242
taxtası üzərindəki fiqurlar kimi qulaqları həmişə mənfur siyasət
oyunçularının əlində olan ermənilərdən bu dərəcədə vəhşilik, bu
dərəcədə namərdlik, kəmfürsətlik gözləmirdik. Axı mən dünya-
ya göz açandan onları qapımızda sülənən görmüşdüm. Mühari-
bədən sonrakı ağır illərdə gah gəlib bizlərdən süd, qatıq, ayran
dilənər, gah da ki “pürpüt”deyə-deyə küllüyümüzdən pencər
yığardılar. Yaxşı yadımdadır, bir dəfə rəhmətlik Saray arvad-
“axçik, mən bu axşam pürpütləri sulayaram səhər gəlib yığar-
sınız”-dedi. Biz də gülüşdük. Müharibədən sonrakı illərdə
Yuxarı Veysəlli kəndinin tarlalarında qaraqılçıq buğda zəmilə-
rini yığıb-yığışdırmaq olmurdu. Erməni qonşular həmin zəmi-
lərdən əldə edilən məhsulun dörddə birini özlərinə götürmək
şərti ilə biçinçilik etmək üçün yalvarırdılar. Onlar bizə bostan
əkib becərmək işində də macal vermirdilər. Nökər kimi əkib
becərər və bir hissəsini də bizim razılığımızla özləri mənimsə-
yərdilər. Veysəllilərin “Bedi” adlandırdıqları və “Qrişa” adlı
başqa bir erməninin onların həyət bacalarında son zamanlaradək
necə işlədikləri indiki kimi gözlərimin qabağındadır. 35-40 il
bundan əvvəl erməni dığaları –Yura, Şura, Vazgen, Jora və
başqaları mənimlə “dostluq”, “yaxınlıq” edirdilər. Hətta çox
vaxt kinoya da baxmaq üçün onlar özləri gəlib məni Çartaz kən-
dinə aparardılar. Film sona çatdıqdan sonra dəstə-dəstə erməni
qızları, oğlanları məni evimizə qədər ötürərdilər. İndiki kimi
yadımdadır. Bir dəfə mənimlə yoldaşlıq edən dığalardan biri
anamdan su istədi, o da “Qaya” bulaqdan təzəcə doldurub gətir-
diyi sənəkdən su verdikdən sonra dolçanı duz ilə, qum ilə dol-
durub yumağa başladı. Mənim acığım tutdu. Axı dostumun göz-
ləri qabağında anamın bu hərəkəti ona pis təsir bağışlaya bilərdi.
Mən anama nə üçün belə edirsən?”-dedikdə, o “sən bilmirsən,
onlar murdardılar” cavabını verdi. Bağışla anacan, mən sənin o
vaxtlar xətrinə dəymişəm. Necə də düz deyirmişsən, doğurdan
da yer üzündə onlar qədər kəmfürsət, onlar qədər xain, onlar
qədər alçaq və onlar qədər kinli, murdar bir kəs yox imiş.
243
Sonradan oxuduğum, öyrəndiyim fikirlər də sən deyənləri
təsdiq edir, ana!
Azərbaycanlılar deyirlər: “ermənini qapında gör” Gürcülər
deyirlər: “Erməni gəldi və özü ilə yeni bəlalar gətirdi” Türklər
deyirlər: “Harda erməni var, orda qan var, ölüm var” və yaxud:
“on barmağının hərəsini bir şama döndərib gecə vaxtı erməni
gələn yolda yandırsan da, sənə sağ ol deməzlər.”
A.S.Puşkin bir qoca dağlının dili ilə: “Tı trus, tı rab, tı
armenin”-deyir. Görkəmli rus alimi tarixçi V.L. Veliçko özünün
hələ 1904-cü ildə Sank-Peterburqda çap etdirdiyi “Qafqaz” kita-
bında yazır: “Ermənilər haqqında çox-çox qədimlərdən pis fikir
yaranıb və heç şübhəsiz, bu əssasız deyildir. Ona görə ki, əsas
olmasaydı, bütün bir xalq haqqında həm də müxtəlif dövrlərdə
belə bir fikir yarana bilməzdi.”..
Hər cür bəhanə ilə hay-küy qoparmaq qabiliyyətinə malik-
dirlər. Onları özgə evinə buraxmadıqda, yaxud hər hansı bir
hiylələrinin üstünü açdıqda, ya da oğrularını məhkəməyə ver-
dikdə təkcə özləri hay-küy qoparmırlar, həm də özgə xalqdan
olan səfeh, yaxud satqın adamları da hay-həşir qoparmağa məc-
bur edirlər. “Məşhur şərqşünas Adam Mets: “Qara dərili qullar
arasında zəncilər ən pis qullar olduğu kimi ağ dərili qullar ara-
sında da ən pisi ermənilərdir. Eybəcər ayaqları var, utanmazdı-
lar, oğrudurlar. Onların naturası və dili kobuddur.. Əgər sən qul
ermənini bircə saat işsiz qoyarsansa, elə həmin saat onun natu-
rası onu bəd əmələ sövq edəcək. O, dəyənək altında yaxşı
işləyir. Elə ki, gördün tənbəllik eləyir, heç də zəiflikdən deyil,
əksinə, bundan həzz alır. Belə olduqda dəyənəyi götürüb yaxşı-
ca kötəkləmək və istədiyini yerinə yetirməyə məcbur etmək
lazımdır,”-deyir. Məşhur Fransız səyyahı qraf de-Şolye, alman
səyyahı Alfred Kyorten, görkəmli gürcü şairi və publisisti İlya
Çavçavadze və onlarla başqaları da eyni fikri təsdiq edirlər. Bu
yaxınlarda Qarabağa gələn BMT-nin səlahiyyətli nümayəndəsi
Sayrus Vensin ayaqqabılarının açılmış bağını yaltaqcasına
244
əyilib bağlayan şərəfsiz ermənini çoxlarımız ekranlarda gördük.
Əgər fotoaparatların, videokameraların heyrətli gözləri ona
dikilməsəydi, bəlkə də erməni Vensin ayağının altından da, lap
harası gəldi orasından da öpərdi. Bax, budur aləmə car çəkib öz
qədim mənşəyindən, yüksək ləyaqət və mədəniyyətindən dəm
vuran erməni millətinin kimliyi. Bax budur qanımıza yerikləyən
balayanların, kaputikyanların, avanesyanların, daha kimlərin–
kimlərin utanmaz-utanmaz tərifini göylərə qaldırdıqları erməni
millətinin iç üzü. Bax budur, Xocalıda günahsız yerə körpələrin
ürəklərinə süngü sancıb qətlə yetirən erməni millətinin əsl
siması... Belələrinin kökünü yer üzündən silmək istəyən türk
sərkərdəsi Soltan Əbdül Həmid necə də haqlı imiş...
Axır vaxtlarda ermənilər Xankəndində yerləşən 366-cı alayın
komandanlığını və Ermənistan tərəfdə döyüşən keçmiş ittifaqın
7-ci ordusunu pulla ələ alır. Hər kəndin qarət edilməsi üçün
müəyyən miqdarda maya buraxır və sonra da həmin pulları Azər-
baycan kəndlərinin sərvətləri hesabına artıqlaması ilə çıxarırlar.
Görəsən bu pullardan Yeltsin, Şapoşnikov, Starovoytova,
Bonner, Volski kimi havadarlarına da çatırmı?!. Yəqin ki, çatır.
Yoxsa onlar canfəşanlıq edərək, öz tələblərində haqqsız olan
erməniləri bu qədər qudurtmazdılar, bir də ki, rus hakim dairə-
ləri özlərinin şərq siyasətlərini həyata keçirmək məqsədiylə
Rus-İran, Rus-Türk müharibələrində də ermənilərdən həmişə
bir silah kimi istifadə etmişlər. İndi də həmin üsulla müstəqil
Azərbaycanı məcburən MDB-yə daxil etməyə can atırlar. Ermə-
nilər isə öz növbələrində bu siyasətdən ustalıqla istifadə edərək
türk soyqırımını həyata keçirirlər...
Ürəyimin ümid yeri, güvənc yeri bildyim, mənim üçün dün-
yanın “Karlova-Varısı”, bü gün isə “Xatını”, “Liditsesi” olan
Yuxarı Veysəlli, Yuxarı Divanallar və Hoğa kəndləri də bu
iyrənc siyasətin növbəti qurbanlarına çevrildilər. Üstünə qara
quş şığıyan kəklik topası kimi Divanallar, Veysəlli və Hoğa
camaatı da Azərbaycanın müxtəlif yerlərinə səpələndilər. Evlə-
Dostları ilə paylaş: |