32
Satınalma prosesinə problemin həlli ilə bu vəya digər dərəcədə əlaqədar
olan bütün hərəkətlər aiddir. Onları beş qrupa bölmək olar:
•
problemin dərk edilməsi;
•
informasiyanın axtarılması;
•
alternativlərin qiymətləndirilməsi;
•
satınalmaya dair qərarın qəbul edilməsi;
•
satınalmadan sonrakı davranış.
Alıcıya bazarın aktiv iştirakçısı kimi baxılması təhtəl şüurun təsiri ilə hərəkət
edən və firmanın və reklamverənlərin satış təşəbbüsləri qarşısında aciz olan passiv
alıcı ideyasının diametral əksidir. Buna baxmayaraq, satınalma qərarlarının
qəbulunun mürəkkəbliyi qərarın tipindən və konkret seçimlə əlaqədar olan riskdən
asılıdır. Bu zamana aşağıdakı fərziyyələr irəli sürülür:
• stehlakçı düşündükdən sonra seçim edir; düşünmə müddəti riskin dərk
edilməsinin vacibliyindən asılıdır.
• Seçimin əsasında yalnız qısamüddətli müşahidələr yox, gələcəkdə əldə
edilmə
si nə
zə
rdə
tutulan informasiya gözlə
ntilə
ri
dayanır.
• Seçim həmçinin hər bir şəxsin ona uyğun hərəkət etdiyi ümumi çatışmazlıq
prinsipinə
tabedir. stənilən qərar xərc tələb edir.
Biz hər şeyin - pul və maddi nemətlərlə yanaşı informasiyanın və xüsusən də,
bərpası heç vaxt mümkün olmayan ən qıt resursumuz olan vaxtın çatışmadığı bir
dünyada yaşayırıq [5]. Bu yanaşma problemin rasional həlli adlanır. «Rasional»
məfhumundan istifadə edilməsi seçimin keyfiyyəti haqqında dəyərli mülahizələr
söylənilməsini nəzərdə tutan «emosionl» qərarlar anlayışına zidd deyildir. Alıcının
hərəkətləri qabaqcadan verilmiş hər hansı bir məqsədə uyğun gələnə qədər rasional,
yəni məntiqli, ardıcıl hesab edilir.
Məsələn, ictimai mənaya və ya sosial statusa mühüm əhəmiyyət verən fərd eyni
keyfiyyətli məhsula görə başqalarından çox pul ödəməyə hazırdır. Davranış məntiqli
olduğundan bu hərəkət rasionaldır.
Başqa sözlə, əgər fərd obyekt haqqında informasiya toplayırsa, onu tənqidi
təhlil və emal edirsə, onda onun davranışı toplanmış informasiya və fərdin koqnitiv
33
qabiliyyəti cərçivəsində rasionaldır. Lakin bu digər - «əla» seçimin möv-cudluğunu
istisna etmir.
Davranışın «məntiqliyindən» danışarkən biz bu məfhuma iqtisadçılardan ta-
mamilə fərqli məna veririk. stehlakçılar konkret situasiyaya və ya dəyərlər siste-
mindən asılı olmayaraq formalaşmış aksiomlar sisteminə görə yox, özlərinin aksiom
toplumuna
görə məntiqlidirlər. Rasional davranış impulsiv davranışı inkar etmir.
Ə
gər impulsiv davranış dərk ediləndirsə və insan impulsiv hərəkətlərindən alacağı
ləzzət naminə, məlum olmayan nəticələrin ləzzətini qabaqcadan duymaq naminə
özünü bu və ya başqa formada aparırsa, onda davranış rasional hesab edilir.
Bu halda biz rasionallıq dedikdə seçimin sistemli prosedurunu başa düşürük.
Onu seçimin əsasını təşkil edən bəzi prinsiplərin məntiqi ardıcıllıqla istifadə edil-
məsi kimi müəyyən etmək olar. Seçim təsadüflər nəticəsində baş verdikdə davranış
gözlənilməz və nizamsızdır, təhlil isə mümkün deyildir. Marketinqdə bu tip
davranışlar qəbul ediləndir, lakin o, əksər hallarda praktikada müşahidə edilən
davranışları təmsil etmir.
Davranışın məntiqi ardıcıllığı konsepsiyası alıcı davranışın öyrənilməsinə
müxtəlif elmlərin (iqtisadiyyat, psixologiya, sosialogiya) mövqeyindən yanaşmağa
imkan verir. Marketoloqları özünün çox müxtəlif xüsusiyyətlərilə birlikdə fərd
(əvvəlki hissədə göstərilən dəyərlərin siyahısı buna misal ola bilər), real insan
maraqlandırır.
Faktiki seçimə bir neçə faydalılıq eyni zamanda təsir edir, bununla
belə, fərd və ya təşkilat, deyək ki, sosial və ya anlamaq dəyərililiyini maksi-
mumlaşdırmaq naminə məhsulun funksionallığından qismən imtina edə bilər. Biz
bu tip davranışı da «rasional» adlandırırıq. Çünki o, konkret seçim situasiyalarında
(şərti dəyərlilik) üstünlük təşkil edən fərdi seçim dəstinə uyğun gəlir.
Satınalmaya dair qərarların heç də hamısı informasiyanın sistemli şəkildə top-
lanmasını tələb etmir. Problemin həllinə yanaşmanın kompleksliyi satınalma ilə
assosiasiyalaşan qavranılan risklərin vacibliyindən, başqa sözlə, bu və ya digər
seçimin nəticəsinin miqyasının qeyri-müəyyənlik səviyyəsindən asılıdır. Adətən
alıcı altı tip riski və ya əlverişsiz nəticələri qavrayır:
34
• Məhsulun xarakteristikaları və ya xüsusiyyətləri gözləntilərə cavab vermədikdə
yanan funksional riski.
• Məhsul xarab (nasaz) olduqda və alıcının hesabına dəyişdirilmə və ya təmir
tələb etdikdə yaranan maliyyə riski.
• Şikayətlərin yazılmasının, distribütorun yanına getməyin, servis mərkəzlərinə
müraciət etməyin və s. zəruriliyilə əlaqədar olan vaxt itkisi.
• Sağlamlıq və ya ətraf mühit üçün potensial təhlükə törədən məhsulların is-
tehlakı və ya istifadəsilə əlaqədar meydan çıxan fiziki riski.
• Alınmış ticarət markasının sosial imici istehlakçının həqiqi xarakterinə uyğun
gəlmədikdə meydana çıxan sosial riski.
• Düzgün olmayan satınalmalar özünə hörmətin itirilməsinə və ya ümumi təmin
olunmamalara səbəb olduqda yaranan psixoloci riski.
Bazar tədqiqatları göstərir ki, alıcılar informasiya adekvat olmadığı və ya
nəticələri qabaqcadan görmək mümkün olmadığı hallarda riskin azaldılması
strategiyası və taktikasını hazırlayırlar. Bu onlara asan və inamlı fəaliyyət göstərmə-
yə imkan verir.