Mark tven tom soyerning boshidan kechirganlari qiss a



Yüklə 0,97 Mb.
səhifə37/40
tarix30.12.2023
ölçüsü0,97 Mb.
#164326
1   ...   32   33   34   35   36   37   38   39   40
TOM SOYERNING boshidan kechirganlari

HINDI JONING TAQDIRI

Bu yangi xabar besh daqiqa ichida butun shaharga yoyildi va oradan ko'p o'tmay o'n ikkitacha kishi bilan to'lgan qayiq g'orga qarab jo'nadi. Bundan yana biroz keyinroq bir katta sol ham liq to'la kishi bilan o'sha yoqqa jo'nadi. Tom Soyer bilan sudya Techer bir qayiqda ketib borardilar. Eshik ochilishi bilanoq borgan kishilarning ko'zlariga ko'ngilsiz bir manzara chalindi. Yerda hindi Jo yuzi bilan eshiknmg yorig'iga qapishib yotar, uning ko'zlari so'nggi damlargacha erkin dunyoning yorug'ligi va shodliklariga tashnadek ko'rinardi. Uning shunday ahvolda yotishi Tomga juda ta'sir qildi. U o'z tajribasiga ko'ra bu baxtsizning qan-day azoblar tortganini bilardi. U shu hindiga achindi. lekin ayni zamonda u o'zida juda zo'r yengillik sezdi va bu yomon niyatli qonxo'rning aybini sudda ochib bergan kunidan boshlab o'zining ko'kragida og'ir yuk bo'lib yotgan doimiy qo'rqinchning qay darajada ekanini endigina sezdi.


Xuddi uning yonginasida tig'i ikki bo'lak bo'lib singan bir katta pichoq yotar edi. Eshikning yo'g'on yog'ochdan ishlangan ostonasi shu pichoq bilan yo'nilib maydalanib tashlangan, lekin uning bu og'ir mehnatlari o"rinsiz ketgan edi, negaki ostonaning tashqari tomoni katta tosh bo'lganidan, bu tosh oldida haligi pichoq zaiflik qilib qolgan. Ammo bu tosh bo'lmagan taqdirda ham uning mehnati bekor ketardi, chunki agar u ostonani butunlay qirqib tashlaganida ham, baribir u eshikdan sig'mas va buni o'zi ham bilar edi. Shuning uchun bu baxtsiz odam ostonayog'ochini qanday bo'lsa-da, biror narsa qilib urinib turish, kishini zeriktiruvchi uzoq vaqtni qanday bo'lsa ham o'tkazish, o'zini biror narsa bilan shug'ullantirish uchungina qirqar edi. Odatda g'orning bu oldingi qismidagi devor kovaklarida sayohatchilar qoldirib ketgan mayda sham bo'laklari uchrar edi, hozir esa ulardan birorta ham yo'q tutqun hindi o'sha sham bo'laklarining hammasini qidirib topib yegan bo'lsa kerak. U hatto ko"rshapalaklardan ham anchasini tutib yegan. Bechora shu xilda ochlikdan o'lgan. Shu yaqin o'rtada yerdan stalagmit o'sib chiqqan; bu ma'dan asrlar davomida o'zining tepasidagi stalaktitlarning suv tomchilari bilan qo'shilib tushishidan hosil bo'lgan edi. Tutqun hindi Jo o'shaning uchini sindirib ustiga bir tosh qo'ygan va toshning ustini suv yig'iladigan chuqurcha qilib o'ygan. Tushayotgan suv tomchilari juda sekin, har yigirma daqiqada bir marta tomib turar, juda sekin yuradigan devor soatning tiqillashiga o'xshar edi. Shu ravishda yigirma to'rt soat davomida bir qoshiq suv yig'ilar edi. Bu suv tomchilari Misr ehromlari qurila boshlagan zamonlarda, Troyaning yiqilgan vaqtida, Rim shahrining asosi qurilgan vaqtda, istilochi Vilgelm Britaniya imperiyasini qurganda, Kolumbning Amerikani ochish uchun keinada ketayotgan vaqtlarida, Leksington jangi22 bo'lgan vaqtlardayoq va shu singari zamonlarda oqib tushib yotardi. U hozir ham oqib tushib yotadi va bu suv tomchilari hammamiz yer yuzidan yo'q bo'lib ketgan vaqtimizda ham tomib yotajak. Nahotki, hamma narsaning o'ziga yarasha bir belgilangan maqsadi bo'lsa? Nahotki bu suv tomchilari besh ming yillik bir zamon davomida tomib yotib, faqat shu bir tentirab yurgan inson zotining chanqog'ini bosish uchun xizmat qilsa? Yoki bu suv tomchisining oldida kelgusi ming yillar davomida boshqa bir muhimroq ish bajarish vazifasi turadimi? O'sha baxtsiz hindi Jo suv tomchilarini to'plash uchun tosh ustini chuqurcha qilib qazib qo'yganiga juda ko'p yillar bo'ldi, lekin Mak-Dugal g'orlarining ajoyibotlarini tomosha qilib kelgan sayyohlar bu tosh oldida hozirgacha uzoq vaqt to'xtahb, sekin-asta tushayotgan suv tomchilariga qarab turadilar. Corning kishilar diqqatini o'ziga tortadigan, ya'ni tomosha qilarlik narsalari o'rtasida «hindi Joning suv yig'adigan kosasi» birinchi o'rinda e'tiborni tortib turadi. Hattoki «Aladin saroyi» ham ikkinchi o'rinda.
Hindi Joni g'orga kiraverishdagi yerga ko'mdilar va uning ko'milish marosimiga tevarak-atrofi yetti mil yerdagi qo'shni qishloqlar va fermalarmng hammasidan kemalarda va soyavon aravalarda kishilar to'plandilar. Fermerlar o'z bola-chaqalari va yegulik-ichkiliklari bilan keldilar; ular keyin: «Hindini ko'mish marosimi uni dorga osganlarida bizga qanday kayf bersa, o'shandan
— Bu yerda eski va yangi tarixning voqeaJari bayon qilinadi: Troyaning yiqilishi (miloddan oldin 1184-yiJ), Rinining qurilishi (miJoddan oJdin 573-yil), Kolumb tomonidaii Amerikaning ochiJishi (1492-yU) va hokazolar. Leksington jangi (Amerikada Leksington sbabri yaqinida), AmerikaliJar bilan inglizlarningmustaqilJik uchun urushdagi birinchi to'qnashuvlari edi (1755-yil).

oz kayf bermadi», deb gapirdilar. Motam marosimlari esa hamon kuchayib borayotgan bir mahkamaga, chunonchi hindi Joni kechirish haqida ko'pchilik tomonidan shtat gubernatoriga berilgan arizaga xotima berdi. Arizaga ko'p kishi qo'l qo'ygan edi. Shu munosabat bilan bir qancha miting bo'lib o'tdi; bu nhtingda qizg'in va'zlar bo'lib, ko'p ko'z yoshlari to'kildi. Gubernator yoniga katta ta'ziya bilan borishga, uning rahmdil bo'lib, el oldida o'z burchini bajarish uchuii ko'z yoshlari va yig'lab ho'ngrashlari bilan unga shikoyat etishga hamda yalinib-yolvorishga jur'at qila oladigan juda saboth ayollardan iborat komitet tuzilgan edi. Hindi Jo shahardagi besh kishini o'ldirishda ayblanar edi, lekin bundan nhna kehb chiqdi? Basharti uning o'zi shayton ekan, uning afv etilishi haqidagi ariza ostiga qo'l qo'yishga va o'sha ariza ustiga ko'z yoshlarini tomi-zishga tayyor turgan ovsar odamlar topilar edi.


Hindi Jo dafn etilgan kunning ertasi ertalab, Tom muhim ishlar haqida suhbatlashib olish uchun Gekni bir xilvat yerga boshlab bordi. Gek Tomning boshdan kechirgan voqealarini choldan va beva xotin Duglasdan mukammal eshitib, bilib olgan edi. Lekin Tomning so'ziga qaraganda, ular bunga hammadan muhim va asosiy bir narsani aytmaganlar. Endi u o'z do'sti bilan xuddi shu to'g'rida suhbatlashmoqchi edi. Gekning ko'z oldi qorong'ilashib ketgandek bo'ldi.
- Men buning nima ekanini bilaman, - dedi Gek. - Sen ikkinchi nomerga borib, u yerda araqdan boshqa hech narsa topa olmagansan... Menga sening to'g'ringda hech kim so'zlagani yo'q, lekin sening u yerda bo'lganingni bildim va pulni topa olmaganingni ham tushundim, basharti sen pulni topib olganingda, garchi boshqalar oldida churq etmasga majbur bo'lsang ham, bu yangi xabarni menga yetkazish uchun biror vosita topar eding. Tom, nima uchundir menga har doiin go'yo birov bu pullarning bizning qo'limizga kirinasligini so'zlab turgandek bo'lar edi.

  • Senga bir gap bo'ldimi, Gek? Men bech vaqt qovoqxonachining ustidan bech kimga biror narsa degan eniasman. O'zing bilasan-ku, biz shanba kuni dala sayiliga ketayotgan vaqtiniizda qovoqxona qadimgidek tinch edi. Esingda yo'qmi, o'sha kuni kechasi sen qovoqxonaning atroflni poylab yurmoqchi bo'lgan eding-ku?

  • Ha, to'g'ri, shunday bo'lgan edi. Bilasanmi, mening nazarinida o'sha ishlar go'yo juda ko'p zamonlar ilgari, bundan qariyb bir yil awal bo'lgan ishga o'xshaydi. Bu ish xuddi o'sha kechasi, ya'ni shu la'nati hindining orqasidan poylab, beva xotin Duglasnmg uyiga qarab ketayotganhnda bo'lgan edi.

  • Sen uning orqasidan bordingmi?

  • Ha, bordini. Faqat sen buni og'zingdan chiqanna! Meninicha, albatta uning o'rtoqlari bor bo'lsa kerak. Buni bilib qolsalar, uning o'rtoqlari albatta menga bir yomonlik qiladilar. Mening hahgi so'zlarhnga bo'lsa sen ishonaver, basharti men bo'lmasain, hozir u Texasga ketib qolgan bo'lar edi.

Shundan keyin Gek ham o'zining qilgan butun ishlarini maxfiy ravishda birma-bir so'zlab berdi. Tom bunga qadar shu gaplarning bir qismmigina eshitgan edi. Bu gaplardan esa chol xabardor edi.
Gek suhbatning muhim qismiga qaytib:

  • Bilasanmi, o'sha «ikkinchi noiner»dan araq topib ohb chiqqan kishilar pulni ham topib olib ketganlar. Harholda bizning ishimiz pachava bo'ldi, Tom, - der edi.

  • Gek, bu pullar .

  • Nima deysan? - Gek buni bilib olishga urinib, o'rtog'ining yuziga tikilib qarab turar edi. - Tom, sen yana o'sha pullarning izini topdingmi?

  • Gek, bu pullar g'orning ichida. Gekning ko'zlari yarqirab ketdi.

  • Ninia deding, Tom? Yana bir qaytarib ayt.

  • Pul, - g'orning ichida.

  • Tom, insof bilan to'g'risini ayt, bu so'zlaring to'g'rimi yoki hazillasbayapsamni?

  • To'g'risi shu, Gek... men hech vaqt bunday jiddiy so'zlagan emasman. Sen men bilan o'sba yerga borib, pulni olib kelishga yordamlashishni istaysanmi?

  • Bo'lmasa-chi. Albatta boraman! Ya'ni agar biz adashmasdan topib bora olsak, soz bo'lar edi.

Gek, biz u yerga hech qanday xavotirsiz, dadillik bilan bora olamiz.

  • Juda soz! Lekin nima uchun sen pullarni albatta o'sha yerda deb o'ylaysan?

  • To'xtab tur, Gek, biz o'sha yerga borib olaylik. Agar biz pulni topolmasak, men senga do'mbiramni va o'zimda bo'lgan boshqa narsalarning hammasini beraman. Xudo ursin, beraman!

  • Xo'p, bo'ladi! Qachon boramiz deysan?

  • Agar sen rozi bo'lsang, hozir bo'lsa ham keta-veramiz. Sening yo'l yurishga darmoihng yetadimi?

-G'orga boradigan yo'l uzoqmi?Men o'rnimdan turib yurganimga uch-to'rt kun bo'lsa ham, bir mildan ortiq yo'l yura olmayman, Tom. Harholda o'zim shunday deb o'ylayman.

  • Mendan boshqa har qanday kishi ham u yerga besh mil yo'l bosmasdan bora olmaydi, lekin men seni boshqa, yaqinroq yo'l bilan olib boraman. U yo'lni o'zimdan boshqa hech kim bilmaydi. Seni qayiqqa solib, xuddi o'sha yerning o'ziga yetkazaman va qayiq eshkaklarmi - borishda ham, kelishda ham - o'zim eshaman. Senga qiynalishga to'g'ri kelmaydi.

  • Bo'lmasa hozir jo'naymiz, Tom!

  • Juda soz! O'zimiz bilan birga non, go'sht, trubka, tainaki, bir bo'sh qop, varrak uchiradigan bir-ikki yumaloq kanop, keyin anavi yangi chiqqan gugurt degan narsadau olishiiniz kerak. Men o'sha g'orda o'tirgan vaqtimda shu gugurtning bo'lmaganiga ko'p achindim.

  • Oradan ko'p o'tmadi, tushdan keyiu bolalar bir kichkina qayiqchaning egasi uzoqlasliib ketishini poylab turdilar-u, ketgandan keyin qayiqchaga o'tirib olib, yo'lga tushdilar. Ular bir necha mil uzoqlab ketganlaridan keyiii Tom:

- Alia, g'orning kemtik yeridan pastga qarab ketgan anavi tik qoyani ko'rdingmi? U juda tekis va silliqqa o'xsbab ko'rinadi, unda na uylar va 11a daraxtlar bor, faqat bir-biriga o'xshash butazorlardaii bosbqa bech narsa yo'q. Hu ana, u yoqda bir narsa oqarib turibdi, ko'rdingmi? O'sha oqarib ko'ringan narsa – mening qo'ygan belgim, biz hozir o'sha yerdan chiqamiz.
Ular daryoning chetiga borib to'xtadilar.
- Hozir biz turgan mana shu yerdan bir qarmoq cho'pi olib, qo'lhigni cho'zsang, o'sha men chiqqan eshikka tegadi. Qani, o'shani qidirib top-chi!
Gek ko'zini atrofga yugurtirib chiqib, hech narsa topa olmadi.
Tom g'ururlanib butazorlar orasiga kirib borar ekan:

  • Mana u! Tomosha qil, Gek. Bundagi hamma yerlarning yashirin yo'li mana shu. Faqat buni hech kimga og'zingdan chiqarma! Men ko'p vaqtdan beri qaroqchilik ishiga kirishmoqchi bo'lib yuraman, faqat yashirinadigan qulay o'rin topilmayapti. Shunday bekinadigan yer bo'lmasa, qaroqchilik qilib ham bo'lmaydi. Biz hozir buni topib oldik, buni endi hech kimga aytmaymiz, faqat Jo Garperga va Ben Rojersga aytsak, bo'ladi, chunki yonimizga kishilar yig'ib olishimiz ham kerak-ku, ikkimiz bo'lsak, qanday qaroqchi bo'la olar edik? Tom Soyernhig shaykasi, deb atashning o'zi yaxshi-a, Gek, shunday ernasmi?

  • Shunday, Tom, bu juda yaxshi ish. Biz kimlarni talaymiz?

  • Kim to'g'ri kelsa talayveranriz-da! Qaroqchilar singari yo'ldan o'tgan, ketgan otliq-yayov, haminasmi talayveramiz-da!

  • Ularni o'ldiramiz hamuli?

  • Yo'q, har doim o'ldiravermaymiz. Eng yaxshisi, ular o'zlari uchun xun to'lab chiqqunlaricha, ularni gor ichida asir qilib saqlaymiz.

  • Xun deganing nima o’zi?

- Xun deganim pul-da! Ularga o'z yor-do'stlaridan kuchlari yetguncha pul yig'ib olib kelish taklif qilinadi. Agar shundan so'ng bir yilgacha xun to'lab olib ketmasalar, u vaqtda o'ldirishga to"g'ri keladi. Xotinlarni o'ldirish yaramaydi. Ular juda chiroyli va juda boy, o'zlari esa juda qo'rqoq bo'ladilar. Ularning soatlari va shunday narsalari tortib olinadi. Biroq ular bilan so'zlashganda, boshdan qalpoqni qo'lga olib, odob bilan so'zlashish kerak. Qaroqchilar juda ham odobli xalq bo'ladilar. Bu so'z hamma kitoblarda ham yozilgan. Xotinlar odat bo'yicha qaroqchilarni yaxshi ko'rib qoladilar. G'or ichida bir hafta, ikki hafta o'tirganlaridan keyin ular yig'lashdan to'xtaydilar-da, keyinroq boi'ib o'zlari ham ketishni xohlamaydilar.
Kitoblarning hammasida shunday deb yozilgan.

  • Tom deyman, bu juda ham ajoyib-ku! Bu hatto dengiz qaroqchisi bo'lishdan ham yaxshi ekan

  • Albatta, yaxshi, har jihatdan ham yaxshi - uyingga ham yaqinroq yurasan, umuman... sirkka kirish ham mumkin... umuman...

Shu orada bolalar qayiqdagi hamma narsalarini tashib olib, yoriqdan g'orning ichiga kirib oldilar. Tom oldinda borardi. Ular tunnelning narigi boshiga borib. kanoplarning uchini bir qoya toshga bog'lab qo*yib, nariga qarab yurib ketdilar. Ular bir necha qadam yurganlaridan keyin buloqning yoniga yetib bordilar, buloqni ko'rib Tomning butun badani seskanib ketdi. U Gekka xuddi devorning tagida bir to'da tuproq ustida qolgan sham piligini ko'rsatib Bekki bilan ikkalasi shamning yonib tugashini tomosha qilib o'tirganlarini so'zlab berdi.
Bolalar o'zlari ham sezmay, tovushlarini juda pasaytirib, shivirlashib so'zlasha boshladilar. Atrofdagi jimjitlik ularga juda qattiq ta'sir qilardi. Ular boshqa bir yo'lakka burilib, «halokatli sakrash maydoni»ga yetib borgunlaricha uzoq yo'l yurdilar. Shamning yorug'ida bu maydonchaning osti tagsiz chuqur bo'hnay, yigirma-o'ttiz metr chamasi tik chuqurlik yer ekani ma'lum bo'ldi.
- Hozir senga bir narsa ko'rsataman, Gek, - dedi Tom shivirlab.
U qo'lidagi shamni balandga ko'tardi.

  • Anavi burchakdan mumkin qadar nariga, uzoqroqqa qara-chi. Anavi katta toshdagi qora kuya bilan yozilgan yozuvni ko'rdingmi?

  • Tom, bu xoch shakli-ku!

Endi «ikkinchi g'or»ning qayerda ekanini bildingmi? Xochning tagida degan edi, esingda bormi? Endi tushundingmi? Men ham hindi Joni xuddi shu yerda ko'rgan edim. U qo'liga sham ushlab yurar edi.
Gek sirli belgiga uzoq tikilib qoldi, keyin qaltiroq tovush bilan:

  • Tom, tezroq shu yerdan keta qolaylik! - dedi.

  • Nima deysan? Xazinani shu yerda qoldirib ketamizmi?

  • Ha, qoldirib ketamiz. Hindi Joning arvohi shu yerlarda aylanib yurganga o'xshaydi.

  • Yo'q, Gek, unday emas. Agar uning arvohi aylanib yurganda ham bundan besh mil narida, o'sha hindining o'lgan yerida, g'orning kiraverishida yuradi.

  • Yo'q, Tom, sening bu so'zing to'g'ri emas. U faqat shu pul turgan yerda, pulni poylab yuradi, arvohlar doim shunday bo'ladilar. Buni sen ham bilasan, men ham.

Tom: «Ehtimol, Gek haqlidir», deb o'ylay boshladi va yuragiga vahima tushdi. Bir fikr qo'qqisdan uni harakatga keltirdi.
- Bo'lmagur so'zlarni aytasan, qo'ysang-chi! Xoch bor yerda hindi Joning arvohi yurmaydi.
Bu so'z ishonchli bo'lib ko'rindi va ancha ta'sir qildi.
- Tom, men bunday bo'lishini o'ylamagan edim. Sen haqsan. Bu yerda xoch bo'lishi bizning baxtimiz. Yur, pastga tushib sandiqni qidiramiz.
Dastlab Tom tushib ketdi. U oyoqlari ostidagi bo'sh tuproqli yerga mumkin qadar zinapoyaga o'xshatib iz solib borar edi. Gek uning orqasidan yurdi. Bir qoya tosh turgan kichkina g'or ichiga to'rt tomondan to'rt yo'lak ketardi. Bolalar ulardan uchtasini qarab chiqishib, hech narsa topa olmadilar. G'orga yaqinroq yerdagi devor ichiga kichkina yashik o'rnatilgan, unga ko'rpalar taxlanib qo'yilgan, yerda eski tasma, qazidan ajratilib tashlangan po'st va uch-to'rtta tozalangan parranda suyaklari yotardi, lekin pul solingan sandiq yo'q edi. Bolalar hamma yerni tintib qaradilar, hech narsa topa olmadilar. Nihoyat, Tom:
- U, «xochnhig tagida» degan edi. Uning aytgan yeri xuddi shu yerning o'zi. Ular xuddi qoya toshning ostida bo'lishi mumkin emasku! U yerga tep-tekis yopishib
turibdi-ku! - dedi.
Ular yana biroz qidirdilar-da, keyin dam olish uchun o'tirdilar. Gek hech narsa uylab topa ohnadi. Nihoyat, Tom:
- Mana buni qara, Gek, qoya toshning bir tomonida oyoq izlari va shamning yog'lik dog'lari bor, ikkinchi tomonida esa hech narsa yo'q. Nhna uchun bunday ekan?
Garov bog'laymanki, pul shu toshning tagida, men hozir shu tuproqni kavlab ko'raman.
- Bu fikriiig yaxshi Tom, - dedi Gek rulilaugaii holda.
Tom pichog'ini olib, to'rt dyuym chamasi yerni kavlab ham ulgurmagan edi, pichog'i yog'ochga tegdi.
- Gek, eshitdingnh?
Gek endi o'zi ham unga yordamlashib, g'ayrat bilan kavlay boshladi. Tezdan ular qoya toshning ostiga tushadigan kovakni berkitib turgaii taxtalanii topddar. Tom kovakning ichiga tushib, qo'lidagi shamni tutib qaray boshlagan edi, shamning yorugi kovakning ichini butunlay yoritmaydi, keyin u kovakning ichini yaxshilab tekshirmoqchi boidi. U engashib nariga yurib ketdi. Torghia, burilib-burilib ketgan yo"l borgan sari chuqur-likka tushib borardi. Tom oldinda, Gek uning orqasidan yurib bordilar. Ular o'ngga buriidilar, keyin so'lga buriJib, yana bir burilishdan o'tgan edilar, birdan Tom:
- Gek buyoqqa qara! - deb qichqirib yubordi.
Bu ko"rmgan shubhasiz, pul solingan sandiqcha edi. Uning yonida miltiq doridan bo'shalgan bir bo'sh yashik, charmdan ishlangan g'ilof ichida ikkita miltiq, kamar va har xil mayda-chuyda narsalar o'sha tokchaning tepasidan tomib turgan suv bilan ho'l bo'lib yotar edi.
- Hah, endi yetibmiz-a! - dedi Gek va qoraya boshlagan kumush tangalar ichiga qo'lini tiqib ag'darib ko'ra boshladi. - Tom deyman, endi ikkalamiz ham juda boy
bo'lamiz-da!
- Gek, men o'zimning boyib ketishimga har doim ishonar edhn. Endi bu pullar bxzniki, bu turgan gap.
Biroq, bu yerda ortiqcha o"ralashib yurishiniizdan foyda yo'q. Qutini olib chiqishimiz kerak. Qani, ko'rayin-chi, men uni ko'tara olarmikanman?
Sandiqchaning og'irligi ellik qadoqcha kelar edi. Tom uni yerdan zo'rg'a ko'tarib oldi, lekin olib yurolmadi.
- O'zim ham shundaydir, deb o'ylagan edim, - dedi Tom. - U ko'rinishidan ham ancha og'ir ko'rinar edi: anovi ajinalari bor eski uydan ular ikkovlari ko'tarib chiqayotganlari esingda bormi? O'zim bilaii birga qop olib kelish esimga tushib qolgani ham yaxshi bo'ldi. Bolalar pullarni qopga ag'darishib, qoya tosh ustiga olib chiqdilar.

  • Endi miltiqlarni va boshqa narsalarni olib chiqaylik, - dedi Gek.

  • Yo'q, Gek, ularni shu yerda qoldirib ketaniiz. Biz bundan keyin qaroqchilik ishiga kirishib ketganiinizda, ular kerak bo'lib qoladi. Biz bularni shu yerda saqlaymiz va aysh-ishrat qiladigan yerimiz ham shu yer bo'ladi. Aysh-ishrat qilish uchun bu joy juda ham qulay yer.

  • Aysh-ishrat deganing nima?

  • Bilmadim. Harholda qaroqchilar har doim aysh-ishrat qilib yurar emishlar, demak bizga ham shunday qilib turishga to'g'ri keladi. Qani, turaqol endi. Gek, hah ham biz bu yerda juda ko'p o'tirib qoldik. Kun kech boiib qoldi, mening bo'lsa juda qornim ochib qoldi. Biz endi o'sha yoqda qayiqiiing ichida ovqatlanib, tamaki chekib olarmiz.

Ular qalin butazorlar orasidau chiqib, ehtiyotlik bilan atrofni ko'zdan kechirdilar, suv bo'yida hech kim yo'qligini bilganlaridan keyin borib qayiqqa o'tirib, ovqatlana boshladilar. Quyosh ufuqqa tomon og'a boshlaganda ular o'rinlaridan turib yo'lga tushdilar. Tom eshkaklarini o'zi eshib, Gek bilan chaqchaqlashib so'zlashib borardi; u qayiqni suv bo'yiga yaqin olib yurardi, negaki oqimga qarshi ketayotganlari uchun suvning o'rtasidan yurish qiyin edi, kun qorayganda ular qayiqni qirg'oqda to'xtatdilar.
- Qani, Gek, - dedi Tom, - biz endi pullarni hozircha niana bu beva xotin Duglasning o'tinxonasi ustidagi tomning ostiga yashirib qo'ya turamiz. Men ertalab kelarman, pullarning hammasini sanab ko"rib, bo'hb olamizda, keyin o'rmonuing icliidan bu- xavotirsiz yer topib, ko'mib qo'yamiz. Sen hozir shu yerda pullarni poylab turatur, men borib Benni Teylorning g'altak aravasini olib kelayin, bir zuinda kelainan.
U ko'zdan g'oyib bo'ldi va chindan bam ko"p vaqt o'tmay g'altak aravani olib keldi. Bolalar unga ikkala qopni soldilar-da, ustini eski-tuski lattalar bilan o'rab, aravani sudrab tepaga olib chiqa boshladilar. Cholnmg uyi yoniga borib, dam olish uchun to'xtadilar. Ular dam olib endi jo'naymiz, deb turganlarida eshik oldida chol ko'rinib:

  • Hoy. kim bor bu yerda? - deb baqirdi.

  • Gek bilan Tom Soyer.

  • Juda yaxshi! Qani, men bilan birga yuringlar, bolalar, biz sizlarni ko'pdan kutib o'tirgan edik. Qani, tezroq yuringlar! G'altak aravalaringni men sudrab boraman. Lekin bu ancha og'ir ko'rinadi-ku, nimasi bor ichida? G'ishtmi yo eski temirmi?

  • Eski temir, - dedi Tom.

  • Men ham shundaydir, deb o'ylagan edim. Bizning bolalar shunday eski temirlarni yig'ib yurishga har qancha bo'lsa ham vaqtlarini sarf qilaveradilar; uni ma'dan quyadigan zavodga olib borganlarida olti sentga oladi. Agar bundan ikki baravar ortiq pul topadigan bo'lganlarida ham boshqa ishga bormaydilar. Odamzod shunday bo'lar ekan-da, qani, ha, tezroq yuringlar!

Ammo bolalar bunchalik shoshilib borishning sababini bilishni xohlar edilar.
- Beva xotin Duglasning uyiga borsangiz, o'sha yerda bilasizlar, - dedi chol.
Biroq Gek o'rinsiz ayblanishga o'rganib qolgan, shuning uchun qo'rqa-pisa:
- O'zi nima gap, mister Jons? Biz hech qanday yomonlik qilganimiz yo'q-ku? - deb so'radi.
Chol xoxolab kulib yubordi.
- Bilmadim, Gek, bilmadim, bolam. Bu to'g'rida hech narsa bihnayman. Beva xotin Duglas bilan sen o'zing juda inoqsan-ku!

  • Ha, shunday. harholda menga uning inuoinalasi yaxshi.

  • Ana ko'rdingmi? Shunday bo'lgandan keyin nega qo'rqasan?

Gek bunga javoban biror so"z o'ylab topgani ham yo'q ediki, Torn bilan ikkalasining orqasidan turtishib, ichkariga - missis Duglasning mehmonxonasiga kirgizdilar. Mister Jons g'altak aravani eshik yonida qoldirib, o'zi ham ichkariga kirdi.
Mehmonxonaning ichi juda yorug' va unda sha-harning barcha atoqli kishilari to'plangan edi. Bimda Techerlar ham, Garperlar, Rojerslar, Polli xola, Sid, Meri, domla. gazeta muharriri va boshqa juda ko'p kishilar bo'lib, hammalari bayramdagidek yasangan edilar. Bularning ustiga bizning qahramonlarimiz yog' va loyga belanib kirib keldilar, bularni har bir uy egasi mohmonini qanday qarshi olsa, beva xotin ham bularni chin ko'nglidan shodlanib kutib oldi.
Polli xola uyalganidan qip-qizil bo'lib ketdi. U Tomga qarab qovoqlarini solib, ma'noli nazar bilan boshini chayqab qo'ydi, lekin bolalar o'zlarini hammadan ham ortiqroq o'ng'aysiz sezardilar.

  • Tom uyda yo'q ekan, - dedi mister Jons, - men uni topishga urinmagan ham edim, hozir esa Gek bilan ikkovlari xuddi eshigim yonida duch kelib qoldilar, men ularni darhol bu yerga olib keldim.

  • Juda yaxshi qilgansiz, - dedi beva xotin. - Qani, bolalarim, buyoqqa, mening orqamdan yuringlar.

Beva xotin bolalarni yotog'iga olib borib:
- Endi yuvinib, boshqa kiyim-boshlar kiyib olinglar. Mana bu yerda ikkita yangi kostyum bor. Ko'ylak, paypoq, kerak narsaning hammasi bor. Bular Gek uchun tayyorlangan. Yo'q, yo'q, Gek, sen menga rahmat dema: bulardan birini men sotib oldim, ikkinchisini mister Jons sotib olgan. Bu kiyimlar ikkovingizga ham yaraydi.
Tezroq kiyininglar-da, bo'lganlaringdan keyin pastga tushinglar. Biz sizlarni kutib turamiz, - dedi.



Yüklə 0,97 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   32   33   34   35   36   37   38   39   40




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə