249
www.vivo-book.com
– Süfrənin necə dalğalandığını duydum; ümumən bu gümandır,
çoxillik təcrübəyə əsaslanır. Axı mən haqlıyam, hə?
Qızarıram və aĢağı, əllərimə baxıram. Bu Ģəhvət oyununda yalnız o
bilir və baĢa düĢür qaydaları və bu, mənə mane olur. Mən çox sadəlövh və
təcrübəsizəm. Yeganə məsləhətçim – Keytdir, o, kiĢilərlə çənə döymür.
Digər mənbələr uydurmadır: Elizabet Bennet, yəqin ki, hiddətlənərdi, Cen
Eyr qorxardı, Тess
1
isə Ģəhvətə uyardı, lap mənim kimi.
– Sən balığı yeyib bitirmədin.
– Soyuq balıq yerinə məni istərdin?
Kəskin hərəkətlə baĢımı qaldırıram ki, Kristiana baxa bilim; onun
gözləri ərimiĢ gümüĢ kimi ehtirasdan alıĢıb-yanır.
– Elə bilirdim ki, boĢqabdakı yeməyi sonadək yeyib bitirməm
xoĢuna gəlir.
– Miss Stil, indi bu, məni narahat eləmir.
– Kristian, sən qaydaları pozursan.
– Hə, həmiĢə olduğu kimi.
Daxili ilahəm qaĢ-qabağını tökür. ―BaĢla, sən bacararsan! – deyə o,
məni dilə tutur. – Bu seks ilahəsini onun oyununda məğlub et‖.
Bacararammı? YaxĢı, sınayaq. Nə etməli? Təcrübəsizliyim ağır yük kimi
boynumdan asılıb. Bir saplaq qulançar götürərək Kristiana baxır və
dodağımı diĢləyirəm. Sonra çox ləng hərəkətlə saplağın ucunu ağzıma qoyur
və sovurmağa baĢlayıram.
Kristianın göz bəbəkləri azca geniĢlənir, amma mən hər Ģeyi
görürəm.
– AnasteyĢa, nə edirsən?
Tikədən bir diĢləm vururam.
– Qulançar yeyirəm.
Kristian stulda qurcalanır.
1
klassik ingilis ədəbiyyatının qadın qəhrəmanları (
tərc.
)
250
www.vivo-book.com
– Fikrimcə, mənimlə oynayırsınız, miss Stil.
Üzümə mələk siması verirəm:
– Mən, sadəcə Ģam yeməyini tamamlayıram, mister Qrey.
Ən uyğunsuz anda ofisiant qapını döyür və icazə almadan içəri girir.
О, öncə qaĢ-qabağını tökmüĢ Kristiana nəzər yetirir, sonuncu baĢını azca
tərpətməklə boĢqabların götürülməsinə izn verir. Ofisiantın peyda olması
sehri batil edir və aydın düĢüncəm yerinə qayıdır. Getmək vaxtıdır.
GörüĢümüz çox müəmmalı bitəcək – əgər qalsam – bu cür ciddi söhbətdən
sonrasa mənə Ģəxsi fəza gərəkdir. Bədənim toxunuĢ təĢnəsindədir, amma
zəkam üsyan edir. FikirləĢənə qədər Kristiandan uzaq durmaq gərəkdir. Mən
hələ qərar verməmiĢəm, onun seksual cazibəsi və təcrübəsi isə yalnız mane
olur.
– Desert istəyirsən? – o – əsl centlmen soruĢur, amma gözlərində
hələ də Ģölələr oynaĢır.
– Yox, sağ ol. Məncə, getmək vaxtıdır. – Əllərimə baxıram.
– Vaxtdır? – О, heyrətini gizlətmək gücündə deyil.
– Hə.
Оfisiant tələsik yox olur.
Düzgün qərardır. Onunla bu otaqda təklikdə qalsam, məni o ki var
s..əcək. qərarlı Ģəkildə ayağa qalxır və deyirəm:
– Sabah hər ikimiz üçün buraxılıĢ mərasimi var.
Kristian ixtiyarsız qalxır, kök salmıĢ nəzakət qaydaları özünü büruzə
verir.
– Sənin getməyini istəmirəm.
– XahiĢ edirəm… Mən getməliyəm.
– Niyə?
– Çünki çox Ģey barədə düĢünüb-daĢınmalıyam … Və bunu səndən
uzaqda etməm yaxĢı olar.
– Səni saxlaya bilərəm, – Kristian təhdid edir.
– Əlbəttə, amma mən bunu istəmirəm.
О, saçlarını qarıĢdırır və Ģüa saçan baxıĢlarla mənə baxır.
251
www.vivo-book.com
– Bilirsənmi, müsahibə üçün mənim kabinetimə girib yerə
sərələndiyin vaxt sən elə ehtiram gözləyən və sözə baxan idin ki, düĢündüm
ki, sən təbiətən kənizsən. Amma, sözün düzü, АnasteyĢa, əmin deyiləm ki,
sənin füsunkar bədənində kölə damarı var.
Kristian boğuq səslə danıĢır və asta-asta mənə yaxınlaĢır.
– Ola bilsin ki, sən haqlısan, – nəfəsimi buraxıram.
– Mənə bunu yoxlamaq Ģansı ver, – o pıçıldayır, düz gözlərimin
içinə baxır, sonra incə tərzdə üzümə baxır, böyük barmağını alt dodağımda
gəzdirir. – Mən baĢqa cür bacarmıram, АnasteyĢa. Mən olduğum kimiyəm.
– Bilirəm.
О, məni öpmək üçün əyilir, amma dodaqlarıma toxunmadan donub-
qalır, acgözlüklə baxıĢlarımı arayır, sanki icazə istəyir. Onun dodaqlarına
doğru can atıram, məni öpür. Bilmirəm, dodaqlarımı nə vaxtsa bir daha
öpəcəkmi və ona görə də fikirləĢməkdən vaz keçirəm, əllərim öz-özünə
onun saçlarına sarı uzanır, onu mənə yaxınlaĢdırır. Ağzımı açıram, dilimlə
dilini tumarlayıram. Kristianın ovcunu boynumda hiss edirəm, о, öpüĢü
dərinləĢdirir, çağırıĢa hay verirəm. Onun digər əli belimdə sürüĢür və
yanlarıma çatdıqda hərəkətini dayandırır, məni öz bədəninə sıxır.
– Səni qalmağa inandıra bilərəmmi? – deyə öpüĢlərarası pıçıldayır.
– Yox.
– Bəs mənimlə gecəni keçirmək necə?
– Və sənə toxunmamaq? Yox.
О inləyir.
– Sən dözülməzsən. – О, kənara çəkilir və mənə baxır. – Niyə mənə
elə gəlir ki, sən vidalaĢırsan?
– Çünki indi gedirəm.
– Mən bunu nəzərdə tutmurdum... özün baĢa düĢürsən.
– Kristian, mən fikirləĢməliyəm. Əmin deyiləm ki, məni sənin
istədiyin münasibətlər qane edəcək.
252
www.vivo-book.com
О, gözlərini qapadır və alnını alnıma dayayır, hər ikimizə nəfəsimizi
dərmək imkanı verir. Bir an sonra məni öpür, dərindən nəfəsini buraxır,
burnunu saçlarının arasında gəzdirir, sonra məni buraxır və geri çəkilir.
– Necə istəyirsiniz, miss Stil, – deyir təmkinli simasıyla. – Sizi
ötürərəm.
Kristian əlini mənə uzadır. Mən çantamı götürməkçün əyilir, sonra
əlimi onun ovucuna qoyuram. Lənət Ģeytana, hər Ģey beləcə də olardı.
Müticəsinə nəhəng pilləkənlə onun ardınca, otelin vestibülünə gedirəm və
hiss edirəm ki, baĢımın dərisi sanki iynəylə deĢilir, gicgahlarda qan təbil
kimi döyünür. Ġmtina eləsəm, bu, sonuncu görüĢümüz olacaq. Ürəyim ağrılı
sıxılır. Qəfil dönüĢ. Həqiqət anı qız baĢına nə oyun gətirə bilərmiĢ.
– Sənin parklama talonun varmı?
Onu çantadan çıxarıb Kristiana verirəm, o da talonu qapıçıya ötürür.
Biz dayanıb gözləyincə ürkək-ürkək Kristiana baxıram.
– ġam yeməyi üçün sağ ol, – donquldanıram.
– Minnətdarlıq etməyə dəyməz, miss Stil, – o, nəzakətlə, amma
yayğın cavab verir, amma düĢüncələrdən ayrılmır.
Ona baxır, gözəl profilini yadımda saxlayıram. Bir daha
görüĢməyəcəyimiz ehtimalı barədə zəhlə tökən fikir ağrılı və xoĢagəlməzdir
və mən əlacsız Ģəkildə onu qovmağa çalıĢıram. Kristian qəfildən çevrilir və
diqqətlə mənə baxır.
– Həftənin sonunda Sietlə köçürsən. Düzgün qərar qəbul etsən, bazar
günü görüĢürük? – Səsi qətiyyətsiz səslənir.
– Baxarıq. Ola bilsin, – pıçıldayıram.
Onun siması anidən iĢıqlanır, amma yenə qaĢ-qabaq tökür:
– Hava soyudu, jaketi özünlə götürmüsən?
– Yox.
Kristian baĢını yelləyir və pencəyini çıxarır.
– Götür. Soyuqlanmanı istəmirəm.
O pencəyi tutub... sakitcə gözlərimi döyürəm... əllərimi arxama
qoyur və öz ofisində gödəkcəni necə çiynimə keçirdiyini xatırlayıram – ilk
Dostları ilə paylaş: |