10
öz icmasının ilahiləşdirilməsinə (qəbilənin totem əcdadının
obrazında), sonra isə ruhların müstəqil surətdə mövcudluğunun
təsəvvürünə (animizm) doğru inkişaf etmişdir. Növbəti addım
tanrılar – təbiət qüvvələri barədə fikirlərin yaranması oldu. Daha
sonralar isə digər tanrılar və insanların yaradıcısı hesab edilən
vahid, tək tanrı haqqında təsəvvürlər meydana gəlmişdir.
Əhatəsindəki dünyanın ruh və canlarla bağlı olmasına inanan
qədim insan onlarla əlaqə saxlamaq üçün münasib vasitə
axtarırdı. Təcrübə göstərirdi ki, heç də ruhlara ünvanlanan hər
xahiş təmin edilmirdi. Bəzi adamların xahişi daha yaxşı nəticələr
verirdi və onlar insanlar arasında daha xoş təəssürat yaradırdılar.
Tayfada daima ruhlarla əlaqə yaratmaqla məşğul olan
“mütəxəssislər” yaranmağa başladı. Ruhlarla əlaqə prosesinin
özü də mürəkkəbləşirdi və bu zaman vasitəçidən bir çox qeyri-
adi keyfiyyətlər tələb olunurdu. Bunların hamısını şamanizmdə
müşahidə etmək olar.
Qədim türklərdə ruh, onun ölməzliyi və o biri dünyanın
mövcud olması haqqında animistik təsəvvürlər geniş yayılmışdır.
Məsələn, yakutlarda ölənin ruhu ilə əlaqədar müxtəlif adətlər
mövcud idi. Belə adətlərdən biri “kut arrarıı” – “xüsusi kut”
adlanırdı və ölənin ona yaxın olan insanların “canını” da özü ilə
aparmasına aid inama əsaslanırdı. Bunun qarşısını almaq üçün
ölənin evinə (çadırına) şaman dəvət edirdilər və şaman da
kiminsə kutunu (canını) ölənin özü ilə aparıb-aparmadığını
öyrənmək, əgər aparıbsa onu geri qaytarmaq üçün xüsusi ritual
keçirirdi.
5
Magiya başlıca olaraq bir insanın digər insanlara, heyvanlara,
bitkilərə, hətta təbiət hadisələrinə təsir etmək bacarığına inamdır.
Müşahidə edilən faktların həqiqi və qarşılıqlı əlaqələrini başa
düşməyən və təsadüfi uyğunluğu tərsinə başa düşən insan belə
hesab edirdi ki, xüsusi hərəkət və sözlərlə o, insanlara kömək və
yaxud pislik edə bilər, qabaqcadan görmə ilə müvəffəqiyyətini və
ya müvəffəqiyyətsizliyini təmin edə bilər, tufan törədə bilər və
ya onu sakitləşdirə bilər. Magiyanın əsasən “ağ” (qoruyucu) və
5
Потапов Л.П. Алтайский шаманизм. Л.: Наука, 1991, s. 42-43
11
“qara” (pislik edən) növləri mövcuddur. Magiyanın digər növləri
isə onun hansı obyektə təsirindən asılıdır.
6
Mantika isə gələcəyi və indiki zamanı xəyali şəkildə,
təsəvvürlər əsasında dərk etmə bacarığı ilə bağlıdır. Müxtəlif
xalqlarda mövcud olan çoxsaylı fala baxma üsulları xüsusi
ədəbiyyatda iki formal-tipoloji əlamətlə təsnif edilir: “xarici
əlamət” üzrə fala baxmaq və “daxili aydınlaşdırma” üzrə fala
baxma (gələcəyi görmə).
Bütün bu sadalanan inanclar ibtidai insanların dünya
haqqındakı yanlış, fantastik düşüncələrini əks etdirir. Qədim
inancların hamısı bir-biri ilə bağlıdır. Uzun müddət tədqiqatçılar
bunlardan hansının birinci, hansıların isə sonralar yarandığı
üzərində tədqiqat aparmaqla məşğul olmuşlar. Ancaq bu haqda
müxtəlif fikirlər meydana çıxmış və bunu dəqiq söyləmək hələlik
mümkün olmamışdır. Çünki onlar arasındakı əlaqələr çox sıxdır.
Birinci fəslin ikinci paraqrafı isə “Mifoloji şüur və onun
spesifikası”adlanır. Qədim
türk mifologiyasındakı mədəni
qəhrəman və digər personajlar əski türk dünyagörüşünün ayrı-
ayrı ünsürləridir. Bu ünsürləri sistem halında, bir-birilə əlaqəli
şəkildə təsəvvür etmək üçün isə arxaik insanların dünyagörüşü,
həyata və ətraf aləmə baxışı, düşüncə tərzi ilə tanış olmaq
lazımdır. Eyni zamanda mifoloji dünyagörüşün ümumi sistemini
bildikdən sonra mədəni qəhrəman personajının mahiyyətini, bu
sistemdəki yerini daha düzgün və ətraflı aydınlaşdırmaq
mümkündür.
Təəssüf ki, qədim dövrün dərin qatlarına daxil olmaq, baş
vurmaq çox çətindir. Qədim dövrə aid ədəbiyyat və incəsənət
abidələri çox azdır; tapılmış ibadətgahlar susur, təsvirlər o qədər
də aydın izahat vermir. Müxtəlif miflər, rəvayət və nağıllar da
qədim dövrün yadigarlarıdır. Ancaq onlar bizim dövrədək
minilliklərdən keçib gəlmişlər və çoxlu dəyişikliklərə və
təhriflərə məruz qalmışlar. Ona görə onlar da ibtidai insanların
düşüncə və duyğuları barədə dəqiq və ətraflı məlumat vermirlər.
İnsanlara aidiyyatı olan hər bir qanunauyğun təbiət hadisəsi
(ibtidai insanın fikrincə isə hər hansı bir varlıq tərəfindən
törədilən məqsədyönlü hadisə), hər bir məlum və ya qeyri-məlum
6
Алексеев В.П., Першиц А.И. История первобытного общества. М.:
Высшая школа, 1990, s. 213
12
səbəbdən törəyən hadisə ibtidai insan tərəfindən hər hansı ağıllı
bir varlığın iradəsinin yerinə yetməsi kimi başa düşülürdü.
Təcrübədə isə səbəb və nəticə arasındakı əlaqəni insan
mahiyyətcə, yalnız öz şəxsi fəaliyyəti çərçivəsində başa düşə
bilərdi. Bu səbəbdən ibtidai insan düşünürdü ki, hər bir təbiət
hadisəsinin arxasında onu icra edən bir varlıq dayanır.
İbtidai insanlar hər bir təbiət hadisəsi və ya obyektinin
sahibini və ya onun arxasında dayanan qüvvəni (tanrını) ruhi,
mənəvi varlıq kimi yox (çünki qeyri-maddi ruh mücərrəd
anlayışdır və onun təsəvvür edilməsi və sözlə ifadəsi üçün
vasitələr yox idi), maddi, cismani varlıq kimi təsəvvür edirdilər.
Bu cismani varlıq insandan öz gücü, qüdrəti, hirsi, qəzəbi və s.
xüsusiyyətləri ilə fərqlənirdi. Tanrı insandan ölməzliyi ilə də
seçilirdi; ona görə ki, ibtidai insan ölümü istər hissi cəhətdən,
istərsə də sözlə ifadə baxımından yoxluq kimi təsəvvür etmək
üçün də vasitələrə malik deyildi. Onun üçün ölmüş adam
buradakı həyatdan başqa bir yerdəki həyata keçən kimi təsəvvür
edilirdi. Eyni ilə, doğulmuş uşaq da başqa yerdəki həyatdan
buradakı həyata gələn kimi qavranılırdı.
7
Bir həyatdan başqasına
keçməyin bir növü də uşaqların tamhüquqlu döyüşçü (oğlanlar
üçün) və ya nigah (qızlar üçün) dövrünə qədəm qoymaları ilə
bağlı idi. Belə keçidlər inisiasiya mərasimləri ilə müşayət
olunurdu.
Dünyanın bəzi hadisələri ilə üzləşdikdə insan nəinki
emosiyalar, hisslər keçirir, həmçinin bu hadisələri başa düşməyə
çalışırdı. Bu da eyni zamanda beyin, düşüncə formalarının lazımi
istiqamətdə inkişafına səbəb olurdu. Buna qədər isə hələlik
beyində şüurlu apparatın tam formalaşmaması üzündən
metaforik, məcazi düşüncə tərzindən istifadə edilirdi. Təbii
varlıqlarla mədəniyyət obyektlərinin müqayisəsi bunu nəzərdə
tuturdu ki, insan təbiət obyektlərinə özünün fərdi xüsusiyyətlərini
köçürürdü, onlara həyati funksiyalar və insani hisslər şamil
edirdi.
8
Kosmosun xüsusiyyətlərinin, gücünün, ünsürlərinin canlı,
konkret hisslərə malik obrazlar şəklində ifadəsi qəribə bir
7
Байбурин А.К. Ритуал в традиционной культуре. Санкт-Петербург:
Наука, 1993, s. 190-194
8
Андреев Н.П. Фольклор и его история // Русское поэти-ческое
творчество. Хрестоматия по фольклористике. М.: Высшая школа, 1986 (с.
64-77), s. 66-67
Dostları ilə paylaş: |