105
2. Bank bir və ya bir neçə bankın müflisləşməsi ölkədə ödəmə böhranını yaradır və onun
fonunda da iqtisadiyyatda bankların müflisləşmə epidemiyası yayılır;
3. Borc daxili və ya xarici borc probleminin kəskinləşməsi ilə əlaqədardır;
4. Birja qiymətli kağızların bazar dəyərinin sürətlə düşməsi.
Sistemli bank böhranın başlanğıcı ümumilikdə bank sektorunda müstəsna rolu olan bir və
ya bir neçə bankın ödəmə qabiliyyətində ciddi problemlərin yaranması ilə bağlı ola bilər. Bu cür
bankların dağılması «domino effekti»ni təhrik edə və bununla da sistemli böhran yarada bilər.
Qloballaşma və liberallaşma proseslərinin bank böhranına təsiri.
Nəzəri nöqteyi baxımdan finans axınlrının beynəlxalq miqyasda sərbəstliyi bir sıra
üstünlüklərə və müsbət təzahürlərə malikdir. Yığımlar və investisiyalar daha effektiv yerləşdirilir
və istifadə edilir. nkişaf etməkdə olan ölkələr kapital bazarına daha rahat şəkildə daxil ola bilirlər.
nvestorlar daha faydalı layihələr vəsait qoymaq imkanı əldə edirlər. Portfel investisiyalarının
diversifikasiyası riski azaltmağa imkan verir.
Ə
lbəttə, finans bazarının tamamilə qloballaşması uzun müddət tələb edir. Buna səbəb
müxtəlif ölkələrin valyuta kurslarında və faiz dərəcələrində olan fərqliliklərdir. Bununla bərabər
qloballaşmanın indiki səviyyəsi bir sıra problemlər də ortaya çıxarır. Qloballaşma və liberallaşma
prosesləri ikili, ziddiyyətli nəticələri ilə finans bazarındakı proseslərə də sirayət etməkdədir.
Ancaq qloballaşmanın faydaları aşağıdakılar:
• Yığım normasının artımı;
• investisiya və innovasiyaların sərmərəliyini yüksəlməsi;
• finans vasitəçilirinin kəsad xidmətlərinə olan tələbin ixtisar olunması;
• kapitalın beynəlxalq mənbələrinin istifadəsi zamanı yığım;
• investisiya və risklərin optimal bölgüsü;
• Lakin təcrübədə finans liberallaşması müxtəlif səbəblər üzündən heç də müsbət nəticələr
vermir:
• yığım normasının aşağı düşməsi;
• cari əməliyyatlar üzrə tədiyə balansının yüksək kəsirə məruz qalması;
• finans sisteminin dollarlaşması prosesi;
• finans böhranları kimi mənfi hallar müşahidə edilir.
Qloballaşma nəticəsində finans böhranlarının yaranmasına təsir edən amillər
aşağıdakılardır:
Sabit valyuta kursu rejimi. Əgər mərkəzi bank xarici valyutanın alqı-satqısına sabit qiymət
elan edirsə, spekulyantlara hərəkət üçün bu bir işarədir. Onlar hesab edirlər ki, qızıl valyuta ehtiyatları
tükənməsi zamanı mərkəzi bank valyuta kursunu dəstəklənməsini dayandırır və milli valutanı devalva-
siya edir, buna görə də milli valyutanı onların hesablamalarına əsasən qızıl valyuta ehtiyatları
tükənəndə satmağa başlayırlar. Bu zaman milli valyutanın kütləvi satışı baş verir ki, mərkəzi bank
sabit kursu dəstəkləməkdən imtina etməli olur. Problemin həlli valyuta kursunun optimal seçimidir.
Son vaxtlar iqtisadi sistemlər sərbəst üzən və sərt sabit rejimlərə istiqamətlənirlər, hansı ki, mərkəzi
bank seçilmiş kursun dəstəklənməsi öhdəliyindən imtina edə bilmir.
Kapitalın yüksək mobilliyi. Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi buradakı qeyri stabilliyin mənbəyi
«isti pullar»dır ki, hər an ölkəni qısa müddət ərzində tərk edə bilər. Kapitalın qaçışına istənilən
informasiya (siyasi qeyri stabilliyi, neqativ iqtisadi proqnoz və s.) səbəb ola bilər.
Obyektiv informasiyanın çatışmamazlığı. Bu baxımdan rezidentlərdə, valyuta-kredit və
finans münasibətlərinə inamsızlıq, şübhə yarandıqda, qeyri rezidentlər bu aktivlərdən o dəqiqə azad
olmağa başlayırlar, baxmayaraq ki, məsələ ilə bağlı özlərinin heç bir qiymətləndirməsi yoxdur.
Finans institutlarının inkişaf etməməsi. Finans institutları arasında bankrot hallarının artması
güclənən rəqabətin səbəbidir. Finans bazarlarında Amerikan və Alman bankları o qədər şanslı olur ki,
digər ölkələrin kredit müəssisələrinin itirdikləri məbləğləri öz ehtiyatlarına cəlb edirlər.
nkişaf etməkdə olan ölkələrinin qloballaşan finans bazarına inteqrasiyası onlar üçün fayda
gətirir və inteqrasiya bu ölkələr xarici ölkələrdən investisiyaları finansman məqsədi ilə əlavə
finans ehtiyatları cəlb etməyə imkan verir. O, həm də daxili finans institutlarının və finans
bazarının inkişafına, finans menecmentinin yaxşılaşmasına səbəb olur. Lakin bu ölkələrin əvvəlki
106
təcrübəsinin göstərdiyi kimi qlobal finans bazarına hədsiz inteqrasiya özündə finans böhranı
riskini daşıyır.
Bundan başqa,bəzi hallarda, beynəlxalq finans bazarlarının böyüməsi, onun milli
hökumətlərdən daha çox hökmranlıq etməsinə imkan verir. Bəzi ölkələrin təcrubəsi göstərir ki,
gündəlik valyuta və fond bazarlarında «səs vermələr» seçki kompaniyalarından, qanunverici
orqanların qərarlarından, dövlət büdcəsindən daha vacib əhəmiyyət kəsb etməyə başlayır. Bununla
bərabər bu bazarlar mahiyyətcə sosial institutlara çevrilərək ictimai davranışlar və ictimai şüur
üzərində təsir etməyə başlayır.
Bank sistemində böhran. Ümumiyyətlə , hər bir ölkədə bank sisteminin böhrana salan fərqli
səbəblərlə bərabər, bütün ölkədə keçərli ortaq səbəblər də var və beynəlxalq təcrübədə bank
böhranının ən geniş yayılmış izahına görə əgər aşağıdakı dörd şərtdən biri mövcud olarsa bank
sisteminin vəziyyəti böhranlı hesab oluna bilər:
1. Bankların aktivlərində işləməyən, yəni gəlir gətirməyən aktivlərin payı 10 %-dən
çoxdur;
2. Bankların xilas etmə əməliyyatına sərf olunan məsrəflər ÜDM-un 2 %-dən çoxdur;
3. Bank sektorunun problemləri bankların əhəmiyyətli hissəsinin (10 %-dən artıq)
milliləşdirilməsinə gətirib çıxarıb;
4. Əmanətçilər arasında şaiyələr (panika) yaranıb və depozitlərin kütləvi surətdə geri
götürülməsi baş verib və ya depozitlərin dondurulması, ya da ki, böhrana cavab olaraq hökumət
tərəfindən depozitlərə ümumi zəmanətlərin tətbiq olunması kimi fövqəladə tədbirlər görülüb.
Maliyyə böhranının hərarət dərəcənin şıddətlənməsinə təsir edən amillər aşağıdakılardır:
1.Faiz dərəcələrində yüksəlmə;
2.Bankın balansındakı pozuntular;
3.Fond birjasında çöküş;
4. Iqtisadiyyatda qeyri- müəyyənsizliyin artımı.
Bazar iqtisadiyyatı şəraitində bank böhranları qanunauyğun haldır və ona xas olan
immanent disproporsiyalar və ziddiyyətlərlə şərtləndirilir. Bu çərçivədə bank sektorundakı
böhranların səbəblərini araşdıran elmi-tədqiqat işləri son illər artmaqdadır.
Bank sisteminin böhrana girməsinin başlıca problemi sistemin dövlətə və cəmiyyətə
yüklədiyi maliyyə ağırlığındadır. Bəzi hallarda, bankların xilas edilmə əməliyyatı maliyyə
böhranların şaxələrini artıraraq daha böyük zərərlərə yol aça bilir. 2007- ci ildə ABŞ-da başlayan
və daha sonra əksər ölkələrə yayılan maliyyə böhranı dünyanın keçirdiyi ən iri tutumlu qlobal
böhranıdır. 1975- 2009 -ci illərdə 50 -dən artıq ölkədə 200 -dən çox valyuta və 54 borc/bank
böhranlarını qeydə alıb.
2007- 2008 -ci illərdə ABŞ baş verən böhranın daha çox “finans infeksiyası” kimi yeni
fenomenin nəticəsi olduğu aydınlaşandan sonra yeni dünya finans böhranının yaranma təhlükəsi
xüsusilə kəskin şəkildə qəbul olunmağa başladı.
1970-2000-ci illərdə maliyyə böhranları onlarla ölkədə milli finans aktivlərinin 10-30 %-nin
itirilməsinə səbəb oldu. 2008- 2009-cu illərdə bir çox inkişaf etmiş və inkişaf etməkdə olan
ölkələrin bank sistemlərində böhranlar baş verdi və bu böhranlar yalnız batan və çətin vəziyyətə
düşən bankları deyil, eyni zamanda banklarla əlaqəsi olan real sektoru və ev idarələrini də əhatə
etdi. 2008-ci ilin II yarısı - fond indekslərində azalma: 70-80%, global maliyyə sektorunda itkilər:
3 trln. $ və ya qlobal ÜDM-in 4.3%-i təşkil etmişdir.
Beynəlxalq təcrübə göstərir ki, bank böhranının aradan qaldırılmasına yönəlik çəkilən məsrəflər
orta hesabla ÜDM-un 15-20%-ni təşkil edir. Məlumdur ki, əksər ölkələrdə bank böhranının qarşısının
alınması çox böyük məsrəflər tələb olunmuşdur: spaniya və Macarıstanda 15%-ə qədərini,
Malayziyada 20,5%-i həcmində, Meksikada isə 30%-dən yuxarı səviyyəyə çatmışdı. Bir sıra
ölkələrdə bu göstərici 40-50%-ə çata bilər. Türkiyənin bank sektorunun yenidən kapitallaşmasına və
struktur yenilənməsinə dövlətin sərf etdiyi məsrəflər 40-50 mlrd. dollar və ya ÜDM-un üçdəbirini
təşkil edirdi. Türkiyədə hətta bank sektorunun 25%-nin öhdəliklərini öz üzərinə götürəcək yeni
tənzimləyici orqan (BDDK) yaradıldı.
Dostları ilə paylaş: |