346
İbrahim bəy Musabəyov
(1881-1942)
Maarifçi yazıçılardan biri olan İbrahim bəy Musabəyovun aydın
tərcümeyi-halı əldə yoxdur. Müasirlərinin söyləməsinə görə, Şəki
qəzasının Qutqaşen kəndində anadan olmuş, Qori müəllimlər
seminariyasını bitirdikdən sonra Şəki, Qutqaşen və Göyçayda on il
müəllimlik etmişdir. Sonra Bakıya gələrək, burada pedaqoji, ədəbi
və ictimai fəaliyyətini davam etdirmişdir. İ.Musabəyov 1921-1936-
cı illərdə Krımda yaşamış və müxtəlif işlərdə çalışmışdır. 1942-ci
ildə Karakanda şəhərində vəfat etmişdir. İbrahim bəy də bir çox
həmkarları kimi dərs verməklə, məktəb divarları arasındakı
fəaliyyəti ilə kifayətlənməmişdir. O öz biliyi və istedadı sayəsində
qələm sahəsində çalışmağa başlamışdır. Onun ilk hekayələri
1913-1914-cü illərdə "Məktəb" jurnalında çap olunmuşdur ("Rzanın
qutusu", "Rəhimdil arvad", "Kor və onun yoldaşı" və s.). Müəllif bu
hekayələrində mülayim bir üslub və sadə dil ilə uşaqlar üçün
maraqlı, ibrətli əhvalatlar danışır, onları elmə, biliyə, zəhmətə
çağırır.
İbrahim bəy bir nasir olaraq sonrakı kitabları ilə şöhrət
qazanmışdır. Onun "Cəhalət fədailəri", "Xoşbəxtlər", "Gözəllərin
vəfası" kimi povestləri və nəhayət, "Neft və milyonlar səltənətində"
adlı romanı bitkin və kamil əsərlər kimi zamanının maraqlı və
səciyyəvi məsələlərini təsvir edir.
347
"Cəhalət fədailəri"ndə
1
iki məktəbli arasında davam və inkişaf
edən, sonradan ictimai həyat səhnəsinə keçən maraqlı və faciəli bir
əhvalat verilir. Rəşid, Rəhim adlı yoxsul bir kişinin oğludur. Rəhim
özü avam olsa da, elmin, maarifin qədrini bilən adamdır. Ona görə
də ən zəruri ehtiyaclara dözərək oğlu Rəşidi oxudur. Rəşid orta
təhsillə kifayətlənmir. Tibb İnstitumnu bitirdikdən sonra vətənində
xəstəxana açır, vətəninə, millətinə xidmətə çalışır, kasıbları pulsuz
müalicə edir, ictimai-faydalı işlərdə iştirak edir. Rəşidin sevgilisi
Mina da eyni tale sahibidir. O, müəllimlik məktəbini bitirmişdir.
Yoxsul uşaqlarını pulsuz oxudur. Bunların ataları da gənclərin azad
sevgisinə mane olmur, əksinə şad olub kömək edirlər. Buna görə də
Rəşid ilə Mina məsud həyat qurur, xoşbəxt olurlar.
Müəllifin dediyi kimi "dünyada heç bir şey baqi olmadığından,
bu cavanların xoşbəxtlikləri də uzun müddət çəkmədi". Vaxtilə
Minanı sevən, indi isə Rəşidin səadətinə paxıllıq edən tacir
Abasəlinin oğlu Rəhim tapança ilə gənclərin hər ikisini vurub
öldürür, ailələrin və bütün kəndin sevincini matəmə çevirir.
"Xoşbəxtlər"də də eyni ilə bu ruhda bir əhvalat vardır. Burada
oğlanın adı Aslan, qızın adı Cahandır. Ancaq burada valideynlər,
əvvəlki əsərdəki kimi mülayim və gözüaçıq deyil, cahil və
köhnəpərəst adamlardır. Bunların arasında nəsil ədavəti, qan davası
vardır. Məhəmməd kişi Cahan xanımı, qızın istəmədiyi bir adama
ərə vermək istəyir. Qız qorxa-qorxa olsa da öz haqqını tələb edir:
- "Atacığım! Yadımdadır, bir gün mənə dedin ki, qızım, sənin
inəyini istəyən var, satım ya yox? Yadındadırmı?
- Yadımdadır bala, söylə görüm nə demək istəyirsən?
(Məhəmməd kişi öylə hesab edirdi ki, Cahan ona bir əhvalat
söyləyəcək).
1
İ.Musabəyov. Cəhalət fədailəri, Naşiri Məşədi Eyyub Ələkbərov, Bakı.
348
- Atacığım! Məgər allah məni inəkdən də alçaqmı yaradıb? İnəyi
satanda məndən sordun, bəs bugün mənim özümü satanda nə üçün
məndən sormadın ki, qızım, səni satıram, razısanmı?"
1
Qızın bu cəsarəti atanı qəzəbləndirir:
" Qələt eləmə! Sən qanan iş deyil bu! Sən mənim üzümə ağ
olursan, and olsun allaha, səni bu saat öldürrəm!"
Aslanın da valideyni belədir. Deməli, burada azad sevgiyə, eləcə
də "xoşbəxtliy"ə imkan yoxdur. Mühit gənclərin ziddinədir. Onlar
gərək ya ailələrindən əl çəkib, ata-analarının üzünə durub el içində
rüsvay olalar, yaxud da qəlblərində doğan məhəbbətdən əl çəkələr.
Belə bir vəziyyət qarşısında dayanan gənclərə bir "xoşbəxtlik" üz
verir ki, o da şəhərə düşən vəba xəstəliyidir. Qızın atası bu
xəstəlikdən ölür, qardaşını isə Aslan xilas edir. Nəticədə ədavət hissi
ortadan qalxır, Aslan ilə Cahana təntənəli bir toy olur.
Göründüyü kimi, bu povestlərin hər ikisi səthi, sxematik bir
əhvalat üzərində yazılmışdır. Mövzu özü də təzə deyildir. Hələ
keçən əsrin axırlarından tutmuş Şərqdə, islam ölkələrində pis bir
ənənə olan qız alqı-satqısına, qızların zorla ərə verilməsinə qarşı bir
çox qüvvətli əsərlər yazılmışdır. Ailə və məişət məsələlərinə
toxunan bütün əsərlərdə bu münaqişəni az və ya çox dərəcədə
görmək mümkündür.
İbrahim bəyin bu povestlərində həyat da sönük və ümumi
verilmişdir.
"Atası yoxsul bir kişi idi". Bu, əlbəttə, bədii əsər ifadəsi deyildir.
Bədii əsərdə "yoxsul" sözü ilə adamlar səciyyələnə bilməzlər. Çünki
yoxsulluq və ya varlılıq ümumi, məntiqi məfhumdur. Bədii əsər isə
konkretlik, müəyyənlik tələb edir. Bu yoxsul kişi dilənçi idimi,
odunçu, qalayçı ya biçinçi idimi?
1
İ.Musabəyov. Xoşbəxtlər, Bakı, 1913, səh.26.
349
Bu haqlı suallar əsər boyu məhdud qalır. Buna görə də həmin
əsərlər hazır povestdən daha çox povest haqqında geniş plana
bənzəyir.
Lakin bu heç də müəllifin bedü təsvir bacarığından məhrum
olduğunu iddiaya əsas verınir. Məselən: "Cahanın qara, uzun və
gürzə kimi parlaq iki hörüyü", yaxud "şikar düşmüş ac peləng kimi
boynunu və sütün kimi ağ qollarını tərpədib yerindən qalxdı, üzünü
yuyub, ayna qabağında durub, tüstü kimi dağınıq saçlarını daramağa
başladı. Bu halda onun ürəyi, ov başına dolanan tərlan kimi Aslanın
ətrafında dövr etməkdə idi...".
1
Ayrı-ayrı səhifələrdə belə və buna oxşar təsvirlər tapmaq
mümkündür. Ancaq, ümumən, povestlərin Bədii keyfıyyəti zəifdir.
İbrahim bəyin ən qüvvətli, ədəbiyyat tarixi üçün də ən
əhəmiyyətli əsəri şübhəsiz ki, məşhur "Neft və milyonlar
səltənətində" adlı romanıdır. Bu əsər ilk nəşrindən etibarən ümumi
şöhrət qazanmış, dərhal kinoya çəkilmişdi. Bu əsərin belə gurultu
doğurmasının bir neçə səbəbi vardır. Birincisi, burada pul
hakimiyyətinin, qazanc ehtirasının qüvvətli ifşasıdır. Bakıda
kapitalizmin əsrarəngiz bir surətdə və həm də birdən-birə inkişaf
etməsi ictimai münasibətlərin dəyişməsinə, pulun nəinki maliyyə
münasibətində, həm də ailə, əxlaq, məişət əlaqələrində həlledici rol
oynamasına səbəb oldu. O zaman qazanc ehtirası hər şeydə və hər
yerdə güclü bir amil kimi idi. Kapitalizm aləmində və bu aləmə
uyğun olan şüurlarda bir adamın başqasından kamal, zəka,
qabiliyyət, bilik, mərifət cəhətdən nə dərəcədə artıq və ya əskik
olduğunu təyin etmək üçün, demək olar ki, yeganə ölçü pul idi. Pul
kişilik, qüvvət, qüdrət demək idi. Kimin cibində bir manat pul
artıqdırsa, deməli onun "kişiliyi", qeyrəti də artıqdır. Ona
1
İ.Musabəyov. Xoşbəxtlər, Bakı, 1913, səh.43-44.
Dostları ilə paylaş: |