Dədə Qorqud ● 2014/IV 91
Bullar başdıyır vuruşmağa. Noruz Kəlləgözü öldürür, başını kəsib qoyur
xurcuna, gəlir onun qalaçasına. Görür bir qızı saçınnan asıblar göydən. Qızı
azad eliyir. Qız deyir:
– Ay yazığ, Kəlləgöz indi gələr, səni də öldürər, məni də.
Deyir:
– Yeri, o xurcunda qarpız var, onu gətir, kəsim yeyək, sora baxaruğ.
Qız gedib xurcuna baxanda baxıb görür Kəlləgözün başıdı. Noruzun əl-
əyağına düşür ki:
– Məni də özünnən apar.
Xəzinədən yüngüldən – ağırdan, qiymətdi şeylərdən götürüb yola düşüllər.
Get ha get, get ha get, gəlib Qəndabın olduğu vilayətə çatıllar. Çatır ora. Deyir
Noruzun gedib-gəlməyi 25 il çəkir. Orda öz sevgilisini də alır, qayıdır. Gələndə
öz atasının çobanına rast gəlir. Çoban Noruzu tanımır. Görür şəhərsayağı geyin-
miş bir adamdı, yanında da üç dənə gözəl xanım gəlir: Gülşən xanım, Kəlləgö-
zün saçınnan bağladığı xanım və Qəndəb xanım. Çoban bulları görəndə deyir ki,
bu xanımları onnan alaciyəm. Kimdi ki, bu üş dənə gözəli aparır?! Deyir:
Gəl əzəl başdan danışağ,
Zövqün, qeyri-qalın oğlan.
Bir çomağla indi səni,
Vurub atdan sallam, oğlan.
Noruz deyir:
Gəlirdim Misir elinnən,
Duman aldı yolum, çoban.
Çəkərəm Misri qılıncı,
Sənə fərzad, ölüm çoban.
Belə deyəndə çoban onu tanıyır, deyir:
– Məni bağışda, ağa, səni tanımamışam. Mən gedim muşduluğa, sən ya-
vaş-yavaş xanımlarınan bir yerdə gəl.
Çoban gəlir Noruzun atasına xəbər verir. Orda deyir:
Noruz, gəldi, Noruz gəldi,
Üş incəbelli gözəlnən.
Noruz gəldi, Noruz gəldi,
Üş durnabelli gözəlnən.
Gələndə mənim yanıma,
Sevdanı saldı canıma.
Dədə Qorqud ● 2014/IV 92
Muşduluq Zeynəb xanıma,
Noruz gəldi, Noruz gəldi.
Gəlir ayləsi Noruzun pisvazına çıxır, onu qarşılayır. Atası üş gözəl xanım-
nan Noruza toy eliyir, onnarı Noruza alır.
AŞIQ XANMUSA İLƏ DÖRD QIZ
(Aşıq rəvayəti)
Sizə hardan xəbər verim, Göyçə mahalında Aşıq Xammusadan. O vaxt
Aşıq Xanmusanı toya dəvət etdilər. O zamannar toylar 7 gün 7 gecə keçirilər-
miş. Aşıq Xammusa toyda 7 gün 7 gecə çalıb-oxudu. Gəlini gətirib, bəyi tərif
elədü, haqq-hesabın alıb geri qayıtdı. Piyadaçılığ idi, gəlhagəl, gəlhagəl, gəlib
bir göy çəmənniyə çatdı. Burda çeşmə vardı. Əl-üzünü yuyub, su içib, sazını ye-
rə qoyub, uzanmaqda olsun.
Yazın isdi günü idi, Aşıq Xammusanı yuxu apardı. Aşıq Xammusa burda
yatmağda olsun, sizə kimnən xəbər verim – 4 dənə gözəl qızdan. Onnar ekskur-
siyaya çıxmışdılar. Onun biri azərbaycannı qızı, biri gürcü qızı, biri erməni qızı,
biri də rus qızıydı.
Gəldilər gördülər bir cavan oğlan yatıb. Sazını görəndə bildilər ki, bu aşığ-
du. Azərbaycannı qızı dedi:
– Aşığ, aşığ, ayağa qalx!
Aşığ Xammusa qalxdı, gördü dörd dənə gözəl qızdı. Bunun biri azərbay-
cannıdı. Azərbaycannı qızı dedı:
– Aşığ, bizə bir tərif söylə.
Dedi:
– Söylüyə bilmərəm.
Dedi:
– Bəs aşığ tərif bilməzmi?
Dedi:
– Xanım, səni tərif eləsəm, o birilər mənnən inciyəcəy. O birilərin dilini
bilmirəm.
Qız dedi:
– Elə bunların starşısı mənəm. Məni tərif elə, o birilərnən işin yoxdu.
Dedi:
Mən səni görənnən bəri,
Halım pərişandı, Maral.
Əl mənnən, ətəy sənnən,
Ölürəm, amandı, Maral.
Dədə Qorqud ● 2014/IV 93
Açılıbdı qoynun içi,
Bağı-Gülüstandı, Maral.
Əl mənnən, ətəy sənnən,
Ölürəm, amandı Maral.
Dedi:
– Mənim adımı hardan bilirsən?
Dedi:
– Gözəl olduğun üçün sənə Maral dedim. Maral, Ceyran çöl heyvandı. On-
nar gözəl olduğuna görə şamil eliyiblər insana.
Erməni qızı dedi:
– Aşığ, yenə burda millətpərəsdiy eliyirsən? Məni də tərif elə.
Dedi:
– Axı, sənin dilini mən yaxşı bilmirəm.
Sora dedi:
Axçi, qanır banım aşım,
Sirbov sirac yarım aşım
Sevannı, bannı, cümləsin,
Çoxdandı sevirəm səni.
Əl mənnən, ətəy sənnən,
Ölürəm amandı, Maral.
Açılıbdı qoynun içi,
Bağı-Gülüstandı, Maral.
Erməni qızını tərif eliyib yola düşəndə baxdı ki, rus qızı başın qoyub cına-
ğına, bahar buludu kimi gözlərinnən yaş tökür. Dedi:
– Heç, insaf döyül ki, bu rus qızın tərif eləmiyəsən.
Aldı Aşığ Xammusa:
Aşığ gərəy döşdən yaza,
Taziyanəni vura saza.
Krasiva, çorniy qlaza,
Tuda-suda yexıt mojna?
Prixadite pervi Mayda,
Paka çetvertum subota,
Day ruki, radi Boqa,
Tuda-suda xadit mojna?
Rus qızın da tərifləyir, qalır gürcü qızı. Deyir:
Modya, qogi, genasvali,