|
MəHƏMMƏd füzuli
320
Əbcəd - ərəb əlifbasında say
sistemi
Əbd-qul
Əbdan - bədənlər
Əbr - bulud
Əbri-neysan - neysan buludu
Əbru - qaş; əbruyi-xəmi bəlayi-
üşşaq - əyri qaşı aşiqlərin bə-
lasıdır
Əbsəm - lal ol
Əbvab - qapılar; əbvabi-təkəllüm
etsə ağaz - söz qapılarını açsa,
danışsa
Əbyat - beytlər
Əcəm - ərəb olmayan
Əcz - acizlik
Ədəm - yoxluq
Ədəmdən oldu peyda - yoxdan
var oldu
Ədüv - düşmən
Ədvar - dövrlər, zəmanələr
Əfgar - pərişan, yaralı
Əfkəndə - yıxılmış, düşkün, biçarə
Əflak – göylər
Əfsər - tac
Əfsürdə - solğun
Əfza - artıran
Əğyar – özgələr, yadlar
Əhbab - dostlar
Əhlən və səhlən - ərəbcə "xoş
gəldiniz" mənasında işlədilən
ifadə
Əhli-neyrəng - kələkbaz, hiylə-
gər adamlar
Əhli-raz - sirr əhli, sirdaş
Əhmər - qırmızı
Əhsən - çox gözəl
Əhvəl – çəp
321
Əxgər - qor; odlu kül
Əxtər - ulduz; əxtəri-bəxtim
odlu tirə - bəxt ulduzum qa-
raldı (söndü); əxtərşünat
münəccim
Əxzər - yaşıl
Əkabir - böyüklər
Əkbər - daha böyük
Əklü şürb - yemək-içmək
Əkməl - daha mükəmməl, nöq-
sansız
Əkrəm - çox səxavətli
Əqalim - iqlimlər
Əqd - düyün, nikah
Əqdəm - qabaq, əvvəl
Əqli-vali – yüksək ağıl
Əqran - tay-tuş
Əqrəba - yaxın qohumlar
Əlaim - əlamətlər, nişanlar
Əlayiq - əlaqələr
Əlcibali-övtad - şiş dağlar
Ələm - bayraq; dərd-qəm
Əltaf- lütflər, mərhəmətlər
Əmarət - əmirlik
Əmin - inanılmış, mö'təbər
Əmn - rahatlıq, sülh
Əmval - var-dövlət
Əmvat - ölülər
Ənadil - bülbüllər
Ənbiya - peyğəmbərlər
Əncüm -ulduzlar
Əncümən - yığıncaq
Əndəlib - bülbül
Əndişə - fikir, xəyal
Ənfas - nəfəslər
Ənis - həyan, həmdəm
Ənqa - Simurğ quşu
322
Ənvər - işıqlı, parlaq
Əraq - tər
Ərğivan - qırmızı rəngli çiçək
Ərməğan - hədiyyə
Ərsa - meydan
Ərus - gəlin
Ərvah - ruhlar
Ərzan - ucuz
Ərzəl - alçaq
Əs 'ar - bazar, nırx
Əsalib - üslublar, qaydalar
Əsbab - səbəblər, vasitələr
Əsəd - şir
Əshab - müsahiblər, həmsöhbətlər
Əshəl - daha asan
Əsrar - sirrlər; əsrari-dil - ürək
sirrləri; əsrari-nihan - gizli
sirlər
Əsvəd - qara
Əş 'ar - şeirlər; əş 'ar bulub kə-
sadi-əs 'ar - şeirin bazarı kasad
olub, şeir qiymətdən düşüb
Əşcar - ağaclar
Əşhər - çox şöhrətli, məşhur
Əşkal - şəkillər
Əşkbar - göz yaşı tökən, çox
ağlayan
Əşkbar - göz yaşı
Əşhiz - göz yaşı axıdan
Əşrəf- çox şərəfli
Əta - bəxşiş
Ətrak - türklər
Ətşan - susuz, təşnə
Ətvari kərihü xülqi naxoş - hərə-
kətləri iyrənc, xasiyyəti xoşa-
gəlməz
Əyan - açıq, aşkar
323
Əyyam - zaman, günlər
Əzhar - çiçəklər
Əzhər - daha aşkar, daha aydın
Əzim - böyük
Əzimət - müəyyən bir yerə
hərəkət etmə
F
Faxtə-çöl göyərçini
Fam - rəng
Fanusi-xəval - xəyal fənəri
Fariğ - asudə
Faş - zahirə çıxmaq, məlum
olmaq
Fəm - ağız
Fərax - geniş
Fəraq-ayrılıq
Fəramuş etmək - unutmaq
Fərar - qaçmaq
Fərd - tək
Fərda - sabah
Fərəh - şadlıq
Fərxəndə - şad, xoşbəxt, uğurlu
Fərq - baş
Fərrux - uğurlu
Fərz oldu - vacib oldu
Fərzənd - oğul
Fəttan - fitnəli; cazibəli
Figar - yaralı
Firdövs - cənnət
Firib - aldatmaq
Fulad - polad
Füsürdə - donmuş, solğun
Füsürdədil - ürəyisolğun, hissiz
Fütada - düşmüş
Füzun - artıq, çox
324
G
Gav - öküz
Gavi-mahi - dini əfsanədə yeri buyunuzunda s
axlayan və balığın üstündə duran öküz
Geysu - hörük, saç
Gənc - xəzinə
Gəncineyi-nəzm - şeir xəzinəsi
G əncinəgüşa - xəzinə açan, yeni
söz deyən şair
Gərd-toz
Gərdan - hərlənən, dönən; gərd
ayineyi-nişatə-düşdü - şadlıq
aynasi tozlandı; gərdalud -
toza, torpağa bulaşmış
Gərdişi-zəmand - zəmanənin
dolanması
Gərdun - dönən; fələk; dünya
Gərm - isti; gərmi-hazar qılmaq
bazan qızışdırmaq
Gəz - dəfə, arşın
Gil - palçıq, torpaq
Giran - ağır, bahalı
Giranbar - ağır yüklü
Girdab - burulğan, firtına
Gireh - düyün
Giriban - yaxa; giribançak -
yaxası parçalanmış
Giriftar - tutulmuş
Giriz - qaçma; girizan - qaçan
Giryan - ağlar
Giryə - ağlama
Giyah - ot
Gövhərbar - gövhər yağdıran
Gövhərfəşanlıq - gövhər səp-
mək, mənalı danışmaq
Gövhərpaş - gövhərsaçan
Dostları ilə paylaş: |
|
|