123
durum sağlıqlı olmaz. Məzhəb məsələsi hər kəsin
özəl sahəsidir. Dövləti ilgiləndirməz.
•
Mən
anlamsızlıq
və
həqiqətsizliklərlə
çevrələnmişəm. Bütün çalışmalarıma baxmayaraq,
həqiqətin harda olduğunu bilmirəm. Ancaq Tanrıya
və həqiqətə yaxınlaşdığımı sanıram. Bu
uğur bir çox
əski dostlarımdan vaz keçərək, onlardan aralanaraq
mümkün ol
sa da, buna təəssüflənmirəm. Müxtəlif
qarmaşıq sorunlarla ilgili sadə bir şəkildə danışıb
yaza bilirəmsə, aşırı müxalifətlərə qarşın, hər kəslə
qonuşa bilirəmsə, özümlə bağladığım onbir əhdə
əməl edə bilirəmsə, bütün bunlar Tanrıya
yanaşmağımın göstərgəsidir. Altmış illik sürəkli
çalışmalarım sonucunda ən az özüm üçün
bəlirlədiyim həqiqəti dərk etdiyimi düşünürəm.
•
Şəxs öz görəvini yapmalı və sonucunu Tanrıya
bura
xmalıdır. İnsanın öz yazqısına hakim olduğu
sanılır. Bu, çox sınırlı biçimdə doğrudur. Bütün
amacları və planları bilmiş olan o böyük güc izn
verdiyi ölçüdə insan öz yazqısına hakim ola bilər.
Çünkü gerçək planın izləyicisi olan o böyük gücdür.
Mən bu gücü Tanrı olaraq tanımıram. Onu həqiqət
olaraq tanımlayıram. Bütün həqiqət bu böyük gücün
bağrında təcəssüm olur. Bu da həqiqətin özüdür.
•
Suçsuzları
və
suçluları
Tanrı
adına
cəzalandırmaqdan daha böyük bir suç tanımıram.
•
Mən bir tərəfdən öz aşağılanmamı düşünüb, digər
tərəfdən də məndən olan bəkləntiləri göz önümdə
bulundurduğumda bir an gicəlmiş kimi oluram.
Daha sonra anlayıram ki, bu bəkləntilər təzadlı
özəlliklərdən oluşan “mən”dən deyildir. Bu bəklənti
həqiqət və qeyri—aqressivliyin tərkibi olan mənim
va
rlığımdandır. Doğrudur, mən bu iki sahədə tam