17
54. Qanunun 5-ci maddəsinin 6-cı bəndinə əsasən, din xadimləri dövlət orqanlarına seçildikdə və
ya təyin olunduqda onların peşəkar dini fəaliyyəti həmin vəzifədə olduqları müddətdə
dayandırılır. Bu müddəa müxtəlif aspektlərdə problematikdir. “Peşəkar dini fəaliyyət” və “din
xadimi”nin daha dəqiq anlayışı olmadan (Qanunun 4-1-ci maddəsi ilə bağlı yuxarıda qeyd edilən
49-51-ci bəndlərə bax) bu müddəa çox qarışıq olmaqda davam edir. Bir çox dinlərdə sərbəst din
xadimləri fəaliyyət göstərir; bu şəxslər dünyəvi xarakterli peşəkar həyatlarından başqa dini
funksiyaları da yerinə yetirirlər. Üzvlərinin dünyəvi peşələrdə çalışdığı bir çox təriqət formaları
mövcuddur. Öz dini funksiyalarını itirmədən dövlət orqanlarında çalışmaq maneəsinin onların
hamısına şamil edilib-edilməməsi də aydın deyil. Eləcə də, belə müddəanın demokratik
cəmiyyətdə zəruri olub-olmaması və hansı baxımdan zəruri olub-olmaması da aydın deyil.
55. Bir çox dövlətlərin müəyyən dövlət işlərinin konkret digər fəaliyyətlə uyğun gəlməməsini
müəyyən edən qaydaları olsa da, bu qaydalar bir qayda olaraq beynəlxalq öhdəliklərə uyğundur.
Bununla belə, din xadimləri üçün bütün dövlət orqanlarında çalışmaqla bağlı ümumi qadağanın
qoyulması mütənasiblik prinsipinə ziddir.
56. Bundan başqa, həmin müddəanın yalnız din xadiminin dövlət orqanını könüllü olaraq
seçməsi halına aid edilib-edilməməsi də aydın deyil. Bəzi hallar var ki, dövlət vətəndaşlarını
dövlət orqanına təyin edir və bu təyinatdan imtina etmək olmaz, məsələn, məhkəmədə andlı
iclasçı. Əgər dövlət din xadimini onun iradəsi əleyhinə dövlət orqanına təyin edə bilərsə və ya
edirsə, bu şəxs avtomatik olaraq öz dini funksiyalarını itirmiş və bu hal din və ya etiqad
azadlığını pozmuş olardı. Bu səbəbdən, bu müddəanın yenidən nəzərdən keçirilməsi və işlənməsi
tövsiyə edilir.
Din azadlığı və təhsil hüququ
Bu məsələ Qanunun 6-cı və 10-cu maddələri ilə tənzimlənir.
Maddə 6. Dinin məktəblə münasibəti
57. Qanunun 6-cı maddəsinin 1-ci bəndinə əsasən, Azərbaycan Respublikasında dövlət təhsil
sistemi dindən ayrıdır. Qanunun 6-cı maddəsinin 2-ci bəndi isə müəyyən edir ki, dini-fəlsəfi
fənlər, müqəddəs dini kitabların əsasları ilə tanışlıq dövlət təhsil müəssisələrinin tədris
proqramına daxil edilə bilər.
58. Beynəlxalq insan hüquqları standartlarına uyğun gəlməsi üçün dini fənlər üzrə dövlət
məktəblərinin dərsləri neytral və obyektiv yolla keçirilməlidir.
28
A HK-nin 1 saylı Protokolunun
28
22 saylı Ümumi Şərh, Düşüncə, vicdan və din azadlığı hüququ (Maddə 18), 07/30/1993. CCPR/C/21/Rev. 1/əlavə
4/bənd 6
18
2-ci maddəsinə (təhsil hüququ) əsasən, dövlət təhsil və tədris sahəsində öz üzərinə götürdüyü
funksiyaları yerinə yetirərkən, valideynlərin öz dini və fəlsəfi baxışlarına müvafiq olan təhsil və
tədrisi təmin etmək hüququna hörmət edir. Avropa nsan Hüquqları Məhkəməsi 1 saylı
Protokolun 2-ci maddəsində ehtiva olunan plüralizm və obyektivlik prinsiplərinə xidmət edərək
“digər dinlər və fəlsəfi baxışlara birlikdə” geniş qiymət verməyə ehtiyacın olduğunu vurğulayıb.
Məhkəmə, bu mənada valideynlərin uşaqları dərs proqramının müəyyən hissəsindən
kənarlaşdırması ilə bağlı seçiminə qarşı çıxıb, belə ki, bu hal valideynləri onların şəxsi
həyatlarını aşırı açmaq riski ilə ağır yük altına qoyardı, halbuki potensial münaqişə güman ki,
onları kənarlaşdırmaq üçün müraciət etməkdən uzaqlaşdırmaq ola bilər.
29
59. ATƏT/DT HB-Venesiya Komissiyasının Bələdçisi vurğulayır ki, valideynlərin öz
uşaqlarının dini təhsilini müəyyən etmək hüququnun olması ümumiyyətlə tanınıb.
30
MSHBP-nin
18(4)-cü maddəsinə əsasən, valideynin uşağının dini azadlığını müəyyən etməsi xüsusi olaraq
qəbul edilir. 1992-ci ildə Azərbaycanın qəbul etdiyi BMT-nin Uşaq Hüquqları haqqında
Konvensiyasının 14(2)-ci maddəsinə əsasən, iştirakçı dövlətlər valideynlərin və qanuni
qəyyumların uşağın inkişaf etməkdə olan qabiliyyəti ilə uzlaşan metodlarla onun hüquqlarının
həyata keçirilməsində uşağa rəhbərlik etmək hüquqlarına və vəzifələrinə hörmət bəsləyirlər.
60. BMT-nin Uşaq Hüquqları haqqında Konvensiyasının 3-cü maddəsi ilə nəzərdə tutulduğu
kimi, uşağın maraqları nəzərə alınmalı olan ilk məsələ olduğundan, uşağa dini təhsilin
verilməsində balanslı yanaşma təhsil hüququ, ifadə azadlığı hüququ və ailə və şəxsi həyata
hörmət hüququnun söykəndiyi əsas prinsiplərə əsaslanmaqla dövlət məktəblərində geniş və
obyektiv dini təhsili təmin etməkdir. Uşağın dini təhsili ilə bağlı müddəalar hazırlanarkən, bu
tələblər nəzərə alınmalıdır.
31
61. Qanunun 6-cı maddəsinin 3-cü bəndi dini təhsil hüququnu “vətəndaş”larla məhdudlaşdırır.
Bu müddəa həm MSHBP və A HK-nin müvafiq olaraq 18 (1) və 9 (1)-ci maddələri ilə müəyyən
edilən hər kəsin din azadlığı hüququnu, həm də “heç bir şəxsin təhsil hüququndan imtina edilə
bilməz” müddəasını açıq nəzərdə tutan A HK-nin 1 saylı Protokolunun 2-ci maddəsini pozur.
A HK-nin 9-cu maddəsi və MSHBP-nin 18-ci maddəsi vətəndaşlıq əsası ilə din azadlığına
ümumi məhdudiyyətə icazə vermir. Bu səbəbdən, qeyd edilən normadakı “vətəndaşlar” ifadəsi
“hər kəs” ifadəsi ilə əvəz edilməlidir.
62. 2011-ci ilin iyulunda Qanunun 6-cı maddəsinə 5-ci bənd əlavə edildi və yeni tələbə əsasən,
dini qurumlar tərəfindən gənclərin [yaşlıların] müqəddəs kitabları öyrənmə kursları həmin dini
29
A HM, Folgerø və b.Norveçə qarşı, ərizə N. 15472/02, Böyük Palatanın qərarı 29.06.2007
30
ATƏT/DT HB-nin Din və ya Etiqad Azadlığı üzrə Ekspertlərin Məsləhət Qrupunun Hüquq Vasitəsilə
Demokratiya Uğrunda Avropa Komissiyası (Venesiya Komissiyası) ilə məsləhətləşmə əsasında hazırladığı Din və
ya Etiqad Azadlığı ilə bağlı Qanunvericiliyin Araşdırılması barədə Bələdçi. 2004-cü ilin iyununda Venesiya
Komissiyasının 59-cu Plenar Sessiyasında qəbul edilib, CDL-AD (2004) 028, səh. 13
31
Bax: Venesiya Komissiyasının Rəyi, Bosniya və Herseqovina Federasiyasının Sarayeva kantonunda ibtidai təhsil
qanununun bir sıra maddələrinin insan hüquqları standartlarına uyğunluğunu barədə amicus curiae, CDL-
AD(2012)013