XX əsin əvvəlində əldə edilən texniki nailiyyətlər
380
şpindelli dəzgahların hazırlanmasına başlayırlar.
1904-cü ildə Laypsiqdə Pittler öz firmasında çevrəvi fırlanan pəstah
və sürəti dəyişiləbilən barabana malik çoxşpindelli torna dəzgahı
düzəldir və bunun üçün patent alır. 1912-ci ildə Bilefelddə
dəzgahqayırma firması Gildemeister&Comp.Akt.-Ges. çevrəvi hərəkətli
pəstaha malik çoxşpindelli torna dəzgahı istehsal edir (şəkil 2.99).
Şəkil 2.97. Kollinin çoxşpindelli torna dəzgahı, 1886.
1900-cü ildə Paris sərgisində nümayiş etdirilən tezkəsən alət poladı
çoxşpindelli torna avtomatlarının böyük sürətlərə uyğunlaşdırılmasını
tələb edirdi. Dəzgahların gövdəsinin sərtliyi, ötürmənin gücü və dövrlər
sayı artırılmış, çuqundan olan dişli çarxlar poladla əvəz olunmuşdular.
Bu istiqamətdə növbəti addım 1907-ci ildə Qeorq Qridli (ingl.
George Gridley) tərəfindən aləti uzununa aparan başlığın ixtirası ilə əldə
edilir. Bu başlıq emal dəqiqliyinin artırılmasına imkan vermişdir. Bu
başlıqdan bu günə kimi də istifadə olunur.
XX əsin əvvəlində əldə edilən texniki nailiyyətlər
381
Şəkil 2.98. Akmi çoxşpindelli torna dəzgahı, 1894.
XX
əsrin əvvəlində dəzgahqayırmada edilən ən böyük
nailiyyətlərdən biri də radial burğu dəzgahının ixtirası idi [2.73]. Radial
burğu dəzgahının inkişafı bu istiqamətlərdə gedirdi:
-
statik və dinamik sərtliyin artırılması;
-
tezkəsən alət poladının tətbiqi ilə şərtlənən yüksək dövrlər sayı,
veriş və ötürmə gücünün tətbiqi;
-
ötürmədə bəndlərin sayının azaldılması hesabına faydalı iş
əmsalının yüksəldilməsi;
-
dövrlər sayı və verişin müxtəlif texnoloji tapşırıqlara
uyğunlaşdırılması;
-
sadə idarə sisteminin tətbiqi.
XX əsin əvvəlində əldə edilən texniki nailiyyətlər
382
Şəkil 2.99. Gildemayster firmasının çoxşpindelli torna dəzgahı, 1912.
Yeni əsrin əvvəlində bu dəzgahlarda daraq dişli ötürmə Amerikadan
gələn yeni vint ötürməsi ilə əvəz olunur. Bu şpindelin sürətlə geriyə
hərəkətinə imkan verirdi. Tezkəsən alət poladını tətbiq etmək üçün
dövrlər sayının yuxarı həddi qaldırılmışdır. Dəzgahın gövdəsi, böyük
quvvəyə tab gətirmək üçün möhkəm konstruksiya edilirdi. Yönəldicilər
qaranquş quyruğu formalı tirlər və tənzim oluna bilən diyircəklərdən
hazırlanırdı. Yivlərin kəsilməsi üçün ötürmə sistemində dönmə
mexanizmi quraşdırılmışdır. 1910-cu ildən başlayaraq radial burğu
dəzgahında da elektrik mühərriklərindən istifadə olunmağa başlayır.
1920-ci ildən etibarən tətbiq olunan, tənzimlənən dövrlər sayına malik
elektrik mühərrikləri şaquli burğu dəzgahlarının effektivliyini artırmağa
kömək etmişdir. Bu mühərriklər şpindelin uc hissəsində yerləşdirilərək
alətlə bir başa əlaqəyə girirdi (şəkil 2.100). Radial burğu dəzgahlarının
sadə və ucuz olması, tez mövqeləşdirmə imkanı və böyük işçi zonasına
malik olması, onun qısa zamanda sənayedə geniş tətbiqinə gətirib
XX əsin əvvəlində əldə edilən texniki nailiyyətlər
383
çıxarmışdır. Bu dəzgahların mənfi cəhətlərinə: onların aşağı dəqiqliyə
və sərtliyə malik olması, pəstah üçün böyük əmək tutumlu tərtibatın
lazım olması aid oluna bilər [2.75].
Şəkil 2.100. Radial burğulama dəzgahı,
Raboma firması, 1920.
XX əsin əvvəlində əldə edilən texniki nailiyyətlər
384
2.6.4. Maşın hazırlamanın nəzəri əsaslarının yaranması
2.6.4.1. Mexaniki emal prosesində kəsmə nəzəriyyəsinin
formalaşması
T
exniki ədəbiyyatda kəsmə prosesinin təsvirinə aid ilk yazılar
Amerika jurnallarında rast gəlinir. Bu məqalələrdə, ancaq prosesin tarixi
inkişafı haqqında heç bir məlumat verilmir.
Kəsmə prosesinin elmi araşdırılması 1840
−
1850-ci illərə təsadüf
edir. Bu dövrdə nəzəri tədqiqatların həcmi məhdud idi. Yalnız 1900-cü
ildən sonra bu istiqamətdə geniş işlər görülməyə başlayır. Bu, tezkəsən
alət poladının ixtirası ilə əlaqədar idi.
Amerikalı alim Şou (ingl. Shaw) kəsmə prosesinin araşdırılmasını üç
mərhəlyə bölür [2.76]. Birinci mərhələdə, 1860
−
1900-cı illərdə yonqar
əmələ gəlməsinin nəzəri əsasları işlənir. 1900
−
1925-ci illərdə prosesin,
empirik asılılıqlar əsasında araşdırılması nəzərə çarpır. Burada Teylorun
işlərinin təsiri vardır. 1925-ci ildən isə kəsmə prosesinə təsir edən
amilləri nəzərə almaqla tədqiqat işlərinin mərkəzində, ayrı-ayrı
məsələlərin araşdırılması durur. Onu da nəzərə almaq lazımdır ki, kəsmə
nəzəriyyəsinin tarixi araşdırılması müəyyən mənbələrə əsaslanmalıdır.
Bu baxımdan 1900-cü ilə qədər kəsmənin tarixi inkişafını yalnız nisbi
təsvir etmək olar. Çünki, bu ərəfədə görülən işlərin yalnız bir hissəsi çap
olunmuşdur. XIX əsrin ortalarına qədər aparılan elmi tədqiqatların bir
hissəsi gizli saxlanılmışdır. Yalnız texniki məktəblərdə bu işlərlə məşğul
olunduqdan sonra, onun nəticələri çap olunmağa başlayır. İlkin
vaxtlarda, həm də bu sahədə materialların çap olunması üçün texniki
ədəbiyyatların sayı çox məhdud idi.
İlk dəfə olaraq torna üsulu və onun kəsmə parametrləri haqqında
Plumier, 1701-ci ildə çap etdirdiyi kitabında məlumat verir [2.77].
Burada XVIII əsrdə mexaniki emalın vəziyyətini öyrənmək olur. 1846-
cı ildə Londonda Holztapffel tərəfindən yazılmış “Turning and
mechanical manipulation” (azərb. Torna emalı və mexaniki idarəetmə)