Birisi çıxıb fəhlələrə “inqilabdan əvvəlki vəziyyəti sizə təmin edərik, bir
Ģərtlə ki, bir daha tətil etməyin, deyirsə, bunlar bunu özlərinə böyük hörmət hesab
edirlər”, - deyə Leninə xalq arasındakı əhval-ruhiyyəni çatdırırdı. Peterburjets də
ümidsizliyə düĢərək “nə edək?” - soruĢan gənclərə “Plexanova qayıtmalı” deyə
cavab verirmiĢ (Plexanov rus menĢeviklərinin tanınmıĢ lideri idi).
Peterburjets əvvəldən yaxĢı tanıdığı Bakının inqilabdan sonrakı əhvalı ilə
maraqlanırdı. Ġnqilabın - oranın məiĢətində nə kimi təbəddülat gətirdiyini soruĢur,
ona lazım olan izahatı verirdik. Söhbət dönüb-dolaĢıb yoldaĢ Stalinin üstünə gəldi.
Bizim müsahib:
- O, - dedi, - xoĢniyyətli bir inqilabçı deyildir. Onun üçün baĢlıcası ideya
deyil, sadəcə, hakimiyyətdir. O, idealist sosialistlərdən çox, dəliqanlı terroristlərə
istinad etmək istər. BolĢevik inqilabını cığırından çıxaran bu kimi demaqoqlardır.
Görəcəksiniz, o, fəhlə sinfinin baĢına bəla olacaqdır. Nə cahpərəst, nə intriqan, nə
qorxunc adamdır o, bilməzsiniz. Stalinə görə bombaçı olmayan birisi həqiqi
revolyusioner ola bilməzmiĢ, heç təsadüfi deyil ki, ətrafını bu cür qafqazlılarla
doldurmuĢdur.
Biz Stalinin hər halda baĢqaları kimi çox da Ģöhrət sevən bir adam
görünüĢündə
olmadığına,
xüsusi
həyatında
təvazökar
davrandığına,
fotoqrafiyalarının belə digər komissarlar kimi heç bir yerdə görünmədiyinə iĢarə
edincə, o, əlilə baĢı üzərindən bir jest edərək: - Eh... - dedi. - Ona görə ki, kifirdir.
Bir cüt ayaqqabının verdiyi zövq
Moskvaya payızda gəlmiĢdik. QıĢ üçün yaxĢı da tədarüklü deyildik. Hələ
mənim ayaqlarım demək olar yalın idi. Yayda Azərbaycan dağlarında daĢıdığım
“çust” deyilən incə bir ayaqqabı daĢıyırdım. Günlər keçir, havalar soyuyurdu.
Moskvanın sərt qıĢ günləri yaxınlaĢırdı. “Hərbi kommunizmin” Ģiddətli günlərində
ayağa bir ayaqqabı tapmaq imkansızdı. Bir ayaqqabı üçün müraciət, xahiĢ etmək
isə heç ağlıma belə gəlməzdi. Bu kimi əskikliyə dözəcək, düĢdüyümüz Ģəraitdə
görülməsi mümkün olacaq iĢlərlə məĢğul olacaqdıq.
“Rumyansev muzeyi” deyilən Moskvanın əski mədəni müəssisəsi
yaĢadığımız evin yerləĢdiyi məhəllədə idi. Burada müəzzəm bir kitabxana vardı.
Oraya getməyə qərar verdim. Azərbaycan tarixi və müxtəlif mövzular üzərində
araĢdırmalar aparırdım. Yarıac, yarıçılpaq bir vəziyyətdə hər Ģeyi unutmuĢ,
kitablara dalmıĢdım.
QıĢ qar təpələri və dondurucu havası ilə bərabər gəldi. Yay çustu ilə günü-
gündən kitabxanaya getmək çətinləĢirdi. Bu çətinliyi əvvəl yanımda olan qalın yun
corabı geyməklə qarĢıladım; sonra madam Berzanovskinin borc kimi verdiyi
keçədən “valenka” dedikləri çəkmə iĢimə yaradı. Fəqət havalar bir az ilıqlaĢıb,
qarlar əriməyə baĢlayınca valenka artıq geyilməz oldu. O zaman təkrar
Azərbaycandan gətirdiyim çust ilə qalın yun coraba qayıtdım. Fəqət hər gün
tədqiqat iĢindən dönüncə bu corabı gözəlcə sıxıb, ocaq baĢında qurutmaq lazım
gəlirdi.
Nəyin bahasına olursa-olsun bir ayaqqabı tədarük etmək artıq zəruri
olmuĢdu. Üstümüzdə qalmıĢ bir qızıl pul var idi. Bununla bəlkə də bir cüt ayaqqabı
almaq mümkün idi. Fəqət ayaqqabı haradadır, yoxdur ki alasan. Bu arada amerikalı
fəhlələrdən bir hissəsinin Rusiyadakı fəhlələrə dağıtmaq üçün bir gəmi ayaqqabı
gəldiyi xəbəri nəĢr edildi. Bir neçə gün sonra bu ayaqqabıların “suxarovka” deyilən
bazarda satlığa çıxarılacağını öyrəndik. Bunlardan bir cütünü satın almaq ümidi ilə
Məhəmməd Əli ilə birlikdə bazara getdik, üstümüzdəki qızıl istənilən qiymətin
əsasını təĢkil etmək üzrə idi, fəqət kifayət deyildi. Əsl dəyər təĢkil edən Ģeyləri də
buna əlavə etməli idik; bu dəyərli əĢyadan bir neçə iynə, bir az tikiĢ sapı və bir
qədər də duz vermək lazımmıĢ, bu “əmtəələr” o dövrün qızıldan da qiymətli
valyuta malları idi. ġükür olsun ki, bu “valyuta” mallarından bir qədər var idi;
verdik, nəhayət, ayaqqabıları aldıq. Böyük bir sevinc içində evə dönürdük. Mən
öndə, Məhəmməd Əli arxada addımlayırdıq. Məhəmməd Əlinin səsini eĢitdim:
- Bura bax, bu yürüĢ ancaq bayram hədiyyəsi alan uĢaqlarda olur!
Məhəmməd Əlinin xüsusi qatarı
Moskvada Kommunist Partiyasının 8-ci qurultayı açılırdı. Bu münasibətlə
Rusiyanın hər tərəfindən hökumət mərkəzinə nümayəndələr gəlmiĢdi. Qafqazdan
da ən məĢhur kommunist liderləri gəlmiĢdilər. Bu arada KronĢtad qiyamı baĢlamıĢ
və bu hadisə məmləkətin hər tərəfində diqqətə Ģayan təsir buraxmıĢdı. Üsyan az bir
vaxtda dərhal yatırılmıĢsa da, Lenin bu hadisədən dərs alaraq “hərbi kommunizm”
taktikasını “nep” deyilən yeni iqtisadi siyasət taktikasına çevirmiĢdi. Sovet
siyasətində yeni bir dövr təĢkil edəcək bu hadisənin Azərbaycanda nə kimi təsirlər
yaratdığını öyrənmək lazım idi; bu münasibətlə alınacaq tədbir və hərəkət xəttinin
əsasını doğru olaraq təsbit edə bilmək üçün bu informasiyalara böyük bir ehtiyac
var idi.
Məhəmməd Əliyə dedim ki:
- YoldaĢ Stalinlə görüĢdüyümüz zaman Ġran inqilabı haqqındakı
xatirələrimdən bəhs etdiyim yadındadır. O, bunlara aid materialları dərhal dönüb,
Bakıdan gətirməni istəmiĢdi. Mən iĢi sonraya saxladım. Ġndi əsl vaxtı gəldi.
Qurultay nümayəndələri bu günlərdə Bakıya qayıdırlar; bir yolunu tapıb, onlarla
birlikdə Bakıya getsən fəna olmaz, vəziyyəti öyrənmiĢ olarsan.
Məhəmməd Əli Ġran inqilabı haqqında materialları gətirmək üçün Bakıya
gedəcək deyə məsələni Berzanovskiyə açırıq. Məsələ onu da maraqlandırdığından
(bazar günü olmasına baxmayaraq, məsələ təcili olduğundan) dərhal telefonla
məsələni Stalinə ərz edir. Stalin dərhal “Məhəmməd Əli yola çıxsın” deyə əmr
edir. Nümayəndələr bir az sonra, o axĢam yola çıxacaqlarından Berzanovski tələsik
büroya qaçır, lazım olan kağızları hazırlayır və xüsusi olaraq qoĢdurduğu