“Özel Hukuk” Uluslararası Sempozyum
37
Qanununun (BGB) 306-cı maddəsinin 3-cü
bəndində fərqli nizamlama nəzərdə tutulub.
Bununla, standart şərti hazırlayan tərəfin Layi-
hənin 27-ci maddəsinin 2-ci bəndindən ana-
logiya yolu ilə faydalanmasına da mane olun-
du. Müqavilənin digər tərəfinin isə, bəhs edilən
göstərişdən istifadə edilməsinə mane yoxdur.
6762 sayılı T ürkiyə T icarət Qanunun 1466-cı
maddəsində də oxşar bir göstərişə yer verilib.
Həqiqətən, bu normada, qanunla və ya müvafiq
orqan tərəfindən ən yüksək qiyməti təsbit
edilən müqavilələrdə həmin qiymət keçdiyi
təqdirdə, bu m üqavilələrin qanunla və ya mü-
vafiq orqan tərəfindən təsbit edilən qiymətlə
bağlanıldığı və bu qiymətdən artıq olan ödəniş-
lərin geriyə qaytarılmasının lazım olduğu, bu
kimi hallarda 818 sayılı T BQ-nun 20-ci mad-
dəsinin tətbiq edilməyəcəyi nəzərdə tutulub.
Layihənin, 23-cü maddəsinin başlığı, “III.
Tə fsir”dir.
Bu göstərişə görə, “ müqavilənin standart şərt-
ləri arasında yer tutan hər hansı bir göstəriş
açıq və anlaşılır deyilsə və ya birdən çox məna
daşıyırsa, həmin şərti hazırlayan tərəfin
əleyhinə, qarşı tərəfin isə, lehinə təfsir edilir”.
Layihənin “III. T əfsir Edilmə” başlığını daşı-
yan 23-cü maddəsi də “ 818 sayılı T BQ-da”
tənzimlənməyən, yeni bir maddədir”. Layihə-
nin 23-cü maddəsi bir bənddən ibarət olub,
standart şərtlərin təfsirini tənzimləyir.
Maddəyə görə, açıq və anlaşılır olmayan və ya
birdən çox məna daşıyan standart şərt, həmin
şərti hazırlayan tərəfin əleyhinə, qarşı tərəfin
isə, lehinə təfsir edilir. Bu əsaslar, 4721 sayılı
T ürkiyə Mülki Qanununun 2-ci maddəsində
nəzərdə tutulan “ dürüstlük (vicdanlılıq)” qay-
dası üç ün, standart şərtlərin təfsiri baxımından
önəmli bir tətbiq sahəsi meydana gətirəcəkdir.
Həqiqətən, standart şərti hazırlayan şəxs, hə-
min şərti hazırlayarkən, vicdanlılıq qaydasına
əməl etməlidir. Müqavilədə açıq olmayan şərt-
lərin, hazırlayanın əleyhinə təfsir edilməsi
üçün, hazırlayan şəxsin həmin müqavilə baxı-
mından mütəxəssis olması şərt deyildir. Əks
yöndəki həll edilmə qaydası, hüququn əsas
qaydalarından biri olan “ ziddiyyətli davranmaq
qadağandır” qaydasına zidd olacaqdır. Nəticə
olaraq, belə standart şərtlər, həmişə qarşı
tərəfin lehinə təfsir edilir.
Bu baxımdan, Roma hüququnda irəli gələn “ im
dubio contra stipulatoerem” (müqavilə, şübhə
halında hazırlayan tərəfin əleyhinə təfsir edilir)
ümumi qaydası da eyni nəticəni verir.
Sözleşmenin diğer tarafının ise, söz konusu
hükümden yararlanabileceğinde duraksama
yoktur. 6762 sayılı T ürk T icaret Kanununun
1466 ncı maddesinde de özdeş bir düzenle-
meye yer verilmiştir. Gerçekten bu düzenle-
mede, kanun ya da yetkili makamlarca belir-
lenen en yüksek bedeli aşan sözleşmelerin bu
bedel üzerinden yapılmış sayılacağı ve bu be-
delden fazla olarak yerine getirilmiş edimlerin
iadesinin gerekeceği, bu durumlarda 818 sayılı
Borçlar Kanununun 20 nci maddesinin ikinci
fıkrasının son cümlesinin uygulanmayacağı
öngörülmüştür” şeklindedir.
Tasarı/m.23’e göre , “ III. Yorumlanması” baş-
lığı ile, “ Genel işlem koşullarında yer alan bir
hüküm, açık ve anlaşılır değilse veya birden
çok anlama geliyorsa, düzenleyenin aleyhine
ve karşı tarafın lehine yorumlanır” denilmiştir.
Madde gerekçesi ise, “ 818 sayılı Borçlar Kanu-
nunda yer verilmeyen, “III. Yorumlanması”
kenar başlıklı yeni bir maddedir.-Tasarının tek
fıkradan oluşan 23 üncü maddesinde genel
işlem koşullarının yorumlanması düzenlenmek-
tedir.
Maddeye göre, açık ve anlaşılır olmayan veya
birden çok anlama gelen genel işlem koşulları,
düzenleyenin aleyhine ve diğer tarafın lehine
yorumlanır. Bu esaslar, 4721 sayılı T ürk Me-
denî Kanununun 2 nci maddesinde öngörülen
dürüstlük kurallarının, genel işlem koşullarının
yorumlanması bakımından özel bir uygulama
alanı oluşturur. Gerçekten, düzenleyenden, söz-
leşme koşullarını dürüstlük kurallarının gerek-
tirdiği önemi vererek hazırlaması beklenir.
Sözleşmede açık olmayan veya duraksamaya
sebep olan noktalar, düzenleyen aleyhine yo-
rumlanacaktır. Sözleşme hükümlerinin düzen-
leyen aleyhine yorumlanması için, düzenleye-
nin o sözleşme bakımından uzman olması da
gerekmez. Aksine bir çözüm tarzı, bir genel
hukuk ilkesi olan, çelişkili davranma yasağına
aykırı düşer. Sonuç olarak, bu tür genel işlem
koşulları daima diğer taraf lehine yorumlanır.
Nitekim, Roma hukukundan gelen “ in dubio
contra stipulatorem” (Sözleşme, şüphe hâlinde
düzenleyen aleyhine yorumlanır) genel ilkesin-
den de aynı sonuç çıkmaktadır.
Bu genel ilke ve buna koşut olan bu madde,
sözleşmeyi veya sözleşmedeki bir hükmü ya da
bir sözcüğü kaleme alanın, onu istediği gibi
ifade etme olanağına sahip bulunması sebe-
biyle, kaleme aldığı metnin kendi aleyhine yo-
“Mülki hüquq” beynəlx alq simpozium
38
Bu ümumi qayda və buna bağlı olan maddə,
müqaviləni və ya müqavilədəki bir göstərişi
yaxud bir sözü hazırlayan şəxsin, onu istədiyi
kimi, ifadə etmək imkanına sahib olması səbəbi
ilə, hazırladığı məzmunun öz əleyhinə təfsir
edilməsini qəbul etməlidir- fikrinə istinad edir.
Eyni şəkildə, bir şərti fikirləşdiyi kimi yazıl-
mayan şəxsin “ bu şərt belədir (belə anlaşılma-
lıdır)” şəklindəki, sonradan həyata keçirəcəyi
təfsir haqlı sayıla bilməz.
Almaniya Mülki Qanununun (BGB) 305-ci
maddəsinin 2-ci bəndində də oxşar bir göstəriş
tənzimlənib.
Layihənin 24-cü maddəsinin başlığı “IV.
Dəyişdirmə Qadağası”dır.
Bu göstərişə görə, “ standart şərtlər nəzərdə tu-
tulan bir müqavilədə və ya ayrı bir müqavilədə
hazırlayan şəxsə tək tərəfli olaraq, standart
şərtlər nəzərdə tutan müqavilənin hər hansı bir
şərtini qarşı tərəfin əleyhinə dəyişdirmək və ya
yeni şərti tənzimləmək səlahiyyətini verən
qeydlər əhəmiyyətsizdr”.
Layihənin, “ IV.Dəyişdirmə Qadağası” başlığını
daşıyan 24-cü maddəsi də “ 818 sayılı T BQ-
nunda” nəzərdə tutulmayan yeni bir maddədir.
Layihənin 24-cü maddəsi bir bənddən ibarət
olub, “ standart şərtlərin dəyişdirilməsi qadağa-
sını” tənzimləyir.
Maddə, “ standart müqavilədə” və ya “ ayrı bir
müqavilədə” yer verilən və hazırlayana tək
tərəfli olaraq standart şərtləri tənzimləyən
müqavilənin bir şərtini qarşı tərəfin əleyhinə
dəyişdirmək və ya yeni tənzimləmə həyata
keçirmək hüququ verən qeydlərin əhəmiyyətsiz
olduğunu göstərir. Belə “ standart müqavilədə”
və ya ayrı bir müqavilədə nəzərdə tutulan bu
cür şərtlər, (qeydlər, normalar), Layihənin 27-
ci maddəsinin 2-ci bəndinin 1-ci cümləsinə
görə, mütləq etibarsız (əhəmiyyətsiz) sayıla-
caqdır. Başqa bir sözlə, burada eyni bəndin
ikinci cümləsinin tətbiqi mümkün deyildr.
“ Standart şərtlərin”, hazırlayan tərəfindən tək
tərəfli və əvvəlcədən hazırlanılmış olması, bun-
ların Layihənin 21-ci maddəsinin 1-ci bəndinə
əsasən, müqavilənin məzmununa daxil olması,
bu müqavilənin hazırlayan tərəfindən tək tərəfli
olaraq dəyişdirilməsi demək deyildir. Lakin,
təcrübədə standart şərtlər arasında, həmin şərt-
lərin tamamilə va ya bir hissəsinin dəyişdiril-
məsi haqqında hazırlayana səlahiyyət verildiyi
görülür. Maddədə özündə belə bir hüququ
saxlayan “ standart şərtləri hazırlayan tərəf”in
rumlanmasına katlanması gerektiği düşüncesi-
ne dayanır. Aynı şekilde, bir hükmü düşündü-
ğü gibi yazmamış olan kişinin, “ bu hüküm
şöyle anlaşılmalıdır.” şeklinde, sonradan yapa-
cağı yorum haklı sayılamaz. Alman Medenî
Kanunun (BGB) 305c maddesinin ikinci fıkra-
sında benzer bir düzenlemeye yer verilmiştir”
şeklindedir.
-Tasarı/m.24’e göre , “IV. De ğiştirme yasa-
ğı” başlığı ile, “ Genel işlem koşullarının bu-
lunduğu bir sözleşmede veya ayrı bir sözleş-
mede yer alan ve düzenleyene tek yanlı olarak
karşı taraf aleyhine genel işlem koşulları içeren
sözleşmenin bir hükmünü değiştirme ya da
yeni düzenleme getirme yetkisi içeren kayıtlara
yer verilemez” denilmiştir.
Madde gerekçesi ise, “ 818 sayılı Borçlar Kanu-
nunda yer verilmeyen, “ IV. Değiştirme yasağı”
kenar başlıklı yeni bir maddedir.-Tasarının tek
fıkradan oluşan 24 üncü maddesinde, genel iş-
lem koşullarını değiştirme yasağı düzenlen-
mektedir.
Maddede, tip sözleşmede veya ayrı bir sözleş-
mede yer alan ve düzenleyene tek yanlı olarak
karşı taraf aleyhine genel işlem koşulları içeren
sözleşmenin bir hükmünü değiştirme ya da
yeni düzenleme yapma yetkisi veren kayıtlara
yer verilemeyeceği belirtilmektedir. Bir tip
sözleşmede veya ayrı bir sözleşmede yer veri-
len bu tür kayıtlar, T asarının 27 nci maddesinin
ikinci fıkrasının birinci cümlesi anlamında
kesin hükümsüzlük yaptırımına bağlı olacak-
tır. Başka bir ifadeyle, burada aynı fıkranın
ikinci cümlesinin uygulanması söz konusu de-
ğildir.
Genel işlem koşullarının, düzenleyen tarafın-
dan tek yanlı ve önceden hazırlanmış olması,
bunların T asarının 21 inci maddesinin birinci
fıkrası uyarınca sözleşmenin kapsamına girme-
si, bu sözleşmenin düzenleyen tarafından tek
yanlı olarak değiştirebileceği anlamına gelmez.
Ancak, uygulamada genel işlem koşulları için-
de, bu koşulların tamamının veya bir kısmının
değiştirilmesi konusunda düzenleyene yetki
verildiği görülmektedir. Maddede, kendisinde
böyle bir yetkiyi saklı tutmuş olsa bile, düzen-
leyenin bu yetkisine dayanarak, sözleşmeyi tek
yanlı, yani dilediği gibi de ğiştirme ya da yeni
düzenleme yapma yolu kapatılmış ve bu tür
kayıtlara yer verilemeyeceği öngörülmüştür.
Bu tür düzenlemeler de, Hukukumuza yabancı
değildir. 4077 sayılı T üketicinin Korunması