_________________ AzΩrbaycan Milli KitabxanasÕ_______________
208
mԥdi, a÷ladÕ. QÕzdarÕn mԥclisi qԥm-qüssԥ içindԥ da÷ÕldÕ. Ԥlԥsgԥrnԥn Paúa bula÷Õn baúÕnda
qaldÕ, qÕzdar ordan yavaú-yavaú uzaqlaúdÕlar.
Ԥlԥsgԥrin ԥlacÕ olsaydÕ, SԥhnԥbanÕnÕ gözünnԥn uzaxlaúma÷a qoymazdÕ.
SԥhnԥbanÕ tɟz-tɟz dönüb Ԥlԥsgԥrԥ baxÕrdÕ. Ԥlԥsgԥr sazÕ sinԥsinԥ götürdü, görԥk bu dԥfԥ
SԥhnԥbanÕya nԥ dɟdi:
Bԥzԥnib, qurúanÕb sɟyrԥ çÕxan yar,
Alagözlü SԥhnԥbanÕm, yavaú gɟt!
Bir qÕya baxanda öylԥr yÕxan var,
Cԥllad olub tökmԥ qanÕm yavaú gɟt!
Mԥn sana aúiqԥm, sԥn mana xata,
DahanÕn bԥnzԥyir qԥndԥ, nabata,
Lԥbin tԥnԥ vurur abi-hԥyata,
Qoynu cԥnnԥt irizvanÕm yavaú gɟt!
Ԥlԥsgԥrԥm, oldum dԥli, divana
At müjdanÕn, sinԥm durub niúana.
SallanÕúÕn bԥnzԥr huri-qÕlmana,
Kԥbԥm, qiblԥm, din-imanÕm, yavaú gɟt!
Axúam qÕzdar öylԥrinԥ qayÕdanda da÷da olan ԥhvalatÕ danÕúdÕlar.
Cavahar da nԥ olmuúdusa hamÕsÕnÕ anasÕna xԥbԥr vɟrdi. O günnԥn sonra
Pullu Mԥhԥrrԥm SԥhnԥbanÕya öydԥn çölԥ çÕxma÷Õ, bulaqdan su gԥtirmԥyi dԥ qada÷an
ɟlԥdi.
Yaz kɟçdi, yay addadÕ, payÕz girdi. Kimin xɟyir iúi varÕydÕ yavaúyavaú görmԥyԥ baúdadÕ.
Niúan kim, toy ɟliyԥn kim...
Molla o÷lu Ԥli o÷luna toy ɟliyirdi. Toya QÕzÕlvԥngli AúÕq AlÕyÕ tԥklif ɟlԥmiúdi. Hԥlԥ
AúÕq AlÕ söhbԥti baúdamamÕú biri dɟdi ki, Almԥmmԥd kiúinin o÷lu özünnԥn yaman söz
dɟyir. PaúÕyÕ göndԥrdilԥr, gԥldi
Ԥlԥsgԥri ça÷ÕrdÕ, AúÕq AlÕnÕn yanÕna gԥtirdi. AúÕq AlÕ Ԥlԥsgԥri danÕúdÕrÕb gördü ki, çox
mԥrifԥtdi, qanacaxlÕ o÷landÕ. AúÕq AlÕ saz çaldÕ, Ԥlԥsgԥrdԥn xayÕú ɟlԥdi ki, oxusun. Ԥlԥsgԥr
AúÕq AlÕnÕn çaldÕ÷Õ havaynan söz oxuma÷a baúdadÕ. Sonra bir-iki qatar da öz sözünnԥn
oxutdu.
Gördü kü, do÷rudan da, dɟdiklԥrinԥ görԥ varÕymÕú.
AúÕq AlÕ çalmaxda olsun, Ԥlԥsgԥr oxumaqda, kԥndin qÕz – gԥlini dԥstԥ-dԥstԥ toya
gԥlirdi. SԥhnԥbanÕ da qohum-qonúularÕn qÕzdarÕynan
_________________ AzΩrbaycan Milli KitabxanasÕ_______________
209
barabar toya gԥldi. SԥhnԥbanÕ qapÕdan girԥndԥ Ԥlԥsgԥr onu gördü, bilmԥdi ki, oxudu÷u sözü
nɟcԥ qurtardÕ. SԥhnԥbanÕ kɟçib üzü örtülü oturdu. ȿlԥ bu dԥmdԥ AúÕq AlÕ Ԥlԥsgԥrԥ dɟdi:
– O÷ul saz çala bilirsԥnmi?
– Bɟkara dÕnqÕlladÕram.
– Buyur görüm, nɟcԥ dÕnqÕlladÕrsan.
AúÕq AlÕ sazÕ Ԥlԥsgԥrԥ vɟrdi. Ԥlԥsgԥr sazÕ alÕb, zilini zil, bԥmini bԥm, sinԥsindԥ
müstԥkԥm ɟlԥdi, çalma÷a baúdadÕ. Ԥlԥsgԥrin gözü SԥhnԥbanÕdaydÕ.
Gördü ki, dirԥyin dibindԥ oturub, ԥmԥ üzü ürbԥnddidi.
Ԥlԥsgԥr çoxdan bԥri SԥhnԥbanÕnÕn üzünü görmԥyin hԥsrԥtini çԥkirdi.
AldÕ görԥk SԥhnԥbanÕya nԥ dɟdi, camahatnan AúÕq AlÕ nԥ ɟúitdi:
A bimürvԥt, hԥsrԥtini çԥkmԥkdԥn
Yɟtiúmiúԥm cana üzün bürümԥ!
øllԥr ayrÕsÕyÕq, fürsԥt düúԥndԥ
Çԥkilib pünhana, üzün bürümԥ!
Yusif kimi mԥni saldÕn azara,
Tԥbibimsԥn, ɟylԥ dԥrdimԥ çara.
Ya buyur cԥllada, ya çԥkdir dara,
Ya yɟtir dԥrmana, üzün bürümԥ!
YazÕq Ԥlԥsgԥrԥm, mԥn sana qurban,
Xԥstԥyԥm, dԥrdimԥ gԥl ɟylԥ dԥrman,
Sԥn mԥlԥkzadasan, ay huri, qÕlman,
Gԥlmiúԥm qurbana, üzün bürümԥ!
Bu sözdԥri ɟúidԥndԥ SԥhnԥbanÕ üzünün bir tԥrԥfini açdÕ. Ԥlԥsgԥr gördü ki, SԥhnԥbanÕ
onun sözünü baúa düúdü. Bu dԥfԥ aldÕ görԥk nԥ dɟdi:
Can qurban ɟylԥsԥn, layÕqdÕ, layÕq,
Bir var ki mԥtlԥbi tɟz qanan ola.
øúarԥtnԥn, qaú-gözünԥn annÕya,
Nԥinki dɟmԥknԥn söz qanan ola.
CanÕm qurban olsun o ԥhli-dilԥ,
QaúdarÕn oynada, gözünnԥn gülԥ.
Dilin tԥrpԥnmԥmiú dԥrdini bilԥ,
Qurbanam gözünԥ, göz qanan ola.
_________________ AzΩrbaycan Milli KitabxanasÕ_______________
210
Bɟlԥ yar yɟtirԥ baxtÕn kövkԥbi,
Dԥsti qana ürԥkdԥki mԥtlԥbi.
Nԥ lazÕm dil dɟyib, tԥrpԥtmԥk lԥbi,
Nԥ kɟçsԥ konlunnan düz qanan ola.
Ԥlԥsgԥr söylüyԥr söz müxtԥsԥrin;
A÷lÕ kamil ola, kamalÕ dԥrin.
ȿúidԥnlԥr dɟyԥ: “ԥhsԥn”, “afԥrin”,
Ԥgԥr mԥclisindԥ yüz qanan ola.
AúÕq AlÕ o vaxt Göyçԥnin ԥn ustad aúÕ÷ÕydÕ. Onun bilmԥdiyi söz yoxuydu. Ԥlԥsgԥrin
oxudu÷u sözdԥrԥ fikir vɟrdi, gördü ki, çox qiymԥtdi sözdԥrdi, özü dԥ bu sözdԥri ɟlԥ burda
dɟdi. AúÕq AlÕ bɟlԥ hazÕrcavablÕ÷Õ hԥlԥ hɟç kԥsdԥ görmԥmiúdi.
ÇaldÕlar, oxudular, oynadÕlar, toy mԥclisi qurtarannan sonra AúÕq AlÕ Ԥlԥsgԥrnԥn
barabar onnara gɟtdi. Almԥmmԥd kiúiynԥn dünyanÕn gԥlmiúinnԥn-gɟtmiúinnԥn söhbԥt
ɟlԥdilԥr. Sabah hamÕnÕzÕn üzünԥ xɟyirrikԥn açÕlsÕn, sabah açÕlanda çay-çörԥkdԥn sonra AúÕq
AlÕ Almԥmmԥd kiúiyԥ dɟdi:
– Almԥmmԥd, Ԥlԥsgԥrdԥn çox yaxúÕ aúÕq olar. Ԥyԥr irazÕlaúsanÕz, onu yanÕmcax aparÕf
örgԥdԥrԥm.
Almԥmmԥd kiúi cannan-baúnan irazÕ oldu. AúÕq AlÕ öz sazÕnÕ, Ԥlԥsgԥr dԥ öz sazÕnÕ
götürdü, bir nɟçԥ hava çaldÕlar, oxudular. Sonra AúÕq AlÕ üzünü Ԥlԥsgԥrԥ tutub dɟdi:
– O÷ul, sözdԥrin dԥ xoúuma gԥldi, oxuma÷Õn da, saz çalma÷Õn da.
Az kԥm-kԥsirin var. Onu da tɟzdiknԥn düzԥldԥrsԥn. Ԥmԥ aúÕxlÕ÷Õn özgԥ úԥrtdԥri dԥ
çoxdu. Dɟ görüm onnardan da halÕsanmÕ?
– AlÕ dayÕ, icazԥ vɟrsԥn, bildiyim o úԥrtdԥri söznԥn dɟyԥrԥm.
– O÷ul, mԥn buna çox úad olaram; söznԥn dɟ.
Ԥlԥsgԥr sazÕ sinԥsinԥ basdÕ, görԥk nԥ dɟdi:
AúÕq olub, diyar-diyar gԥzԥnin,
Ԥvvԥl, baúda pürkamalÕ gԥrԥkdi.
Oturub-durmaqda ԥdԥbin bilԥ,
Mԥrifԥt ɟlmindԥ dolu gԥrԥkdi.
Xalqa hԥqiqԥtdԥn mԥtlԥb qandÕra,
ùɟytanÕ öldürԥ, nԥfsin yandÕra.
Dostları ilə paylaş: |