Microsoft Word Cor 5 2col doc
Yüklə 3,17 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Yargılama öncesi alıkoyma ihtiyacı
48 de erlendirilmeyece i konusunun çok belirgin olmayabilece ini de kaydetmi tir. Yalnızca özgürlü ünden mahrum edilen ki i ve bir suç te kil edebilecek olaylar arasında bir ili ki oldu unu de il, aynı zamanda bu olayların iddia edilen suç kapsamına girdi ini gösteren bulgulara da ihtiyaç vardır. Bu durum, özellikle yeni ya da pek bilinmeyen suç türleri için sorun yaratabilmektedir. Ancak, belli bir fiilin yasaklanmasına dair kanun hükmünün özellikle sıra dı ı bir ekilde yorumlanması da üphenin makul olmadı ı sonucuna varılmasına yol açabilir. Her ne kadar üphenin makul olup olmadı ının tespiti, beklenen suçlar için söz konusu olmasa da bu gerekçeyle özgürlükten mahrumiyetin yalnızca belirli ve somut suçlar için geçerli olabilmesi ve bu tür bir mahrumiyetin suçun önlenmesi amacıyla “makul ölçüde gerekli” addedilmesine ili kin bu ortak art, kesinlikle, 5. Madde 1. Paragraf (c) fıkrası hükümlerinin ihlâlinden kaçınmak için mahrumiyet tedbirinde de aynı düzeyde üphenin mevcudiyetinin kanıtlanması gerekti i anlamına gelecektir. Dolayısıyla, ki inin gerçekle tirdi i fiilin bir suç i lenmesiyle ba lantılı oldu unu gösterir yeterli objektif kanıta ihtiyaç duyulacaktır. Neler olabilece iyle ilgili birtakım önyargı ya da belirsiz korkulardan hareket edilmesi mümkün de ildir. Yargılama öncesi alıkoyma ihtiyacı Her ne kadar bir suç i ledi inden üphelenilen bir ki i hakkında cezaî takibat ba latmak ya da bir suçun i lenmesini önlemek, ilk bakı ta üphelilerin özgürlüklerinden mahrum edilmelerinde haklı bir gerekçe olarak görülebilse de, bu durum bu amaçla ba latılmı bir mahrumiyet tedbirinin sürdürülmesi için yeterli bir mesnet te kil etmez. Alıkoyma halinin devamı, hem bu uygulamanın ilk ba ta hem de hâlihazırda haklı olup olmadı ını tespit etmek 49 üzere en kısa sürede yargı denetimine tâbi olmalıdır. Yalnızca, alıkonulan ki inin bir suç i ledi i ya da suç i lemeye te ebbüs etti ine ili kin hâlâ makul bir üphenin geçerli oldu u gerekçesiyle, alıkoyma uygulamasının hâlihazırda haklı olup olmadı ı sorusunun cevabı müspet olamaz. A HM, ya hiçbir suç i lenmedi inin anla ılması ya da ki inin bu suça i tirak etti ine dair üpheleri bertaraf edebilmesi sebebiyle, ki inin ilk olarak özgürlü ünden mahrum edilmesini takiben makul üphenin ortadan kalkabilece ine i aret etmi tir. A HM, müteaddit olarak bir üphenin mevcudiyetinin esas oldu unu, ancak belli bir süre geçtikten sonra ki inin alıkoyulma halinin uzatılması için yeterli olmadı ını belirtmi tir. 50 Bunun sebebi, 5. Madde 3. Paragraf hükümlerinde ki inin 50 10 Kasım 1969 tarihli Stögmuller-Avusturya davası, 12 Aralık 1991 tarihli Clooth-Belçika davası, 24 A ustos 1998 tarihli Contrada- talya davası, J ius-Litvanya davası (asliye mahkemesi üphenin mesnetsiz oldu u kararına varmı tır) ve 1 A ustos 2000 tarihli Barfuss-Çek Cumhuriyeti davası. yargılanması sürerken salıverilmesi hakkının bulunmasıdır. Ki inin yargılanması devam ederken alıkoyulma halinin – özgürlük karînesine ra men – sürmesi de yalnızca, özgürlükten mahrumiyet tedbiriyle ilgili bir ya da birden fazla makul ve yeterli gerekçe olmasıyla mümkündür. Alıkoyma süresinin uzatılma sebepleri, yalnızca bu sebeplerin söz konusu ki inin içinde bulundu u artlara uygulanabilece i hallerle sınırlıdır. Dolayısıyla, hiçbir zaman, belli bir sabıka kaydı olan ya da bazı suçları i lediklerinden üphelenilen ki ilerin yargılanmaları devam ederken salıverilme hakkından faydalanamayacaklarına dair bir kural getirilemez. Örne in, Caballero-Birle ik Krallık davasında, ba vuru sahibi tecavüze te ebbüs suçundan tutuklanmı tır. Daha sonra, istisnasız tüm cinayet, katliam ve tecavüz zanlılarının kefaletle salıverilmelerini yasaklayan bir kanun hükmüne istinaden mahkeme tarafından ba vuru sahibinin kefaletle tahliye talebinin reddedilmesi neticesinde de ngiltere idaresinin, 5. Madde 3. Paragraf hükümlerini ihlâl etti ine karar 50 verilmi tir. 51 Böyle bir kanun kabul edilemez, zira bu kanun, mahkemenin ki inin özgürlü ünden mahrum edilmesine ili kin artları dikkate almasını engellemektedir. Avrupa nsan Hakları Mahkemesinin cinayet davalarında bile özgürlükten mahrumiyet süresinin uzatılmı olmasını haksız buldu unu hatırda bulundurmak gerekir. 52 Ayrıca, ilk bakı ta özgürlükten mahrumiyet süresinin uzatılmasını haklı kıldı ı dü ünülen sebepler, alıkoyma süresi uzadıkça haklılı ını yitirebilir; bu sebeple tahliye taleplerinin önyargısız bir ekilde incelenmesi arttır. Alıkoyma süresinin uzatılmasıyla ilgili haklı sebeplerin artık mevcut olmaması – ilk ba ta ya da daha sonraki bir a amada – ancak hâlâ suçun i lendi ine ili kin makul bir üphenin bulunması durumunda ise, ki i kefaletle serbest bırakılmalıdır. Ancak bu durumda, tahliye, 51 8 ubat 2000. 52 23 Eylül 1998 tarihli I.A.-Fransa davası; 26 Haziran 1991 tarihli Letellier-Fransa davası. ki inin kovu turmaya katılmasının sa lanmasına yönelik bir takım teminatlara tâbi olabilir. Ancak, herhangi bir ki i için özgürlükten mahrumiyet uygulamasının devamına ili kin hâlâ haklı sebepler gösterilebilmesine ra men, bu ki inin makul bir süre içinde mahkeme huzuruna çıkarılmasının sa lanması da gerekir. Bu art da bu tür bir özgürlükten mahrumiyet tedbirinin toplam süresini sınırlandırmaktadır. Yargılanma öncesi ki iyi alıkoyma gerekçeleri A HM, bir suç i ledi ine dair hakkında hâlâ makul üphe bulunan bir ki inin yargılanma Yüklə 3,17 Kb. Dostları ilə paylaş:
|