Microsoft Word Elmi Mecmue 28

Prof. Dr. H.Mehmet Soysaldı
  
272 
1.Kr.11:11 “Seninle yaptığım antlaşmaya ve kurallarıma bilerek uymadığın için 
krallığı elinden alacağım ve görevlilerinden birine vereceğim” dedi.”
54
 
Tevrat’taki yukarıda zikrettiğimiz kısımlarda ifade edildiği üzere, Süleyman 
Peygamberin ömrünün sonuna doğru hanımlarına uyarak Tanrı’ya kulluk etmeyi terk 
ettiği, başka tanrılara ibadet ettiği, hatta başka tanrılara ibadet için mabetler inşa ettiği, 
Tanrı ona “başka ilahlara tapma” diye uyarmasına rağmen bu uyarıyı dikkate 
almadığı anlatılmaktadır. Kur’an’da ise, Tevrat’taki bu tahrifat düzeltilmiş ve Hz. 
Süleyman’ın Allah’tan başka ilahlara tapmadığı, onun Allah’a yönelen salih bir kul 
olduğu şöyle anlatılmaktadır: 
 ٌباﱠوَأ  ُﻪﱠﻧِإ  ُدْﺑَﻌْﻟا  َمْﻌِﻧ “…Süleyman ne güzel bir kuldu! Doğrusu o, daima Allah’a 
yönelirdi
.”
55
 
 
Kur’an’ın İncil’deki Tahrif Olan Bilgileri Düzeltmesi 
Kun’an-ı Kerim, yine müheymin vasfıyla kendisinden önce Hz. İsa’ya indirilmiş 
olan  İncil’deki insanlar tarafından tahrif edilmiş olan birçok bilgiyi tashih etmiş, 
düzeltmiştir. Konuyla ilgili pek çok örnek vardır. Ancak biz burada yapılan bu 
tahriflerden sadece ikisine örnek vermek istiyoruz. 
Örnek1: 
Matta, 19:24 “Yine şunu söyleyeyim ki, devenin iğne deliğinden geçmesi, 
zenginin Tanrı Egemenliği’ne girmesinden daha kolaydır.”
56
  
Bu zikrettiğimiz İncil ayetinde görüldüğü gibi deve iğne deliğinden geçinceye 
kadar zenginlerin cennete giremeyecekleri ifade edilmektedir. Yani zenginlerin 
cennete girmeleri imkânsızdır. Kur’an, bu tahrif edilmiş bilgiyi tashih etmekte ve 
düzeltmektedir.  İnkâr edenler, deve iğne deliğinden geçinceye kadar cennete 
giremeyeceklerdir. Yani inkâr eden insanların cennete girmesi imkânsızdır.  
 ﱠنِإ
 
 ُﻬَﻟ ُﺢﱠﺗَﻔُﺗ  َﻻ ﺎَﻬْﻧَﻋ اوُرَﺑْﻛَﺗْﺳاَو ﺎَﻧِﺗﺎَﻳﺂِﺑ اوُﺑﱠذَﻛ َنﻳِذﱠﻟا
 ْﻟا َنوُﻠُﺧْدَﻳ  َﻻَو ِءﺎَﻣﱠﺳﻟا ُباَوْﺑَأ ْم
 َﺟ
 ُﻝَﻣَﺟْﻟا َﺞِﻠَﻳ ﻰﱠﺗَﺣ َﺔﱠﻧ
 َنﻳِﻣِرْﺟُﻣْﻟا يِزْﺟَﻧ َكِﻟَذَﻛَو ِطﺎَﻳِﺧْﻟا ﱢمَﺳ ﻲِﻓ 
“Bizim ayetlerimizi yalanlayıp da onlara karşı kibirlenmek isteyenler var ya, işte 
onlara gök kapıları açılmayacak ve onlar, deve iğne deliğine girinceye kadar cennete 
giremeyeceklerdir! Suçluları işte böyle cezalandırırız!”
57
 
Örnek2: 
Matta, 22:30 “Dirilişten sonra insanlar ne evlenir, ne de evlendirilir, gökteki 
melekler gibidirler.”
58
  
                                                 
54
 Tevrat, 1.Krallar, 11:1-13. 
55
 Sad, 38/30; Bakara, 2/102. 
56
 İncil, Matta, 19:24; Markos, 10:25; Luka, 18:25. 
57
 Araf, 7/40. 
58
 İncil, Matta, 22:30; Markos, 12:25. 

---

Kur’an’ın Önceki İlahî Kitapları Tasdik Etmesi
  
273 
Bu zikrettiğimiz İncil ayetinde görüldüğü gibi insanların öldükten sonra melek 
haline geleceği ve ahirette asla evlenmeyecekleri belirtilmektedir. Kur’an ise, ahiret 
hayatında evliliğin olacağını  şöyle bildirmektedir: 
 ِﻟَذَﻛ
 َك
 
 ٍنﻳِﻋ  ٍروُﺣِﺑ  ْمُﻫﺎَﻧْﺟﱠوَز َو
  “İşte 
müminlerin cennetteki yeri böyledir. Hem onları iri gözlü Hurilerle de evlendiririz.”
59
 
Bu verdiğimiz örnekler, gerek Tevrat’ta ve gerekse İncil’de birçok hakikatin 
tahrif edildiğini açıkça göstermektedir. İşte Kur’an-ı Kerim, müheymin vasfı ile 
önceki ilahi kitapların tahrif edilmiş yönlerini böyle tashih etmekte ve düzeltmektedir.  
 
Sonuç 
Günümüzde  İslam, insanlar arasında son ilahi dinin adı olarak bilinmektedir. 
Hâlbuki Kur’an, ilk peygamber Hz. Âdem’den başlayarak son peygamber Hz. 
Muhammed (s.a.s)’e kadar bütün peygamberlerin tebliğ ettikleri ilahi dinin ortak 
adının İslam olduğunu bizlere açıklamaktadır. Çünkü Yüce Allah, “(Resulüm!)
 Sana 
söylenen, senden önceki peygamberlere söylenmiş olandan başka bir şey değildir.”
60
, 
“Dini ayakta tutun ve onda ayrılığa düşmeyin” diye Nuh’a tavsiye ettiğini, sana 
vahyettiğimizi, İbrahim’e, Musa’ya ve İsa’ya tavsiye ettiğimizi Allah size de din kıldı. 
Fakat kendilerini çağırdığın bu (din), Allah’a ortak koşanlara ağır geldi. Allah 
dilediğini kendisine (peygamber) seçer ve kendisine yöneleni de doğru yola iletir.”
61
,
 
“Biz Nuh’a ve ondan sonraki peygamberlere vahyettiğimiz gibi sana da vahyettik. Ve 
(nitekim) İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a, esbâta (torunlara), İsa’ya, Eyyûb’e, 
Yunus’a, Harun’a ve Süleyman’a vahyettik. Davud’a da Zebûr’u verdik.”
62
 
buyurmaktadır. 
İnsanlık tarihi boyunca gönderilmiş peygamberlere verilen vahiyler, esas 
itibarıyla birbiriyle uyuşmakta olup aynı ilkeleri insanlara iletmektedir. Çünkü bütün 
vahiylerin kaynağı birdir. O da elbette ki, Yüce Allah’tır. 
Yüce Allah, her peygamberi ve kitabı, kendinden önce gelen peygamber ve 
kitapla müjdelediği gibi kendinden sonra gelecek olan peygamber ve kitapla da tasdik 
ettirmiş/doğrulatmıştır. Tabi ki tasdik edilen/doğrulanan ilahi kitaplar, asli safvetini 
yitirmeden, insanlar tarafından tahrif edilme ve değişikliğe uğramadan önceki 
şeklidir. Önceki ilahi kitaplar din bilginleri tarafından çok basit dünyevî menfaatler 
karşılığında tahrif edilip/değiştirildiği için Yüce Allah, başka bir kitap gönderme 
ihtiyacını duymuştur. Yüce Allah’ın gönderdiği ilahî kitapların sonuncusu Kur’an-ı 
Kerim’dir. Ondan sonra kıyamete kadar başka bir kitap gönderilmeyeceği için 
Kur’an’ın korumasını Yüce Allah bizzat kendisi üstlenmiştir.
63
 Kur’an’ın getirdiği 
hükümler evrensel olup kıyamete kadar geçerlidir. Artık kıyamete kadar gelecek 
                                                 
59
 Duhan, 44/54. 
60
 Fussilet, 41/43. 
61
 Şura, 42/13. 
62
 Nisa, 4/163. 
63
 Hicr, 15/9. 

---