159
Dövlətin xarici siyasətində xalqların psixologiyasının
təsiri
Dövləti xalq (əhali, sakinlər) yaradır. Xalqın psixologiya-
sına uyğun olaraq həmin dövlətin daxili və xarici siyasətinin
xüsusiyyətlərini (müsbət və ya mənfi olmasını, xoş və ya xoş
olmamasını) müəyyən etmək olar. Hər bir xalqın milli
mentaliteti (burada adət-ənənələri ilə və dini baxışları ilə
formalaşan dövlətlər nəzərdə tutulur) onun cəmiyyətinin siyasi
strukturuna təsir göstərir. Məsələn, xalqın dini baxışlarını
özündə əks etdirən dini dövlətlər yaradılır. Beynəlxalq hüquq
normaları isə sivil və rasional normalarla təmin olunur.
Beynəlxalq münasibətlərdə “Beynəlxalq dini normalar”
anlayışı yoxdur.
Güclü xalqlar böyük imperiyalar yaratmağa qabil olublar.
Məsələn, ingilislər, fransızlar, almanlar, ispanlar, ərəblər,
türklər, farslar, çinlilər, yunanlar, romalılar və s. Xalqın milli
mentaliteti, ruhu onun yaratdığı dövlətin gücünüə təsir
göstərib. Güclü xalqın möhkəm iradəsi həmin xalqın güclü
şəkildə təşkilatlanmasına və geosiyasi məkanlar yaratmasına
xidmət edibdir. İmperiyalar daha çox “maşın” xalqların xarici
siyasət fəaliyyətlərinin nəticəsi olub. İmperiyaların yaradılması
da güclü fəaliyyətin və iradənin məhsulu olubdur. Xalqların
sayının çoxalması və tarixən yayılması prosesləri də
imperiyaların yaradılmasına səbəb olubdur.
Böyük xalqların imperiya siyasətləri onların məkanlar üzrə
geosiyasi sistemlər yaratmalarına səbəb olubdur. Beynəlxalq
münasibətlərin sistemləşməsi təbii ki, beynəlxalq münasibət-
lərdə iştirak edən xalqların böyük miqyasda iştirak etmə-
lərindən irəlşi gəlibdir. İmperiyalar siyasəti beynəlxalq aləmdə
münasibətlər tarixinin zənginləşməsinə gətirib çıxarıbdır.
Böyük xalqlar və onlara məxsus olan böyümə xarakteri onlar
tərıfindən imperiyaların yaranmasının əsaslarınlı təşkil edibdir.
160
Böyük xalqların daha çox ərazilər əldə etmək siyasətləri və
ərazilərdə işğallar və zəbtlər hesabına məskunlaşmaları təbii ki,
ərazilərə münasibətdə onların milli psixologiyalarını yara-
dıbıdır. Məsələn, ingilislərin dünyada geniş yayılmaq siyasət-
ləri onların dəniz hakimiyyətinə məxsus olan xalqlar kimi
xüsusiyyətlərini ortaya çıxarıbdır. Eləcə də ispanlar və portu-
qallar, italyanlar, həmçinin yunanlar dəniz xalqları kimi öz
milli psixologiyalarını formalaşdırıblar. Dağlıq ərazilərdə
yaşayan xalqlar daha çox enerjiyə malik olublar və bir qədər
çılğın təbiətləri ilə fərqləniblər.
Xarici siyasət vahid beynəlxalq hüquq normaları ilə
tənzimlənməyə baxmayaraq, elə hallar olur ki, böyük xalqlar
öz böyük maraqları naminə beynəlxalq hüququ pozmaq
məcburiyyəti ilə üzləşirlər və “özlərinə sərf edən beynəlxalq
hüquq normaları” qəbul edirlər. Bu, onların geosiyasi maraq-
larından irəli gəlir və geostrategiyaya əsaslanan xarici siyasət
həyata keçirmək istəklərindən meydana gəlir. Elə xalqlar da
olur ki, onların beynəlxalq aləmdə istəkləri “şişir”, “daşır” və
onlar öz potensiallarından kənar xarici siyasət reallaşdırmağa
çalışırlar. Buradan da işğalçılıq siyasəti formalaşır.
Beynəlxalq münasibətlərin sistemləşdirilməsi
Siyasət cəmiyyətdə və dövlətdə münasibətləri və əlaqələri
sistemləşdirən, qruplaşdıran və ayrı-ayrı sahələrə ayıran
fəaliyyət cəmidir və fəaliyyət istiqamətidir. Sistemlər təbii ki,
özündə müəyyən mexanizmləri əks etdirən, eynilikləri,
ziddiyyətləri, əkslikləri yaradan strukturlardır. Burada müxtəlif
tərkibli elementlər arasında (həm də sistem tərkibi olan
elementlər) qarşılıqlı birləşmədən bütövlük meydana gəlir.
Sistemləşdirmə də məzmun etibarilə elə strukturlaşdırmadır və
strukturlar
arasında
əlaqələri qruplaşdırmadır. Sistemi
yaratmağın başlıca məqsədi tənzimləmə proseslərini qayda-
larla, ölçülərlə, imkanlara müvafiq qaydada həyata keçir-
161
məkdən ibarətdir. Sistemlər ona görə təşkil edilir ki,
münasibətlər arasında tarazılıq yaradıla bilsin. Tarazlığın da
başlıca məqsədi ondan ibarətdir ki, münasibətlərdə imkanlar
çərçivəsində, potensial daxilində iştirakın əsasları təşkil oluna
bilsin. Sistemləşdirmə sayəsində komplekslilik, bütövlülük
meydana gəlir.
Münasibətlər həm onların tərkibinə aid olan subyektlərin
çoxluğu baxımından, həm də sahələrin əhatə olunması nöqteyi-
nəzərindən sistemləşdirilir. Sistemləşmədə qruplaşmalar da
yaranır. Sistemləşmə elə müəyyən mexanizmlərə (müəyyən
məkanlarda işləyən vahidliyə) cəlb edilən, müəyyən mərkəz-
lərdə toplaşan, cəmləşdirilən elementlərin xassələrə görə təsnif
olunmasıdır. Bu təsnif olunma həm də elementlərin hərəkət
istiqamətlərində öz əksini tapır. Bu baxımdan da sistemlərin
fəaliyyətində də proseslərin özləri də sistemləşdirilir.
Beynəlxalq münasibətlərin əhatə olunduğu sahələr çoxluq
təşkil edir. Dövlətlər o sahələrdə beynəlxalq münasibətlərə
qoşulurlar ki, daxillərində də həmin sahələr vardır. Yaxud
dövlət daxilində olmayan, lakin beynəlxalq aləmdə olan (digər
dövlətlərdə olan) yeni sahələri yaratmaq üçün beynəlxalq
əlaqələrə daxil olurlar. Dövlətin xarici siyasətinin məqsədləri
həm də buradan formalaşır. Dövlətin daxili sahələri onun xarici
sahələri ilə birləşərək üzvü vəhdət təşkil edir. Beynəlxalq
münasibətlərin sahələri qruplaşdırılır. Bu qruplaşdırma əsas
etibarilə maraq müxtəlifliyindən və şəraitə müvafiq olaraq
maraqları təmin etmək üçün görülən işlərdən asılı olur.
Qruplaşdırma ona görə həyata keçirilir ki, həm müxtəlif
sahələrin vahid istiqamətləri arasında xətti bütövlük təşkil
edilsin, həm də kiçik, orta və böyük formalı münasibətlər
sahələri arasında birliyin yaradılması hesabına bütövlük
yaransın. Sistemləşdirməni zəruri edən amillər içərisində onu
da qeyd etmək olar ki, indiki beynəlxalq münasibətlər
sferasında mövcud resursların tarazlı qaydada istifadə olunması
labüddür ki, bunun da sayəsində beynəlxalq aləmdə tarazlıq
Dostları ilə paylaş: |