439
"hərbi yardım haqqında" danışıqlar aparmaq və saziş imzalamaq olub. General
Oliver başda olmaqla Türkiyəyə ABŞ-ın hərbçilərinin
səfəri və eyni zamanda
ingilis səfiri Kellinin gəlişi, Britaniya donanmasının İstanbulda bir neçə gün
olması haqqında hesabatda bəzi maraqlı məqamlara toxunulurdu. P.Yerşov
yazırdı: ABŞ-ın imperialist planlarında Türkiyə mühüm yer tutur və Türkiyə-
Amerika sazişinin imzalanması bu planların nəinki Türkiyədə, eləcə də bütün
Yaxın Şərqdə həyata keçirilməsinin başlanğıcıdır". O, SSRİ Xarici İşlər
Nazirliyinə bildirirdi ki, "Bu sazişlə Türkiyə Amerika hakim dairələrinin əlində
oyuncağa çevrildi" (56).
Sovetlərin belə kəskin münasibətinə baxmayaraq, Trümen doktrinası SSRİ-nin
təzyiqlərinə məruz qalmış Türkiyənin xarici siyasətində dönüş nöqtəsi oldu. Belə
ki, İkinci Dünya müharibəsinin ağır dövrünü bitərəf bir siyasətlə başa vuran
Türkiyənin xarici siyasətində Trümen doktrinası tərəfsizliyin başa çatması kimi
qiymətləndirilə bilər. 1945-1947-ci illərdə Türkiyəyə qarşı yeritdiyi ekspansionist
siyasətlə SSRİ Türkiyəni ABŞ-ın strateji müttəfiqinə çevirdi. Trümen doktrinası
Türkiyənin hərbi, iqtisadi və siyasi cəhətdən qərb bloklarına inteqrasiya
olunmasının əsasını qoydu. Eyni zamanda bu doktrina Yaxın və Orta Şərqdə
qüvvələr nisbətinin ABŞ-ın xeyrinə dəyişməsinin, Britaniyanın bölgədəki rolunun
Birləşmiş Ştatlara keçməsinin bilavasitə təsdiqi idi. Lakin hələ 1939-cu ildə
imzalanmış ingilis-türk müqaviləsinin sonu deyildi. Türkiyənin təhlükəsizliyi
baxımından Trümen doktrinasının siyasi əhəmiyyəti, imzalanmış sazişə əsasən
ABŞ-ın göstərdiyi maliyyə yardımının həcmindən çox böyük idi. Ən nəhayət,
Sovet təhdidləri qarşısında ABŞ-dan ciddi dəstək alan Türkiyə ingilis-türk ittifaq
müqaviləsindən fərqli olaraq imzalanmış sazişə görə öz üzərinə elə bir ciddi
öhdəlik götürmürdü.
Trümen doktrinası Türkiyənin 1947-ci ilin iyun ayında elan olunmuş Marşall
planına qoşulması üçün əlverişli şərait yaratdı. Əlbəttə, əvvəllər ABŞ ekspertləri
Türkiyənin Avropanın müharibədən ziyan çəkmiş ölkələrinin iqtisadiyyatının
bərpası üçün nəzərdə tutulan yardım proqramına qatılmasında maraqlı deyildilər.
Lakin Türkiyə Trümen doktrinası üzrə yardım proqramının onun
iqtisadiyyatındakı dəyişikliklər üçün yetərli olmadığını sübut edə bildi və xarici
işlər naziri H.Saka Marşall planını müzakirə etmək üçün 1947-ci ilin iyul ayında
Avropa ölkələrinin Parisdə keçirilən toplantısına qatıla bildi. Türkiyənin cidd-
cəhdlərindən və uzun müzakirələrdən sonra ABŞ hökuməti Türkiyənin Marşall
planı üzrə Avropanın bərpası proqramına daxil edilməsinə razılıq verdi. Türkiyə
Marşall planı çərçivəsində 10 milyon dollardan ibarət olan ilk yardımı 1948-ci ilin
martında aldı (57).
Moskvadan verilən tapşırıqlara uyğun olaraq Ankaradakı Sovet səfirliyi
Amerika yardımı ilə bağlı Türkiyədə gedən hərbi, siyasi, diplomatik prosesləri,
xüsusilə Trümen doktrinasından sonra Türkiyədə
440
Britaniya-Amerika münasibətlərində baş verən dəyişiklikləri diqqətlə izləyirdi.
1947-ci ilin sentyabr ayının 4-də P.Yerşovun SSRİ Xarici İşlər Nazirliyinə
göndərdiyi məlumatda 12 iyul 1947-ci il Türkiyə-Amerika sazişinin həyata
keçirilməsi ilə bağlı Türkiyədəki vəziyyət təhlil edilirdi. O yazırdı: "Ötən ayların
hadisələri göstərir ki, Türkiyə hökuməti öz ölkəsini tamamilə ABŞ-ın hərbi-siyasi
məqsədlərinə tabe etmək yoluna keçmişdir və mühüm daxili xarakterli məsələlərin
həllində amerikanların direktivləri üzrə hərəkət edirlər" (58). Elə həmin gün,
sentyabr ayının 4-də P.Yerşovun A.Vışinskiyə yazdığı ikinci məktub İ.Bakulinin
iyulun 17-də verdiyi tapşırıqlar üzrə bilavasitə "Türkiyədə İngiltərə-Amerika
münasibətləri haqqında" idi. SSRİ işlər vəkilinin fikrincə, son zamanlara qədər
Türkiyədə İngiltərə siyasəti üstünlük təşkil edirdi. İngilislər Türkiyə də daxil
olmaqla Yaxın və Orta Şərq ölkələrinə özlərinin "İmperiya təsiri" sahələri kimi
baxırdılar. Lakin Sovet səfirliyi hələ Trümen doktrinasından əvvəl Britaniyanın
mövqelərinin Türkiyədə zəifləməsini ticarət dövriyyəsinin azalması ilə izah edirdi.
Səfirliyin məlumatına görə, 1947-ci ilin altı ayında Britaniyanın Türkiyəyə
ixracatının həcmi 5 milyon funt sterlinqi keçsə də və bunun 1946-cı ilin müvafiq
dövrü ilə müqayisədə 2 dəfəyə qədər çox olmasına baxmayaraq Türkiyənin xarici
ticarətində Britaniyanın xüsusi çəkisinin azalmağa doğru getdiyi bildirilirdi (59).
Səfirliyin göndərdiyi başqa bir məlumatda yardım haqqında Amerika-Türkiyə
sazişi imzalandıqdan sonra 8 gəmidən ibarət Britaniya eskadrasının İstanbula
səfəri İngiltərənin öz mövqelərini təslim etmək istəməməsi kimi şərh edilirdi.
Admiral Uillis başda olmaqla Britaniya dənizçilərinin İstanbula səfərinə, onların
Ankarada İ.İnönü tərəfindən qəbul edilməsinə, Uillisin Baş qərargahda, Müdafiə
Nazirliyində və Xarici İşlər Nazirliyində keçirdiyi görüşlərə Sovet nümayəndələri
1939-cu il ittifaq müqaviləsinin xatırladılması kimi baxırdılar. Səfirliyin
hesabatında deyilirdi: "Bilavasitə türk-amerikan sazişindən sonra ingilis
eskadrasının Türkiyə sularına gəlməsini təsadüfi hadisə saymaq olmaz. Bu səfərlə
ingilislər digər məqsədlərdən başqa aydın şəkildə göstərmək istəyirdilər ki,
əvvəllər olduğu kimi onlar bu rayonda öz mövqelərini qoruyub saxlayacaqlar və
ümumiyyətlə, Türkiyədən getmək niyyətində deyildirlər". Daha sonra hesabatda
qeyd olunurdu ki, "Türkiyədə amerikanların artan təsiri ilə bağlı həyəcanlarını
ingilislər çətinliklə gizlədirlər. İngilis mövqelərini təhdid edən daha güclü
"Amerikan yırtıcısı" Türkiyənin iqtisadiyyatına nüfuz edir. Lakin türklərin
ingilislərə göstərdiyi mehriban qəbul, eyni zamanda dəfələrlə mətbuatda ənənəvi
ingilis-türk dostluğuna istinad edilməsi görünür ingilislərin sakitləşdirilməsinə
hesablanıb" (60).
1947-ci ilin sentyabr ayında baş vermiş hökumət böhranı da Sovetlərin diqqət
mərkəzində idi. Bu böhran Sovetlərin ciddi şəkildə