57
güclü işlək maliyyə mexanizminə malik olmuş olur. Fikrimizcə, bunun birinci yolu
iqtisadiyyata qoyulan investisiyaların dəyişməz olaraq qalması şərti ilə vergilərin
müvafiq surətdə azalması, ikinci yolu isə vergilərin miqdarını əvvəlki səviyyədə
saxlamaqla dövlət xərclərini artırmaqdır. Belə olan halda ümumi axınların məbləği
artmağa doğru istiqamətlənir və nəticədə birinci yolun iqtisadi cəhətdən
səmərəsizliyi və məqsədəuyğun olmaması təsdiq olunur. Eyni zamanda hər hansı
səbəbdən müəssisələrdə fərdi yığımların miqdarının dəyişməz olduğu halda
investisiyaların miqdarının azaldığı da aydın görünür.
nkişaf etməkdə olan ölkələrdə dövlət xərclərinə qənaət etməklə onun
azaldılması əsas götürülür. Həmin dövlət xərclərinin azaldılması siyasəti ölkə üçün
həyati əhəmiyyət kəsb edən xərc maddələri də daxil olmaqla bütün xərclərin
ümumi ixtisarına gətirib çıxarır. Adətən, dövlət tərəfindən yüksək texnologiyalı
layihələrə kapital qoyuluşlarının, əsas fondları təmin edən infrastrukturun
saxlanılmasına büdcə ayırmalarının azalması iqtisadi inkişafın zəifləməsinə səbəb
olur. Lakin büdcənin tənzimlənməsi gəlir və xərclərin mütləq bərabər həcmdə
olmasını nəzərdə tutmur, eyni zamanda büdcənin kəsirli olmasının qorxulu
olmadığı da əksər iqtisadçılar tərəfindən qəbul edilmişdir. Artıq bütün dünya
iqtisadçıları belə bir fikirlə razılaşırlar ki, yumşaq büdcə kəsiri də müsbət rol
oynaya bilər. Movcud maliyyə resurslarını daha da səfərbər etmək, büdcə vəsaitləri
hesabına yeni iş yerləri açmaq, nəticədə tələblə təklif arasında yeni nisbət
yaratmaq məqsədilə, zərurət yarandıqda isə büdcədən daha çox vəsait xərcləmək
mümkündür. Ancaq büdcə kəsirinin səviyyəsi büdcə qanunvericiliyi ilə
tənzimlənən səviyyədən artıq olmamalıdır. Büdcə kəsirinin səviyyəsinin
tənzimlənməsi beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən də nəzərdə tutulmuşdur.
1997-ci ildə Avropa Valyuta ttifaqı maliyyə sabitliyi haqda pakt qəbul
etmişdir. Bu paktda nəzərdə tutulmuşdur Ki, üzv ölkələrin hər birində büdcə
kəsiri ÜDM-un 3%-dən çox olmamalıdır.
58
Dinamik iqtisadi inkişaf və istehsalın səmərəliliyinin yüksəlməsi şəraitində
istehlakçıların gəliri artır. Gəlirin ildən-ilə artması büdcə sisteminin bütün
həlqələrinin gəlirlərinin, həm də xərclərinin artırılmasının əsasını təşkil edir.
Gəlirlər artdıqca xərclərin ümumi artımı ilə yanaşı onun quruluşunun
təkmilləşdirilməsi və prioritet istiqamətlərə digər sahələrə nisbətən daha artıq
vəsait yönəldilməsi baş verir. Dövlət investisiya xərclərinin artırılması, büdcənin
istehsal yönümlülüyünün təmin olunması gələcəkdə büdcə gəlirlərinin artırılmasının
ə
sasını təşkil edir.
Bəzən dövlətin iqtisadiyyatda tənzimləyici rolunu onun istehsalda rolu və
dövlət mülkiyyətinin xüsusi çəkisinin səviyyəsi ilə əlaqələndirirlər. Bu cür
qiymətləndirmə dövlətin büdcə-vergi sistemində rolu və dövlət maliyyəsindən
səmərəli istifadəsi baxımından düzgün hesab edilə bilməz. Çünki dövlətin
iqtisadiyyatda rolu istehsal vasitələri üzərində dövlət mülkiyyətinin səviyyəsinə
mütənasib deyildir. Burada əsas milli gəlirin dövlət maliyyəsi formasında
dövlətləşdirilməsi səviyyəsidir. Dünyanın inkişaf etmiş ölkələrində ÜDM-da dövlət
xərclərinin xüsusi çəkisi azalmır, əksinə, artan temp üzrə inkişaf edir. Bu göstərici
ABŞ-da 30%, Danimarkada-60%, Fransada-54,6%, Belçikada-53,7% təşkil edir.
qtisadi cəhətdən inkişaf etmiş ölkələrdə büdcə xərclərinin tərtibində əsas
meyar kimi adambaşına düşən orta xərc normaları və büdcə təşkilatlarının
kontingent göstəriciləri əsas götürülür. Aşağı səviyyəli büdcələrin bu norma və
normativlərə uyğun tənzimlənməsi yuxarı büdcələrdən ayrılan transfer şəklində
verilən maliyyə yardımları vasitəsilə həyata keçirilir. Respublikamızın dövlət
büdcəsində ayrı-ayrı regionlarda adambaşına düşən büdcə xərcləri də kəskin
fərqlənir.
Mərkəzləşdirilmiş xərclərdən vəsaitlərin ayrılması yerli gəlir və xərclərin
tarazlaşdırılması üçün zəruri olsa da, onların yalnız qaytarılmamaq şərti ilə
verilməsi məqsədə müvafiq hesab edilə bilməz. Yerli gəlirlərin tamamlanması üçün
vəsaitlərin tam həcmdə mərkəzdən daxil olması onların artırılmasında yerli
hakimiyyət orqanlarının marağını təmin etmir.
59
Vəsaitlərin büdcələrarası bölgüsünün elə formaları tapılmalıdır ki, yerli
gəlirlərin artırılmasında yerli hakimiyyət orqanlarının maraqları təmin edilsin.
Fikrimizcə, bu məqsədlə dövlət büdcəsinin kəsirinin tam həcmdə
mərkəzləşdirilmiş gəlirlərə və xərclərə aid edilməsi praktikasından imtina edilməli,
büdcə kəsirinin müəyyən hissəsi yerlərə ötürülməlidir. Kəsirin örtülməsi üçün
yerli hakimiyyət orqanları yerli maliyyə mənbələri tapmaq, deməli, regionlarda
iqtisadiyyatın inkişafına yardımçı olmaq zərurəti qarşısında qalacaqdır. lk
dövrlərdə isə yerli büdcələrin kəsirini örtmək üçün mərkəzləşdirilmiş xərclərdən
büdcə ssudaları ayırmaq olar.
Yuxarıda deyilənlərdən belə qənaətə gəlmək olar ki, dövlət maliyyəsi
vasitəsilə tənzimləmədə müasir mexanizm və alətlərdən istifadə edən səmərəli
idarəetmə strukturu yaratmaqla bu fərqi azaltmaq mümkündür.
Büdcə vəsaitlərinin idarə olunması qənaət rejiminə, xərclərin səviyyəsinin və
quruluşunun optimallaşdırılmasına, xərc komponentlərin müasir funksional
təhlilinə, real istehsal sahəsinin aktiv iqtisadi artımına yönəldilməlidir. Bu
deyilənlərdən belə bir qənaətə gəlmək olar ki, dövlət maliyyəsinin səmərəli təşkili
və ona sistemlilik xarakterinin verilməsi bir sıra mühüm tədbirlərin həyata
keçirilməsini tələb edir:
- real istehsal olunan, lakin hesablanmamış ödəmələri nəzərə alan
hesablaşmaların paralel prinsiplərinin həyata keçirilməsi;
- dövlət idarəetmə orqanları arasında uyğun əməliyyatların həyata keçirərkən
gəlir və xərclərin təkrar hesablarının aradan qaldırılması;
- dövlət idarəetmə orqanlarının (gəlirlər, xərclər, borclanma)
maliyyələşdirmə üzrə daxili və xarici əməliyyatlarının bir-birindən ayrılması;
- büdcə kəsirinin müəyyən edilməsinin daha səmərəli metodlarının işlənməsi.
Dövlət maliyyəsinin idarə edilməsinin mühüm obyekti kimi dövlət borcu
çıxış edir. Bu zaman dövlət borcunun həcminin və qaytarılmasının uçotu birinci
dərəcəli əhəmiyyət kəsb edir.
Dostları ilə paylaş: |