16
– Salam, ey Allahın Rəsulu, buyurun içəri.
O Həzrət buyurdu:
– Fatimə, dünən mənim yanıma nə üçün gəlmişdin, istədiyini söylə.
Fatimə(s.ə) həya edərək heç nə demədi. Qorxdum ki, əgər mən cavab versəm, Peyğəmbər(s)
qalxıb gedər. Ərz etdim:
-Ey Allahın Rəsulu, qoy mən səni xəbərdar edim. Fatimə o qədər su çəkib ki, sinəsində qabın
dəstəyinin izi qalıb. Dəyirmanda un üyütməkdən əlləri qabar bağlayıbdır. Ev süpürüb qazan altı
alışdırmaqdan paltarlarının rəngi dəyişmişdir. Buna görə də mən ona dedim ki, yaxşı olardı ki,
atanın yanına gedib ev işlərində sənə kömək etmək üçün bir kəniz istəyəsən.
Peyğəmbər(s) buyurdu:
– İstəyirsizmi, sizə elə kəlam öyrədim ki, xidmətçidən daha yaxşı olsun? Yataq otağına gedən
zaman otuz üç dəfə «subhanəllah», otuz üç dəfə «əlhəmdulillah» və otuz üç dəfə «Allahu Əkbər»
deyin.
Bu zaman Fatimə(s.ə) ayağa durub üç dəfə təkrar etdi:
– Allah və Rəsulundan razı qaldım.
Əbubəkir Şirazinin (sünni alimlərindəndir) məşhur kitabında nəql olunur ki, həzrəti-Zəhra(s.ə)
Peyğəmbər(s)-ə öz vəziyyətini söyləyib kəniz istəyən zaman Ata(s)-sı ağlayıb buyurmuşdu:
–Fatimə, and olsun məni peyğəmbərliyə seçən Allaha! Məsciddə dörd yüz nəfər kişi vardır ki, nə
yeməkləri var, nə də geyimləri. Əgər fəzilətinin itmək qorxusu olmasaydı, mən sənin istədiyini
edərdim. İstəmirəm ki, əcr və mükafatın səndən alınıb sənin kənizinə verilsin.
Sələbinin təfsirində İmam Baqir(ə.s)-dən, Qüşeyrinin təfsirində isə Cabir ibn Abdulla Ənsaridən
nəql olunan hədisdə deyilir ki, həzrəti-Mühəmməd(s), Fatimə(s.ə)-nin əynində yun paltar
dəyirmanda un üyüdə-üyüdə uşağa süd verdiyini gördükdə Onun gözləri yaşardı və buyurdu:
–Ey qızım, axirətin şirinliyi üçün dünyanın çətinliyinə döz!
Fatimə söylədi:
–Ey Peyğəmbərimiz, Allaha nemətləri və əta etdiklərinə görə həmd, şükr olsun.
Zəhra(s.ə)-nın kənizi Fizzənin elminə bir baxış.
Əbulqasim Qureyşi öz kitabında bəzi səhabələrdən nəql edir ki, Zəhra(s.ə)-nın kənizi Fizzə
səhrada həcc karvanından geriyə qalıb itmişdi. Karvandan arxada qalmış Abdulla Mübarək adlı
biri deyir ki, səhrada bir nəfər yalqız qadın gördüm. Mən dəvə ilə onun yanına gedib hər nə
soruşurdumsa, «Quran» ayəsi ilə cavab verirdi. Ondan soruşdum:
– Sən kimsən?
17
Dedi:
– «Və de salam olsun sizlərə, tezliklə biləcəklər». («Zuxruf», 89)
Ona salam verib dedim:
– Sən burada neyləyirsən?
Qadın cavab verdi:
– «Allah-təala hər kəsi hidayət etsə, yolunu azmaz». («Zümər», 37)
Başa düşdüm ki, yolu azıbdır. Soruşdum:
– Cinlərdənsən, yoxsa insanlardan?
Dedi:
– «Ey Adəm övladları, bəzəklərinizi, zinətlərinizi götürün».
(«Əraf», 31)
Əmin oldum ki, Adəm övladıdır. Soruşdum:
– Haradan gəlirsən?
Dedi:
– «Onlar uzaq yerdən səslənərlər». («Fussilət»,44)
Anladım ki, uzaq yoldan gəlir. Dedim:
–Hara gedirsən?
Dedi:
– «Allah-təala imkanlı şəxslərə Kəbənin həccini vacib etdi». («Ali-İmran»,97)
Onun Məkkəyə getdiyini bilib dedim:
– Karvandan nə vaxt ayrı düşmüsən?
– «Biz göyləri və yeri və yerin altında olanları altı günə yaratdıq». («Qaf», 39)
Ayədən məlum oldu ki, altı gündür, karvandan ayrı düşüb. Sual etdim:
– Yemək istəyirsənmi?
– «Biz onları yemək yeməyən cəsədlər tək yaratmadıq».
(«Ənbiya», 8)
18
Başa düşdüm ki, acdır. Dedim:
– Tələs, tez gəl.
– «Allah-təala heç kimin boynuna gücündən artıq yük qoymaz». («Bəqərə», 286)
İndi də yorulub, yeriməyə taqəti olmadığını anlayıb dedim:
– Gəl dəvəyə min, arxada əyləş.
– «Əgər yerdə və göydə yeganə Allahdan başqa allahlar olsaydı, yer-göy bir-birinə dəyərdi».
(«Ənbiya», 22)
Demək, mənimlə birgə dəvədə oturmağa həya edir. Dəvədən düşüb onu təkcə mindirdim. Elə ki
dəvəyə mindi, dedi:
– «Pak və münəzzəhdir o Allah ki, bunu bizə müti etdi ». («Zuxruf», 13)
Karvana çatan zaman ondan soruşdum:
– Karvanda sənin qohum-əqraban varmı?
Dedi:
– «Ey Davud, biz səni Yer üzündə öz xəlifəmiz etdik(qərar verdik)». («Sad»,26)
– «Mühəmməd Peyğəmbərdən başqa bir şey deyildir». («Ali-imran», 144)
«Ey Yəhya, kitabı möhkəm tut». («Məryəm», 12)
«Ey Musa, mənəm Allah». («Qəsəs», 30)
Başa düşdüm ki, karvanda ona qohum olan Davud, Mühəmməd, Yəhya və Musa adında şəxslər
vardır. Onları çağırdım. Dörd nəfər cavan o qadına tərəf gəldilər. Ondan soruşdum:
– Bunlar sənin nəyindir?
– «Mal və övlad dünya həyatının bəzəyidirlər». («Kəhf», 46)
Məlum oldu ki, onlar qadının övladlarıdır. Əzizləri qadının yanına gələndə o dedi:
– «Ey ata, onu qulluğa götür. Çünki yaxşı bir insanı qulluğa götürürsən. O, qüvvətli və əmin bir
şəxsdir». («Qəsəs», 26)
Qadın bununla onlara deyir ki, mənim muzdumu versinlər.Onlar mənə bir miqdar pul verdilər.
Əmn onlardan soruşdum:
– Bu xanım kimdir?
Dedilər:
19
– Bu qadın həzrəti-Zəhra(s.ə)-nın kənizi, bizim anamız Fizzədir. O, iyirmi ildir ki, Quran
ayələrindən başqa bir söz danışmır.
Həzrəti-Zəhra(s.ə) və onu sevənlərin fəziləti, behiştdəki məqamları.
Əbu Cəfər Təbəri «Bəşarətül Mustafa» adlı kitabında Həmmam Əbi Əlidən belə nəql edir:
Bir gün Kəbul Əhbardan soruşdum:
– Əli ibn Əbitalib(ə.s)-in dostları barədə fikriniz nədir?
O dedi:
– Mən onların «Quran»da vəsfini tapmışam. Onlar Allahın hizbi , İslamın köməkçiləri, Allah
vəlisinin ardıcılları, insanlar arasında Allahın alicənab və seçilmiş bəndələridirlər. Allah-təala
onları öz dini üçün seçib, behişti onlar üçün yaratmışdır. Behiştdə Firdovsi-Əlada şəffaf mirvari
dənəsindən və ləl cəvahirdən düzəldilmiş otaqlarda yaşayarlar. Onlar müqəddəs şəxsiyyətlərin
arasındadırlar. Belə şəxslər hələ əl dəyməmiş içkilərdən içərlər. Bu içki onlara məxsus «Təsnim»
adlı bulağın suyundandır. «Təsnim» Allah-təalanın həzrəti-Fatimə(s.ə)-yə əta etdiyi bulaqdır. Bu
bulağın mənbəyi qübbəsi soyuqluqda kafur, dadı zəncəfil, iyi isə müşk kimi olan bir sütunun
dibindədir. O bulaq arxlara axar, Fatimə(s.ə)-nin dostları da ondan içərlər. Bu qübbənin dörd
sütunu vardır. Onun bir sütunu da yaşıl zümrüddəndir. Həmin sütunun dibində isə təhur və baldan
olan şərabla dolu daha iki bulaq vardır. Bu çeşmələrdən hər biri behiştin aşağı hissəsindən axır.
Təkcə Təsnim çeşməsi cənnətin yuxarı başında axır. Onun suyundan yalnız behiştin xüsusi
adamları içəcəklər. Onlar Əli(ə.s)-nin dostlarıdırlar. Budur, Allah-təalanın «Quran»da buyurduğu
kəlamın təfsiri:
– «Onlar ağzı bağlı əl dəyməmiş şərabla sirab olarlar. O elə bir çeşmədir ki, ondan yalnız Allahın
ən yaxın adamları içəcəklər.»(«Mutəffifin», 25-28)
Sonra Kəbul Əhbar dedi: «Allaha and olsun, Əli(ə.s)-nin dostlarını ancaq Allahın əhdü-peyman
bağladığı şəxslər sevir».
Əbu Cəfər Təbəri yuxarıdakı rəvayəti nəql edəndən sonra yazır ki, Peyğəmbər(s) və onun Əhli-
beyti(ə.s)-ni sevənlərin, bu hədisi qızıl suyu ilə yazmağına dəyər. Onların behiştin bütün ali
dərəcələrinə əlləri çatacaqdır. Bu rəvayət əhli-təsənnündən də nəql olunmuşdur.
Salmanın sualına cavab.
Təbəri öz «Bəşarətül-Mustafa» kitabında «Kənz» adlı mənbəyə istinad edib Əbuzərin dilindən
nəql edərək belə yazır:
Peyğəmbə (s)-in yanında idim, Bilal Həbəşi və Salman da Allahın Rəsulunu ziyarətə gəlmişdilər.
Bu zaman Salman qəfildən həzrəti-Mühəmməd(s)-in ayağına düşüb onun mübarək ayaqlarından
öpdü. Peyğəmbər (s) onu bu işdən çəkindirib buyurdu:
– Ay Salman, əcəmlərin şahları üçün etdiklərini mənə qarşı etmə. Mən Allahın bəndələrindənəm
və bəndələr kimi də yeyib-içirəm.
Dostları ilə paylaş: |