62
Qəzəl şeirində qafiyələnmə bir qayda olaraq belədir: a,a;
b,a; v,d; d,a və s.
Aşağıdakı nümunələrə nəzər salsaq, bunu daha əyani
şəkildə görərik:
Ay üzlü nigarım, kimə mehman olacaqsan? (a)
Bir söylə, kimin şəninə şayan olacaqsan? (a)
Şahlıq çətiri var başın üstündə bu axşam, (b)
Ənbər çətrinlə kimə sultan olacaqsan? (a)
Şəkkər demərəm mən sənə, ondan da şirinsən, (c)
Dilbər, necə bir bəxtəvərə can olacaqsan? (a)
Zülmət gecə, sən nurlu çıraq, bəd gözə gəlmə, (d)
Ey abi-həyat, sən kimə canan olacaqsan? (a)
Getdin, necə bəs tab eləsin hicrə Nizami, (e)
O xəstə ikən, sən kimə dərman olacaqsan? (a)
(N.Gəncəvi)
Ah eylədiyim sərvi-xuramanın üçündür, (a)
Qan ağladığım qönçeyi-xəndanın üçündür. (a)
Sərgəştəliyim kakili-müşkinin ucundan, (b)
Aşüftəliyim zülfi-pərişanın üçündür. (a)
Bimar tənəm nərgisi-məstin ələmindən, (c)
Xunin ciyərim ləli-dürəfşanın üçündür. (a)
63
…………………………………………. (e)
…………………………………………. (a)
və s.
(M.Füzuli)
İçim dalğalanır sanki bir dəniz,
Mən bu dalğalarla qucaqlaşıram.
Nələr düşünürəm, duya bilsəniz!
Sanki varlığımdan uzaqlaşıram.
(S.Vurğun)
64
Gələndə gül fəsli, güləndə çəmən (a)
Bir bülbül nəğməsi min könül oxşar. (q)
Ötən bülbüllərə necə deyim mən, (a)
İçimdə lal olmuş bülbüllər yaşar?! (q)
(H.Arif)
Göründüyü kimi, burada qafiyələr çarpaz şəkildə
qurulmuşdur.
A.Şaiqin «Şikayətlərim» şeirində qafiyə quruluşu tam
başqadır:
Yenə dilsiz sükut içində bütün, (a)
Qaralır nur saçan düşüncələrim. (b)
Ürəyimdə sönür o qüvvələrim, (b)
Yenə hər şey qara, cahan küskün. (a)
Yenə uçmağa qanadlandım, (c)
Onu zülm ilə qırdı bir səyyad. (q)
Sızlaram, indi eylərəm fəryad! (q)
Nə qədər sadə idim, aldandım! (c)
Sonrakı bəndlər d, v, v, d, i, c, c, i və s. şəkildə
qafiyələnir. Ümumiyyətlə, götürsək, yəqin etmiş olarıq ki,
Azərbaycan şeiri şəkilcə müxtəlif olduğu kimi, qafiyə
quruluşu baxımından da çox zəngindir.
Misra. Şeir sənət haqqında yuxarıda dediklərimiz də
şeirin quruluşu, struktur nəzəriyyəsini öyrənmək üçün hələ
kifayət deyildir. Şeir sənəti, göründüyü kimi, həm yaradı-
cılığın psixologiyası, həm də daxili quruluşu baxımından çox
mürəkkəb bir yaradıcılıq aktıdır. Şeirin daxili struktur
nəzəriyyəsində əsas rol oynayan anlayışlardan biri də mis-
radır. Şeirin ayrılıqda götürülmüş hər sətrinə misra deyilir.
65
Şeirdə misra bir və ya bir neçə sözdən ibarət ola bilər. Şeirin ilk
misrasının ölçüsü və bölgüsü qalan misralar üçün əsas ölçü və
bölgü vahidi kimi qəbul olunur. Heca və əruz vəznində ilk mis-
ranın ahəngdar, ritmik tələffüzü də sonrakı misralarda əsas
götürülür. Beləliklə şeirin ilk misrasında gördüyümüz ölçü sis-
temi və ritmik pauzalar sonrakı misralarda da eyni sayda və
yerdə davam etdirilir.
Yuxarıda dediyimiz kimi, misra bir və ya bir neçə
sözdən ibarət ola bilər. Bu da şeirin ölçüsü, vəzni ilə bağlıdır.
Belə ki, heca və əruz vəznində misralar bir neçə sözdən
ibarət olub müəyyən, bitmiş bir fikir ifadə edə bilərlər.
Sərbəst vəznin təcrübəsi isə göstərir ki, bu vəzndə misralar
bir sözdən də ibarət ola bilər. Lakin əsas məsələ bundan
ibarətdir ki, hər misrada tam, bitmiş bir məna olmalıdır.
Şeirdə müstəqil fikir, məna ifadə edən belə misralara azad,
sərbəst misra deyilir.
Şairin fikri, xəyalı gərək azadə ola.
(A.Səhhət)
Vətəni sevməyən insan olmaz.
(A.Səhhət)
Baxdıqca bu aləmlər edər könlümü bərbad.
(A.Şaiq)
Titrədir canımı dağlar rüzgarı.
(S.Vurğun)
Təbiət ilhama çağırır məni!
(S.Vurğun)
66
Burula-burula söz yazar sular.
(B.Vahabzadə)
Qaçmaq istəyirəm uşaqlığıma.
(B.Vahabzadə)
Ürəkdə çox gizli döyüntülər var.
(B.Vahabzadə)
İpək tellərinə çiçək taxarsan.
(H.Arif)
Bir anlıq yuxu da mənə naz satır.
(H.Arif)
Seyrinə dalanda azalır qəmim.
(H.Arif)
Göründüyü kimi, ayrı-ayrı şairlərin şeirlərində azad
misra kimi gətirilən misralaın sayını artırmaq da olar. Burada
əsas olan budur ki, azad misra, bir növ, nəsrdəki adi təsviri
nəqli cümlələrin şeir dilindəki poetik adekvaitıdır. Yəni azad
misralarda nəqli cümlədə olduğu kimi, bitkin bir məna olur və
həmin şeir misralarını nəsr dilinə çevirəndə məzmun, fikir
itmir. Lakin heca vəznindən fərqli olaraq sərbəst şeirdə azad
misra bir neçə sətirdə verilə bilər.
Neft daşları
yada
salır
lövbər atmış
ən nəhəng gəmini,
Yaman heyran etdi məni.
67
(Ə.Kərim)
Şeirdə bitmiş, tam fikir ifadə edən misralardan başqa,
daha şairanə surətdə deyilmiş dolğun, düşündürücü və
fəlsəfi-hikmətamiz dəyər kəsb edən misralara rast gəlirik.
Belə misralara şeirdə şah misra deyilir. Adətən,
mütəxəssislər şah misraya nümunə olaraq S.Vurğunun
aşağıdakı misralarını nümunə gətirirlər.
«Günəş qaranlıqla barışa bilməz!»
«Soyuq məzara da zinətdir insan!»
Lakin görkəmli şairlərimiz olan Nizami, Nəsimi, Füzuli,
S.Vurğunun aforistik fikir bildirən şah misraları səviyyəsində
olmasa da, ümumiyyətlə, şairlərimiz öz şeirlərində dövrü,
insanları, mühiti xarakterizə edən çox dəyərli şah misralar
söyləmişlər:
Əyilməz vicdanın uca heykəli!
(S.Vurğun)
Yığın-yığın bəşəriyyət ölümlə pəncələşir.
(H.Cavid)
Hürriyyət ilə millət edər kəsbi-məali.
(H.Cavid)
Maariflə təməddün eyləmişdir aləmi-fani.
(H.Cavid)
Yox millətimin xətti bu imzalar içində.