Bakıdan tanıyırdım. Moskvada onunla bir neçə dəfə görüĢmüĢdüm. Özünəməxsus
orijinal bəzi fikirləri vardı. Bizi görər-görməz:
- Siz burada nə gəzirsiniz, - dedi.
Ona ayaqüstü izahat verəcək deyildik, təbii ki.
- Sizə bir təklifmi etdilər? – deyə maraqlanırdı...
- Yox canım. Sizdə bir söz var deyəsən, gələrsiniz, söhbət edərik, - dedim.
Ayrıldıq.
Ertəsi gün Sultan Qaliyev gəldi. Partiya dairələrində sensasional bir xəbər
yayılıbmıĢ. Sultan Qaliyev maraqlanıb soruĢur:
- Bu doğrudurmu ki, dr. Nərimanovu (o vaxt Azərbaycan Sosialist Sovet
Respublikası Komissarları ġurasının sədri) götürüb, yerinə Sizi (yəni məni)
gətirəcəklər...
- Yox canım, bunu hardan çıxartdınız?...
- Kreml dairələrində belə danıĢırlar.
- Siz ağlınızı itirdinizmi? Bu Ģayiələrə necə olur qulaq asırsınız?... Dr.
Nərimanın yerinə bir müsavatçı olan Rəsulzadənin gətiriləcəyi necə bəhs mövzusu
ola bilər?
Bu Ģayiələrin, həqiqətən əgər varsa, müəyyən bir məqsədlə xüsusi
uydurulub yayıldığını, Sultan Qaliyevin tez inanan adam olduğuna eyhamla izah
edirəm. Fəqət içimdən bu sensasiyalı hadisə ilə bir gün əvvəl Stalinlə Kalininin
arasında iki Azərbaycanın birləĢdirilməsi mövzusundakı “zarafat” arasında hər
halda bir münasibət aramağın əbəs olmadığı fikri də ağlıma gəlməmiĢ deyildir.
Bir məqalənin macərası
Əlifba məsələsinin Azərbaycanda mübahisələrə səbəb olduğu günlər idi.
Ərəb hərfləri tamamilə götürülüb, yerinə latın hərflərimi qoyulsun, yoxsa ərəb
hərflərinə səsli hərflər əlavə edilmək surətilə vı əlifbanın sadəcə, islahı iləmi
kifayətlənilsin, deyə cəmiyyət iki zümrəyə ayrılmıĢ, hər iki tərəf öz tezisini
müdafiə edirdi. O zaman Azərbaycanda maarif komissarı olan DadaĢ Bünyadzadə
ərəb əlifbasının islahı tezisini müdafiə edirdi. Bu tezis ozamankı Ģərtlər və
mülahizələrlə Azərbaycan vətənpərvərləri və türkçüləri tərəfindən də müdafiə
olunurdu. DadaĢ Bünyadzadə Moskvaya gəliĢində məni ziyarət etmiĢ, əlifba
məsələsindəki görüĢümü bir layihə halında yazmamı xahiĢ etmiĢ və bu lahiyənin
Azərbaycanda müdafiəsini Ģəxsən üzərimə götürəcəyini vəd etmiĢdi. Mən məsələ
haqqındakı görüĢlərimi bir məqalə Ģəklində Moskvada Millətlər Komissarlığı
tərəfindən nəĢr olunan “Jizni nasionalnostey” qəzetində nəĢr etdirdim.
BolĢeviklərin ərəb hərflərini latın hərfləri ilə əvəz etdirmək xüsusunda gizli
və əsl fikirlərini bildiyimizdən (ki bu fikir sonradan həyata keçirilmiĢ, ərəb hərfləri
öncə latın hərflərinə, sonra da rus hərflərinə təbəddül edilmiĢdir) bu məqalədə türk
elləri arasındakı mədəni əlaqələri tamamilə kəsdirməmək üçün yazılanı daha asan
oxutdura bilmək məqsədini təmin edən inqilabçılara haqqı verirdim. Məqaləni
eynən nəĢr edən bu qəzet sonunda özündən bir-iki cümlə əlavə etmiĢ və bu əlavə
cümlələrdə
“əlifbanı”
islah
xüsusundakı
fikirlərimizin
kommunizmi
müvəffəqiyyətlə yaymaq niyyətindən irəli “gəldiyi” də göstərilmiĢdir.
Məqalənin Azərbaycandakı oxucuları, təbii, bu fikrin mənə aid olmadığını
yaxĢıca anlamıĢlarsa da bu taktikanın nəyi gözə aldığı da Ģübhəsiz ki, sezmiĢdilər.
bu münasibətlə qəzet idarəsi qarĢısında verdiyim bütün protestlər nəticəsiz qalmıĢ,
göndərdiyim məktub da heç cür nəĢr edilməmiĢdir.
Ənvər paşanın təklifi
Hələ Bakıda “Osobı otdel”in “mətbəx”ində müqəddəratımızı acizanə
gözləyib qaldığımız zaman Sovet hökumətinin bütün ġərq millətləri Avropa
kapitalizmə qarĢı ayağa qaldırmaq üçün tədbirlər gördüyünə aid hər gün yeni-yeni
məlumatlar alırdıq.
Vaxtilə Hindistanlı Bərəkətulla əfəndi, tatar məĢhurlarından ƏbdürrəĢid
Ġbrahimov və Musa Begiyevin Lenin və Stalinin məĢhur dekretlərini müdafiə
etmək üçün islam dünyasına etdikləri xitablardan xəbərimiz vardı. Bu dəfə isə
Bakıda məĢhur ġərq millərləri qurultayı toplanırdı. Qurultaya Rusiya idarəsində
olan türk-müsəlman millətlərdən baĢqa Rusiya sərhədi xaricindəki inqilabçı
ünsürlərin nümayəndələri də gəlmiĢdilər. günün ən sensiyalı hadisəsi Ənvər
paĢanın da bu münasibətlə Bakıya gəlməsi idi. PaĢanın müsəlman əhali tərəfindən
qarĢılandığına dair dastan və rəvayətlər saxladığımız həbsxananın səskeçməz
divarlarından nüfuz edərək bizə qədər gəlirdi. PaĢanın minmiĢ olduğu avtomobilin
ətrafını bürümüĢ qələbəlikdən hərəkət etməz bir hala gəldiyi, əlini, ətəyini,
maĢınını öpənlər olduğunu hər kəsin “aman paĢam, nə zaman qurtaracayıq?” deyə
ona xitab edildiyi kameradan-kameraya danıĢılırdı.
ġərq millətləri qurultayında paĢaya söz verməmiĢ, əksinə keçmiĢdəki siyasi
fəaliyyətini acı-acı tənqid edən bir nitqlə qarĢılamıĢlarsa da, lojada görünər-
görünməz bütün qurultay ayağa qalxmıĢ, onu əzəmətli bir Ģəkildə, gurultulu
alqıĢlarla qarĢılamıĢlar.
1918-ci ildəki məğlubiyyətlərdən sonra Ənvər paĢanın Rusiyada necə peyda
olduğunun təfsilatını burada anladacaq deyiləm. Yalnız onunla Moskvada ikən
görüĢümdə bolĢeviklərlə hansı məqsədlərlə təmasa gəlmiĢ olduğuna və bu təmasın
nə kimi bir nəticə ilə bitdiyinə aid qeydlərimi birbaĢa və dolayısilə Stalinlə əlaqəsi
olduğu üçün burada təsbit edəcəyəm.
Moskvaya gəlib yerləĢdikdən sonra burada iki türk nümayəndəliyinin
olduğunu öyrəndik. Bunlardan biri Ankara hökumətini rəsmən təmsil edən Türkiyə
nümayəndəliyi idi. Digəri isə türk missiyası (Turetskaya missiya) deyilən ikinci bir
heyət idi. Bu, əsl Ġttihad və Tərəqqi liderlərindən Ənvər paĢa ilə Camal paĢanın