23
qüsurlarını ortaya qoyub islahatçı təkliflər irəli sürə bilər. İslam
düşüncəsinin metodoloji tərəfi haqda danışmaq dövrümüzdə bu
düşüncə sisteminin ən ümdə vəzifələrindən birinə çevrilmişdir. “...məgər
müsəlmanların son zamanlardakı böhranı təfəkkür metodologiyasının
böhranı deyilmi?”
1
Ədəbiyyat və tənqid sahəsində görürük ki, bir çoxları artıq
metodoloji şüura olan ehtiyacın artmasından danışmağa başlayıblar.
Bununla da islam metodu axtarışı ədəbi tənqidin prioritetinə çevrilib. Bu
prioritetliyin əsas səbəbi isə ədəbi yaradıcılığın müasir islam təcrübəsinə
münasibətində Qərb metodlarının işə yaramamağıdır. Bütün bunlar isə
öz növbəsində ədəbi tənqid sahəsində əvəzləyici islam metodunun təsis
edilməsini bir zərurət halına gətirir. Belə bir metod isə müsəlmanın
şəxsiyyətini və etiqadından doğan təsəvvürlərini əks etdirir ki, o,
bununla məlum metodun perspektivlərini müəyyənləşdirib ona aparan
vasitələri təcrübədən keçirsin, onun struktur hissələrini özlüyündə
təsəvvür etsin. Bu cür çağırış əvvəlki vaxtlarla müqayisədə daha
aktualdır; çünki cazibədarlığı və barəsindəki təbliğat sayəsində əcnəbi
metodlar müsəlmanlar arasında geniş yayılıb. Eləcə də təfəkkür və
tədqiqat metodları kimi, iş və praktika metodları da xeyli inkişaf edib.
Ancaq müsəlmanların düşdükləri vəziyyət xəbər verir ki, onlar zəmanə
ilə ayaqlaşmağa, maddi və metodoloji istehlaka qadir deyillər. Çünki
onların istifadə etdikləri üsul və metodlar doğma mədəniyyətlərinin
məhsulu deyildir. Elə isə idxal olunmuş bu metodları öyrənməklə
onların mədəni dünyagörüşümüz və islami təsəvvürlərimizlə ziddiyyət
təşkil etməyən müsbət tərəflərindən faydalanmağımız olduqca zəruridir.
Eyni zamanda biz öz strukturu və xüsusiyyətlərini qoruya biləcək
çərçivəyə malik məxsusi orijinal metodun təsis edilməsinə çalışmalıyıq
2
.
Ədəbi tənqid və terminologiya tədqiqatları sahəsində əl‐Büşeyxi
göstərir ki, metodologiya problemi ümmətimizin ən başlıca problemidir
və biz ən doğru olan yola – “Bizi doğru yola yönəlt!” metodologiyasına
malik olmadıqca elm və mədəniyyətdə yüksələ bilməyəcəyik. Bunun
üçün biz hər bir şeydə doğru olan metoda can atmalıyıq. Və metodun
saf‐çürük edilməsinə çəkilən zəhmət belə bir əhəmiyyətli işə dəyər.
1
Əbdülməcid ən-Nəccar. Məbahis fi mənhəciyyə əl-fikir əl-islami (İslam düşüncəsinin metodologiyasına
dair tədqiqatlar). Beyrut, “Dar əl-Qərb əl-islami” nəşriyyatı, 1992, səh. 7.
2
Əli əl-Qəzyəvi. Mədxəl ila əl-mənhəc əl-islami fin-nəqd əl-ədəbi (Ədəbi tənqiddə islam
metodologiyasına giriş). “Haqqa çağırış” kitabı seriyasından. № 6. Mərakeş, əl-Məhəmmədiyyə, Vəqflər
Nazirliyinin nəşrlərindən. 2000.
24
Təlim‐tədris prosesinə dair müəyyən bir metodun sayəsində insana
nizamlılıq bəxş edən və onu bilmədiklərini öyrənməyə hazırlayan
keyfiyyət məhz elmin özüdür. ...Qavrama metodologiyanın bir
hissəsidir. Ancaq bundan sonra mühüm olan şey təhlil aparmaq, səbəb‐
nəticə əlaqəsini müəyyənləşdirmək və sintez etməkdir
1
.
Fikir sahəsində isə Taha Əbdürrəhman göstərir ki, islam
dünyasındakı müasir dini oyanış “düşüncə istinadı”na möhtacdır. Bu isə
iman təcrübəsini ən yeni və güclü rasional metodlarla qüvvət‐
ləndirməklə mümkündür. Məhz bu naqislik məlum oyanışı öz
müxaliflərinə qarşı ədavətə və pisliyə həris olan istiqamətə doğru
yönəltmişdir. “Əgər oyanış tərəfdarları iman təcrübəsinə öz qapılarını
açmağa kömək edən “daxilolma” metodologiyasına sahib olsaydılar, bu
oyanışı möhkəmlədən yeni islam düşüncəsi sistemini qurmuş olardılar”
2
.
Tapşırıq. Metod və metodologiya ilə əlaqədar olaraq yuxarıda sadalanan
problemlərdən savayı digər hansı problemlər mövcuddur?
Əbdülhəmid əbu Süleyman isə hesab edir ki, ümmətin düşdüyü
vəziyyəti ailə və tərbiyə müəssisələrində yetişdirmə yolu ilə yeni nəslin
formalaşdırılması sayəsində islah etmək olar. Mütəfəkkir düşünür ki,
metodologiya elmini yaratmaqla, naqis və qərəzli ideoloji meyllərdən
uzaq durmaqla mütəmadi və sistemli elmi tədqiqatların aparılması
sayəsində tərbiyə problemlərinin həllinə nail olmaq mümkündür.
İslahatçılıq və dəyişdirmə metodologiyası haqda düşünmək isə bu
islahatçılıq üçün lazım olan elm sahəsi – pedaqogika və naqis təəssübkeş
meyllərdən xali sistemli elmi tədqiqat kimi təsvir edilən yaranma prosesi
haqqında düşünmək deməkdir
3
.
Əbu Süleyman belə bir qənaətdədir ki, intibah və islahat üçün üç
şərtin olması lazımdır: birincisi psixoloji quruculuq qabiliyyətinə və
psixoloji cəsarətə sahib olmaqdır. İkincisi təfəkkür metodunun
sağlamlığı və üstünlüyüdür. Üçüncü şərt isə bütün bəşəriyyətə xeyir
gətirməyi məqsəd güdən mədəni dünyagörüşünün aydınlığıdır. Əbu
1
əş-Şahid əl-Büşeyxi. Müşkilə əl-mənhəc fi dirasə mustələh ən-nəqd əl-ərəbi əl-qədim (Klassik ərəb
tənqidi terminologiyasının öyrənilməsində metodologiya problemi). “Müasir müsəlman” jurnalı, № 14.
1990, səh. 55-56.
2
Taha Əbdürrəhman. əl-Əməl əd-dini və təcdid əl-əql (Dini fəaliyyət və təfəkkürü yeniləmə). Beyrut,
Ərəb
Mədəniyyət Mərkəzi, 1997, səh. 9-10.
3
Əbdülhəmid Əhməd əbu Süleyman. Əzmə əl-Əql əl-müslim (Müsəlmanın düşüncə böhranı). Herinden.
“Beynəlxalq İslam Düşüncəsi İnstitutu”nun nəşrləri. 3-cü nəşr. 1994, səh. 190.