64
Qloballaşmanın əsas ziddiyyətlərindən biri ondan ibarətdir ki, hələlik nəzərdən
keçirilən qloballaşma prosesi qlobal, ümumdünya xarakteri almamışdır. qtisadçıların
fikrincə, inkişaf etməkdə olan dövlətlərin əhalisinin, demək olar, yarıdan çoxu
beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin intensivləşdirilməsinin toxunmadığı qapalı
iqtisadiyyat daxilində yaşayır. Bundan başqa, XXI əsrin hüdudlarında təxminən bir
milyard adamın yaşadığı, demək olar, beynəlxalq əmək bölgüsü sistemindən
çıxarılmış onlarla dövlətdən ibarət çoxsaylı qrup ayrılmışdır.
Qloballaşmanın müasir problemləri hər şeydən əvvəl, sənaye cəhətdən inkişaf
etmiş ölkələr arasında geniş intişar tapır, yalnız ikinci növbədə inkişaf etməkdə olan
ölkələri əhatə edir. Dünya təsərrüfatı əlaqələrinin qloballaşması qeyd-şərtsiz
ziddiyyətli proseslər kimi bütövlükdə özündə müsbət başlanğıclar daşıyır. Əsasən,
məhz qloballaşmanın köməyilə bəşəriyyətin imkanları ölçüyəgəlməz dərəcədə artır,
onun həyat fəaliyyətinin bütün cəhətləri daha tam nəzərə alınır, xalqların və
dövlətlərin iqtisadi inkişafının, qarşılıqlı fəaliyyətinin yeni-yeni imkanları açılır.
Məhz beynəlxalq əlaqələrin və dünya təsərrüfatları əlaqələrinin qloballaşması
bəşəriyyətin qlobal problemlərinin həlli üçün ciddi potensial əsas yaradır [14].
Qloballaşma prosesinin obyektiv xarakterini qəbul edən bir çox iqtisadçılar çox
vaxt qeyd edirlər ki, bu proses bütün marağı olan tərəflərin razılaşdırılmış prinsipləri
ə
sasında deyil, hər şeydən əvvəl, ABŞ-ın və onun müttəfiqlərinin reseptləri üzrə
həyata keirilir. Bu zaman ABŞ-ın özünün uğurları üçün bütün dünyanın boynuna
qoyduğu şərtlər inkişaf etməkdə olan ölkələrin və postsosialist ölkələrin, həmçinin
sənaye cəhətdən inkişaf etmiş ölkələrin “qızıl milyard” adlandırılan hissəsinin
ə
halisinin maraqları arasında ziddiyyətli qarşıdurmaya səbəb olur.
Hazırda dünya və situasiya, dünya iqtisadiyyatının özünün maraqlarına xidmət
edən institutlarında yaranmış sistemdən daha tez dəyişir. Bu, ilk növbədə, qeyri-rəsmi
strukturların sayının artmasında, onların fəaliyyətinin fəallaşmasında təzahür edir.
Lakin qeyri-rəsmi qurumların statusu həm də onların həllinin icrasının məcburi
olmamasına, beləliklə də onların gözlənilən təqdimatda yerinə yetrilməməsinə zəmin
yaradır [14].
“Dünya”, “paralel” və ya “qlobal” hökumətin yaradılması ideyası heç də yeni
65
deyildir. Müxtəlif vaxtlarda müvafiq strukturların yaranışı irəli sürülmüşdür. Bu
problemin yeni həllinin axtarılmasının zəruriliyi iqtisadi birliyi mahiyyəti “Global
governance, not global government” şüarı olan ideyaya gətirir. Hazırda “qlobal
hökumətsiz qlobal idarəetmə” ideyası hələ dəqiq cizgilər almamışdır.
Dünya iqtisadiyyatının institusion formalaşması prosesi həm praktikada, həm də
yeni ideya və layihələrin işlənib hazırlanması şəklində davam edir. Lakin o, hələ də
başa çatmaqdan, məntiqi sona yetməkdən çox uzaqdır. Belə vəziyyət mövcud
beynəlxalq institutlar kompleksinin səmərəli və bununla bərabər tam və qarşılıqlı
ə
laqəli elementlər məcmusunun olmaması ilə xarakterizə olunur. Məqsədə nail olma
dünya iqtisadiyyatının hələlik instituallaşma prosesi ilə əhatə olunmayan sahələrinin
tənzimlənməsi üçün bir sıra institutların yaradılmasını tələb edir.
Beləliklə dünya iqtisadiyyatının insitututlar sisteminin perspektivləri qeyri-rəsmi
strukturların sayının artımı və fəaliyyət fəallaşması, yeni iqtisadi-maliyyə
mexanizmləri və idarəetmə sistemləri yaranması çağrışları ilə bağlıdır.
Bəşəriyyətin gələcəyi çoxsaylı proseslərlə təyin olunur. Bunların bəzisi nəzarət
edilə bilən, bəzisi isə nəzəratdən kənar ola bilir. Bu proseslər biri-biri ilə o qədər
qarşılıqlı münasibət və asılılıqdadırlar kı, onları məcmu halında yalnız riyazi
hesablamaslar və modelləşmələr vasitəsi ilə proqnozlaşdırmaq mümkündür.
Bəşəriyyətin gələcəyinin proqnozlaşdirilmasi üçün ilk elmi təşkilatlar ABŞ-da
hələ XX əsrin 40-ci illərində yaradilmişdi. 1946-ci ildə taninmiş sahibkarlar qrupu
Kaliforniyada stenford universitetinin alimləri ilə əməkdaşliq edərək, Stenford
tədqiqat institutunun əsasini qoydular.
Qlobal modelləşmədə dönüş nöqtəsi roma klubunun ümumdünya sisteminin
inkişafının proqnozlaşdırılması və modelləşdirilməsi ilə bağlı genişləndirilən
hesabatlandırmalarda öz əksini tapdi. Roma klubu 1968-ci ildə Romada Fiat
konserninin rəhbəri olmuş A.Peççi və IƏIT-in elm məsələləri üzrə baş direktoru
A.Kinqin təşəbbüsü ilə on ölkənin nümayəndələri tərəfindən yaradilmişdir. roma
klubunun məqsədi dünya resurslarının fiziki məhdudluğu ilə bağlı yaranan
çətinliklərin elmi təhlilini aparmaq, ümumbəşəri kritik situasiyalarda “həyəcan təbili”
səsləndirmək, “işlərin idrakli gedişinə” nail olmada ictimaiyyətə “qlobal tarazlığın”
66
ə
ldə edilməsində hansi ölçü və tədbirləri gerçəkləşdirmək yollarənı göstərmək və
habelə ümumilikdə problemin həllində müvafiq metodika verməkdir. Klubun sifarişi
ilə görkəmli alimlər 35-dən artıq məruzə hazırlamışlar. Mənzil-qərargahi Fransanın
paytaxtı Paris şəhərində yerləşir.
Ümumilikdə Roma Klubunun ümumbəşəri problemlərlə bağlı dövrü hazırladığı
ə
sas məruzələr aşağıdakılardır [5]:
Illə r
Nə zə riyyə nin adı
Müə lliflə r
1972
Artım hədləri
Denis Medouz və başqaları
1974
Bəşəriyyətin təkrar dayanışı
Mixaylo Mesaroviç, Eduvard Pestel
1975
Beynəlxalq düzülüşə yenidən baxılma
Yan Tinberqen
1976
srafçılıq əsrinin arxasında
Denis Qarbor və başqaları
1977
Bəşəriyyət üçün məqsədlər
Rvin Laslo və başqaları
1978
Enerji: əks hesab
Terri de Monbrial
1979
Tədrisin sərhədləri yoxdur
C.Botkin, E.Elmancara, M.Malisa
1980
Üçüncü dünya:dünyanın dörddə biridir
Morris Herne
1980
Sərvət və rifah haqqında dialoq
Orio Ciriani
1980
Gələcəyə aparan marşrutlar
Boqdan Qavrilişin
1981
Ş
imal və Cənub əməkdaşlığının imperativləri
Jan Sen-Jur
1982
Mikroelektronika və cəmiyyət
Q.Friddixs, A.Şaff
1984
Üçüncü dünya özünü yedizdirməyə qadirdir
Rene Lenuar
1985
Ayağı yalınların inqilabı
Bertran Şneyder
1986
Okeanların gələcəyi
Elizabet Mann-Borqeze
1989
Təyinolunmanın hədkləri
Orio Ciriani, Valter Stahel
1989
Artım hədləri arxasında
Eduard Pestel
1989
Səhralaşmanın sərhədləri
Orio Ciriani, Valter Stahel
1989
Afrika, qalib gəlmiş aclıq
Aklilu Lemma,Pentti Malaska
1991
Birinci qlobal inqilab
Aleksandr Kinq, Bertran Şnayder
1994
darəetmə bacarığı
yezekiil Dror
1995
Qalmaqal və rüsvayçılıq: yoxsulluq və
inkişafetməmə
Bertran Şnayder
1995
Təbiəti diqqətə almaq lazımdır: milli gəlirə və
həyata köməyə görə
Van Diren
1997
Faktor dörd: sərvətlərin ikiqat artımı,
resursların ikiqat qənaəti
E.Vayszekker,
E.Lovinis, L.Lavinis.
1997
Sosial vəhdətin sərhədləri: plyurialist
cəmiyyətdə konfliktlər və anlaşmalar
Berqer Peter
1998
Biz necə işləməliyik
Ciarini Orio, Lidtke Patrik
1998
Qlobal resurslar kimi dənizlərin idarə edilməsi
Elizabet Mann-Borqeze
1999
Şə
bəkədə: hipotetik cəmiyyət
Sebrian Xuan Luiz
2000
nsan qalib gəlir
Mon Reynhard
2001
Demoqrafik inqilab və informasiya cəmiyyəti
Cerqey Kapissa
2002
Düşunməyə vadar etmə sənəti
F.Fester
2003
Tədris və işin ikiqat həlqəsi
Orio Carini, Mirça Malisa
2004
Artım hədləri - 30 ildən sonra
Д
.Medouza və başqaları
2005
Özəlləşdirmənin sərhədləri
Ernst Vayszekker və başqaları
Dostları ilə paylaş: |