59
çalışmaq idi və görünür ki, çoxdan edilməli idi.
– Bank böhranları başladığından bəri biz Marksın tanınmış maliyyə
mətbuatında tez-tez peyda olduğunu görürük – bu, yeni baxış bucağıdır yoxsa
sizcə, kapitalizm böhranlarında onun ideyalarının ciddi şəkildə yenidən nəzərdən
keçirilməsidir?
– Məncə bu qismən sosial aktiv oxucuların diqqətini cəlb etmək, qismən də
ideyaları mənimsəmək cəhdidir. Burjua mətbuatının Marksla arası hər zaman əla olub.
Məsələn, Time jurnalı onu sevir, elə deyilmi? Marks orta sinfin seçdiyi filosof olub
(o, 4 il əvvəl BBC Radioda keçilmiş sorğuda ən sevimli filosof seçilib). Bəlkə də mən
filmin köməyi ilə bu sevgi romanına öz töhfəmi qatıram. Nuriel Rubininin “Marks
haqlı idi” frazası Marksın əsərlərindəki ideyaların tam tətbiqinə şüursuz şəkildə qarşı
gəlmək cəhdlərini ifadə edir. Bu, xəbərdaredici vuruşdur: “Biz Marksla bağlı debatların
aktivləşəcəyini bilirik, elə isə gəlin buna imkan verməyək”. Bu, bizi yuxarıda
qeyd etdiyim klişeyə aparır. Siz Marksın kapitalizmlə bağlı proqnozlarının özünü
doğrultuduğunu, ekspertlərin təsdiqlədiyini də görürsünüz, lakin eyni zamanda onun
kommunizm “öncəgörməsi” utopiya adlandırılaraq cəfəngiyat kimi qələmə verilir. Con
Qrey filmdəki bu mövqeni eynilə qəbul edib və ötən il Radio 4-də Marksın kapitalizm
barədə haqlı, kommunizm haqda isə yanlış olduğunu təkrarlayıb. Bu, səhvdir, çünki
Marks deyir: “kommunizm mövcud vəziyyəti dəyişdirəcək real qüvvədir” və birmənalı
şəkildə izah edir ki, kommunizm kapitalizmin daxilində fəaliyyət göstərə bilməz. Lakin
insanlar daim bu utopik klişeni eşitmək istəyirlər və anladığım qədəriylə populyar və
iqtisadi mətbuat onlara bu klişe fikirləri təqdim edir.
– Sizin filmdə kitabları geniş auditoriya tərəfindən oxunan Slavoy Jijek,
Antonio Neqri, Nina Pauer və Maykl Hardt kimi müasir filosof və mütəfəkkirlərə
yer ayrılıb. “Mədəniyyət nəzəriyyəsinin Elvisi” Jijek hətta tammetrajlı sənədli
filmin qəhramanına çevrilib. Biz marksizmin populyarlaşdığı dövrdəmi yaşayırıq?
Və yaşayırıqsa, bu onun siyasi iqtisadla bağlı fikirlərini populyarlaşdırmağa
imkan verirmi?
– Sadaladığınız insanlar həqiqətən məşhurdurlarmı? Məncə də Jijek mə-
dəniyyət nəzəriyyəsinin Elvisidir, lakin o Las Veqasın Elvisi deyil. O, ümumiyyətlə
60
№1 Fevral 2014
nə vaxtsa Las Veqasda olubmu? Veqasa getsə, zənnimcə, çox az insan onu tanıyacaq.
Mən populyar KİV-i çox az oxuduğumdan marksizmin populyarlaşdığı dövrdə
yaşayıb-yaşamadığımızı deyə bilməyəcəyəm, şəxsən mən sizin vurğuladığınız qədər
populyar olduğunu düşünmürəm. Jijekə bir nəzəriyyəçi kimi hörmət edirəm və onun
geniş publika tərəfindən qəbul edilib-edilməməsi məni çox az maraqlandırır, bir sıra
filmlərdə çəkilməsinə baxmayaraq, mənim filmimdə çəkilməyi qəbul etməsi üçün xeyli
əziyyət çəkdim. Mən işin istehlak tərəfi barədə isə narahat deyiləm. Əgər ideyanın
hədəfi varsa, o, hətta müasir, qarma-qarışıq situasiyada belə özünə yol tapa biləcək.
Düşünürəm ki, əgər böyük ictimaiyyət özü üçün Jijek və ya mənim filmim vasitəsilə
Marks və ya Marksizmi kəşf etsə, daha sonrakı mübahisələrdə o daha əhəmiyyətli
persona (şəxsiyyət) halına gələcək.
– “Marks Yenidən” filmində filosof Antonio Neqri qeyd edir ki, “Marksın
qayıdışı” praktiki tənqidin inkişafı, postfordist işçilər və bunların əlaqəli olduqları
mənəvi bağlar üzərində yaşayır. Bununla razısınız, yoxsa bu xətt akademiklərin
və özünü Marksla maraqlanan hesab edənlərin yaşadıqları təcrübəni əks etdirdiyi
üçün ona maraq artır? Əks halda, siz Marksın bu layihə üçün həqiqətən mühüm
olduğunu düşünürsünüzmü?
– İctimai Marksist nəzəriyyə Neqriyə, Marksın “Grundrisse” (“1844-cü il İqtisa-
di-fəlsəfi əlyazmaları” – red.) manuskripti ilə oxuduğu mühazirələrə görə çox borcludur.
Mən tez-tez düşünürəm ki, əgər Neqrinin “Ekol normal”dakı seminarları (1991-ci ildə
“Marx Beyond Marx” adı ilə nəşr olunmuşdur) 20 il əvvəl olsaydı, bu, Altusseri fərqli
istiqamətdə yönləndirəcəkdi. Mən onun əsərlərinin İmperiya Trilogiyası istiqamətində
təkamül yolunu çox inandırıcı görmürəm, baxmayaraq ki, bu, Marksın dirçəlişinə təkan
vermişdi. “Grundgrisse” əsərində biz artıq Marksın təhlillərini 2 iş növündə görürük:
abstrakt və konkret iş. İş o mənada abstraktdır ki, o, əmtəələri istehsal edən fərdi işçilərə
münasibətdə müstəqildir. Alberto Toskanonun bunu “Marks Reloaded” filmində ifadə
etdiyi kimi, işin “qeyri-maddi” və ya əqli, yaxud maddi və ya fiziki olub-olmaması o
işin praktiki olaraq necə təşkil edildiyindən daha az əhəmiyyətlidir. Qeyri-maddi işin
akademiklərin təcrübəsini əks etdirib-etmədiyinə gəldikdə isə, mən düşünmürəm ki,
biz insanların motivasiyasından ehtiyat etməliyik. Zənnimcə, vacib və original tədqiqat
61
aparmaqla bərabər, ictimai intellektual olmaq da mümkündür.
– Marksa olan maraq kommunizmin siyasi bir qüvvə olaraq qayıtdığının
xəbərdarlığıdırmı? Kommunizm dünyanı gəzən kabusdur, yoxsa akademiyaları
dolaşan Marksın xəyalətidir?
– Yenə də mən burada heç bir ziddiyyət görmürəm. Fəlsəfi konfranslar kimi
qələmə verilən kommunizm konfranslarının ideyası, mənim fikrimcə, önəmli bir
istinad nöqtəsi kimi çıxış edir. Mənim onlardan uzaqlaşdırdığım bugünkü siyasi
düşüncə odur ki, bugünkü siyasi düşüncə yenidən Marksın yaşadığı dövrdəki sosial
vəziyyəti eynilə əks etdirir. Badyu həmişə vurğulayır ki, bu, siyasi düşüncənin vacib
qaydasıdır. Marksın əsərlərinin düzgün ötürüldüyü fikrini unudun. Əgər Marksın bizə
öyrədəcəyi nə isə varsa, bu təkcə 1968-ci il deyil, həmçinin 1848-ci ildəki vəziyyəti
xatırlamağa və düşünməyə kömək olan fikirləridir. Badyu son zamanlarda 1848-ci ilin
tarixi əhəmiyyətini qeyd edənlərdən biridir. Hobsbaum da həmçinin. Bu, bizim Ərəb
baharından işğal (“Occupy” hərəkatı – tərc.qeydi) cəhdlərinə qədər, o cümlədən keçən
il və o dövrlərdə nələrin baş verdiyini nəzərə alaraq həqiqətən dərk etməli olduğumuz
inqilabdır, dərsdir.
Qeydlər:
1. Huw Lemmey tərəfindən götürülmüş müsahibənin ingiliscədən tərcüməsi
Mənbə: http://www.versobooks.com/blogs/900-an-interview-with-jason-
barker- director-of-marx-reloaded
© SOLFRONT.org