Microsoft Word Cor 5 2col doc

 
51 
öncesi  alıkoyulma  halinin  devamına  ili kin  dört 
gerekçe belirtmi tir.
53
 Bu gerekçeler: 
  Ki inin kaçması riski; 
  Yargı sürecine müdahale riski; 
  Suçu önleme ihtiyacı; 
  Kamu düzenini muhafaza etme ihtiyacıdır. 
Bir  ki inin  özgürlü ünden  mahrumiyet 
halinin  devamı  uygulamasını  haklı  göstermek 
için  yukarıda  belirtilen  gerekçelerin  bir  ya  da 
birkaçının kullanılmaması, bu gerekçelerin ancak 
ki inin  durumuna  gerçekten  uygulanabilece inin 
yeterli  ve  açık  bir  ekilde
54
  ortaya  konmasından 
                                                 
53
 Bir ki inin aleyhindeki delillerin gücü dikkate alınabilir 
ancak bu tek ba ına alıkoyma halinin devamı için yeterli 
bir gerekçe te kil etmez. Bkz. 27 Kasım 1991 tarihli 
Kemmache-Fransa davası (No.1 ve 2), Mansur-Türkiye 
davası ve 8 Haziran 1995 tarihli Sargın-Türkiye davası. 
54
 11 Temmuz 2000 tarihli Trzaska-Polonya davasında 
A HM, ki inin tahliye talebinin reddinde gerekçe olarak 
ileri sürülen tekrar suç i leyebilece i riskinin, ulusal 
makamların hiçbir kararında açık bir  ekilde belirtilmemi  
olması sebebiyle geçersiz oldu una karar vermi tir.  
sonra  geçerli  olması  esastır.  Bu  gerekçelerin 
hiçbirinin geçerli olmaması halindeyse, 5. Madde 
3.  Paragraf  hükümleri  çerçevesinde  ki inin 
tahliye edilmesi gerekir.  
 
Ki inin Kaçması Riski 
 
Ki inin kaçması riski, özellikle  üphelinin 
ilk  yakalanı ı  kolay  olmamı sa  ve  fırsatını 
buldu u  anda  kaçacak  ki ilerin  söz  konusu 
olması 
halinde, 
kolluk 
kuvvetlerini 
endi elendiren  bir  unsurdur.  Ancak,  –  kaçmak 
için  hiçbir  engel  olmasa  bile  –  özgürlükten 
mahrumiyet  uygulamasını  devam  ettirmekte  tek 
ba ına  bu  genel  olasılı a  itibar  etmek  yeterli 
de ildir.
55
    Her  zaman,  bu  tür  bir  riskin  mevcut 
olup olmadı ını anlayabilmek için o davaya özgü 
                                                 
55
 Bkz. Stögmuller-Avusturya davası. Bu davada, bir 
ki inin kanundan kaçması riskinin kaçma ya da ülke 
sınırları dı ına çıkmasının kolay olması ya da bu ihtimalin 
bulunmasından kaynaklanmadı ı belirtilmi tir.   

---

 
52 
tüm  ko ulların  incelenmesi  gerekir.  lk  dikkate 
alınacak  ko ullar  da  elbette,  sonuçları  ve 
sonrasında ki inin katlanması gerekecek zararlar 
ne olursa olsun ki inin kaçmasına yol açabilecek 
olanlardır. Bu sonuç ve zararlar, söz konusu suç 
neticesinde ki iye verilecek cezanın özelliklerine 
ba lı  olmakla  birlikte,  A HM,  çok  a ır  bir 
cezanın  beklenebilecek  olmasının  tek  ba ına 
alıkoyma halinin devamını haklı çıkarmayaca ını 
müteaddit  davalarda  açıklamı tır.
56
  Ayrıca, 
Mansur-Türkiye  davasında  A HM,  “kanıtların 
özelliklerinin”  iddia  edildi i  ekilde  ba vuru 
sahibinin  kaçması  riskini  do urmadı ını  tespit 
etmi tir.
57
 
Geçmi te,  ki inin  kendisine  bir  suç  isnat 
edilmesini  takiben  kaçmı   oldu u  durumlarda, 
takibatın  sürdürülebilmesi  için  ki inin  bir  ba ka 
                                                 
56
 Bkz. 10 Kasım 1969 tarihli Matznetter-Avusturya davası; 
Letellier-Fransa davası; 26 Ocak 1993 tarihli W.- sviçre 
davası; Ya cı ve Sargın-Türkiye davası ve 17 Mart 1997 
tarihli Muller-Fransa davası. 
57
 8 Haziran 1995. 
ülkeye  iadesinin  gerekti i  hallerde
58
,  net  bir 
ekilde  alıkoyulmaktan  ikrah  söz  konusuysa,
59
 
belirli  kaçma  planlarının  tespit  edildi i 
hallerde,
60
  ki inin  kaçmasını  kolayla tıracak 
ekilde  bir  ba ka  ülkeyle  ba lantılarının  oldu u 
ya  da  takibatın  ki inin  bu  tür  ba lantılarının 
olmadı ı  bir  ülkede  sürdürüldü ü  durumlarda
61
 
                                                 
58
 Bkz. 25 Nisan 2000 tarihli Punzelt-Çek Cumhuriyeti 
davası. Bu davada, ba vuru sahibi Almanya’da yürütülen 
cezaî takibattan kaçmı tır.  
59
 Bu durum 10 Kasım 1969 tarihli Stögmuller-Avusturya 
davasında önemli bir unsur olarak tespit edilmi tir.  
60
 10 Kasım 1969 tarihli Matznetter-Avusturya davası. Bu 
davada, ki inin ülke dı ındaki bir hesaba havale 
gönderdi i, yurtdı ına bir ziyarette bulundu u ve bu 
ekilde yurtdı ında ba lantılar kurdu u tespit edilmi tir. 
Ayrıca bkz. 6 Haziran 2000 tarihli  eskz-Çek Cumhuriyeti 
davası. Bu davada ise ba vuru sahibi bir tanıdı ına yüklü 
bir miktar para vermi , bir ba kasının kimli ini kullanarak 
bir otomobil satın almı  ve sahte bir pasaport edinmi tir.  
61
 26 Ocak 1993 tarihli W- sviçre davası. Bu davada 
ba vuru sahibi bekâr bir erkektir ve ikâmetini Monte 
Carlo’ya nakletmi tir. Sık sık bir banka sahibi oldu u 
Anguilla’yı, ayrıca  ngiltere, Almanya ve ABD’yi ziyaret 
etmektedir. Bu  ekilde  sviçre dı ında, kullanabilece i epey 

---

 
53 
ya  da  ki inin  herhangi  bir  ülkeyle  ba lantılı 
olarak  birtakım  problemler  ya amasının  söz 
konusu  oldu u  durumlarda  bir  kaçma  riskinden 
söz edilebilir.  
Ancak, cezanın  iddetiyle ilgili olarak, bir 
ki inin  özgürlü ünden  mahrumiyet  halinin 
sürdürülmesinde  tek  ba ına  kaçma  riskini  öne 
sürerek bu unsurlara istinaden bir gerekçe ortaya 
koymak mümkün de ildir. Davanın kendine özgü 
ko ulları  çerçevesinde  bu  tür  bir  (ya  da  birkaç) 
unsurun  ne  önem  ta ıdı ının  tespit  edilmesi 
gerekir  –  yakın  bir  inceleme  neticesinde  bu 
unsurların bir bölümünün mevcut dahi olmadı ı, 
di erlerinin  yetersiz  oldu u  ya  da  di er  bazı 
unsurların  ki inin  fiilî  davranı larıyla  çeli ki  arz 
                                                                                 
bir malî kaynak bulundurmaktadır ve ayrıca çe itli 
pasaportları da vardır. Punzelt-Çek Cumhuriyeti davasında 
ise, ba vuru sahibinin yurtdı ında çe itli ticarî temasları 
bulunmaktadır. 1 A ustos 2000 tarihli Barfuss-Çek 
Cumhuriyeti davasında, ba vuru sahibi Almanya’ya 
kaçabilirse Alman vatanda lı ına geçebilecek ve bu da 
kendisinin Çek Cumhuriyeti’ne iadesini imkânsız 
kılacaktır. 
etti i  görülebilir.
62
  Daha  sonra  ise,  bu  unsurun 
(ya  da  unsurların)  fiilî  durum  itibarıyla  ki inin 
kaçması  riski  bulundu unu  ortaya  koyup 
koymadı ına 
bakarak 
önem 
derecesini 
belirlemek  gerekir.  Risk  zaman  geçtikçe 
azalaca ından,  yargılanma  öncesi  alıkoyulma 
süresi  ne  kadar  uzunsa  A HM  de  bu  konudaki 
denetimini o kadar sıkı tutacaktır. Örne in, I.A.-
Fransa  davasında  Mahkeme,  be   yıldan  uzun 
sürdü ü  öne  sürülen  bir  kaçma  riskinin  ortaya 
konu   ekliyle ikna olmamı tır.  
Ki inin  ailevî  sebeplerden  ötürü  kalmak 
zorunda  oldu u  ya  da  en  azından  kaçması 
ihtimalinin  dü ük  oldu unun  dü ünüldü ü 
                                                 
62
 10 Kasım 1969 tarihli Stögmuller-Avusturya davasında, 
ba vuru sahibi (pilotluk brövesi olan bir ki i)  artlı tahliye 
edildi i bir süre boyunca pek çok kez yurtdı ına uçmu  ve 
her seferinde geri dönmü tür; bir seferinde geri 
dönü ündeki ufak bir gecikmenin sebebi ise tatminkâr bir 
ekilde açıklanmı tır. Benzer bir  ekilde, Letellier-Fransa 
davasında, ba vuru sahibi daha önce serbest bırakıldı ı dört 
haftalık bir süre boyunca hiçbir kaçma te ebbüsünde 
bulunmamı tır. 

---