səfin olması; 3) dövlət nümayəndəsinin qeyri-qanuni yolla ələ alınması; 4) dövlətin danışıqlarda
iştirak edən digər dövlət tərəfindən aldadılması.
Etibarsız müqavilənin əsas nəticələri ondan ibarətdir ki, o, öz hüquqi qüvvəsini itirmiş olur.
Bu cür müqaviləyə pacta sunt servanda prinsipi şamil olunmur və o, birtərəfli qaydada ləğv
edilə bilər. Belə müqavilənin əsasında artıq hansısa hərəkətlər törədilmişsə, bu zaman hər bir
tərəf, bu hərəkətlərin törədilməsindən qabaq mövcud olmuş vəziyyətin (status quo antenin)
mümkün olan dərəcədə bərpa edilməsini tələb edə bilər.
13. Beynəlxalq müqavilənin xitam olunması. Beynəlxalq müqavilənin xitam olunması onun
tərəflər üçün öz məcburi qüvvəsini itirməsi deməkdir. Müqvilə aşağıdakı əsaslarla xitam oluna
bilər:
1)
müqavilənin bağlandığı müddətin başa çatması.
Müddətli müqavilə, əgər hər hansı bir yolla prolonqasiya edilməmişsə, o, göstərilən
müddət bitdikdən sonra xitam olunmuş sayılır.
2)
müqavilə öhdəliklərinin icra olunması.
Tərəflərin müqavilədə nəzərdə tutulmuş öz öhdəliklərini tam icra etməsi ilə, əgər
müqavildə bu, xsusi olaraq göstərilibsə, həmin müqavilə xitam olunmuş sayılır.
3) müqavilənin bütün iştirakçılarının razılığı ilə.
Betnəlxalq müqavilə onun iştirakçılarının ümumi razılığı ilə istənilən vaxt ləğv edilə bilər.
Məsələn, Dostluq, əməkdaşlıq və qarşılıqlı yardım haqqında 1955-ci il Varşava
Müqaviləsinin iştirakçısı olan dövlətlər 199-ci il iyulun 1-də bu Müqavilənin xitam
olunması barədə protokol imzalamışdılar.
4) eyni məsələ üzrə və eyni dövlətlər arasında yeni müqavilənin bağlanması.
Lex posteriori derogat legi priori prinsipinə görə, bu halda əvvəlki müqavilə öz
hüquqi əhəmiyyətini itirmiş olacaqdır.
5) denonsasiya.
Denonsasiya dövlətin, müqavilədə göstərilən şərtlərlə, digər iştirakçı dövlətləri qabaqcadan
xəbərdar etməklə, müqavilədən imtina etməsi deməkdir. Deməli, müqavilənin özündə əgər belə
imkan nəzərdə tutulmayıbsa, o, denonsasiya oluna bilməz.
Müharibə qurbanlarının müdafiəsi haqqında 1949-cu il Cenevrə Konvensiyalarında belə bir
müddəa nəzərdə tutulmuşdur ki, bu Konvensiyaların müharibə zamanı, sülh bağlanana qədər
denonsasiyasına yol verilmir.
6) müqavilənin birtərəfli qaydada ləğv edilməsi.
Bu halda dövlət iştirakçısı olduğu beynəlxalq müqavilədən, ciddi əsas gətirməklə,
birtərəfli qaydada imtina edir. Müqavilədən birtərəfli imtinaya, ümumiyyətlə, yol verilmir.
Beynəlxalq hüquq bunu yalnız üç halda mümkün hesab edir.
1)
müqavilənin digər iştirakçı dövlət tərəfindən əsaslı pozulması. Lakin bu əsas
insan hüquqları haqqında beynəlxalq müqavilələrin birtərəfli qaydada xitam
olunması və bu müqavilələrin qüvvəsinin müvəqqəti dayandırılması üçün istifadə oluna bilməz.
2)
müqavilənin bağlandığı vaxt mövcud olmuş halların əsaslı surətdə dəyişməsi
(rebus sic stantibus prinsipi).
Lakin buna o zaman istinad etmək olar ki, belə halların mövcud
olması vaxtilə müqavilənin məcburiliyinə razılıq verilməsinin əsasını təşkil etmişdi və
vəziyyətin belə dəyişməsi hələ yerinə yetirilməli olan müqavilə öhdəliklərinin həcmini köklü
surətdə dəyişir. Qeyd edək ki, rebus sic stantibus prinsipi dövlət sərhədini müəyyən edən
müqavilələrə şamil edilmir. Bu prinsip habelə o zaman tətbiq olunur ki, vəziyyətin əsaslı
surətdə dəyişməsi göstərilən prinsipə istinad edən dövlətin öz beynəlxalq öhdəliklərini pozması
nəticəsində baş vermişdir.
3) müqavilənin yerinə yetirilməsinin qeyri-mümkünlüyü.
Bu, əsasən, müqavilənin obyektinin məhv olduğu və ya yoxa çıxdığı zaman (məsələn, adanın
suya batması, çayın quruması və s.) baş verir.
Mövzu 7: BEYNƏLXALQ TƏŞK LATLAR HÜQUQU
Plan:
1. Beynəlxalq təşkilatlar hüququnun anlayışı və mənbələri
2.Beynəlxalq təşkilatın hüquqi təbiəti
3. Beynəlxalq təşkilatların fuksiyaları
4. Beynəlxalq təşkilatda üzvlük
5. Beynəlxalq təşkilatların sanksiyaları
6. Beynəlxalq təşkilatların təşkilati strukturu
7. Birləşmiş Millətlər Təşkilatı (BMT)
8. BMT-nin ixtisaslaşdırılmış təsisatları
9. Regional təşkilatlar
Ə
dəbiyyat siyahısı.
Зайцева О. Г. Международные организации: принятие решений. М. , 1989.
Костенко М. Л. , Лавренова Н.В. ЕС после Маастрихта: федерация, конфедерация или
международная организация? // Государство и право . 1994. №4
Кривчикова Э.С. Основы теории права международных организаций. М., 1979.
Крылов Н.Б. Принципы участия государств в системе ООН. М., 1986.
Крылов Н.Б. Правотворческая деятельность международных организаций. М., 1988.
Маргиев В.И. Внутреннее право международных организаций. Владикавказ, 1995.
Международные организации. Под ред. И.П. Блищенко. М., 1994
Международные организации системы ООН. Отв. ред. В.Ф. Петровский . М., 1990.
Моравецкий В. Функции международной организации. М., 1976
Нешатаева Т.Н. Международные организации и право. Новые тенденции в
международно-правовом регулировании. М., 1998.
Правила процедуры многосторонней дипломатии. Сб. документов. М., 1986
Толстухин А.Э. О национальном характере Европейского Союза //Московский журнал
международного права. 1997. №4.
Топорнин Б.Н. Европейское право. М., 1988.
Dostları ilə paylaş: |