_________________
AzΩrbaycan Milli KitabxanasÕ_______________
253
AúÕq Ԥlԥsgԥr o gɟcԥ Qurbaninin na÷ÕlÕnÕ baúladÕ, xoruz banÕna kimi danÕúdÕ,
ɟúidԥnlԥrԥ lԥzzԥt vɟrdi. Camaat aúÕ÷Õ yaxúÕ dövran pulu yÕ÷dÕ. Pul yÕ÷Õlanda
gördülԥr ki, bir qadÕn gԥtirib AúÕq Ԥlԥsgԥrin qaba÷Õna bir ba÷lama qoydu. AúÕq
Ԥlԥsgԥr soruúdu:
– A bacÕ, bu nԥdir?
– AúÕq Ԥlԥsgԥr, adÕn çԥkmԥsԥn dԥ, hamÕ bildi ki, axúamkÕ tԥrifi mԥnim qÕzÕma
dɟdin. Ba÷lamada ɟlԥ artÕq bir úɟy yoxdur; bir çÕxalÕq mahuddur.
Sa÷lÕq olsun, arana yönün düúԥndԥ xԥlԥtini orada vɟrԥrik.
O gɟcԥ qaldÕlar, sԥhԥr hamÕnÕzÕn üzünԥ xɟyirliklԥ açÕlsÕn, sԥhԥr açÕldÕ. Yɟmԥk-
içmԥkdԥn sonra gԥlini atlandÕrdÕlar, Göllԥr yayla÷Õna gԥldilԥr.
Hava çox xoú idi. Gԥlin mԥnzilԥ çatanda qurban kԥsdilԥr. AúÕq Ԥlԥsgԥr bir nɟçԥ
oyun havasÕ çaldÕ, cavanlar oynadÕ. Camaat halqa vurub ԥylԥúmiúdi. AúÕq Ԥlԥsgԥr
dԥ dizinin altÕna bir mütԥkkԥ qoyub, dizi üstԥ söhbԥt ɟlԥyirdi. A÷saqqallarÕn
çoxusu AúÕq Ԥlԥsgԥrin yanÕndaydÕ. DԥmirçidamlÕ KԥrbԥlayÕ Ocaqqulu onun sa÷
tԥrԥfindԥ qԥlyan çԥkirdi.
AúÕq Ԥlԥsgԥrgilԥ çay gԥtirdilԥr. AúÕq Ԥlԥsgԥr sazÕnÕ o tԥrԥfԥ qoydu ki, çayÕnÕ
içsin. Bir dԥ gördü ki, budur, bir dԥstԥ qÕz-gԥlin Ԥlԥm a÷acÕndan bԥri töküldü.
Amma bunlarÕn içindԥ bir gözԥl var, iki a÷aclÕqdan adamÕn gözünü qamaúdÕrÕr.
AúÕq Ԥlԥsgԥrin tԥbi cuúԥ gԥldi, sazÕnÕ götürԥndԥ KԥrbԥlayÕ Ocaqqulu dɟdi:
– AúÕq Ԥlԥsgԥr, çayÕn soyuyur, sonra çalarsan.
ȿlԥ bil ki, AúÕq Ԥlԥsgԥr onun sözünü ɟúitmԥdi. SazÕnÕ sinԥsinԥ basdÕ, görԥk nԥ
dɟdi:
KalvayÕ, fԥhm ɟlԥ, gör,
Bu gԥlԥn insandÕ, nԥdi?!
Ay qabaq úölԥ vɟrir,
Mɟhri-dirԥúxandÕ, nԥdi?!
Titrԥúir var ԥndamÕ,
Dԥrdlԥrԥ dԥrmandÕ, nԥdi?!
Gözlԥri canÕm alÕr,
Afԥti-dövrandÕ, nԥdi?!
Huridirmi, pԥridirmi,
Mԥlԥkdi, qÕlmandÕ, nԥdi?!
_________________
AzΩrbaycan Milli KitabxanasÕ_______________
254
Camaat gördü ki, AúÕq Ԥlԥsgԥri qÕnamalÕ dɟyil; Do÷rudan da, zalÕmÕn balasÕ ɟlԥ
gözԥldir ki, tayÕ-bԥrabԥri bu dünyada yoxdur. østi gündԥ yoxuúu çÕxÕb, ɟniúi ɟnib
tԥrlԥyԥn qÕzÕn al yanaqlarÕ bir az da qÕzarÕb.
ȿlԥ bil ki, tԥzԥ açÕlmÕú da÷ lalasÕdÕr. Bo÷azÕnÕn iki düymԥsini açÕbdÕr, sinԥsi
quzɟy qarÕ kimi a÷arÕr. Ala gözlԥri az qalÕr ki, cԥllad kimi adamÕn canÕnÕ ala.
AúÕq Ԥlԥsgԥr aldÕ sözün o biri bԥndini:
Göz gördü, könül sɟvdi
Gözlԥrinin alasÕnÕ;
Gül görsԥ xԥcil olar
Yana÷ÕnÕn lalasÕnÕ;
Gɟtmԥ gözüm önündԥn,
AlÕm boyun bԥlasÕnÕ;
Xԥstԥ içsԥ dirili
Lԥbinin piyalasÕnÕ;
ùirԥsi Abi-hԥyat,
ùԥrbԥti-Lo÷mandÕ, nԥdi?!
Dünya tԥbdil olubdu,
Gözԥl
biilqar görünür;
AçÕlÕb mԥrmԥr sinԥ,
Alԥmԥ aúkar görünür;
Örtmԥynԥn sԥn üstünü,
Dünya mana dar görünür;
Qoynundu gülúԥn ba÷Õ,
Bir cüt qoúa nar görünür;
ȿy Xudaya, sirr qaldÕm,
Cԥnnԥti-rizvandÕ, nԥdi?!
O, oradan dɟdi bu kimdir, bu buradan dɟdi bu kimdir?.. TanÕyanlar dɟdilԥr ki,
Günɟypԥyԥli Dilbԥrdi, filankԥsin dԥ gԥlinidir.
AúÕq Ԥlԥsgԥr aldÕ sözün o biri bԥndini:
Bu simi-zԥnԥxdanÕn
Mirvari xallarÕna bax;
Bԥrq vɟrir billür buxaq,
_________________
AzΩrbaycan Milli KitabxanasÕ_______________
255
SavalanÕn qarÕna bax;
ÇarxÕ dönmüú fԥlԥyin
Sԥn kԥs irԥftarÕna bax;
Fԥhm ɟlԥ, diqqԥt ilԥ
Özünԥ bax, yarÕna bax;
Çԥkilib dal-qamԥti,
Sԥrvi-xuramandÕ, nԥdi?!
Dilbԥr AúÕq Ԥlԥsgԥrin gözünün qaba÷Õndan sallana-sallana kɟçdi, qÕz-gԥlinlԥrin
yÕ÷Õnca÷Õna qarÕúdÕ. BuradakÕ qÕzlar ona dɟdilԥr ki, sԥn oradan çÕxandan AúÕq
Ԥlԥsgԥr sԥni tԥriflԥyir. Dilbԥr dԥ öz tԥrifinin son bԥndinԥ diqqԥtlԥ qulaq asma÷a
baúladÕ. AldÕ AúÕq Ԥlԥsgԥr sözün son bԥndini:
Hazarat, haqqa baxÕn,
Qԥlbdԥn ɟhsan ɟlԥyin;
Mԥnim bu dԥrdi-dilimi
Dostlara ԥyan ɟlԥyin;
Ölürԥm, mԥn xԥstԥnin
Dԥrdinԥ dԥrman ɟlԥyin;
AparÕn Ԥlԥsgԥri,
PayÕnda qurban ɟlԥyin;
Bimürvԥt, bԥlkԥ, baxa.
Dɟyԥ: “Bu, qurbandÕ, nԥdi?”
AúÕq Ԥlԥsgԥr o gɟcԥ dԥ orada qaldÕ. Qurbaninin na÷ÕlÕnÕn qalanÕnÕ danÕúdÕ.
Camaat on bɟú gün AúÕq Ԥlԥsgԥri buraxmadÕ. O, bir-birinin dalÕnca altÕ toy
ɟlԥdi. Sizi dԥ hԥmiúԥ sazda, söhbԥtdԥ, kɟfdԥ-damaqda olasÕnÕz!
_________________
AzΩrbaycan Milli KitabxanasÕ_______________
256
ANAXANIMIN KÜSMԤSø
AúÕq Ԥlԥsgԥr ȿldar yayla÷Õndan tԥzԥcԥ A÷kilsԥ kԥndinԥ qayÕtmÕúdÕ. Camaat
yÕ÷ÕlÕb onun yanÕna gԥldi. AúÕq Ԥlԥsgԥr baúlarÕna nԥ gԥlmiúdi, hamÕsÕnÕ danÕúdÕ.
ùԥyirdi AúÕq Usuf AúÕq Ԥlԥsgԥr bu sԥfԥrindԥ nԥ qԥdԥr söz dɟmiúdisԥ, hamÕsÕnÕ
ԥzbԥrlԥmiúdi. O, sazÕ köynԥyindԥn çÕxartdÕ, ustadÕnÕn qÕzlara, gԥlinlԥrԥ dɟdiyi
tԥriflԥri oxudu, camaata lԥzzԥt vɟrdi. AúÕq Ԥlԥsgԥrin arvadÕ AnaxanÕm da bu
tԥriflԥrԥ çox diqqԥtlԥ qulaq asdÕ.
Aradan iki gün kɟçdi. ȿlԥ ki, axúam oldu, çÕraq yandÕ, AúÕq Ԥlԥsgԥr sazÕn açÕlan
simlԥrinin yɟrinԥ tԥzԥsini qoúdu. Saz nizamlanandan sonra AnaxanÕm dɟdi:
– Ԥlԥsgԥr, gԥzmԥdiyin yɟr qalmadÕ, tԥrif dɟmԥdiyin dԥ gözԥl. Nԥ olar, mԥnԥ dԥ
bir tԥrif dɟyԥsԥn!
AúÕq Ԥlԥsgԥr zarafatla dɟdi:
– AnaxanÕm, tԥrif dɟdiyim gözԥllԥr mԥnԥ xԥlԥt vɟrir; sԥnԥ tԥrif dɟsԥm, mԥnԥ nԥ
vɟrԥrsԥn?
– ȿvindԥ nԥ var, ondan.
– Onda dur, bir ballÕ qay÷anaq biúir yɟyim, huúum cԥmlԥúsin, dɟyim.
AúÕq Ԥlԥsgԥr bɟlԥ dɟyԥn kimi AnaxanÕm yɟrindԥn durdu, oca÷Õ qaladÕ, bir tava
qay÷anaq biúirdi, dԥridԥn bɟçԥ balÕ çÕxartdÕ, qay÷ana÷Õn üstünԥ tökdü, külfԥtlikcԥ
yɟdilԥr. Çay gԥtirdi, içdilԥr, sonra sazÕ AúÕq Ԥlԥsgԥrԥ vɟrdi. AúÕq Ԥlԥsgԥr sazÕ aldÕ,
zilini zil, bԥmini bԥm, sinԥsindԥ müstԥkԥm ɟlԥdi, görԥk arvadÕnÕ nɟcԥ tԥriflԥdi:
Ala gözlü, nazlÕ dilbԥr,
ȿlindԥn xԥbԥrin varmÕ?
Dörd bir yanÕn ba÷ça, söyüd,
Gülündԥn xԥbԥrin varmÕ?
ȿlԥ ki, AúÕq Ԥlԥsgԥr sözün bu bԥndini oxudu, AnaxanÕm iki dԥfԥ “sa÷ ol!” dɟdi.
AúÕq Ԥlԥsgԥr gülümsündü:
– Arvad, bu da olsun sԥnin tԥrifin.
– A kiúi, sözü yarÕmçÕq qoymayacaqsan ha! Hԥlԥ nԥ dɟyibsԥn ki?! QalanÕnÕ dɟ.
AúÕq Ԥlԥsgԥr gördü AnaxanÕm ԥl çԥkmir, götürdü o biri bԥndini: