365
ÜRƏK ALLAH EVİ OLANDA
Görkəmli, istedadlı şair, gözəl ziyalı, şəhərimizin hörmətli
ağsaqqallarından biri Əşrəf Veysəllinin son vaxtlar çapdan çıx-
mış “Ürəyim Allah evidir” adlı kitabı qarşımdadır. Baxaq görək
bu “evdə” nələr var. Çox şey-vətənə sonsuz məhəbbət, torpaq
həsrəti, yurd yanğısı, əsrarəngiz təbiətimizə vurğunluq, ən başlı-
cası düşmənə nifrət. Bəri başdan qeyd edim ki, söz sərrafı olan
Əşrəf müəllim sözün və sənətin qiymətdən düşdüyü bir vaxtda
şairliyin çətin olduğunu etiraf edərək, “Söz” şeirində yazır:
Kirpiyimlə ocaq çatıb,
od götürürəm,
Deyilməli bir kəlməni deyənə kimi.
Şair haqlıdır. Amma həyatımızda gördüklərini, duyduqlarını
poetik dillə oxucuya çatdırır.
Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, Əşrəf Veysəllinin bu kita-
bında verilən şeirlərdə vətən, torpaq həsrəti çox güclüdür. Axı,
onun doğulduğu, boya-başa çatdığı Veysəlli kəndi, Füzuli rayo-
nu, Qarabağımız mənfur ermənilər tərəfindən işğal olunub.
“Kəndim” şeirində oxuyuruq:
Sən idin pənahım xeyirdə, şərdə,
Qorxuram görməyəm üzünü bir də.
Tanış döngələrdə, dost küçələrdə
Azıb yaşayıram sənsiz, a kəndim.
Başqa bir şeirdə oxuyuruq:
Eşit harayımı barı, bülbülüm,
Sən də mənim kimi zarı, bülbülüm.
Yerini xar tutdu Xarı bülbülün...
Günəşli gündüzlər oldu tar mənə..
366
Azərbaycanımızın dilbər güşəsi olan Qarabağımızın erməni
işğalında qalmasına dözə bilməyən şair qovrula-qovrula yazır:
Sınıb elin qüruru,
Sönüb gözümün nuru.
Sən ey indi bir quru,
Ad olan Qarabağım.
Vətən həsrəti, torpaq yanğısı ilə qovrulan şair hamını mübari-
zəyə çağırır, haray qoparır:
Şuşa-Vətənimin Eyfel qülləsi,
Dağılıb tökülür düzlərə doğru.
Min ölüm gülləsi, min top lüləsi
Yüz ildir tuşlanıb bizlərə doğru.
Qocaldıb dağları Xocalı dərdi
Düşmən tapdağında
Laçındır qalan.
O Ağdam... Ağdərə..
O Kəlbəcərdi,
O sənin anandır, bacındır balam.
Tutuldu Füzuli, yandı Zəngilan..
O uçub dağılan Vətən sənindir.
Əşrəf müəlliimin bu kitabında qohumlara, yaxınlara, qələm
dostlarına ithaf etdiyi şeirlər son dərəcə səmimidir, oxunaqlıdır,
müəllifin insani keyfiyyətlərinin təzahürüdür.
Ə.Veysəlli həyatımızda, bu günümüzdə rastlaşdığı hər şeyə,
hər hadisəyə, hətta nöqsan və qüsurlara qarşı kəskin münasibət
bildirir. Onun görkəmli şair Məmməd Araza nəzirə yazdığı
“Dünya düzəlmir” şeirində oxuyuruq:
367
Əlinə keçirir yüz yeri, doymur,
Özləri doyanın gözləri doymur,
Dünya düzələrdi... özləri qoymur,
“Dünya düzəlmir ki, düzəlmir, baba”.
Şair hər şeyin sivil səviyyədə olmasını istədiyindən bu cür
antipodları qamçılayır. 230-dan çox şeir, 3 poema toplanan bu
kitab demək olar ki, şairin seçilmiş əsərləri hesab olunur.
Əşrəf müəllimin poeziyasını oxumaq hamımız üçün xoşdur.
Bu şeirlərin təhlilə ehtiyacı yoxdur. Onlar elə mükəmməl yazıl-
mışdır ki, oxuduqca adama zövq verir. Şairin söz ehtiyatı zən-
gin, dili səlisdir. Ona görə kitabdan bəzi nümunələr gətirməklə
kifayətlənirik.
“Ürəyim Allah evidir” kitabı şairin demək olar ki, yaradı-
cılıq zirvəsidir. Lakin onun başqa zirvələri fəth edəcəyinə də
inanırıq. Əminik ki, “Muzeydir mənim ürəyim” deyən şair bu
“muzeyi” daha gözəl şeirləri ilə zənginləşdirəcək, biz oxucuları
sevindirəcəkdir.
Ramiz TAPDIQ
Respublikanın Əməkdar Jurnalisti,
“Möhtəşəm Azərbaycan” qəzeti,
18 mart, 2009-cu il
