168
keçirilər. Dövlət insan hüquqlarını (burada təbii hüquqları)
tanıyır və bu hüquqların yerinə yetirilməsi üçün lazımi
şəraitləri yaradır və hüquqların mühafizə olunması funksiyasını
yerinə yetirir. Dövlət bütün hüquq sistemini və qanunvericilik
sistemini insanlar üçün faydalı olan pozitiv dəyərlərin (qeyd:
dəyər
sözü
elə
müsbətlikdir,
pozitivlikdir)
qorunub
saxlanılmasına, bu dəyərlərdən istifadə olunmasına və
dəyərlərin inkişafına yönəldir.
Məlumdur ki, insan hüquqlarının təmin olunması və
qorunması dövlət tərəfindən dörd mühüm istiqamətdə həyata
keçirilir:
dövlət
daxilində-yerli
səviyyədə
(regional
səviyyədə) və mərkəzi səviyyədə; dövlət xaricində regional
səviyyədə-ikitərəfli və çoxtərəfli əlaqələrin yaradılması ilə,
eləcə də regional ittifaqlara qoşulmaqla; qlobal səviyyədə-
ikitərəfli və çoxtərəfli əlaqələrin yaradılması yolu ilə,
universal təşkilatlara qoşulmaqla. Hər bir istiqamətdə
dövlət insanların anadangəlmə və sonradan sahib olduğu
(bu, fəaliyyətlə əlaqəlidir, eyni zamanda fiziki qabiliyyətə
bağlıdır) hüquqları həm tanıyır, həm də hüquqların təmin
olunmasını yerinə yetirir. Hər bir istiqamətdə dövlət birbaşa
təminedici
və
mühafizəedici
funksiya
daşıyır.
Daxili
qanunvericilik
aktları və
beynəlxalq
hüquq
sənədləri
dövlətlərin müvafiq istiqamətlərdə insanların hüquqlarını təmin
edən əsas vasitələrə çevrilir. Cəmiyyətdə isə dövlət hüquqların
təmin olunmasında (məişət münasibətlərində) müşahidəçi
funksiyanı daşıyır. Müşahidəçilik o səviyyəyə qədər davam
edir ki, insan hüquqları fərdi və ya kollektiv şəkildə pozulmağa
başlayır. Pozulma anında dövlət öz təminedici funksiyasını
yerinə yetirməyə məcbur olur və bu, həm də onun birbaşa
daxili funksiyasına, vəzifə və səlahiyyətlərinə aid olur. Bu
baxımdan da dövlət müdafiəedici, mühafizəedici qurum kimi
funksiyaya malik olur. Dövlət insan hüquqları arasında, insan
fəaliyyəti sferasında sərhədləri müəyyən edən funksiya kəsb
edir. Burada başlıca məqsədlər də qarşıdurmalara yol
169
verməməkdən və maraqların sərhədlər daxilində razı olacaq
səviyyədə təmin olunması zərurətindən irəli gəlir.
Dövlətlər xarici siyasəti ona görə təşkil edirlər ki, öz
vətəndaşlarının hüquqlarını, burada həm də sərhdələrdən,
məkanlardan kənarda olan hüquqlarını, təmin etsin. Beynəlxalq
münasibətlər insanların beynəlxlaq səviyyəli hüquqlarının
təmin olunmasında mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Dövlətlər
xarici siyasətlərini ona görə təşkil edirlər ki, öz vətəndaşlarının
hüquqlarını bir məkandan başqa məkana doğru böyütsünlər,
daşısınlar və bu trayektorik əlaqələrdə vətəndaşlarının
hüquqlarını həm təmin etsinlər, həm də qorusunlar, pozulduqda
bərpa etsinlər. Beynəlxalq münasibətlər insan hüquqlarının
mahiyyət və məzmun etibarilə böyüməsinə xidmət edən
regional və qlobal müstəvilərdən ibarət olur. Beynəlxalq
münasibətlər insan hüquqlarını, insanların bəşəri dəyərlərini
böyüdürlər və hüquqların vahid tərkiblərini yaradırlar.
Beynəlxalq münasibətlər “insan” amilini önə çəkir və insan
hüquqlarını tək bir dövlətin yox, beynəlxalq ictimaiyyətin,
hamının diqqətini cəlb edən bir vasitə olduğunu təsdiq edir.
Dövlətlər beynəlxalq münasibətlərə həm də ona görə qoşulurlar
ki, vahid enerji mənbəyindən istifadə edərək, daxillərində insan
hüquqlarının müdafiəsini təşkil etsinlər. Dövlətlər xarici siyasət
fəaliyyəti həyata keçirməklə öz vətəndaşlarının bəşəri
hüquqlarını təmin etməni qarşıya məqsəd qoyurlar.
Dövlətlər öz vətəndaşlarının hüquqlarını fərdi və kollektiv,
bu baxımdan universal və konkret əsaslarla təmin edir. Burada
universal normalar içərisində fərdi və konkret sahələrə aid olan
normalar da əhəmiyyət kəsb edir.
Beynəlxalq münasibətlər sferası insan hüquqlarının təmin
edilməsinə yönəlmiş bir fəaliyyət səhnəsidir. Dövlətlər bu
səhnəyə qoşulduqda, onun tərkib hissəsi olduqda təbii ki,
ümumdünya insan hüquqları sisteminə və şəbəkəsinə daxil
olur. Bu baxımdan da dövlətlər daxili qanunvericilik aktlarını,
öz funksiyalarını beynəlxalq münasibətlərə əlaqələndirirlər.
170
Xarici siyasətdə və beynəlxalq münasibətlərdə istifadə
olunan sənədlər
İstənilən hərəkət öz hüquqi əsasını qaydalarda və
qaydaların əks olunduğu və təsdiq edilən hüquqi sənədlərdə
tapır. Dövlət özü də siyasi və hüquqi bir qurum olduğundan
onun daxili və xarici siyasət fəaliyyəti mütləq qaydada
sənədlərdə əks olunan normalarla ifadə olunur. Burada dövlətin
rəsmi tənzimləmə tərəfi və subyekti kimi mahiyyəti üzə çıxır.
Dövlətin daxili siyasəti və xarici siyasəti, eləcə də bu iki
istiaqamət arasında olan bağlılığı əks etdirən fəaliyyəti rəsmi-
hüquqi əsaslarla bağlı olur.
Dövlətlər arasında olan münasibətlərə və onların mərhə-
lələrinə tarixi yaranma aspektindən yanaşdıqda iki istiqamətdə
baxmaq olar: beynəlxalq münasibətlər-sənədlərə qədər və
beynəlxalq münasibətlər sənədlərin hazırlanması və icra
olunması mərhələsində. Onu qeyd etmək olar ki, sənədlərə
qədər (burada hazırlanmamış, təsdiq edilməmiş və icraya
yönəlməmiş sənədlər) demək olar ki, rəsmi beynəlxalq
münasibətlərdən söhbət gedə bilməz. Beynəlxalq münasibət-
lərin əsasını da rəsmi-hüquqi sənədlər təşkil etdiyindən, bu
qənaətə gələ bilərik ki, sistemli beynəlxalq münasibətlər
sənədlərin mətnlərinin hazırlanmasından tutmuş (burada
təkliflər və razılıqlar da daxil olmaqla) onun icrasına qədər
olan mərhələni əhatə edir. Sənədlərin hazırlanması və onun
mətninin razılaşdırılması mərhələləri və qəbul prosesləri də
sistemli və ardıcıl qaydada həyata keçirilir. Bu proseslər
sistemli proseslər adlanır və münasibətlərin formalaşması
proseslərinin ilkin mərhələlərindən biri (tanınmadan sonrakı
mərhələ) hesab olunur. Dövlətlər arasında olan münasibətlərin
və əlaqələrin rəsmi tənzimlənməsi qaydaları müasir dövrün
sənədlərində öz əksini tapır. Beynəlxalq sənədlər daima ilkin
nümunə, baza və istiqamət rolunu oynayır və universal və fərdi
məzmun kəsb edir. Beynəlxalq sənədlər şəbəkə xarakterinə
Dostları ilə paylaş: |