163
sində sistemləşdirmə əsasən həm subyektlərin
özlərini qorumaq
funksiyası kəsb edir, həm də münasibət sahələrini və
əlaqələrini qorumaq məqsədini daşıyır.
Beynəlxalq sahədə münasibətlərin sistemləşdirilməsi baza
etibarilə beynəlxalq münasibətlərdə bütövlüyü-
regional və
universal bütövlüyü, meydana gətirir. Beynəlxalq münasibət-
lərin sistemləşdirilməsi “
iyerarxik quruluşu” formalaşdırır.
Burada iyerarxik quruluş dedikdə, bu məsələyə iki aspektdən
yanaşmaq olar:
birincisi, baza əhəmyyət kəsb edən sahələr
arasında yaranan şaquli və üfiqi asılılıq sistemi;
ikincisi,
dövlətlərin güclərindən irəli gələrək onlar arasında münasi-
bətlərdə geosiyasi amillərin olması. Yəni, güclü dövlətlər
beynəlxalq münasibətlər sisteminin yuxarı mərhələlərində yer
alırlar. Ondan aşağı isə dövlətlər iyerarxik qaydada “sıralara
düzülürlər”.
Beynəlxalq
münasibətlərdə
sistemləşdirmə
əsasında vahid qaydalara əməl etmək prinsipləri ortaya çıxır.
Beynəlxalq
münasibətlərin
sistemləşdirilməsi
sayəsində
dövlətlər arasındakı əlaqələrdə meydana gələn təcrübələr
qaydaları yaradır. Sistemləşdirmə sayəsində həm də ümumi
qaydalara (məsələn, beynəlxalq konvensiyalarda əks olunmuş
qayda və normalara) əməl etmək vərdişləri meydana gəlir.
Beynəlxalq münasibətlərin sistemləşdirilməsinin
müsbət
tərəfləri ondan ibarətdir ki, dövlətlər arasında münasibətləri və
əlaqələri tənzim etmək baxımından böyüklüyündən və
kiçikliyindən asılı olmayaraq vahid qaydalar yaranır (dövlətlər
arasında vahidliyi və bərabərliyi tərənnüm edən beynəlxalq
hüquq normaları); ümumi resurslardan hər bir dövlət tərəfindən
istifadə imkanları əldə olunur (beynəlxalq miqrasiya, iqtisadi
vasitələrin və resursların güclərindən asılı olmayaraq dövlət-
lərdən-dövlətlərə keçməsi); dövlətlər arasında münasibətlərdə
gərginlik baş verdikdə, sistemin mövcudluğu ucbatından digər
dövlətlərin də bu məsələyə mövqeyi, münasibəti və müəyyən
hərəkətləri meydana gəlir (beynəlxalq təhlükəsizlik qüvvələ-
rinin fəaliyyəti, humanitar fəlakətlərin aradan qaldırılması