ölləm! Üzünü görməkdir sonuncu arzum, Inan ki, arzuma yetməsəm, ölləm! Yüklə 2,94 Kb. Dostları ilə paylaş:
|