37
düşdü. Polşanın bölüdürülməsi mürtəce addım idi və rus hökuməti bu işdə az rol
oynamadı.
Fransa inqilabına qarşı mübarizə Rusiyanın xarici siyasətində mühüm yer
tuturdu. Rusiya 1793-cü ilin yanvarında Fransa ilə əlaqələri kəsdi. Rusiya Fransaya
qarşı Prussiya, ngiltərə, Avstriyanın birliyini yaratdı. 1795-ci ildə Prussiyanın
Fransa ilə yaxınlaşmasına görə Rusiya Fransaya qoşun göndərmədi. Rusiya
Fransaya qarşı 1798-ci ildə yaradılmış koalisiyaya da daxil olmuşdu. Bu
koalisiyaya ngiltərə, Avstriya, Türkiyə də daxil idi. 1799-cu ildə Suvorovun
başçılığı ilə rus qoşunu taliyaya göndərildi. Avstriya taliyada Rusiyanın təsirinin
güclənməsini istəmirdi və rus qoşunlarının sveçrəyə göndərilməsinə nail oldu.
1800-cü ildə Avropa dövlətləri ilə ziddiyyətlərlə əlaqədar rus qoşunları geri
qayıtmaq əmri aldı.
2
1.XIX ə srin ə vvə llə rində Napoleon müharibə lə ri və beynə lxalq
münasibə tlə r.
Napoleonun hakimiyyəti ələ keçirməsi II koalisiya ölkələrini narahat etməyə
başladı. Çünki bəhs edilən dövrdə Fransa Avropada və bütün dünyada hegemon
dövlət olmağı qarşısına məqsəd qoymuş və bu yolda Avropa dövlətləri ilə fasiləsiz
müharibələr aparmışdır. Lakin Avropa dövlətlərinin Fransaya qarşı koalisiyalar
təşkil etmələrinə baxmayaraq, onlar arasında da ciddi ixtilaflar var idi. Napoleon
bu ixtilaflardan bacarıqla istifadə edirdi. 1800-cü ildə Fransaya qarşı yaranmış II
koalisiya da dağıldı. Rusiya müharibədən çıxdı, Avstriya da öz ordusunu taliyadan
çıxarmalı oldu. N.Bonapart Fransanın yeni sərhədlərini tanımaq şərti ilə ngiltərə,
Avstriya və Rusiyaya hərbi əməliyyatları dayandırmağı təklif etdi. Təbiidir ki,
Napoleon bu zaman müttəfiqlər arasındakı ziddiyyətləri də nəzərə alırdı. Lakin
müttəfiqlər Napoleonun təklifini qəbul etmədilər. Müharibəni davam etdirən Fran-
sa ordusu 1800-cü ilin iyunun 14-də taliyanın şimalında Marenqo döyüşündə
Avstriya qoşununu məğlub etdi. 1801-ci ilin fevralın 9-da Fransa ilə Avstriya
arasında Lünevil sülhü bağlandı. Müqaviləyə əsasən, Avstriya Belçikanın, Reynin
sol sahilinin və Venetsiya əyalətinin bir hissəsinin Fransa tərəfindən işğalını tanıdı.
38
Napoleon Rusiyanı sülh danışıqlarına həvəsləndirmək üçün 1799-cu ilin əməliy-
yatları zamanı əsir götürülmüş rus əsgərlərini qaytarmaq haqqında göstəriş ver-
mişdi.
1800-cü ilin sentyabrında Malta adasındakı Fransız qarnizonu ingilislərə
təslim oldu. Rusiya yaxşı bilirdi ki, ngiltərə onu Aralıq dənizindən sıxışdırmağa
çalışır. Maltanın tutulmasından sonra Rusiya ngiltərə ilə əlaqələri kəsib, ona qarşı
Danimarka, sveç və Prussiyanın iştirakı ilə yeni silahlı bitərəflik liqası yaratmağa
başladı. Eyni zamanda Parisdə Rusiya ilə Fransa arasında diplomatik əlaqələrin
bərpası haqqında danışıqlar başlandı. 1801-ci ilin martında Rusiyadakı hakimiyyət
dəyişikliyi və Kopenhagen buxtasında Danimarkanın hərbi - dəniz donanmasının
ingilis eskadrası tərəfindən məhv edilməsi bu danışıqları sürətləndirdi. 1801-ci ilin
oktyabrında Fransa ilə Rusiya arasında sülh müqaviləsi imzalandı. Bu sənədlərdə
deyilirdi ki, Rusiya Fransa ilə Sardiniya krallığı və bir sıra alman dövlətləri
arasındakı danışıqlarda vasitəçilik edəcək. Fransa onik adasının rus donanması
tərəfindən işğalını tanıdı. Fransa öhdəsinə götürdü ki, Neopolitan krallığına hücum
etməyə-cək və Rusiya ilə birgə “dəniz azadlığı”nı təmin edəcək.
Müttəfiqlərindən məhrum olan ngiltərə tənəffüs əldə etmək üçün Fransa ilə
danışıqlara başlayıb, 1802-ci ilin martın 27-də onunla sülh müqaviləsi bağladı.
ngiltərə Maltadan çıxmağa və Misiri Türkiyəyə qaytarmağa razılıq verdi. Fransa
da əvəzində öz qoşunlarını Neapoldan, Romadan və Elba adasından çıxarmalı idi.
Hər iki dövlət Avropada mövcud vəziyyəti saxlamağa çalışmalı, Fransa isə Misirə
iddialarından əl çəkməli idi. Məlum olduğu kimi ngiltərə ilə Fransa arasında iqti-
sadi və siyasi rəqabət XIX əsrin əvvəllərində beynəlxalq münasibətlərin aparıcı
xəttini təşkil edirdi. ngiltərə və Fransa məcburiyyət altında bağladıqları Amyen
sülhünə əməl etmək fikrində deyildilər. ngiltərə çalışırdı ki, Fransa ilə “azad tica-
rət” prinsipi əsasında yeni ticarət müqaviləsi bağlasın. Fransa isə buna razı deyildi.
Bu zaman Fransa artıq ngiltərəni və onun müstəmləkələrini işğal etmək planı
hazırlamışdı. 1802-ci ilin payızında Parma, Pyemont və sveçrə Fransaya birləş-
dirilmişdi. Napoleonun bütün tələblərinə baxmayaraq, ngiltərə öz qoşununu
39
Maltadan çıxartmadı. Fransa Yaxın Şərqə yenı müdaxiləyə hazırlaşırdı. 1803-cü
ilin mayında ngiltərə ilə Fransa arasında hərbi əməliyyatlar bərpa olundu.
1805-ci ilin oktyabrın 21-də admiral Nelsonun başçılığı ilə ingilis donanması
Trafalqar döyüşündə birləşmiş Fransa – spaniya donanmasını məğlub etdi. Avst-
riya tərəfindən hücum təhlükəsini nəzərə alan Napoleon Britaniya adalarına hü-
cumdan imtina edib, qüvvələrin çoxunu Avstriya ordusuna qarşı yönəltdi. 1805-ci
ilin dekabrın 2-də Fransız ordusu Austerlis döyüşündə birləşmiş Avstriya və Rusi-
ya qoşunlarını məğlub etdilər. Bu qələbə nəticəsində ngiltərə qitədə öz müttə-
fiqlərini itirdi. Austerlis qələbəsi Prussiyanın da mövqeyinə təsir göstərdi. 1805-ci
ilin noyabrın 3-də bağlanmış müqaviləyə əsasən, Prussiya Rusiya ilə birlikdə
Fransaya qarşı çıxış etməli idi. Lakin Prussiya hökuməti qələbə münasibəti ilə Na-
poleonu təbrik etdi. Napoleonun tələbinə uyğun olaraq, 15 dekabr 1805-ci ildə
Prussiya ilə Fransa arasında ittifaq müqaviləsi imzalandı və Napoleon Hannoveri
Prussiyaya verdi. 26 dekabr 1805-ci ildə Fransa ilə Avstriya arasında imzalanmış
Presburq sülhünə görə, Avstriya Fransanın Qərbi Avropadakı bütün işğallarını
tanıdı, Fransaya Venetsiyanı, striyanı və Dalmatsiyanı, həmçinin 40 mln. təzmi-
nat, Tirolu isə Fransanın Almaniyadakı müttəfiqlərinə verdi. Avstriyanın Almani-
yada hökmranlığına son qoyuldu. Napoleonun arzuları təkcə Avropada ağalıqla
məhdudlaşmırdı. Fransa Yaxın və Orta Şərqdə, Adriatik dənizində və Balkanlarda
möhkəmlənmək istəyirdi. Türk sultanı III Səlim 1805-ci ildə Napoleonu Fransa
hökmdarı kimi tanıdı və bildirdi ki, Fransa Türkiyənin köhnə və sadiq müttəfiqidir.
Fransa çalışırdı ki, Rusiya üçün Bosfor bağlansın və Dunay knyazlıqlarında Tür-
kiyənin ağalığı bərpa olunsun. 1806-cı ilin yayında Fransaya qarşı IV koalisiya
yaradılmağa başlandı. Artıq 1806-ci ildə Fransa ordusu Prussiya sərhədində
dayanmışdı və Prussiya koalisiyaya qoşulmasaydı tək döyüşməli olacaqdı. 1806-cı
ilin yayında Rusiya və Prussiya bəyannamə mübadiləsi yolu ilə hərbi ittifaq
yaratdılar. 1806-cı ilin oktyabrın 1-də Prussiya kralı III Fridrix Napoleondan tələb
etdi ki, 10 gün ərzində qoşunlarını Reynin arxasına keçirsin. Buna cavab olaraq,
Napoleon əvvəlcə Türingiyaya, sonra Prussiyaya hücum etdi. Noyabrda fransızlar
Berlinə daxil oldu. Noyabrın 21-də Napoleon burada iki tarixi sənəd imzaladı:
Dostları ilə paylaş: |