11
Qanunun adı
28. Qanunun adı, eləcə də bəzi müddəaları göstərir ki, Qanunun əhatə dairəsi dini etiqad hüququ
ilə məhdudlaşır və beləliklə, qeyri-dini etiqad hüququnu qorumur. ATƏT/DT HB- Venesiya
Komissiyasının Bələdçisi din və ya etiqad azadlığı üzrə beynəlxalq standartlara diqqət çəkməklə
dinə və ya etiqada malik olmaq, qəbul etmək və ya dəyişmək hüququnun hər hansı məhdudiyyətə
məruz qala bilməməsi prinsipi kimi əsas dəyərləri vurğulayır. Bundan başqa, dini etiqad geniş
şə
kildə şərh edilməlidir.
7
Təcrübi ayinlər mənasında yalnız ibadəti və ya dar mənada etiqadı
qoruyan qanunvericilik qeyri-adekvatdır.
8
Qeyri-dindarların da dərin etiqadları var və bu,
qanunla bərabər formada qorunmalıdır və bu səbəbdən, bunu əhatə etmək üçün Qanunun adına
dəyişiklik edilməsi tövsiyə edilir.
Fə
sil 1. Ümumi Müddə
alar
Bu Fəsil 6 maddədən ibarətdir və bütün maddələrə spesifik şərh və tövsiyələr edilib.
Maddə 1. Dini etiqad azadlığı
29. Qanunun 1-ci maddəsində “dini etiqad azadlığı”na verilən anlayış bir sıra məqamlarda
spesifik şərhləri şərtləndirib.
Dini və ya etiqadı dəyişmək və ifadə etmək hüququ da daxil olmaqla müdafiəni geniş
şə
kildə şərh etməyə ehtiyac
30. lk öncə, tərcümədə yanlışlıq yoxdursa, Qanunun “hər kəs dinə öz münasibətini müəyyən
etməlidir” müddəası məcburi tələb kimi görünməklə din və ya etiqad azadlığı kimi əsas prinsiplə
ziddiyyət təşkil edir. Heç kəs öz dini düşüncələrini və ya əqidəsini və ya dinə bağlılığını
müəyyən etməyə və ya açıqlamağa məcbur edilə bilməz. Avropa nsan Hüquqları Məhkəməsi
vurğulayıb ki, şəxsin dini ifadə azadlığının öz dinini açıqlamağa məcbur edilməmək kimi neqativ
aspekti var.
9
Beynəlxalq insan hüquqları standartları tələb edir ki, inanmaq hüququ ilə dinin və
7
ATƏT/DT HB-nin Din və ya Etiqad Azadlığı üzrə Ekspertlərin Məsləhət Qrupunun Hüquq Vasitəsilə
Demokratiya Uğrunda Avropa Komissiyası (Venesiya Komissiyası) ilə məsləhətləşmə əsasında hazırladığı Din və
ya Etiqad Azadlığı ilə bağlı Qanunvericiliyin Araşdırılması barədə Bələdçi. 2004-cü ilin iyununda Venesiya
Komissiyasının 59-cu Plenar Sessiyasında qəbul edilib, CDL-AD (2004) 028, səh. 10
8
ATƏT/DT HB-nin Din və ya Etiqad Azadlığı üzrə Ekspertlərin Məsləhət Qrupunun Hüquq Vasitəsilə
Demokratiya Uğrunda Avropa Komissiyası (Venesiya Komissiyası) ilə məsləhətləşmə əsasında hazırladığı Din və
ya Etiqad Azadlığı ilə bağlı Qanunvericiliyin Araşdırılması barədə Bələdçi. 2004-cü ilin iyununda Venesiya
Komissiyasının 59-cu Plenar Sessiyasında qəbul edilib, səh. 10
9
A HM, Sinan sık Türkiyəyə qarşı (21924/05), 2 fevral 2010-cu il Palata Qərarı
12
ya etiqadın ifadə edilməsi azadlığı arasında aydın fərq qoyulmalıdır. Beləliklə, Qanunun şəxsdən
dinə münasibətini müəyyən etmək tələbi ləğv edilməlidir.
31. kincisi, Qanunun 1-ci maddəsinin 1-ci bəndində təsbit edilən anlayışda şəxsin dinini və ya
etiqadını dəyişmək hüququ açıq şəkildə nəzərdə tutulmayıb. Həm A HK-nin 9 (1)-ci maddəsi,
həm də MSHBP-nin 18 (1)-ci maddəsi birbaşa tanıyır ki, dini azadlıq hüququna “öz dinini və ya
etiqadını dəyişdirmək azadlığı” da daxildir. Odur ki, mütləq xarakter daşıyan forum internum
(daxili etiqad) sahəsinə aid olduğundan bu hüququn da təmin edilməsi tövsiyə edilir.
10
Qanunun
1-ci maddəsində müəyyən edilən “dini etiqad azadlığı” anlayışı genişləndirilməli və bura dini və
ya etiqadı qəbul etmək və ya dəyişdirmək hüququ da daxil edilməlidir.
32. Bundan başqa, Qanunun 1-ci maddəsinin ilk cümləsi beynəlxalq müqavilələrlə müəyyən
edilən din azadlığının dinin və ya etiqadın ictimai və ya təkbaşına ifadə edilməsini əhatə etməsi
kimi önəmli təminatını nəzərdə tutmur. Bu səbəbdən, Qanunun 1-ci maddəsində verilən anlayış
ictimai və ya təkbaşına dini ifadə azadlığını da əhatə etməklə genişləndirilməlidir.
33. Eləcə də, Qanundakı anlayışın hər kəsin “dinə münasibəti ilə bağlı əqidəsini ifadə etmək və
yaymaq hüququ”nu, yəni öz dini əqidəsini ifadə etməni əhatə etməsinə baxmayaraq, bunun
beynəlxalq insan hüquqları aktları ilə təmin edilən “dini ibadət, tədris, təcrübə və ayinlər”
zamanı həyata keçirilməsinin mümkünlüyü ayrıca olaraq müəyyən edilməyib. Odur ki,
beynəlxalq insan hüquqları aktlarında təmin olunduğu kimi şəxsin dini etiqadının “dini ibadət,
tədris, təcrübə və ayinlər” zamanı həyata keçirilməsinin Qanunda xüsusi olaraq göstərilməsi
tövsiyə edilir.
34. Sonda, Qanunun 1-ci maddəsinin 2-ci bəndi müəyyən edir ki, heç kəs öz dini etiqadını ifadə
etməyə məcbur edilə bilməz. Beynəlxalq insan hüquqları standartlarına uyğunluq üçün “etiqad”
anlayışının əhatə dairəsi geniş olmalı və ənənəvi dinlərlə, institusional xarakterli din və ya
etiqadlarla və ya həmin ənənəvi dinlərə oxşar təcrübə ilə məhdudlaşmamalıdır.
11
“Etiqad”
anlayışı “din” anlayışından ayrılmaqla müəyyən edilməlidir ki, Qanun ən geniş mənada din
və
etiqad azadlığını, o cümlədən teist, qeyri-teist, ateist və aqnostik etiqadları qoruyur.
12
Dini tə
bliğ
at və
missionerlik fə
aliyyə
ti
35. Qanunun “insan ləyaqətini alçaldan və ya insanpərvərlik prinsiplərinə zidd olan dinlərin
(dini cərəyanların) yayılması və təbliği qadağandır” məzmunlu 1-ci maddəsinin 2-ci bəndi
dövlətə yuxarıda sadalanan beynəlxalq aktlarda müəyyən edilən əsaslara nisbətən məhdudiyyət
tətbiq etmədə və ya özbaşına şərh etmədə daha sərbəstlik verir.
10
Müqayisə et, ATƏT/DT HB-nin Din və ya Etiqad Azadlığı üzrə Ekspertlərin Məsləhət Qrupunun Hüquq
Vasitəsilə Demokratiya Uğrunda Avropa Komissiyası (Venesiya Komissiyası) ilə məsləhətləşmə əsasında
hazırladığı Din və ya Etiqad Azadlığı ilə bağlı Qanunvericiliyin Araşdırılması barədə Bələdçi.
11
Müqayisə et, 22 saylı Ümumi Şərh, Düşüncə, vicdan və din azadlığı hüququ (Maddə 18), 07/30/1993.
CCPR/C/21/Rev. 1/əlavə 4/bənd 2
12
Əvvəlki